Knap van je dat je dit inziet! Dat is super goed want op deze manier leg je precies de vinger op de zere plek. Je beseft dat je nu eenmaal niet altijd de controle en het overzicht kan houden op Sara, en zij heeft jou inderdaad feilloos door. Nu je dit van je zelf weet, kun je ook makkelijker een knop omzetten in soort gelijke situaties als in je beginpost. Hoe ik dit weet? Ik ben namelijk ook iemand die graag controle en overzicht houdt. Dit gaat gewoon niet altijd bij kleine kinderen. Ik kwam echt een beetje in een neerwaartse spiraal: ik zat niet lekker in mijn vel en de meiden voelde dat aan, hierdoor werden ze vervelend en ik kreeg alleen maar meer irritaties. Op een gegeven moment besefte ik dat het aan mij lag en niet aan de meiden. Hierdoor realiseerde ik mij, dat ik de knop om moest zetten, go with the flow en genieten van alle momenten met de meiden. Dat moet jij ook doen, want je zult zien dat jij meer rust vindt en Sara ook.
Nee, juist niet. Het is het enige werk wat ik kan doen. Ik kan heel moeilijk met andere mensen omgaan, maar met kinderen heb ik dat niet. Alles wat ik aan werk heb geprobeerd maakte me gespannen en depressief maar als gastouder heb ik het naar mijn zin en zit ik goed in m'n vel. Maar daarom vond ik het ook zo vreemd dat ik nu met Sara ineens wel tegen van alles aanloop. Maar dat zal waarschijnlijk een deel van haar karakter zijn. Of het feit dat een eigen kind toch totaal anders is dan een gastkindje. Sowieso luisteren gastkinderen beter heb ik gemerkt. Ik heb kinderen waarvan de ouders klagen dat ze zo lastig zijn en nooit luisteren, en waarvan ik denk hoe die ouders daar toch bij komen omdat die kinderen bij mij zo makkelijk en rustig zijn. Toch iets met vreemde ogen...
Komt echt goed meid al zal het niet van de één op de andere dag gaan. Ik maak het hier van dichtbij mee omdat mijn man Asperger ook heeft en ik herken veel van zijn manier van reageren zoals jij dat óók doet op jullie meisje. Wat ons enorm heeft geholpen en met name mijn man dan, is een 'parent training' van een halve dag. Een therapeut gespecialiseerd in 'Applied Behavioral Analysis' is hier toen geweest en heeft echt enorm veel goede adviezen gegeven waardoor het nu een stuk beter gaat tussen man en desbetreffend kind. Ik weet niet of ze iets dergelijks (nog) in Nederland kunnen bieden? Heel veel sterkte en blijf positief en rustig!
Mmm, maar bij vreemde kinderen kan je toch juist je controle en het overzicht kwijt raken? Raak je dan niet in de stress? Je kent je eigen kind door en door, dat zou het voor iemand met Asperger dus makkelijker maken (voorspelbaarheid).
Nee ik bedoel vanuit de kinderen. Voor hen ben ik vreemd, dus luisteren ze naar mij beter dan naar hun eigen ouders is mijn ervaring.
En dan gaat het dus niet over voorspelbaarheid, maar om controle. Ik hoef geen voorspelbaarheid, dat heb ik niet nodig. Controle en overzicht heb ik wel nodig. Als ik aan het werk ben en de kinderen zijn te druk kan ik zeggen dat ze rustiger moeten doen en dan luisteren ze. Als ik tegen mijn eigeh dochter zeg dat ze rustiger moet doen word ik gewoon genegeerd .
Je baby is 9 maanden... Wel bijzonder dat je dus niet tegen je asperger aanloopt bij vreemde kinderen. Alsof die altijd allemaal maar luisteren en nooit eens vervelend of druk doen. Ik word juist gek van vreemde kinderen die niet luisteren. Waren ze allemaal maar zo makkelijk als mijn eigen kind!
Maar jij hebt dan ook geen Asperger . Ik hoor wel eens dat Aspergers "andersom" werken en dat bewijst zich nu ook wel weer .
Sjonge, geeft ts eerlijk toe wat waarschijnlijk het probleem is. Wat ik al heel knap vind gaan er nog mensen haar baan in twijfel trekken.... nee daar schiet ze wat mee op. Blijkbaar is ze er in haar werk met kinderen nog niet tegenaan gelopen, gelukkig maar. En ook heel goed dat ze durft te herkennen wat er is. Ts. komt goed, heel knap dat je dit ziet en durft toe te geven!
Ik lees echt werkelijk nergens dat iemand haar baan in twijfel trekken. Of mag je vandaag de dag ook al niet meer een vraag stellen als je het wat meer wilt begrijpen. TS, ik wist ook niet van het Asperger. Dat verklaart idd een hoop.
En wij maar roepen go with the flow..... Wat het moeilijk maakt is dat dit je eigen kind is, daarbij ben je veel meer emotioneel betrokken en is het nog veel belangrijker dat je alles "goed" doet en ik kan me zo voorstellen dat dat zich bij jou vertaalt naar nog meer controle. Specifieke ondersteuning kan misschien geen kwaad. Veel succes en wijsheid toegewenst, en veel geluk met jullie dochter natuurlijk.
Je bent een hele stap verder! Knap dat je het uit de reacties hebt kunnen halen en dat je ook die reflectie op jezelf kunt toepassen. En ik herken het wel hoor; ons meisje is een snoepje in gezelschap en het kdv, maar zoekt thuis alle grenzen op
Dat is logisch, thuis is de veiligste plek en ze weten dat hun ouders onvoorwaardelijk van ze houden. Dus durven ze thuis wel grenzen op te zoeken. Een vreemde zoals bijvoorbeeld op het kdv heeft geen onvoorwaardelijke liefde voor ieder kind, een kind heeft dus veel sneller het gevoel dat de "juf" misschien niet meer van hem of haar houd als ze lastig doen. Dus doen ze daar liever .
Dat is bij dat lekkere ding van mij precies zo....werkelijk waar een ENGELTJE op school en buitenshuis.....maar thuis, grrrrrrr. 😅