Jong of oud, dat maakt niet uit. Als je wens er is dan is ie er gewoon en dan kun je niet wachten tot het zover is. Het is echter wel zo dat als je richting 35 gaat, de klok toch echt keihard gaat tikken en dat maakt de stress er niet bepaald minder op.
Helemaal mee eens. Het verbaast mij echt dat er nog steeds mensen spreken van "nemen". Alsof je even naar de supermarkt gaat.
Oh ja helemaal vergeten op te schijven Ik was precies 8jr na het stoppen met de pil zwanger van onze dochter Megan. We hadden toen 7keer IUI gehad en de eerste IVF poging was ik zwanger en nu ben ik zwanger van die zelfde poging en dan van een ingevroren embryo
Ooh dat is pas verschrikkelijk! maar het kan ook anders.. Ik was 8 December uitgerekend en hoe vaak ik dan wel niet moest aanhoren waarom wij voor December gekozen hadden omdat dat al zo'n dure maand is.. wij konden toch immers zelf bepalen wanneer ik zwanger zou willen worden.. uh...? pardon?! ten 1e.. er is nog altijd een grotere kans dat de ICSI mislukt dan dat hij slaagt dus waarom een kans laten liggen? en ten 2e wat interesseert het mij nou wanneer ons wondertje geboren gaat worden en December zo'n dure maand is.. Liever een wondertje in December dan nooit.. Maargoed het heeft mij vaak genoeg van mijn stoel doen vallen hoor! mensen denken niet na..
hahahahaha, asl dat zo was geweest was ik nog wel een keer langs die supermarkt gegaan Wij hadden altijd de wens voor 3kindjes maar we zijn nu al zo gelukkig dat we toch nog een kindje hebben mogen krijgen en dan ook nog het geluk van een 2de kindje. Dat hadden we nooit durfen droomen!
@springmuis: ohh die is ook hilarisch! Zelf bepalen wanneer je zwanger kan worden als je met icsi bezig bent............tja onwetendheid dan maar.
Welke supermarkt is dat? Daar wil ik ook naar toe! Kerst een te dure maand voor kinderen? Ik denk al vier jaar: tjonge, dat zou toch een mooi kerstkado zijn, een positieve test... Ik gooi zulke opmerkingen altijd maar achter me neer. Zulke mensen snappen echt niet waar ze over praten!
Pfff... 8 jaar. Gelukkig is het helemaal goed gekomen! Maar in die 8 jaar maar zo weinig behandelingen? Dat snap ik niet helemaal... Hebben ze je zo lang laten wachten tussendoor, of was de wachtlijst heel lang? Of wilde je niet aan de behandelingen?
Ik ben in 2001 gestopt met de pil en in december dat jaar geopereerd aan een eilijder. Deze dat verstopt en toen hebben ze heb gedeeltelijk verwijderd. Volgens de artsen kon ik toen gewoon zwanger worden en we hebben het toen een jaar zelf moeten proberen....helaas. In januari 2003 zijn we met IUI begonnen, maar ik hield heel veel buikpijn. Hier keken ze niet naar en ik heb 4 behandelingen gehad. Doordat de HA het vreemt vond dat ik zo'n buikpijn had heeft hij me buiten de gyn om naar een echoscopist gestuurd. Daar kwamen ze er achter dat ik een cycte van 15cm had en ik moest met spoed geopereerd worden. Ook zat mn eilijder weer dicht en die hebben ze weer open gemaakt. Daarna kon ik gewoon zwanger worden. Wij hadden het wel even gehad en een jaartje rust genomen. Toen naar een ander ziekenhuis, die konden niks bijzonder vinden en hebben me weggestuurd. Zo heb ik nog 2 andere artsen gezien. Ik hield buikpijn maar er was niks te zien. NOOIT een hsg gemaakt overgens! In 2007 vond ik het genoeg en hebben we een verwijzing naar het VU gekregen. De arts die we daar kregen keek alleen naar mn geschiedenis en wist toen al met 90% zekerheid te zeggen dat ik onvruchtbaar moest zijn Wat bleek de vervelende eilijder die ze al 2keer onderhanden genomen hadden zat weer dicht en was met vocht gevult. Dit vocht stroomde terug mijn baarmoeder in waardoor een eventuele embryo niet kon innestellen en zelf weg kon spoelen als het vocht mijn baarmoeder in stroomde. Deze eilijder is toen in jan 2008 verwijderd. En we mochten in maart al met IUI beginnen. Helaas zijn de 3pogingen die we kregen mislukt en kwamen we bij IVF terecht. Bj de eerste poging was het raak Dus we hebben heel wat ziekenhuizen aan de binnen kant gezien en ontelbaar veel artsen maar het VU is het ziekenhuis voor ons hoor! Ik heb daarna nooit meer buikpijn gehad
He Sloppy, jij dus ook een hydrosalphinx!!? Ben er net voor de 2e keer aan geopereerd (laparoscopie). Eileider links deels verwijderd. Nu geen vochtverlies meer gelukkig. 'Top dat de eerste IVF gelijk raak was!!! Misschien een pleister op de wonden? Ik zou denk ik heel boos zijn in jouw geval, met dat pappen en nathouden en maar weer zelf laten proberen. Bij mij zeiden ze na het vaststellen van de hydrosalpinx ook: tja, als ik nu echo's van eerder terugkijk... dan hadden we het misschien al wel eerder moeten zien... Zucht...
Ja dat had ik. Ik was ook heel boos! Toen ik wakker werd uit de tweede operatie heb ik tegen die arts gezegt: Waarom hebben jullie hem niet eruit gehaald! Dat vond die arts wel een beetje voorbarig. Toen ik op een gegeven moment ging lezen kwam ik erachter dat ze, in mijn geval, regelmatig hadden moeten kijken of hij niet weer dicht was gaan zitten... De arts die de echo deed in het VU die vroeg tijdens het onderzoek: Heeft u geen erge buikpijn? En toen kon ik heel moeilijk mn tranen weghouden! Bij de operatie vertelde ze hoe groot het inmiddels geworden was: 30cm lang en 2cm breed normaal is een totale eilijder maximaal 15cm bij 1cm en bij mij was het dus al minder als de helft! Ze vertelde me ook dat gezien het formaat hij nooit lang open heeft kunnen zijn. Ik kijk niet meer achter om alleen heel soms vind ik het erg dat ik pas 35jr was toen ik Megan kreeg want ik had zo graag een jonge moeder willen zijn. Maar dan denk ik: ik ben moeder! Meer had ik niet kunnen wensen
bij de eerste duurde het 2 jaar, bij de 2e ruim 2 jaar, en nu had ik zoiets van ik ben t zat en nu gaan we naar de dokter, afspraak bij de gyn stond al, maar die kon ik afzeggen want 3 dagen daarvoor zat ik voor t eerst bij de vk toch heb ik in de poll gekozen voor 1,5 jaar, want achteraf denk ik wel eens had ik maar eerder aan de bel getrokken .... wat betreft rare opmerkingen, als mensen mijn buik zien, vragen ze hoe oud lars is, en als ik dan zeg 4 zeggen ze wat zit er lang tussen, mijn reaktie is dan tjaaaa ze komen nou eenmaal niet uit de lucht vallen, en je kan ze ook niet in de winkel kopen, dus moet je gewoon maar afwachten of ze je gegund zijn.... en hoewel ik best eerder een tweede had gewild, vind ik t ook wel luek dat er ruim 4 jaar tussen zit, want lars maakt t heel bewust mee.
Die van mij was ook 2 cm in doorsnede. Lengte weet ik niet, ook niet naar gevraagd. Ze hebben hem er bij mij niet helemaal uit kunnen halen omdat er ook veel littekenweefsel omheen zat. Nu heb ik dus nog steeds (deels) een hydrosalpinx, maar hij is wel los van de baarmoeder, dus mijn emmy's hoeven niet te zwemmen. Wel is het nog steeds te zien op de echo en dat is nu soms lastig bij de FM's. (is het een follikel of de eileider...) Rechts was alles prima, dus theoretisch zou ik nog op een natuurlijke manier zwanger kunnen raken. Helaas heeft mijn man ook een probleem, dus vandaar toch IVF. Sorry, erg off-topic allemaal...
hahaha, hier is de zet die compleet is minder actief dus daar springt niet regelmatig een eitje en de in-complete zet is heel actief..........enzenz je snapt het vast wel. Vandaar bij ons IVF
@sloppy Wat een onnodige nare toestand moest jij meemaken zeg. Het maakt voor mij weer duidelijk dat je heel goed voor jezelf moet opkomen in de medische wereld. (Ik heb er ook ervaring mee.) En ach, die leeftijd, jij hoeft je er niet meer druk om te maken. De buit is binnen, haha! Ik moet nog maar zien of ik het red om op mijn 35e een kind te krijgen. (Ben 34)
Wij waren na 8 maand zwanger. Dat was in poging nummer 10. Wat vond ik het lang duren. Maar als je iets graag wilt duurt het altijd lang. Maar achteraf is het vrij normaal. En valt het binnen de statistieken. Dus petje af voor de dames die er erg lang mee bezig zijn.
Ik vind vanaf 6 maand. Kweet nog toen ik aan maand 6 was dat ik al aan het klagen was dat het te lang duurde. Waarschijnlijk omdat ik al zwanger was na 4 maand van Luca. Nu zit ik helaas al iets verder.
Tot een jaar schijnt normaal te zijn... Ik denk dat ik na 1,5 jaar naar de ha zou gaan, omdat het lang duurt. Zo denk ik er nu over, als ik eenmaal bezig ben misschien niet meer!!
Wij zijn nu bijna 1 1/2 jaar bezig en hebben allerlei onderzoeken gehad toen we een jaar bezig waren. Bij ons allebei is alles goed. Toen is er gezegd dat we tot mei nog zelf moeten proberen. Er is toen een berekening gemaakt met de kans dat we zwanger zouden worden in het tweede jaar en die kans was kleiner dan 25%. (komt ook doordat mijn schoonouders ook lang hebben gedaan over het krijgen van mijn vriend) Nu zijn we dus weer een aantal maanden bezig en is het nog steeds niet gelukt. Nu gaan wij toch deze maand weer terug naar de gyn want ik trek het niet meer. Je kunt wel zeggen dat mensen die jong zijn en waar alles goed bij is wel 2 jaar kunnen wachten voordat ze met behandelingen starten maar zo makkelijk is dat niet. Iedere maand weer de hoop of het wel of niet gelukt is. Iedere maand weer klussen op commando. Iedere maand weer hopen dat je op het juiste moment klust. Iedere maand weer de teleurstelling dat je toch weer ongesteld bent geworden. Je kent het denk ik wel! Ook voor mensen waar alles goed bij is is dit verschrikkelijk. Als je weet waar het aan ligt kun je geholpen worden. Weet je dit niet blijf steeds in het ongewisse, hoe komt het nou dat het bij ons niet lukt? Waarom wordt iedereen zo maar zwanger (zo lijkt het tenminste om ons heen) en wij niet? Dus ik vind dat je mensen die jong zijn en waar alles goed bij is ook niet 2 jaar moet laten wachten. Dat is bij iedereen anders. De één voelt zich daar goed bij en de ander totaal niet. Dit is zeker niet aanvallend bedoelt, maar zo voel ik het gewoon. Als je een droom hebt wil je gewoon graag dat die verwezelijkt wordt. En het moeilijkste is dat je gewoon niet weet wanneer het gaat gebeuren en of het ooit wel gaat gebeuren. Iedereen die nog niet zwanger is, succes met zwanger worden. En de zwangeren een fijne zwangerschap gewenst.