Hier met mijn lamp boven mijn bed! Ik had het echt goed uitgedaan en inene vloog die aan! Ik zou net in slaap vallen... Nou ben normaal gesproken niet het bange type maar toen was ik toch wel ff bang Lamp is nagekeken maar er mankeerde niks aan... de dagen er naar hoorde ik steeds voetstappen lopen boven, eerst dacht ik mijn zoon uit bed... maar nee na controle lag hij gewoon te slapen. Een goede kennis van mij heeft mij geholpen met witte salie, en sindsdien weer rust in de tent Zij gaf aan dat het niks verkeerds was, maar iemand die wou laten horen en zien dat hij bij mij was op deze manier. Ik dacht gezellig hahaha. Nu is het weer rustig gelukkig
Echt waar, ben er NOG niet doorheen . Ja wat wil je weten? Ik heb er zoveel. dit is wel een mooie: Toen ik twaalf was zat ik op school (ja die eerder was genoemd dus ) Ineens uit het niets voelde ik me ontzettend verdrietig en kon alleen maar huilen huilen huilen (niks voor mij) en ik had echt gevoel dat er wat met mijn oma was. het was 14.30 uur. Dus ben naar het toilet gegaan, want ik schaamde me voor mijn klasgenoten. Op een gegeven moment waren de lessen afgelopen, ik naar huis. Was mijn moeder al aan de telefoon, want ze werd net gebeld dat mijn oma was overleden om, volgens de zuster 15.30 (staat ook op de overlijdensakte) Ik heb mijn moeder gelijk gezegd van mama, oma is om 14.30 0verleden, ik wist het 100% zeker. Gaat uiteraard een paar dagen overheen, mijn moeder was druk met regelen en heel verdrietig, ze wist wel dat twee zussen van mijn oma erbij zijn geweest, want die waren er met het bezoekuur.Mijn moeder heeft het dus aan hun nagevraagd. Mijn oma is heel onverwachts overleden aan een hartstilstand. Het bezoekuur was van 14.00 -15.00 en oma's zussen hebben idd bevestigd dat mijn oma om 14.30 is overleden
Ik heb vannacht toch even om mij heen gekeken moet ik bekenen.. Maar ik ben te nieuwschierig om het niet te lezen! Ben lekker tegen mijn man gaan aanliggen
Hihi ik had vannacht ook wel de kriebels , had de hele tijd een beeld voor me van een babyfoon en een zwart gedaante die erin keek ... Naar aanleiding van een berichtje hier. Brrrrrrr
En vooral dit herken ik. Zelfs na een ervaring, denk ik altijd, neuh heb het verkeerd gezien....was moe...... etc, ik probeer het altijd af te doen met : dat kan niet, je hebt het fout..... terwijl ik eigenlijk weet dat ik het wel degelijk heb gezien.
Dat is dan wat een mindere verhaal bak lijkt me vreselijk als je dit dan zo intens kan voelen op zo een moment Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar het verhaal van je vorig huis
Ik ben gisteravond ook wel wat dichter tegen me man aangekropen hihi ben ook een schijterd hoor heb er sowieso dagelijks mee te maken maar gevoelens en beelden door krijgen vind ik altijd nog minder erg dan ze zien en te horen heb mij daar dan ook best wel voor afgesloten omdat ik dan gewoon zowat een hartverzakking krijg dan. Ik zie ook heel veel als ik dan langs de weg kom waar een ongeluk is gebeurd dat er dan een hele filmpje in me hoofd afspeelt wat er dan dan gebeurd is. Er is ook een bepaald stuk waar ik steeds dan een man langs de weg zie lopen of dat er iemand zomaar over de weg heen schiet altijd gewoon schrikken.
Ooh ja nog een verhaal. Paar jaar geleden, mijn ex en ik waren nog samen. Ik lag te slapen en hij ook. Ik werd wakker en er stond een man naast mij... Deze was echter niet zo lief Hij ging op mij zitten en begon een kussen in mijn gezicht te drukken! Ik heb zo geschreeuwd dat mijn ex uiteraard wakker werd en heeft dit ook gezien, hij deed de lamp aan en weg was de man maar het kussen lag nog op mijn hoofd... Zo eng maar zo echt! Ben toen nog wel een lange tijd bang geweest, en we hebben toen een tijdje met een klein lampje aan geslapen. we woonden toen in een heel oud huis, denk met de nodige geschiedenis... maar heb ik nooit uitgezocht.
Oke nou even na te hebben gedacht heb ik 3 van de voor mij engsten weten uit te pikken. Ik was 12 jaar oud en sliep met een matras bij mij moeder op haar kamer. Ze had een grote slaapkamer en in het weekend gingen we daar wel eens met zijn allen tv kijken en dus ook slapen. Op een bepaald moment maakt ze me wakker.Ze zegt kom eens mee ik wil graag weten of jij ziet wat ik zie. Ze neemt me mee naar de keuken en gaat voor het raam staan. We woonden op de derde verdieping van een flat. De zon was al aan het opkomen dus het was schemerig. Op het grasveld boven een boom zie ik een soort van hele grote vuurbal/lichtbal hangen. Deze vuurbal splitste zich in 2 en kwam weer samen. Was ongeveer 2,5 meter in doorsnede. Ik ben naar de slaapkamer gerend en heb me onder de dekens verstopt. Mijn moeder heel nuchter: Oh dus jij ziet het ook. In de buurt gevraagd en iedereen verklaarde ons voor gek. "was vast en zeker vuurwerk" Ik weet niet wat het was maar ik kan je zeggen het was absoluut GEEN vuurwerk. Verklaringen zijn heel erg welkom Het tweede ik woonde nog bij mijn moeder thuis. Mijn moeder en ik hadden van slaapkamer gewisseld want dat wilde zij graag. Nou ja prima. ze waren even groot. Voelde me er eigenlijk gelijk niet zo prettig. Er kwamen soms dingen van de muren af met spijker en al. Maar dat vond ik nog niet zo erg. Op een bepaald moment (was 16 jaar oud) wil ik naar mijn slaapkamer lopen. In loop de trap op en zie mijn deur. onder de deurkier door lijkt er een schaduw langs te lopen. Dacht dat ik het me verbeelde. Ik doe de deur open van mijn slaapkamer en de deur gaat op een kier open. Mijn slaapkamer was pikzwart op klaarlichte dag en de deur wou niet verder open.Gillende naar beneden gerend en onder tafel verstopt. Heeft een half uur geduurd voordat mijn moeder me er onder vandaan heeft weten te praten. Haha als ik er nu weer aan denk... doodsbange puber onder de tafel. Het derde Ik was nog niet zo lang samen met mijn vriend. Ik ga douchen en bij hun zat er een spiegel recht tegenover de douche. Dus als je stond te douchen zag je je eigen gezicht. Ineens zie ik mijn eigen gezicht veranderen in dat van een oude man. Ik dacht dat ik gek werd. Dus de keren erna gooide ik een handdoek over de spiegel.Moet zeggen dat ik nooit iets heb met spiegels. Heb maar 1 grote in de kamer en ik kijk er zo weinig mogelijk in. Afijn... mijn vriend kwam binnen terwijl ik stond te douchen en vroeg waarom die handdoek in vredesnaam over de spiegel zat. tja toen moest ik het wel vertellen. Lijkbleek loopt hij weg en komt terug met een foto. Daarop stond zijn opa die hij nooit had gekend. Ja ik kon niet anders dan toegeven dan dat DAT de man van de spiegel was.
Daar heb ik heel veel meegemaakt. De alleereerste keer dat ik daar wat meemaakte was dat ik alleen thuis was 's avonds. Mijn (ex)man was naar de kerk toe en om een uur of tien hoor ik de voordeur, dus ik roep hallo, geen reactie, maar goed hij had wel vaker van die geintjes, dus geen aandacht aan besteed. toen hoorde ik de trap, ik weer hallo, niks. Even later hoorde ik boven voetstappen, en de deuren dus ik zwaar geirriteerd naar boven van als je binnekomt kun je best even gedag zeggen. Ik wist dat de slk deur open hoorde te zijn (dat hadden wij altijd zoals al eerder gezegd) en die was dus dicht, ik die kamers dus in al mopperend op hem En er was niemand, helemaal niks. Ik ben naar beneden gerend en naar buiten en ben al huilend bij mijn schoonouders aangekomen. Dit schijnt meerdere keren gebeurd te zijn, dat er weer wat was gebeurrd en ik daar heen ben gevlucht. alleen kan ik me het gek genoeg niet herrinneren . Ook ben ik weleens van de trap gelopen en er schraapte echt een gemeen pijnlijke schoen langs mijn enkel, waardoor ik bijna viel, ik ben weleens van de trap geduwd, ook dus in mijn gezicht gepakt, bezoekers werden tot bloedens toe opengekrabt en dat zag je echt gebeuren, van niks, naar bloederige striemen, heel erg eng. de vensterbanken (losse planken) die helemaal scheef gedraaid stonden en de planten er keurig nog op, mijn bed opmaken en mijn ochtendjas ophangen en me weer omdraaien en het bed ligt overhoop. je handen staan tewassen en een plas water over je heen krijgen (daar kon ik trouwens nog om lachen) schilderijen die aan de muur kletteren. Ook mijn zoontje heeft er veel meegemaakt. Hij was 3 toen we verhuisde. Hij volgde als baby allerlei dingen met zijn ogen. Toen hij kon lopen en een beetje kon praten zei hij, mama mevrouw in gang, dus ik: ga die mevrouw maar een handje geven, wat hij dus ook deed, heb hem opgepakt en ben naar buiten gerend. Ook is hij eens in paniek aan het huilen en gillen geweest toen hij zijn jasje aan moest. Hij werd naar zijn zeggen (2 jaar oud) geslagen en geschopt door een meneer, het ging me door merg en been toen hij riep: mama help, HELP, meneer slaat mij, auw, schopt mij......... Ik kan je verzekeren dat dit echt heel erg pijnlijk was voor me, want ik kan mijn kind tegen een fysieke actie van een mens beschermen, maar niet tegen een boze geest.....Heb hem opgepakt en naar buiten gerend. Moet ik nog doorgaan? Ik werd echt gek in dat huis (was trouwens nieuwbouw) toen we gingen verhuizen, wat erg lastig is in rotterdam, heb ik toen ik de sleutel kreeg direct de eerste nacht in het nieuwe huis geslapen en nooit meer terug geweest. Ik heb helemaal niets schoongemaakt meer, kregen we ook wat van te horen van de woningstichting, maar boeide me echt niks, ik ging niet meer terug......
Toen ik 12 was werd ik eenkeer wakker en zag ik een schim naast me bed met, een rokend skelet als het ware. Ik sliep vast nog half want geloof niet in die dingen
Pfff jeetje zeg kan me voorstellen dat je dan gillend het huis uit loopt en kan me voorstellen dat je hart dan breekt als je kind zo pijn doorstaat en je kan er niks aan doen Misschien rare vraag maar die striemen die ontstonden was dat in drie? dus als 3 naast elkaar? Kan heel goed zijn dat het een nieuw gebouw is geweest maar het land kan ook energie vast houden. Heeft je ex daar dan nooit wat meegemaakt? Vaak met negatieven richten zich vaak op 1 specifieke persoon in het huishouden.
Mijn oma is overleden op 24 april 2010 om 01.33 in de nacht. Mijn ouders waren naar het ziekenhuis opgeroepen en ze hadden dit mij dus verteld. Ik kon mijn slaap niet vatten en had me zoontje bij mij in bed genomen, hij lag heerlijk te slapen totdat hij uit het niks ineens verschrikkelijk overstuur begon te gillen/huilen en ik kon hem niet troosten! Ik keek op mijn wekker en het het was 01.31 nog geen 5 minuten later kreeg ik een telefoontje van me pa dat me oma overleden was en me zoontje stopte pardoes met huilen toen ik de telefoon neerlag , natuurlijk hield ik het niet meer droog en hij sloeg zijn armpjes om me heen ( lagen op bed) en zei alleen mama en viel al mij vasthoudend in slaap....kippenvel weer! Jaren geleden huurde ik particulier een vrijstaande woning, de verdiepingen waren omgedraaid dus boven wonen en beneden slapen. Ik was beneden me bed aan het opmaken toen ik boven te tv hoorde ( ik had nog geen tv gekeken) dus ik naar boven en toen ik in me huiskamer stond sloegen de zenders over naar 1, 4 , sbs en veronica zonder dat ik bij de afstandsbedienig was die lag op tafel. Ik gaf natuurlijk een gil en de tv sloeg uit .
Oh van die striemen daar vraag jij me wat, het is al zo lang geleden, mijn zoon is nu 16.......wel meer als 2, maar ik dacht dat het er 4 waren, hoewel 3 ook kan, ik weet het gewoon echt niet meer. Nee mijn ex is nooit doelwit geweest, hij was er wel regelmatig bij, maar meestal was het op mij gericht, maar dus ook af en toe op mijn zoontje (die er gelukkig helemaal niets meer van weet) en dus ook op mijn visite, dat was echt vervelend want bijna niemand durfde op visite te komen. In elk geval wilde niemand bij mij thuis oppassen bijv dat soort dingen. Maar in 98% van de gevallen was het op mij gericht. Overigens heb ik het ook wel in de andere huizen gehad, maar in veel mindere mate.
Oh dames jakkes!! Sommige verhalen...Mij kun je zo naar het gesticht brengen hoor, ik zou niet weten waar ik het zoeken moet van angst. Gelukkig heb ik zelf niet van die heftige ervaringen gehad #kloptdriftigaf#. Wel vertelde iemand hier een verhaal over dat ze op de wc zat en daarna een schaduw op de gang zag en dacht dat het haar vriend was (weet niet meer wie dat vertelde). Zoiets heb ik wel meegemaakt toen ik 15 was. Ik stond als eerste op om naar school te gaan en was in de keuken mijn brood aan het smeren. Buiten was het nog donker en de kat zat op de vensterbank. Ik zit tegen de kat te kletsen en opeens verstijft hij en staart naar de gang. Tegelijk zie ik in de weerspiegeling van de ramen duidelijk een schaduw over de gang lopen. Ook ik was helemaal niet bang, want ik dacht dat er iemand naar beneden was gekomen om te gaan plassen of zo. Dus ik zeg al goedemorgen terwijl ik naar de gang loop, waar ik dus niemand zie. Ook niet op de wc, ook niet op de trap of de overloop boven. Het huis was volledig stil en nog diep in slaap. Ik vond het erg vreemd, maar had geen angstig gevoel gelukkig. Een keer dat de dvd-speler vanzelf aanging en na een paar seconden op play ging...terwijl niemand in de buurt van dat ding was en de afstandsbediening onaangeroerd op tafel lag. Wederom geen naar gevoel bij. Wel kan ik nare gevoelens van bepaalde objecten en met name bepaalde ruimtes krijgen. Overigens zonder andere waarnemingen of zoiets. Meer een zeer sterk 'rilling over je rug' gevoel en 'hier blijf ik echt niet in mijn eentje ' gevoel.
Oh ja en een andere kat van mij (toen ik al volwassen was) joeg mij elke avond de stuipen op het lijf. Ik ga meestal vroeg naar bed en lees daar nog wat. En die kat ging dan altijd in dezelfde hoek van de kamer rechtop zitten, met zijn neus naar die hoek gericht. Hij zat daar dan eindeloos als een standbeeld roerloos te staren, ook al riep ik hem. Ik had er nog eentje en die deed dat niet trouwens. Ik (bij daglicht ) ben meerdere malen op onderzoek geweest in die hoek; beestjes? Lekkende leiding in de muren? Kon nooit wat ontdekken. De slaapkamer gaf mij trouwens wel vanaf we daar introkken, een andere 'vibe' dan de rest van het huis.
Hier ook iets spookachtigs meegemaakt. Lang geleden kwam ik bij mijn vriend thuis, hij wist dat ik zou komen maar was even bij een feestje van een vriend. Hij had de sleutels van zijn woning onder zijn auto aan de binnenkant van de band verstopt zodat ik deze kon vinden en toch binnen kon komen. Eenmaal binnen belde ik hem dat ik er was, hij was dus al onderweg: zei hij. Ik ben toen naar boven gegaan en heb mij een poosje verstopt op de logeerkamer, wilde hem laten schrikken als hij binnen zou komen. Op een gegeven moment hoorde ik de voordeur beneden open en dicht gaan, zoals ik dat van hem gewend ben, met veel lawaai. Ik hoorde hem de trap op komen, super snel en ging als een speer op de grond liggen naast het logeerbed. Tot mijn grote verbazing kwam er niemand boven. Ik was toch niet gek ben ook echt letterlijk snel gaan verstoppen toen ik de deur hoorde. Ik kreeg rillingen door heel mijn lichaam, en ben toen naar zijn eigen slaapkamer gegaan heb het licht aangezet, tv aan onder de dekens en een half uur later pas kwam hij thuis met precies hetzelfde geluid van de deur en de trap. Nu woon ik bij hem al een tijdje en pas geleden gebeurde iets heel geks.Wij zaten op de bank, ons kindje sliep al. De eerste avond viel ik in slaap dus heb ik het niet mee gekregen. Maar mijn man liep naar boven omdat hij iets in de kamer van ons kindje hoorde, het leek net, vertelde hij, of het bedje geschoven werd. Tweede avond was dat geluid er weer en weer liep hij naar boven om te kijken maar niets, bedje was gewoon op zn eigen plek. Derde avond was ik wel wakker en hoorde ik dat geluid ook, ons kindje huilde en toen liepen wij beide naar boven. Mijn hart ging echt tekeer toen we de deur open deden stond ons kindje op het bedje... Ik heb hem daarna bij ons op bed gelegd en hij is toen verder gaan slapen. Sindsdien hebben we niets meer gehoord. Echt eng
Dat met die dvd speler heb ik nog een keer meegemaakt, niet zo lang geleden, maar dan met de tv, ging steeds naar een andere zender. Waarvan soms zelfs een rits zenders snel achter elkaar, alsof er heel snel gezapt werd. Toen was ik wel bang, omdat het een paar keer achter elkaar gebeurde, dus niet ophield ook al zette ik hem weer op de juiste zender en ik was alleen thuis, dochtertje lag te slapen. Ik heb de tv uit gezet en ben naar boven gegaan. Volgens mijn man kon het door een stofje op het contactje van de afstandsbediening komen. Maar ik ben wel even van slag geweest. Gelukkig niet meer gebeurd. Gek dat ik dat van de dvd speler eerder herinnerde, dan dat van onlangs...waarschijnlijk verdrongen haha. En vroeger ook een balkondeur die 's avonds, uiteraard precies toen ik een enge film zat te kijken , opeens open ging. Bij de eerste keer dacht ik, toeval. Ik ging zitten en weer vloog dat ding open. Toen ik hem weer dicht deed, heb ik hem extra gecontroleerd of hij echt goed dicht zat voordat ik weer ging zitten. En toen hij weer open vloog was ik bang. Toen hield het ook op.
Niemand een theorie over mijn vuurbal? Had eigenlijk wel gehoopt dat er iemand met een aannemelijke verklaring zou komen waar we zelf nog nooit aangedacht hadden,
@Acem; wat bedoel je precies met dat je kindje op het bedje stond? Vreselijk trouwens. Dan heb ik liever dat mij zoiets overkomt, dan mijn dochtertje hoor.