Mijn ex werkt ploegendiensten, hij werkt dan 6 dagen en is 4 dagen vrij. Het ene weekend heeft hij ze twee dagen en het andere weekend 1 dag zodat hij dan ook dingen kan ondernemen met vrienden. En hij heeft ze nog een dag en nacht door de weeks, dus gemiddeld 3 dagen per 10 dagen. Daarnaast zijn we heel flexibel dus wil ik iets ondernemen dan blijven de jongens bij hem, en andersom. Hij wil nu ook weer beginnen met voetballen, en heeft mij weer gevraagd om flexibel te zijn met de dagen dat hij wedstrijden speelt. Vind ik geen probleem, daarnaast wonen we bij elkaar om de hoek dus de jongens kunnen in de middag zowel naar mij als hun papa.
Hier zijn ze drie dagen en vier nachten bij papa, vier dagen en drie nachten bij mij. Daarbij zijn we flexibel, mijn ex heeft namelijk de vrijdag- en zaterdagavond dus als hij eens weg wil komen de jongens gewoon eerder bij mij. En andersom ben ik laatst een weekje weg geweest, toen heeft hij mijn vrije dagen (doordeweekse dagen waarop ik vrij ben voor de kinderen) zelf vrij genomen en voor ze gezorgd. Één dag bij papa was ik niet mee akkoord gegaan. Geloof me, ik breek elke week doormidden als ik ze weggebracht heb.. Ik zit jankend in de auto naar huis. Maar ik vind dat die twee kleintjes recht hebben op een goede band met mama én papa. Het liefst allemaal in één gezin natuurlijk maar als dat niet gaat kies ik dit.
In mijn ogen zou ik 50/50 redelijk vinden, dit omdat ik vind dat beide ouders even veel verantwoordelijkheid hebben.
Misschien dat het al genoemd is... Maar grote kans dat je dochtertje ergens anders (zoals bij papa) dan wel goed slaapt! Kinderen zijn zeer sensitief en voelen het aan als er spanning is. Ook zonder daadwerkelijke ruzie in huis. Mogelijk dat dat thuis ook weer het geval zal zijn als jullie een oplossing hebben gevonden. En ja ook ik vind dat ze een nachtje recht heeft op haar vader, mits dit een verantwoordelijk en liefdevolle papa voor zijn dochter is. Heel veel sterkte iig!!
Ik denk dat het niet ging over in dat huis blijven wonen, maar over 'thuis blijven' in de zin van niet werken. Althans, als je nu vrijwillig thuismoeder bent. Grote kans dat dat na de scheiding niet meer haalbaar was. Ik was ook thuisblijfmoeder, maar toen ik ging scheiden was dat (uiteraard) afgelopen. Dan zou mijn exman mij dusdanig veel partneralimentatie moeten betalen en ik op zijn kosten thuis zitten. Leek me geen goed plan Dus ik ben weer gaan werken. Helaas kon ik het huis met geen mogelijkheid aanhouden, dus ik ben verhuisd en hij woont er nog. Dat is voor onze dochter ook wel prettig, die heeft daar dus nog gewoon d'r oude kamertje enzo. Ze hoefde dus maar 1 woning te wennen na de scheiding, de andere bleef intact.
@Wijffie75...ik kan enorm waarderen hoe je schrijft en wat je schrijft. Veel mensen kunnen een voorbeeld aan je nemen.
Elke week 1 dag is heel erg redelijk. Persoonlijk vind ik het te weinig, maar op deze leeftijd wel beter voor de kleine dan om het weekend. 2 weken is te lang voor ze om papa niet te zien. Hier gaat zoontje vanaf hij 6 maanden is om het weekend naar zijn vader. Andere dagen is hij ook niet welkom en langs komen mag hij maar wilt hij ook niet. Tja, dat ene weekend was hij zijn eigen tijd al kwijt voor zijn andere zoon dus dan mocht onze zoon er ook wel bij. Wees maar blij met een vader die tijd met zijn dochter wilt besteden en zou zoveel mogelijk werken naar een co-ouderschap waar mogelijk. Begin bijv met 1 dag in het weekend en 1 avond (en nacht) door de weeks na zijn werk. Lekker samen eten enzo.. Als jij geen inkomen hebt hoef je ook niet te verwachten dat je thuis kan blijven. Tegenwoordig moet je onbetaald werken voor je uitkering als je geen betaalde baan kan vinden. Bij een part-time baan zijn al minder moeilijkheden als het gaat om aanvullende uitkering, maar thuis zitten is er bijna niet meer bij. Geen idee of dit op jou van toepassing zal zijn hoor, maar voor de zekerheid vermeld ik het maar even.
Ik ben niet vrijwillig thuisblijfmoeder dus dat ik dan zal moeten gaan werken is niet van toepassing. Maar dat is allemaal al uitgezocht.
Is het een idee om eerst de kleine te laten wennen aan het nw huis van papa, ze slaapt dan thuis. En dan als ze gewend is, daar laten slapen. Desnoods slaap je zelf de 1e keer op de bank.. Je zal zien dat het dan goed gaat.
Oke, dan is het inderdaad een ander verhaal, maar dat konden wij natuurlijk niet weten. Ik hoop dat jullie het gewoon nog redden samen en deze scenario's allemaal niet van toepassing zullen zijn. Veel sterkte en wijsheid gewenst!
Aangezien ze nog maar 10 maanden is, zou ik toch ook "rustig" beginnen met de eerste weken enkel overdag. Kan ze wennen aan het alleen zijn met haar vader en de vader aan haar de hele dag bij haar hebben. Tegen dat ze 1 is, kan er dan opgebouwd worden naar overnachting. En eventueel later naar meer. Ze went er wel aan, maar geef haar rustig de tijd om te wennen.
Het kan heel goed zijn dat de kleine een stuk beter slaapt als jullie onderlinge spanningen weg of minder zijn. En wellicht slaapt ze wel veel beter bij papa straks in huis dan bij jou thuis. Je weet het gewoon niet. Mocht het zover komen dat je echt uit elkaar wil gaan, dan maak samen een ouderschapsplan (staan online veel voorbeelden). Regel het zo ver mogelijk al samen en stap dan naar 1 gezamenlijke advocaat. Het liefst ook 1 die mediator is.
Ook voor jezelf is het fijn om op te bouwen. Als hij zijn andere huisje op orde heeft wellicht langsgaan met haar en haar samen met papa het huis laten zien, kamertje laten zien enz enz. De eerste keer wellicht een middag, volgende keer een hele dag als het goed gaat. En zo opbouwen naar het uiteindelijke doel.
Een dag in de week lijkt me prima om je dochter te laten wennen aan de nieuwe situatie. Maar om een goed contact met beide ouders te houden is het wel belangrijk dat ze papa vaker ziet dan 1 dag in de week en er ook aan went om daar te slapen. Mijn oudste twee kinderen gaan om het weekend naar hun vader, van vrijdagmiddag tot maandagochtend. Ook zijn de schoolvakanties verdeeld 50/50
Ik denk ook dat het beperken van een omgangsregeling omdat je dochter zou moeten wennen, een slecht argument is. Dat wennen kost -zeker op deze leeftijd- vaak niet zoveel tijd, dus met een paar weken kent zij de situatie bij haar vader en is dat argument dus van tafel. Wel denk ik dat het handig is om samen afspraken te maken over hoe je haar ritme zoveel mogelijk hetzelfde houdt. Dat betekent volgens mij niet alleen dat jij inspraak krijgt op hoe hij de dagen met jullie dochter vorm geeft, maar ook dat hij mee moet kunnen praten over de tijd dat ze bij jou is: het moet namelijk allereerst voor jullie dochter, maar daarna ook voor jullie beiden als ouders, wel werkbaar zijn en dan is het fijn als je bij het opzetten van een ritme direct met structurele zaken op beide plekken rekening kunt houden. Op deze jonge leeftijd heeft het altijd mijn voorkeur om de tijd tussen het zien van vader zo kort mogelijk te houden. Voor de ontwikkeling van een kind is dus 1 dag per week fijner dan om het weekend dat hele weekend. Dat geldt voor de band met vader: die krijgt beter de gelegenheid om een band op te bouwen als er wekelijks omgang plaatsvindt. Omdat het mogelijk wel handig is om het slapen bij haar papa direct al in te bouwen, zou je wel kunnen kijken of je bijvoorbeeld van avond tot avond of ochtend tot ochtend doet. Dus bijvoorbeeld vrijdagavond naar papa, zaterdag eind van de dag terug. Of zaterdagochtend naar papa, zondagochtend terug. Op die manier hoeft ze niet, als ze wel oud genoeg is voor een weekend elke 2 weken, nog te wennen aan slapen 's nachts bij papa thuis.
Tsja, jullie zeggen allemaal wel zo leuk evenveel recht op het kind. Maar vader gaat bij zijn moeder in en echt niet minder werken. Dat betekend dat de vrije tijd die hij heeft savonds vanaf 6 uur is en dan is onze dochter al moe. En weekend heeft hij van zaterdagmiddag dus als ik dan de hele week thuis ben waarom zou ik haar dan bij hem brengen zodat zij dan naar een oppas moet terwijl ik thuis zit?
Omdat hij de vader is. Hoe hij zijn tijd indeelt en of kind naar de opvang moet als kind bij hem is, is zijn beslissing. Normaalste zaak van de wereld hoor, werken en opvang regelen voor je kind.