Hier ook niet echt een ritueel. ongeveer half 6 krijgt ze warm eten. daarna toetje. dan gaan we zelf eten en ondertussen is ze al zo moe en kan ik haar niet langer op laten dus meestal breng ik haar kwart over6 al naar boven. op de commode haar pyama aandoen. nog eventjes samen lachen bv beetje kietelen . dan komt meestal zoon naar boven rennen want hij is wil nog 1 kusje geven. en dan slaapzak aan en in bed. ze wil altijd een speentje in bed en zodra ik haar haar knuffeldoekje geef lacht ze naar me en doet ze de oogjes dicht ze is zo makkelijk. ( mijn zoontje had vroeger heel veel kleine dingetjes die presies zo moesten en anders werd meneer hysterich en sliep niet. als ik eenmaal iets deed bv moest het morgen ook en er kwam steeds meer bij. ) daarom hou ik het bij mijn dochtertje nu zo neutraal mogenlijk. niet teveel poespas meer. want bij mijn zoontje was het een ramp als ik een avond weg was en mijn moeder niet snapte wat hij nou precies wilde. dan stond er bv 1 knuffel een beetje verkeerd. nou dan zat mijn oppas er de hele avond mee ) iets afwennen is moeilijker dan aanwennen haha Lees nog wel elke avond 1 klein verhaaltje voor
Precies net zo en dat hebben we met de oudste volgehouden tot ie drie was. Dat was zijn ritueel en daar deed hij het onwijs goed op. Boekje lezen zorgde voor drama's en driftbuien. Dan wil je het wel laten. Pas na zijn derde gingen we boekjes lezen en namen we de tweede daarin mee. De jongste gaat nog steeds 'spartaans' op bed. Beneden knuffelen, en dan boven slaapzak aan, lekker toedekken, dikke smok, weltrusten.
Hier was het toen: Pyama aan Laatste papfles geven 2 tandjes poetsen Boekje lezen/kijken Naar boven Slaapzak aan Knuffel en speentje geven Kusje, weltusten Muziekje aan en kamer verlaten