Hoi hoi, Ik zit momenteel in dubio over wat te doen. Ik ben halverwege augustus aangenomen als klantenservice medewerker en ben begin september begonnen. Nu heb ik al enkele maanden gehoorklachten; een echo wat elk geluid in mijn oor nagalmt is van de een op de andere dag ontstaan en een week daarna trad er ook plotseling gehoorverlies op. Daarnaast heb ik op momenten dat ik echt vermoeid ben of het heel druk heb gehad ook last van voelbare trillingen in mijn oor, een blikkerig geluid en oorpijn bij hoge tonen. Wel had ik het overgrote deel van de tijd er maar weinig last van. Ik ben naar de HA geweest, maar die maakte zich verder geen zorgen. Het was waarschijnlijk de nasleep van een infectie. Na een paar maanden toch maar de KNO gestuurd. Ik heb me al die tijd niet druk gemaakt erom. Gaat uiteindelijk vast wel weer of het kan verholpen geholpen worden, dacht ik. In de tussentijd was ik op zoek naar een nieuwe baan, waar ik dus aan ben begonnen. Ik had absoluut niet de gedachte dat mijn gehoor een belemmering zou gaan opleveren, het was hooguit tijdelijk vervelend. In mijn eerste werkweek echter, bleek na een gehoortest bij de KNO dat het waarschijnlijk allemaal niet zo simpel is en er mogelijk sprake kan zijn van een brughoektumor (kans is zeer klein) of de ziekte van meniere (die kans is wel reëel aangezien in de overige klachten ook heb of heb gehad in het verleden) Ik heb vorige week een MRI scan gehad en wacht nog op de uitslag. Maar nu dus het probleem: de klachten worden tijdens mijn werkdag heviger, inclusief oorpijn en die hele storende echo. Na het werk wil ik zelf niet eens meer praten omdat ik het niet meer kan aanhoren. Ik werk nog 3 weken fulltime, omdat dit de inwerkperiode is en zal daarna parttime gaan werken, dus ik hoop dat dat het verschil zal maken. Maar ik zit dus nog een mijn proefperiode en hoewel ik nog steeds geen diagnose heb, worstel ik met het wel of niet vertellen. Het laatste wat ik wil is dat ik uiteindelijk misschien uitval en mijn werkgever met dat probleem zit. Het voelt niet goed om dit nu nog even voor mezelf te houden, maar het risico is dat ik eruit word gegooid... Wat zouden jullie doen in deze situatie? Dank jullie wel
Wat naar!! Ik zou nog even afwachten op de uitslag. Je kan nou toch nog niet vertellen wat het is. Zodra het bekend is kun je kijken wat de mogelijkheden zijn en kunnen ze je waarschijnlijk ook vertellen wat nog mogelijk is. Daarna zou ik in gesprek gaan.
Ik zou even wachten op je uitslag, je kan nog niks concreets aangeven en misschien blijkt alsnog dat (ik roep maar wat) een kuur ontstekingsremmers ofzo het probleem kunnen oplossen. Mocht blijken dat dat niet het geval is kan je altijd nog op zoek gaan naar een andere baan waar je beter met het probleem overweg kan. Is er echt een probleem en val je tijdelijk of langer uit, heel simpel daar heb jij ook niet om gevraagd. Overigens zou bij mij een werkgever wel weten dat ik last heb van mn gehoor en dat ze aan het zoeken zijn wát het is omdat ik t nu wel irritant begin te vinden. Meer als terloops, van niveautje "spierpijn van dat fietsen vorig weekend". Maar verder dan dat ook niet, dus geen verwachtingen diagnoses etc omdat dat speculatie is. Maar goed, ik zit in een positie dat ik kan zeggen dat als een werkgever me er uit gooit daarom, dat er nog zat andere opties zijn ook ondanks corona. Mijn huidige werkgever heeft wat dat betreft een hele slechte aan mij gehad ben in december in dienst gekomen en heb een fantastische "welkom in dienst jaar" 2020 mag je van mij verder skippen. Maar mijn leidinggevende had ook zo'n fantastisch "welkom in dienst jaar". Het overkomt je, dat is het leven. Neem een vrouw in dienst en ze wordt zwanger, die kans is er en ook dat is leven. Dus anders geredeneerd: Zou jij aangeven dat je pril zwanger bent?
Bedankt voor jullie reacties. Ik kon gisteren niet meer reageren. Ik heb het gisteren toch verteld, omdat het uiteindelijk niet goed voelde om het achter te houden. Wat betreft de zwangerschap als vergelijking, ik snap dat punt en dat had ik inderdaad ook niet verteld. Maar mijn gezondheidsklachten zijn er al maanden en worden niet minder. Of er nu wel op niet iets uit de MRI zou komen, maakte wat dat betreft geen verschil qua klachten en in welke mate ik hinder ondervind tijdens het werken. Juist omdat ik er dus al enkele maanden last van had, gaf me het gevoel dat ik 'het had kunnen weten'. Ik ben gewoon gaan solliciteren omdat ik oprecht in de veronderstelling was dat dit na een bezoekje aan de KNO wel opgelost kon worden, maar dat bleek niet zo simpel. Gelukkig reageerde ze heel erg positief en heeft ze aangegeven dat er nooit mensen ontslagen zouden worden (ook niet in proeftijd) als diegene ziek zou zijn, buiten het feit dat het niet mag. Ik moest vooral voor mezelf kijken of deze baan haalbaar is voor mij aangezien ik 4 dagen per week, 8 per dag aan de telefoon zit... Ik weet inderdaad niet of het haalbaar is, want de pijn in mijn oor en bijkomende klachten zijn echt niet leuk. Ik kan soms mijn kinderen niet eens meer aanhoren als ze tegen me praten na een dag werken Inmiddels de uitslag ook gehad; niks gevonden. Letterlijk helemaal niks. Ook geen schade aan het binnenoor of iets anders wat mijn klachten zou kunnen verklaren. Ik kan volgende maand pas weer bij de KNO arts terecht, maar de kans is niet heel groot dat ik er wijzer van word.
Heb je het ook gehad over tinitus met een arts? Dat kan erge belemmeringen opleveren. Vooral bij gehorige omgevingen. Daarbij kunnen ze ook niet veel vinden. Heel lastig.
Ja die had ik ook in gedachten. Mijn schoonmoeder had / heeft het als restschade van chemo, mijn moeder door dr te hoge bloeddruk icm leeftijd en stress (?). Bij beiden ervaren het als dat t chaos in t hoofd veroorzaakt, alsof er een filter ontbreekt tussen bijv. gesprek en omgeving. Schoonmoeder heeft er overdag last van, mijn moeder wanneer ze naar bed gaat (hoort dr hartslag in dr oren alsof ze naar een gesprek luistert met een flinke ruis erbij).