hoi allemaal, nou de titel zegt het al, mn meisje wil ineens niet meer slapen 's avonds. Voorheen was er nooit wat aan de hand. Als ik haar 's avonds naar bed had gebracht, hoorde je haar gewoon niet weer tot de volgende dag! Maar de laatste tijd komt het steeds vaker voor dat ze begint te huilen en niet wil slapen. En niet een beetje miepen, maar gewoon echt huilen! Ik snap er niks van.....probeer zoveel mogelijk haar te troosten terwijl ze nog in bedje ligt of haar te troosten op haar kamertje.... maar soms lukt dat gewoon niet, dan ben ik er al zooooooovaak geweest, dat ik haar dan maar ff meeneem naar beneden(slecht? ) Is dit gewoon eventjes? Hebben meer kindjes van die leeftijd dit?
Dit hebben wij ook gehad. En het was gelukkig een fase. We hebben hem eerst steeds uit bed gehaald maar op een avond hebben we hem ook even laten huilen. Niets hielp echt. En het was van de een op de andere dag over. Nu slaapt hij s`avonds weer prima. De fase heeft hier een dikke 2 weken geduurd. Succes. En gewoon doen wat je hart je ingeeft.
Hej, dank je wel voor je snelle reactie! Ik dacht idd al dat het gewoon een fase was, maar het is wel vervelend! Ze is doodmoe, maar ze gaat gewoon niet slapen. Ik laat haar idd ook wel eens eventjes huilen of miepen, maar soms begint ze dan zo hard te huilen, dan snikt ze het uit.... Als ik dan bij haar ben is het ook wel weer ok na een tijdje, maar als ik toch weer de kamer uit wil gaan.....begint het weer opnieuw! Nog 1,5 te gaan dus ongeveer haha...
Oooh, superherkenbaar! Heeft hier ook een week of 2 geduurd (paar weken geleden ging ze hier doorheen). Ik dacht echt dat ze een soort 'verlatingsangst' had, een besef dat we haar kamertje verlieten en haar alleen lieten. Soms moest ze echt na-snikken, zo zielig. Ik weet best wanneer Lize een beetje zit te 'donderjagen', maar in deze periode raakte ze echt overstuur. Ik haalde haar er ook uit, gaf haar soms een mini-flesje en hield haar lekker tegen me aan. Daarna weer rustig in bed en dan ging ze vaak genoeg wel slapen (want moe zijn ze inderdaad wel!) Dus even de paniek goed doorbreken, rust aanbrengen en opnieuw proberen. succes! ik zie trouwens dat onze kindjes 1 week schelen, leuk! Amber
Dat idee heb ik idd ook een beetje Amber, dat ze verlatingsangst heeft.... Mn meisje moet idd ook dan na-snikken omdat ze zo in paniek was. Ik doe het eigenlijk net als jou.....na een paar keer troosten op haar kamertje, haar eruit halen, ff wat drinken, zitten bij mama en terug naar bed! Nouja, nu ik weet dat het weer overgaat kan ik er een beetje beter tegen! dus dat komt helemaal goed! Wat grappig ja dat onze kindjes 1 weekje schelen! Al bijna 10 maandjes.....gaat zo snel!
Hier nu precie shetzelfde. Ze gaat redelijk goed slapen en wordt dan rond 22 uur huilend wakker. Heeft ze bijna nog nooit gehad. Is volgens mij ook een fase. Ze staat nu hartverscheurend in de bedje te huilen... met d'r tandje de verf van het ledikantje te schuren... zal wel snel over zijn.., maar is echt een sprongentje hoor...
Ja, je doet het helemaal goed hoor! en het gaat absoluut over, don't worry. al bijna 10 maanden... ik moet al nadenken over haar 1e verjaardag, mijn babietje wordt grooot...
Amy heeft dit ook gehad 4 weken lang...pffffffff... Doe gewoon hoe jij denkt dat het goed is, zou haar ook niet overstuur in bed laten liggen, ik bleef wel altijd met haar boven, gaf haar wat te drinken en dan weer terug naar bed.
Nou Sem heeft dat al een hele poos. Weet ook niet zo goed meer wat ik moet doen. We hebben al van alles geprobeerd. Hem laten huilen, troosten etc. Niets helpt. Hij krijst alles bij elkaar. Vind het ook zo sneu. Vroeger lag hij soms zo lekker alleen in zijn bedje te keuvelen. Nou dat is er niet meer bij. Zodra hij alleen in zijn bedje ligt, begint het. Ik vraag me af hoe lang dat nog gaat duren. Hij wordt volgende week al weer een jaar! (begon met een maandje of 8/9)
Gelukkig: ik ben niet de enige die hier last van heeft. Ons zoontje sliep altijd heel goed. Je kon hem wakker in bed leggen, hij sliep zelf in en sliep ook altijd door. Nu is het een en al ellende. Hij slaapt alleen nog in bij ons op de arm, in de buggy naast ons of bij ons in bed. Als hij dan 's avonds eenmaal in z'n bedje ligt, wordt hij vaak rond half drie wakker en is dan ook klaarwakker. Hij huilt dan ontzettend hard en gaat niet meer liggen in bed. Je mag de kamer ook niet af. De enige manier om hem dan in slaap te krijgen is door hem bij je in bed te pakken. Slaapt hij en wil je hem terugleggen in zijn eigen bedje, dan wordt hij weer wakker Mijn man pakt hem standaard bij ons in bed, maar daardoor lig ik wel de hele nacht wakker. Onze kleine (1 jaar) is nogal beweeglijk en ik ben bang dat hij uit bed rolt. Bovendien valt hij alleen in slaap heel dicht tegen me aan. Mijn man slaapt overal doorheen . Dit duurt nu al zo'n week of vier... Gaat dit ooit nog over of wordt hij teveel verwend door bij ons te mogen liggen van papa (ik ben er eigenlijk op tegen...)? Groetjes, Channie7