Al een aantal dagen gaat het in de media over het (V)MBO. Onder andere het, zoals het vaak is genoemd, negatieve beeld en zien als falen wanneer een kind naar het (V)MBO gaat. Ik vraag me af hoe jullie tegen deze discussie aan kijken. Zouden jullie bijvoorbeeld pushen om een kind toch naar de Havo te laten gaan? Zelf vind ik het schooladvies niet zo belangrijk. Ik vind het het meest belangrijk dat kinderen hun best doen en onderwijs krijgen aangeboden wat bij hun eigen niveau past. Is dit VMBO basis, prima, is dit VWO, ook prima. Het ene kind / persoon is nu eenmaal theoretisch ingesteld en het andere leert beter in de praktijk.
Nee, ik heb dat helemaal niet. Ik zou het wel vervelend vinden als 1 van onze kinderen, of allemaal naar het lagere niveau van VMBO zou moeten gaan (dus alles onder theoretische leerweg, ik weet niet hoe het allemaal heet ), omdat we dan een probleem hebben qua school. De enige echt geschikte middelbare school hier in de buurt begint met theoretische leerweg (dat is toch de vroegere mavo?). Ik zou echt niet weten op welke school ik ze anders zou moeten doen, want beide keuzes vind ik echt niet fijn. Maar ze gaan pushen om dan wel mavo of havo te doen omdat ik perse wil dat ze naar die middelbare school gaan, absoluut niet. Ze moeten doen wat ze kunnen, dat vind ik belangrijk, en als dat het vroegere VBO is, helemaal prima. En als ze hoger kunnen, dan vind ik het belangrijk dat ze dat gaan doen.
Nee vind dat een beetje onzin. Heb zelf VMBO gedaan en daarna MBO niv. 4 er achteraan gedaan. Ben nu verpleegkundige. Doe wat ik leuk vind en heb niet het idee dat ik 'laaggeschoold' ben ofzo. Voor m'n zoontje vind ik dat precies zo. Vind wel dat hij z'n best moet doen op z'n schoolwerk. Maar als blijkt dat VMBO bv. nog te hoog gegrepen zou zijn voor hem, tja.. dan zij dat zo. Hij wordt vast ook gelukkig met een diploma op lager niveau en kan dan altijd nog doorleren als hij dat echt wil. Ik vind het belangrijker dat ze iets doen waar ze echt blij en gelukkig van worden dan dat ze gestudeerd hebben aan de Universiteit. Ik heb ook 1,5 jaar HAVO geprobeerd, maar het kostte mij gewoon zoveel moeite en energie, dat ik er toen samen met m'n ouders voor gekozen heb om een stapje terug te doen. Wilde toen al de zorg in, dus wist dat ik aan VMBO ook 'genoeg' zou hebben en als ik echt mocht willen had ik daarna altijd nog de HAVO kunnen doen. Ik denk dat er geen enkel kind gelukkig wordt als er in het onderwijs veel meer van hem gevraagd wordt dan dat hij/zij zelf aan kan.
In mijn ervaring zijn de VMBO klassen vaak wat minder "leuk" dan de HAVO/VWO klassen, dus dat zou bij mij wel meespelen. Verder maakt het mij niet uit. Ik heb zelf VWO gedaan en daarna naar de HAVO. Ben uiteindelijk een MBO4 gaan doen. Man is met MAVO begonnen en is nu druk bezig met zijn universitaire studie. Dus het zegt mij niet zoveel.
We hebben inmiddels 3 kinderen op vo zitten. 1 in mavo 4, 1 in vwo 2 en 1 in vwo (tto) 5. Nu 1 in groep 8. Hij gaat volgend jaar naar het vmbo. Ik heb wel het idee dat het vmbo iets minder goed bekend staat omdat daar vaak ook kinderen zitten die leren en naar school gaan echt een straf vinden en daardoor nogal eens uit de band springen. Dat is tenminste wat ik opvang van mijn kinderen. Of dat waar is? Ik weet het niet. We gaan hey ervaren. Onze groep 8er heeft ook een enorme hekel aan huiswerk. Ben benieuwd hoe dat zal gaan worden op het VO. Onze dochter die nu in mavo 4 zit gaat volgend jaar naar het MBO. Dezelfde schol als waar ik heb gezeten. Ik vind het prima. Het belangrijkste vind ik dat ze hun best doen. En op welk niveau dat is vind ik totaal onbelangrijk.
Nee. Al heb ik dit wel vanuit huis meegekregen. Mijn ouders keken neer op laag/middelbaar opgeleide mensen. Het enigste dat ik belangrijk vind, is dat mijn kinderen op hun plek zitten. Het lijkt mij verschrikkelijk als zij een opleiding doen die te makkelijk/moeilijk voor ze is.
Beter op hun plek zitten op het vmbo dan op de tenen de havo moeten beginnen en daarna alsnog afstromen omdat het te hoog gegrepen blijkt.
Nee hoor ik zou dat niet pushen. Ik hoop alleen maar dat mijn kinderen er op hun plek zitten en dat ze de opleiding over beroep kunnen doen die ze graag willen.
in juli 2016 kwam een onderzoek uit waarin het duidelijk naar voren kwam dat wanneer je over een kind twijfelt tussen 2 niveaus dat je de hogere mogelijkheid moet kiezen. dat is dan t ware niveau waarop het kind moet leren. zo worden kinderen zelfs intelligenter dan 3 jaar daarvoor met ongeveer 10% van iq score. maar ook gelukkiger. betekent dat of je van alles moet doen om je kind naar havo te sturen? ja, wanneer je kind op de grens staat of net eronder. misschien dan een 9de jaar basisschool laten doen. geldt dus ook naar vvo ipv havo. zeg dat iets over vmbo? Nee helemaal niets. er zijn wel een paar scholen die het heel slecht doen(wanbeleid,budget problemen etc). dat lees ik ook in de media.
Ik werk in het mbo. Er zit veel verschil in niveau, van entree tot niveau 4 opleidingen. Dat is niet met elkaar te vergelijken. ik vind het wel treurig dat er neer gekeken wordt op (V)Mbo'ers. Ze leren een mooi vak waarin ieder op eigen niveau vooruit kan. Ik zou alleen liever hebben dat mijn kinderen havo of hoger zouden doen omdat er meer mogelijkheden zijn, lukt dat niet dan is dat ook prima, maar zijn ze in hun keuze wat beperkter.
Nee wij zullen nooit pushen. Ik ben zelf mbo geschoold voor verpleegkundige dus prima opleiding. Vriend heeft ook vmbo gedaan en is nu afgestudeerd op de universiteit. Waar een wil is is een weg.
Heb je een link naar dat onderzoek? Ben er wel benieuwd naar. Ik had zelf havo/vwo advies en mijn moeder wilde mij persé naar het vwo hebben, waar het dus grandioos fout ging in de 4e klas. Ik neig er zelf heel erg naar om daarom voor het laagste van de 2 te kiezen. Zou dat onderzoek graag eens lezen.
Ik ken het onderzoek niet hoor. Maar ik denk zelf dat het compleet afhankelijk van het kind is. Voor mijn zoontje (zoals ik dat nu met bijna 4 jaar in kan schatten) zou ik bij twijfel idd voor het hoogste niveau van de 2 kiezen. Puur omdat hij het heel erg nodig heeft om uitgedaagd te worden. Voor dochter (waar wel meer meespeelt) zou ik zeker voor het laagst van de 2 gaan. Omdat zij op haar tenen lopen en die uitdaging daarbij niet aan kan.
Denk dat je hier idd iets heel belangrijks noemt! Verder, ik zie dat niet als falen. Kan daar niet goed bij hoor, ouders die persé een bepaald niveau willen voor hun kinderen. Maar goed, ik heb zelf ook mbo gedaan. In het kringetje van ml proef ik soms ook wel dat er wat wordt neergekeken op (v)mbo. Jammer is dat.
Nee hoor ik zou nooit pushen om iets te doen wat niet haalbaar is. Maar ik zou het wel fijner voor ze vinden qua kansen als de mogelijkheid er toe is. Maar liever een gelukkig dan een ongelukkig kind hoor!
Aan een kant van mijn familie wordt er al neergekeken op HAVO en ook lang niet alle universiteiten zijn zelfs goed genoeg. Erg jammer. Mijn vader was gelukkig megatrots toen ik mijn HAVO diploma haalde.
Ja, daar heb je ook gelijk in hoor. Maar ik ben dan wel benieuwd naar de argumenten die worden genoemd in het onderzoek. Ik had het overigens misschien wel gekund, maar ik vond andere dingen ook heel interessant naast school en wilde destijds ook niet elke dag zoveel huiswerk maken. Dat vind ik ook heel lastig, een leven na school is ook belangrijk, hoe belangrijk school ook is.
Wat erg joh...gelukkig deed je vader daar niet aan mee. Hier is het aan 1 kant van de familie belangrijk dat je lang studeert...wat je dan doet maakt niet zo gek veel uit, als je maar lang bezig bent met studeren. Toen ik op mn 24e gesetteld en al zwanger was zorgde dat ook voor de nodige wenkbrauwen. Mijn neven en nichten waren al ver in de 30 toen zij kinderen kregen.
Ik wil alleen dat mijn kinderen later een beroep doen na keuze. Heb geen verwachtingen. Studeren ze is dat leuk maar geen moetje. Wel een moetje is school of werken. Zitten ze tussen 2 niveau zou ik bovenste aanraden als ik denk dat ze dat aankunnen. Dochter houd van uitdaging, hoe moeilijker hoe beter. Zoontje zou ik laagste aanraden. Hij moet succes hebben wil hij motivatie houden. Uiteindelijk kun hé met wilskracht veel en duurt hooguit wat langer leren. Zelf niveau ivbo gehad. Cito echter zij havo. Leraar viel ook van zijn stoel. Uiteindelijk gegaan voor vmbo en op niveau c en d geslaagt. Daarna mbo niveau 3 gedaan en geslaagt Was zeker pittig en hard werken maar is me gelukt boven verwachtingen van leraar basisschool) Mijn zoontje leert erg moeilijk en een 6 is voor hem hard werken. Mijn dochter leert makelijk. Onder een 8 heeft ze er niks voor gedaan. Dus ja score zegt niks. Als mijn zoontje verder komt dan vakschool zou ik net zo trots zijn als mijn dochter Mavo. Havo of hoger.
In zijn algemeen: nee, natuurlijk niet! Ik vind het juist fijn als kinderen na 8 jaar basisonderwijs wat meer op hun eigen niveau verder leren. Ik vind het heel belangrijk dat ieder kind zo veel mogelijk tot zijn recht komt. Voor de één is dat op het VWO, voor de ander het praktijkonderwijs. En natuurlijk alles daartussen. Toch heb ik wel een paar kanttekeningen. Bij ons in de stad bestaat er geen school die VMBO en HAVO biedt. Er is een VMBO-school en een HAVO / VWO-school. Dan snap ik wel heel goed dat ouders bij kinderen die 'op het randje' zitten, gewoon liever zien dat hun kind naar de HAVO gaat. Een kind kan in het ergste geval nog afstromen (dat is dan wel extra vervelend -> naar andere school) maar 'opstromen' gebeurt vrijwel nooit omdat de overstap dan meestal toch niet gemaakt wordt. En dan zou ik als ouder toch ook wel heel graag willen dat mijn een kind de kans krijgt op de HAVO. Met een HAVO-diploma kun je gewoon meer kanten op. Een kind kan dan alsnog naar het MBO als hij dat wil, maar het HBO ligt dan ook open. (En na het behalen van een propedeuse in sommige gevallen zelfs nog de universiteit) Verder vind ik het ook erg zonde als een kind onder zijn kunnen presteert. Soms gaan er leerlingen van mij naar VMBO-T waarvan ik eigenlijk zeker weet dat ze met een beetje inspanning ook HAVO zouden aankunnen. En dan vind ik VMBO toch wel zonde ja. Maar dat vind ik even goed voor kinderen die HAVO doen terwijl ze VWO aankunnen. Al moet ik daarbij weer opmerken... ik heb dus HAVO gedaan terwijl mijn vader er altijd van overtuigd was dat ik VWO kon doen. Dat vond CITO destijds trouwens ook. En gezien mijn verder schoolcarrière had hij ook wel gelijk. (Sssst! Niet tegen hem zeggen dat ik dat gezegd heb hoor. ) Maar ik ben precies op mijn plek gekomen, zonder VWO. Dus het is ook wel dubbel, want ik zou als ouder denk ik niet blij zijn als mijn kind op een 'te laag' niveau zit. Terwijl het er natuurlijk uiteindelijk om gaat dat je kind later zelf z'n brood kan verdienen in een beroep waar hij het naar z'n zin heeft. Maar het is denk ik normaal voor ouders dat ze 'het beste / hoogste' voor hun kind willen, met de meeste kansen.