Ik lees hier veel dingen die mensen als luxe noemen wat ik meer onder rijkdom vind vallen. Ik vind wel verschil tussen luxe en rijkdom Luxe vind ik op vakantie kunnen, uit eten kunnen gaan, (spontaan) dagje weg kunnen zonder na te hoeven denken/in te moeten zitten over de kosten Rijkdom is voor mij mijn leven, dat ik gelukkig ben met mijn man, allebei gezond en een baan. Ons kleine womder wat in mij groeit en het goed mee gaat, mijn lieve familie die ook allemaal gezond zijn. Luxe is fijn maar heb ik niet perse nodig, doen het al aantal jaar zonder veel luxe Rijkdom in de zin zoals ik rijkdom zie dus niet in geld is vele malen waardevoller!
Ik vind geluk en luxe echt twee heel verschillende dingen. Maar ik heb het idee dat die in dit topic wat door elkaar lopen. Onder luxe versta ik dingen die voor geld te koop zijn. Gezondheid, je gezin, vrij zijn, partner e.d. vallen voor mij onder geluk. En geluk zit heel cliché in kleine dingen. Bijvoorbeeld zien hoe je kinderen lekker aan het spelen zijn. Je kunt zonder luxe, heel gelukkig zijn. En met alle luxe van de wereld heel ongelukkig. Luxe hebben èn gelukkig zijn is natuurlijk het meest ideaal. Hoewel... iets te wensen houden (en dan af en toe eens een wens in vervulling zien gaan) is misschien nog wel mooier. Dan geniet je er meer van dan wanneer je alles 'zomaar' kunt kopen, denk ik.
Luxe vind ik mooie spullen en activiteiten. Niet zoals iemand zegt dingem die overbodig zijn (dan zijn ze in mijn ogen niet luxe maar onzin), maar zaken waardoor je je pretig voelt omdat ze kwalitatief goed zijn en boven de gemiddelde standaard. Naar een goede kapper in plaats van de dorpskapper vind ik lekker luxe. Kleding van een mooie kwaliteit. Lekker brood van de bakker. Uit eten bij een goed restaurant. Lekkere wijn in plaats van huiswijn. Ons nieuwe bed met superdeluxe matras. Een terrasje.
Amen! Voor mij is luxe goede wijn, sjieke restaurants, hotels waar ik in wil blijven wonen omdat ze zo mooi zijn, mooie kledingstukken en vaak naar de kapper, schoonheidsspecialiste. Dat valt bij mij onder de noemer luxe. Luxe betekent voor mij: je hebt het niet nodig en gaat niet dood zonder, maar je wordt er wel verdomd gelukkig van als je het kan doen, kan kopen of er in kan lopen
Ik denk alleen wel Betty, dat je van luxe pas gelukkig kunt worden als je op zich al wel gelukkig bent. Dus eerst geluk halen uit je relatie, werk e.d. Dan is luxe als het ware de kers op de taart. Maar een kers zònder taart, is eigenlijk maar een lullig besje.
Helemaal eens. Als je leven niet leuk is dan helpt een designertas echt niet. Maar als je wel gelukkig bent dan is het heerlijk om net dat beetje extra te hebben. Maar ik weet zeker dat ik ook gelukkig zou zijn als ik van 50 euro in de week moest leven.
Fijn om te lezen, Betty. Zeker na het loodzware en vreselijk lange 'traject' waar jullie in hebben gezeten. En dan nog met lege handen staan, in ieder geval wat kinderen betreft. Het zal ongetwijfeld moeilijk zijn om dan om te schakelen en geluk te gaan zoeken (en vinden!) in andere dingen. Knap dat het je lukt. Het is jullie absoluut gegund!
Dank je, lief! Ik trakteer mezelf nu heel vaak op luxe dingen waarbij ik dan denk "ik hoef geen kindermonden te voeden en geen studie te betalen" Alles mag naar ons. En dat doen we dan ook uitgebreid
Ik ervaar dingen als luxe die niet elke dag kunnen. Vakantie, een dagje wellness, uit eten. Ik denk niet zozeer aan producten, maar meer aan ervaringen. Een duur horloge, dat soort dingen, vind ik eerder onzin. Al heb ik in sommige dingen ook wel een dure smaak (die dingen laat ik dan ook vaker in de winkel liggen). Een dag vrij kan ook als luxe voelen, zeker als je er eerst bergen voor moet verzetten. Maar eten op tafel en een goed huwelijk? Sorry, maar eerste levensbehoeften en luxe overlappen in mijn wereld niet. Iets luxe noemen en iets waarderen zijn dan ook twee verschillende dingen.
Voor mij is luxe dat ik nu gewoon boodschappen kan doen zonder het tot op de cent nauwkeurig hoeft uit te rekenen. Mijn nieuwe oven van ons gespaarde geld! Geen zorgen meer over de vaste lasten en zo kan ik nog wel even doorgaan. Voor velen vanzelfsprekende dingen die voor ons jarenlang verre van vanzelfsprekend waren. Mijn grootste luxe is dat ik mijn kindjes zo nu en dan kan geven wat ze echt graag willen
Een dak boven ons hoofd, boodschappen doen zonder je laatste dubbeltje te tellen. Genoeg eten op de plank en af en toe eens lekker uit eten of onszelf kunnen verwennen. Maar bovenal is rijkdom voor mij lieve vrienden en familie om me heen hebben die altijd voor je klaarstaan. Heb vroeger met mijn ouders in een schuldsanering gezeten en dat was echt ontzettend zwaar. Ben er veel sterker door geworden maar bovenal ben ik gaan beseffen wat rijkdom echt is en dat is met stipt lieve vrienden en familie om ons heen die je door dik en dun steunen. De ervaring die ik had tijdens de schuldsanering is dat je vrienden en sommige familie leden gewoon laten vallen. Je echte vrienden leer je pas kennen in tijden van nood!
Als dadelijk ons huis af is en we erin kunnen trekken (we wonen bij mijn schoonouders in), dat is luxe! Tijd voor mezelf. Op vakantie kunnen gaan (momenteel al jaren niet)
Hoe oud was je toen je ouder in de schuldsanering zaten? Mijn oudste zal 5 jaar zijn bij de start en 10 zodra wij echt weer alles zelf mogen doen... Voor ons is het nu beter dan de afgelopen 7 jaar. Dat was puur overleven, maar daar hebben de kinderen echt geen weet van. De schuldsanering gaan ze bewust meemaken helaas.
Hmmm... ik vind dat geen luxe, maar ook geen rijkdom. Ik vind het voor ons luxe, dat we twee auto's hebben en dat we met boodschappen niet echt hoeven te budgetteren. Ik kan gewoon de merken kopen, die ik wil en in de winkel, die ik fijn vind en hoef dit dus niet af te laten hangen van de prijs. Ik vind het luxe, dat we elk jaar op vakantie kunnen en daarnaast nog regelmatig een paar daagjes/nachtjes weg. Ik vind het ook luxe, hoewel dat niet met geld te maken heeft, dat ik goed in de markt lig en ik zo weer een baan heb, mocht ik deze verliezen.
Luxe is voor mij dat het wat rustiger in mijn hoofd zou zijn en dat ik mezelf beter ging voelen. Het klinkt misschien raar dat ik dat als luxe ervaar. Al enkele jaren is het druk in mijn hoofd en ondanks hulp is het er niet echt minder om geworden. Hierdoor krijg ik ook lichamelijke klachten. Financieel hebben wij het super en we hoeven dan ook nergens op te letten. ik hoef dan ook niet te werken. Maar dat kan ik gewoon niet. Ik word helemaal gek als ik thuis zit. Ik ben wel op zoek naar een baan met minder uren maar die zijn er gewoon amper.
Ik vind het luxe dat ik nu zwangerschapsverlof heb, daarna bevallingsverlof en daar achteraan nog een paar weken fulltime ouderschapsverlof heb gepland. Zo kan ik maanden volledig thuis zijn en me richten op mijn dreumes en toekomstige baby, terwijl ik normaal fulltime werk. Een man (vader) heeft die luxe niet, dat is echt een groot verschil. Het is zo luxe om al een paar dagen achter elkaar rustig op te kunnen staan, te ontbijten met mn zoontje, en op mn gemak het huishouden en de verzorging te kunnen doen
Veel dingen die genoemd worden vind ik geen luxe, maar zaken om blij van te worden, zaken die gelukkig maken. Een fijne man, gezonde kinderen, vrijheid zijn zaken die speciaal zijn, maar tegelijkertijd zo belangrijk, dat ik ze geen luxe vind. Luxe vind ik de extra's. Niet kleren kopen voor mezelf (ik moet nu eenmaal kleren aan om de deur uit te kunnen), maar kleren kopen voor mezelf omdat ik ze mooi vind en niet alleen omdat het echt nodig is. Naar een sauna gaan, tijd voor mezelf, met de kinderen naar de bioscoop, met man gaan uit eten. Allemaal zaken die niet per se noodzakelijk zijn, maar het leven soms net die extra glans kunnen geven.
Ik was 12 toen wij erin kwamen en mijn broertje 4 jaar. Voor mij was het zwaar maar ik begreep het wel. Ik was op een leeftijd waarin ik het kon begrijpen dat we weinig te eten hadden en ik geen dingen meer kreeg zoals cadeautjes op zijn tijd of dat mijn ouders vaak een nee moesten verkopen als k iets wilde hoe klein het ook was. Voor mijn broertje was het lastiger in de zin van dat hij het besef niet had waardoor dingen ineens niet meer konden maar aan de andere kant heeft hij er verder weinig van meegekregen..
Luxe is voor mij - kleding kopen die ik gaaf vind en waarbij ik niet op het geld hoef te letten voor zowel mezelf en man als ons zoontje. - een nachtje weg samen - in mijn boodschappenkaerretje gooien wat ik wil. - af en toe uit eten Maar doordat wij zo leven hebben we wel weer ons huis mooi kunnen verbouwen na jaren van sparen, nieuwe keuken, vloer en alles laten stucen. Wel zelf verven en behangen met dikke zwangere buik Ach ik ben tevreden met hoe het nu gaat maar af en toe zou ik het wel heerlijk vinden om bovenstaande dingen gewoon wat vaker te kunnen doen.