Wat ontzettend lief van je! Dankjewel❤️ Ja het was heel heftig. Vooral het idee dat de gyn onze baby er handmatig in stukken uitgehaald heeft vind ik verschrikkelijk. Hoe ik er nu lichamelijk aan toe ben vind ik ook zeer heftig. Ik kan weinig, ik word overal duizelig van omdat ik behoorlijk wat bloed ben verloren. Voor buitenshuis hebben we nu een rolstoel staan zodat we toch even de deur uit kunnen maar het mij zo weinig mogelijk energie kost. Als ik het zo teruglees vind ik het verhaal ook echt bizar en zeer bijzonder dat het ons is overkomen. Voelt nogal onwerkelijk...
Ja, zo is een miskraam echt een groot iets en zou het zó fijn zijn als dat ook echt op die manier gezien kan worden. Dat je vanaf het begin eigenlijk weet dat je daar vrij voor krijgt en je je nooit bezwaard hoeft te voelen oid. Dat had ik tenminste. Weet je omgeving ervan? Eigenlijk is het heel fijn om er open over te zijn, ook al ervaren vrouwen het nog wel eens als falen. Ik hoop dat je veel steun en liefde krijgt vanuit je omgeving!
Ja ik moet eerlijk zeggen dat voor dat ik dit mee heb gemaakt het nooit als zo heftig gezien heb. Ik heb nu vakantie dus op werk weten ze er nog niet van terwijl een deel wel al van de zwangerschap af wist. Alhoewel ik wel in hetzelfde ziekenhuis als dat ik werk ben opgenomen gister. Dus misschien dat het wel al de ronde doet maar dat vind ik niet erg. Familie en vrienden weten er inderdaad van en zijn een enorme steun! Ik ben ook echt een open boek dus ik vind het ook niet vervelend als er mensen over beginnen of vragen over stellen gelukkig! Ik ga wel kijken of ik vakantiedagen terug kan krijgen. Of is dat gemeen richting mijn werkgever?
Nee dat is niet gemeen en volledig terecht als jij een griepje hebt in je vakantie heb je ook recht op teruggave van vakantie dagen (je moet je alleen wel ziek melden ) Maar je werkgever zou een lul zijn als hij geen begrip heeft voor t feit dat je je niet ziek gemeld hebt. Even bespreken met je werkgever en vooral jezelf even op de 1e plek zetten dat verdien je. Lijkt me afschuwelijk om mee te moeten maken en ik hoop dat iedereen in je omgeving je steunt en begripvol is.
Ik had eigenlijk wel gehoopt dat de napijn mee zou vallen maar wat ik niet heb bedacht is dat je, net zoals na een bevalling, naweeën krijgt om je baarmoeder te laten krimpen Daarbij heb ik ook echt nog pijn van het "geweld" wat de gyn heeft moeten gebruiken om er goed bij te komen en km het eruit te halen. Ik lig er gewoon wakker van, ik voel me echt even heel zielig nu
Nog niet zo goed. Mijn hb is door het bloeden gezakt naar 5.9 waar 7.5 de laagst geaccepteerde waarde is voor vrouwen. Ik slaap slecht en heb nog steeds buikpijn, hoofdpijn en pijn in mijn doos. Daarom moet ik donderdag ook bij de huisarts zijn ter controle. Op de poli zijn ze vergeten de controle afspraak te maken dus daar moet ik nog achteraan. Verder heeft de verloskundige mij gister nog gebeld om alles door te spreken, vragen te beantwoorden en tips te geven. De dames daar zijn zo onwijs aardig en lief! Heel blij mee. Verder lig ik vooral nog op bed of op de bank, kost de trap op/af lopen al te veel energie en begin ik mij echt af te vragen hoe lang dit in hemelsnaam nog gaat duren. Ondertussen lig ik al 1.5 week op bed met pijn die maar niet over lijkt te gaan. Het bloeden is wel minder als dat het afgelopen vrijdag was maar het is nog steeds redelijk wat, ook met stolsels erbij. Het is gewoon ronduit k*t Bedankt voor het vragen! Erg lief!
Jeetje ik vind het echt heftig voor je zeg! het ziekenhuis lijkt echt steken te laten vallen, nu weer met een vervolgafspraak vergeten. Wat fijn dat de verloskundige zo meedenkt. Krijg je medicatie voor je lage HB?
Ik heb over 4 weken ene controle afspraak staan, heb er zelf maar even achteraan gebeld. De buikpijn kon nog wel 2 weken aanhouden zei ze, dat was normaal Ik vraag mij dat echt af, maargoed. Misschien dat ik toch eerder de verloskundige nog even bel voor ene controle echo. Gelukkig stelde ze dat zelf ook al voor. Morgenochtend moet ik bij de huisarts zijn dus dan krijg ik te horen wat zijn plan is! Ben heel benieuwd!
Helaas veel herkenning met de nasleep. Ik heb 3 jaar geleden een miskraam gehad. Ik ging met pillen proberen om zelf de miskraam op te wekken, dat leek te werken (maar wat voelde ik mij ziek en zielig). ik heb niet de buikpijn gehad die jij hebt gehad, maar mijn miskraam begon begin september en tot eind oktober heb ik een aantal keer enorm veel bloedverlies gehad, met stolsels en alles. Naar de HAP geweest, echo gehad, ik zou echt schoon moeten zijn, maar daarna gebeurde het weer… toen eindelijk een curretage ondergaan en was het voorbij, kon ik er eindelijk een streep onder zetten. dus bij twijfels, echt weer contact opnemen. Jij kent je lichaam het beste, ik heb er veel te lang mee rond gelopen.
Ja ik las jouw verhaal toen ik topics terug ging lezen. Wat moet dat voor jullie heftig zijn geweest zeg! Al helemaal na wat jullie al eerder hebben meegemaakt Ik vind het schrikbarend hoeveel vrouwen er slecht op de medicatie reageren. Mijn gyn hamerde er echt op dat eerst te proberen ondanks dat ik dat echt absoluut niet meer wilde. Die medicatie is officieel niet eens geregistreerd met dit als doel. Hoe kan je er dan op hameren dat vrouwen dat moeten gebruiken. Ik snap dat een curretage wel weer een ok is en dat daar een heel team voor opgetrommeld moet worden dus dat er vaak geen tijd, ruimte of personeel is. Toch vind ik het belachelijk. Gister ben ik nog 1 groot stolsel verloren en sindsdien is het bloeden gelukkig nihil. De buikpijn is ook een stuk minder gelukkig. Tenminste, als ik me rustig hou en niet te zwaar ga tillen enzo is het best uit te houden.
Zo lief dat je steeds aan mij denkt! Je bent een van de weinige en ik ken je niet eens Helaas. De buikpijn komt weer opzetten en ik begin weer een beetje bloed te verliezen. Het was gestopt na het verliezen van het laatste grote stolsel dus ik denk dat ik morgen nog even ga bellen. Hoop alleen dat ze mij wel serieus gaan nemen