ik geloof in reancarnatie maar ook in andere dingen, want zelf heb ik nog nooit een dejavu of bepaalde herinneringen gehad, ook geen aantrekkingskracht zoals jij hebt, maar ik kan er wel in geloven ik stel mezelf vaak nog een rare vraag waarom kunnen baby's en kleine kinderen niet praten zoals ons? in het dierenrijk kunnen ze veel meer als ons, waarom wij niet? mijn theorie is : kinderen herinneren zich dingen, dingen die wij niet mogen weten, dingen van een vorig leven bijvoorbeeld, of waar ze waren voordat ze op de wereld terecht kwamen? dit vraag ik me af omdat kinderen heel erg gevoelig zijn voor het paranormale ja raar he, ik heb zo wel 100 vragen nee kippiekip geen idee hoe je er acher kan komen, ik heb alleen maar vragen, geen antwoorden, en als ik een mogelijk antwoord heb komen er altijd 10 nieuwe vragen bij
Dat is ook een goeie ja ... Dejavu heb ik heel vaak, heb ook heel vaak dat ik iets denk en een enkele ongeblik gebeurd dat dan ook. En waarom ontmoet je de mensen die je ontmoet ? Ik bedoel, ik heb nu een sinds een jaar een hele goede vriendschap met iemand die ik heb leren kennen op de school van mijn zoontje, we hadden elkaar hiervoor nog nooit gezien maar wonen maar een straat van elkaar verwijderd. We zijn beide op dezelfde dag jarig, onze kinderen hebben beide de zelfde naam, we hebben precies het zelfde mee gemaakt qua familie breuk, we hebben allebei de zelfde vorm van migraine, we zijn beide in de zelfde stad en in het zelfde ziekenhuis geboren en zo kan ik nog wel door gaan. Hoe toevallig is het dat je dan precies haar tegen komt en zoveel gelijkenissen hebt, en waarom nu pas terwijl je al jaaaaaren vlak bij elkaar woont ?
freaky! nee tja, sommige dingen zijn gewoon onverklaarbaar die dingen wat jij hebt herken ik niet in mezelf. ik weet wel heel goed wat jij bedoeld, ik geloof er ook helemaal in maar ik heb ze nog niet meegemaakt. ik denk dat dit mijn eerste leven is op deze aarde dat heb ik echt vaak gedacht want ik ben slecht in mensen inschatten en in me in te leven op hoe een ander zich voelt, ik kan mn gevoelens ook moeilijk uitdrukken wel heb ik dit vaak meegemaakt : slaapverlamingen, das echt vreselijk eng, moet je maar opzoeken, ik treeddevzelfs uit mn lichaam, zonder mijn wil kben ook wel gevoelig geweest voor het paranormale (geesten), vond ik meestal ook maar niks, en ontzettend bang geweest voor de dood het rare is, dat paranormale en die slaapverlammingen zijn gestopt, 2 weken voordat ik men mn positieve zwangerschapstest in mn handen had, toeval of niet?
Mijn doel is mensen helpen,ben ik achter gekomen,dat geeft mij ontzettend veel voldoening.Dat kan heel klein zijn,zoals een bemoedigend woord maar ook groter zoals actie voeren voor de mensen in West Papua(mijn vaderland)waar al tientallen jaren genocide wordt gepleegd.
Nou hier denk ik nooit zo over na........het totaal geen idee, momenteel heb ik maar 2 doelen en dat zijn toch wel 2 heel belangrijke. 1. Bevallen van een gezonde dochter 2. Een leuke kantoorbaan vinden
Een déjà-vu is naar alle waarschijnlijkheid neurologisch verklaarbaar. (google maar eens, kan je alle uitleg vinden, is makkelijker dan het hier neer te zetten ) Waarom baby's/ kinderen nog niet kunnen praten lijkt me ook heel erg logisch: praten moet je leren. Zoals zovele vaardigheden die onze kinderen op een gegeven moment kunnen, moet je dit "afkijken" voordat je het kan leren. Ik begrijp ook niet helemaal wat je vindt dat een dier meer kan dan wij, sydneys? Want in mijn ogen is dit toch nog steeds wel heel erg andersom. In reïncarnatie en dergelijke geloof ik ook niet, het enige waar ik nog wel eens over twijfel zijn "grensgebieden". Maar zelfs dan wil ik het of zelf gezien hebben, een erg logische, niet zweverige, uitleg krijgen of (en dat het liefst) een wetenschappelijk bewijs er voor zien. Maar ik denk dat mijn fascinaties en filosofeer onderwerpen toch net anders zijn dan bij jullie.
ik denk niet dat een dier meer kan, maar dat een dier dingen aanleert in een sneller tempo, dat voor het dier zelf gewoon zijn eigen tempo is, maar voor ons lijkt dat sneller. misschien dat het daarom ook lijkt alsof een dier meer vaardigheden heeft als wij als mens? ik ben ook niet zo van het zweverige, ik heb een erg "logische" denkwijze en dat terwijl mijn voornaam wedergeboorte (reincarnatie) betekent
Ik geloof dat mijn kinderen mij uitgekozen hebben als hun moeder en dat mijn hogere doel is ze zo goed mogelijk te begeleiden op hun weg richting volwassenheid. En ik geloof dat alles wat mij in mijn jeugd is overkomen nodig is geweest om mij sterk genoeg te maken om mijn taak als moeder aan te kunnen... Ofzoiets, maar verder hou ik me er niet zo mee bezig, hoor
Ik denk dat een van mijn doelen is om een verschil te maken in het leven van anderen, en dat kan op heel veel manieren.
ik denk daar eigenlijk nooit over na en ik denk ook eigenlijk dat doelen in het leven nogal eens kunnen veranderen. Op dit moment is mijn doel in mijn leven om mijn dochter (en zoon in wording) een goed leven te geven, goed voor ze te zorgen en ervoor te zorgen dat ze uiteindelijk zo goed mogelijk terecht komen. Maar dit zal niet mijn totale levensdoel zijn, op een gegeven moment gaan ze het huis uit en dan zal er weer een ander doel op mijn pad komen neem ik aan. Of niet natuurlijk. Maar ik geloof niet 1 doel in het leven.
Ik weet niet wat mijn doel is, lk geloof wel in reincarnatie, mn jongste had vanaf dr geboorte al zo'n wijs koppie, een hele aparte blik in haar ogen. Alsof ze al heel veel meegemaakt heeft. Mn oudste had dat niet. Ik denk echt dat de jongste een oude ziel heeft. Ik denk ook dat kinderen hun ouders kiezen. Mijn doel is denk ik nu zorgen dat mn jongste de beste kansen krijgt bij de operaties, en meer mensen informeren over de hartafwijking.
100% zekerheid zou betekenen dat je buitenaards leven hebt ontmoet of minstens met eigen ogen hebt gezien... Ik geloof dat de kans groot is dat er buitenaards leven is, maar 100% zekerheid kun je niet zeggen... Verder denk ik er niet in dat er een reden is dat de mensheid als geheel bestaat. Ik denk dat dat gewoon toeval is (moge duidelijk zijn dat ik niet gelovig ben ). Denk daarbij dus ook niet dat de mensheid als geheel een doel heeft. Betekent niet dat ik zelf geen doel nastreef. Mijn doel komt neer op het beste zijn wat ik kan zijn. Ik streef daarin ook boeddhistische principes na.
Ok,dit klinkt heel zeikerig..Ik ben ontzettend ziek geweest en daaraan niet doodgegaan. Het was ook niet zo ernstig dat dat zou kunnen gebeuren bij mij dan ahoewel het wel zou kunnen bij andere mensen. Ligt aan de ernst. Afijn,ik heb ook ooit mijn rug gebroken en beademd moeten worden en ook daar ben ik niet aan doodgegaan. Het klinkt heel stom maar ik heb het idee dat het mijn tijd nog niet is en dat ik hier iets moet afmaken op aarde. Wat mijn doel is weet ik niet,ik werk met katten en maak die in ieder geval gelukkig,verder doe ik ook mijn best met mijn lief en mensen in de omgeving. Ik was in de pubertijd echt zó vervelend en heb ook het idee dat ik iets goed moet maken. Zeker t.o.v mijn ouders. Verder is mijn doel gewoon gelukkig worden Trouwens,interessante discussie,ik denk dus ook vaak over dit soort dingen na en misschien moet ik dat boek toch eens gaan lezen.
Herkenbaar Ik ben ook meer van het wetenschappelijke. Deja vu heb ik idd ook gehad tijdens mijn studie psychologie en is niet heel spannend oid. Ik geloof er ook niet in dat dromen echt een betekenis hebben zoals in droomduidboeken. Daarin hang ik echt de theorie aan dat dromen ontstaan doordat random herinneringen worden geactiveerd in je hersenen waarna er een 'lopend' verhaal van wordt gemaakt (dat is wat je hersenen doen, overal een lopend verhaal van maken). Reincarnatie/hiernamaals geloof ik ook niet zo in (tenzij er sluitend bewijs voor is). Ik ben er zelfs niet zeker van of wij als mens een ziel hebben of dat wat wij als ziel aanvoelen gewoon een gevolg is van onze hersenfuncties. Ik ben dus redelijk sceptisch
@Adriana: Wat heftig. Ik geloof ook dat als het je tijd nog niet is dat je dan ook niet gaat, dan zul je dus best nog iets af te maken hebben hier, althans zo zie ik het. Qua het het hiernamaals geloof ik niet 100% dat het er is maar 200% dat het er wel is. Ik heb zoveel dingen meegemaakt die zelfs de beste wetenschappelijke onderzoeken niet kon verklaren. En geloof me ik ben echt niet iemand die als ze iets ziet bewegen gelijk zegt '' dat is een geest '' ik ga altijd eerst zoeken naar een verklaring.
Wat mijn doel is weet ik niet precies. Wel heb ik verschillend vrijwilligerswerk gedaan (met mensen maar ook dieren) waar ik een heel goed gevoel van krijg. Dan heb ik echt het gevoel dat ik iets 'goeds' heb gedaan voor de wereld. En ergens voelt het voor mij als een goedmaker voor de minder goede dingen die ik gedaan heb in het leven. Verder probeer ik een goede moeder te zijn. Ik heb zelf een heftige jeugd gehad, maar wel altijd met heel veel liefde. En herinner me mijn jeugd ook als zeer liefdevol. Wil graag dat mijn kind(eren) dat ook ervaren. Voor de rest geloof ik ook in het leven na de dood, maar weet niet op welke manier. Ik geloof niet in de god waar de meeste religies in geloven. En reïncarnatie.. tja, weet ik ook niet. Maar ben er wel sterk van overtuigd dat ik een man ben geweest in mijn vorige leven (als ik dat heb gehad haha).