Leuk die spooky verhalen, zo met die donkere dagen Een paar jaar geleden hadden kennissen het huis van vrienden van ons gekocht. (we woonde in een dorpje). Maanden later gingen we opbezoek bij die kennissen, om het huisje te bekijken en zo. Die jongen vertelde ons dat er soms vreemde dingen gebeurde. Zo hoorde ze regelmatig iemand op de trap lopen, gehoest, zware ademhaling, stonden stoelen plotseling OP de eettafel, werden keukekastjes geopend en ze hadden een schilderij van een tijger die steeds van de muur viel. Ik deed een beetje lacherig, totdat ik naar mn vriend keek. Die zat lijkwit naast me, alsof hij die spook had gezien! Maar wat bleek, die vrienden, die eerst in dat huis haddne gewoond, hadden precies hetzelfde meegemaakt! Ook zij hadden op precies dezelfde plek een schilderij van een tijger hangen die er steeds afviel en hadden dit in vertrouwen aan mijn vriend verteld. Ze hadden zich er altijd voor geschaamd, en nooit aan een ander verteld. Ik heb nooit meer een voet in dat huis gezet.
Oh, en de zesjarige dochter van een vriendin had het altijd over een jongetje. Toen mijn vriendin er wat meer op in ging, vertelde haar dochtertje dat het jongetje altijd in de hal stond en opzoek was naar zijn ouders. Mijn vriendin vraagt door, en haar dochter gaf een mooie omschrijving van het jongetje. Kwamen zij erachter dat het zoontje van een van de vorige bewoners was verdronken (is wel 20 jaar geleden) en voldeed aan de omschrijving! Haar dochter kon dat verhaal nooit weten, aangezien mijn vriendin er niet eens van wist!! Heel vaag.
Ik voel vaak dat er "mensen" in huis zijn. Soms zie ik ze maar lang niet altijd. Ik kan bijna geen stekker in het stopcontact doen want dan ligt hij er weer uit. Er gaan hier boekjes met geluid af die op zijn kop en dicht liggen terwijl ze alleen geluid maken met ver open vouwen en het flapje omvouwen. Deuren gaan open en dicht, ik hoor iemand op de trap die er niet is. Etc.
Sinds ik ouder ben, vind ik het niet eng meer, maar ook hier zijn er de afgelopen jaren heel veel dingen gebeurt. Ik was 4 en we woonden op een flat. Voor mn verjaardag had ik een pop gehad die net zo groot was als ik. Op een avond lag ik in mn bed en ineens zie ik wat vanuit mn ooghoek. Had zoiets van 'wat is dat'? Ik draai mn hoofd richting de hoek waar die pop normaliter stond en dat ding is gewoon aan het lopen!!! En het loopt mijn kant op. Eerlijk waar, ik was zooo bang en heb het dan ook op een gillen gezet. Volgens mn moeder heeft dat ding zelfs geprobeert om mij te wurgen. Nou, ze heeft hem beetgepakt en echt de kast in gegooid. De deur op slot gedaan en dat ding kwam er pas weer uit toen ze er iemand anders voor gevonden had. Brr, als ik er nog aan denk, dan gaan de haren weer rechtovereind staan. Het is gewoon iets wat ik na al die jaren echt niet verklaren kan, want er zaten geen batterijen of wat dan ook in die pop. Daarna dingen gebeurt zoals een lamp die niet in het stopcontact zat en toch aan en uit ging. Boeken die plat op elkaar liggen in de boekenkast en er uit komen vliegen. Een stomp in mn zij. De bril van mn vriend die van de tafel af vliegt. En net zelfs 2 luiers die op tafel lagen en van de tafel vliegen. Kan zo nog wel even doorgaan. Maar die pop was echt het engste ooit.
Oh Delta jouw verhaal brengt een herinnering boven! Ik kreeg toen ik klein was van mijn vader een pluche eend die "old macdonald" kwaakte. 's Nachts begon hij weleens zomaar te kwaken dus ik heb de batterijen eruit gehaald. Dat hielp dus niet, hij bleef het doen, zonder de batterijen.. We hebben hem weggegooid, maar ik ben vaak bang geweest dat hij terug zou komen, hihi..
Hahaha vlinder en smnee ! elektriciteitsnetwerk.. Ik vind t hier een nogal stomme opmerking .. Vandaar mijn reactie
Als mn moeder het niet gezien had, had ik ook gedacht dat ik het had gedroomd. Vraag me al 22 jaar af hoe dat in vredesnaam kan. Wacht alleen nog steeds op een antwoord.
kan me goed voorstellen.. dit slaat werkelijk alles, vind ik lilalief; was survivor die dit mee maakte, ik gelukkig niet!
Een pop die vanzelf gaat lopen en jouw wil wurgen?? Wow... maar als dat echt is gebeurd, dan laat je zo'n pop toch niet in je kast liggen om hem vervolgens aan iemand anders te geven???!!! Dat vind ik wel erg eng...
Ik had 3 verschillende keren mijn mobiel op een boek liggen, dat boek lag op het nachtkastje. Het raam stond vrijwel niet open, misschien een heel klein kiertje, want het was koud. Toch viel 3x de telefoon van dat boek af, op de bedrand (was naar links) De eerste keer dacht ik, toeval. De volgende avond weer op het boek gelegd, toen het gebeurde dacht ik: huh, alweer? (het was geen wind, de gordijnen bewogen niet). Toen na een minuut weer op het boek gelegd en binnen een paar minuten hoorde ik weer gekletter, dit keer lag de telefoon voor het boek, dus niet naar links gevallen, maar naar voren. Vond het doodeng, durfde de telefoon niet weer op het boek te leggen, heb het boek op een andere kamer gelegd. Sindsdien is het niet weer gebeurd. Durf het ook niet weer 'op te zoeken'.
Er bestaan poppen die heel groot zijn en uit zichzelf kunnen lopen Marktplaats.nl - looppop, als nieuw, 100 cm, loopt aan de hand mee - Speelgoed | Poppen Je komen wurgen lijkt me verder sterk.. Heeft je moeder een rijke fantasie?
Misschien dat er wel een verklaring voor is, ik heb wel eens gezien dat een vrouw die heel veel oude poppen verzameld had hiermee ook heel veel entiteiten aan had getrokken. De poppen waren dan eigendom geweest van iemand die daar zeer aan waren gehecht en door het kopen van die pop dus ook een entiteit mee in huis had genomen.
Mijn zoon van 3 roept regelmatig dat zijn zusje eraan komt. Ik ben niet zwanger, wil het niet worden en er zijn ook voor de toekomst geen plannen. Dit soort verhalen zie ik altijd wel als toeval, want volgens mij willen bijna alle kinderen op een zeker moment wel een broertje/zusje...