Ik haal hem erbij om aan te tonen dat het niet zo rozengeur en maneschijn is als jij zegt alleen omdat t toevallig goed gaat bij jullie, wees er maar blij omaar zegt weinig over rest van zijn of haar leven of over de algemene cijfers, een scheiding hakt erin op een heel gevoeligr leeftijd dat laat in het algemeen wel sporen achter hoor en dat tonen de cijfers ook aan ik ken persoonlijk ook meer slechte ervaringen als positieve.
Hechtingproblematiek kom ook vaak genoeg voor wanneer het kind in een huis met beide ouders opgroeit.daar hoef Je gescheiden voor te zijn.ook lesbische stellen hebben kinderen en er is geen vader aanwezig bij kinderen verwekt met zaaddonor.als het kind vooraf een goede band had met de vader of d andere ouder en zich voldoende gehecht heeft dan zal er geen enkel probleem zijn om de papa evenveel voor het kind te laten zorgen! In mijn geval is papa veel afwezig geweest en ook onverantwoordelijk voor het kind.Hij heeft zich niet zo aan aan zijn papa gehecht, vraagt nu ook nooit naar papa, alleen naar opa en oma. helaas maar dat heeft mijn ex zelf in de hand gehad.hij is ook uiteindelijk officieel weggegaan. Al was hij nauwelijks thuis... Ik ga niet mijn situatie bespreken hier maar neem van mij aan dat hij geen basis was voor onze zoon alleen.vandaar ook dat ik het niet tolereer dat hij een hele dag alleen is met ons kind. Ik ben dan niet zeker of hij voldoende Rust krijgt of op tijd z'n eten en wat...voor n jongetje van twee vind ik dat te heftig.teveel prikkels.bovendien heeft mijn ex geen eigen stabiele woonruimte.engeen inkomsten om t zorgen voor n kind.hij mishandelt hem niet maar gaat niet op verantwoordelijke manier met hem om.ten eerste al niet met zichzelf...vandaar dat ik in mijn situatie het niet voorstel. Hij komt dus in ons huis, puur met hem spelen en dat is al vaak genoeg want meneer wil dan ineens eerder weg. Heeft Ie t wel gezien!
oef gevoelig onderwerp dit voor mij. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 10 jaar was en mijn moeder heeft mij vrij gelaten in wat ik wou. Ik wou alleen zelf niet naar mijn vader toe. Nu heb ik zelf 2 kinderen ( 10 mnd en 2,5 jaar) van 2 verschillende vaders (verwekkers) en ik sta er alleen voor. Bij oudste zoontje heb ik bij vader op erkenning en omgang aan moeten dringen en dat verloopt nu via omgangshuis. gezamenlijk gezag en omgang word nu onderzocht door De raad voor de kinderbescherming omdat vader omgangshuis ook al 2x heeft afgezegd en hij niet bij mij thuis wilt komen. Hij wilt zijn zoon ook niet thuis ontvangen. Is hier omgang dan ook het beste???? Verwekker van jongste zoontje heeft mij verkracht hier is mijn jongste zoontje door ontstaan. Verwekker bedreigd mij, mijn familie en vrienden. Is omgang hier het beste dan??? Hij heeft eveneens ook een rechtzaak aangespannen. Maar over MY DEAD BODY dat ik mijn zoontje meegeef. Ben benieuwd wat jullie hiervan vinden. Voel me door sommige reacties hier echt een slechte moeder. Er spelen soms veeel meer dingen waarom een moeder de kinderen bij de vader weg houdt.
Ik ben van mening als je zelf niet in de situatie zit je wel kunt denken ik zou zo of zo maar als je erin zit het heeeeel anders. Mijn ex heeft nooit naar de kleine omgekeken en nu is hij ook de pion ( ook bewezen door een onderzoek) om mij dwars te liggen. Nou dan is het toch heel moeilijk hoor.
@ Eliza: Wat vreselijk zeg wat er gebeurd is . Maar ik denk dat de reacties die hier gegeven worden mbt een goede omgangsregeling als uitgangspunt hebben dat vader een goede vader is en dat er al een band bestaat tussen vader en kind. Of, bij zeer jonge leeftijd van het kind, er een goede basis bestaat voor het opbouwen van een goede vader/kind-relatie. Ik kan mij niet voorstellen dat er iemand is die van jou zou verwachten dat je een omgangsregeling gaat treffen met de verwekker van jouw jongste. Ik gebruik hier expres het woord verwekker, omdat de titel "vader" op hem natuurlijk op geen enkele wijze van toepassing is.
Ik denk dat als je goed nadenkt, jij zelf ook echt wel weet dat de uitspraken die hier gedaan worden, betrekking hebben op normale situaties. Jouw situatie lijkt me behoorlijk extreem en daar valt in z'n algemeenheid weinig over te zeggen. Ik ga er persoonlijk op basis van wat je schrijft ook niets over zeggen, want de info die je geeft is zeer beperkt en dan hangt het nog van allerlei factoren af wat wel of niet verantwoord en goed is voor je zoontjes. Lijkt me dat je daar eens met een professional samen naar zou kunnen kijken, maatschappelijk werker of orthopedagoog, die jou goed kan begeleiden bij de vraag wat wel of niet handig is in jouw situatie.
daarvoor hoef je zeker niet naar een maatschappelijk werker, professional of orthopedagoog..Een vader die zijn kind niet wil zien, die moet je niet dwingen, dan niet. En een verkrachter als vader? Die mag zijn kind ook niet zien. Dus het lijkt me totaal overbodig om daar nog enige discussie aan te spenderen.
mijn man en ik hebben onlangs een ernstige relatiecrisis overleefd. Hebben het hier ook over gehad. Ik ben voor co-ouderschap. Mijn man is een geweldige vader en zorgt zeker 3 dagen in de week voor de kids als ik werk bijvoorbeeld... Er zijn weken dat mijn man ze veel vaker ziet dan ik. Mijn kids kunnen echt niet zonder hun papa.
Mijn ex en ik hebben al jaren co ouderschap. Ze zijn hier week om week. Wij vonden dat de kinderen op beide ouders evenveel recht hebben. We hadden eerst een 4dg op 4dg af constructie. Maar dat was vrij onrustig dus nu doen we al jaren week om week. Ik vind als het een gewone situatie is dit de beste oplossing. Tuurlijk wil je al moeder pf vader je kids 24/7 maar als je scheidt kan het niet anders. Ken trouwens elk ouders die week om week bij hun kind in huis wonen. Dat kind woont dus in 1 huis en de ene week woont mama daar en de andere week ppapa