Zoals de titel al zegt, ik ben benieuwd naar ervaringen. Dinsdag hebben wij het intake gesprek en ik heb begrepen dat dit behoorlijk wat tijd in beslag neemt. Waar moet ik aan denken bij dit gesprek? En wat zijn de vervolgstappen? Ik heb iets begrepen over video opnames, is dat de eerste vervolgstap? Neemt zo'n traject veel tijd in beslag voordat je bij de juiste hulp aankomt? Dochter is weliswaar nog geen peuter maar het traject zal beginnen als zij 2 is, ze is vlak na de feestdagen jarig. Korte samenvatting waarom Integrale Vroeghulp ingeschakeld is: dochter praat totaal niet maar begrijpt wel alles, ze heeft te extreme driftbuien, ze doet zichzelf al bijna een jaar elke dag opzettelijk pijn, ze is nog erg "jong" in haar gedrag, vertoont volgens kdv ook afwijkend en te extreem gedrag en er zijn nog wel wat andere dingen... Ik hoop op ervaringen
Hoi, Ik heb ervaring, wij zijn er voor onze zoon geweest toen hij 2,5 was. De intake houdt in dat ze ongeveer alles willen weten vanaf hoe de zwangerschap ging tot aan de ontwikkeling nu. Ook vragen over de familie, of er bijv autisme oid voorkomt. De intake is bij ons in 2 keer gedaan omdat het zo'n hoop tijd in beslag neemt. Het verschilt per kind wat de volgende stap is. Wij kregen na de intake een gesprek met 4 mensen van Vroeghulp, die een advies hadden samengesteld. Wij zijn met zoon toen een observatietraject ingegaan vanwege een vermoeden van autisme. Sterkte en succes, ik merkte zelf dat ik er zelf al van opknapte dat er geluisterd werd naar ons verhaal en dat we niet werden afgescheept met een 'komt wel goed'.
O ja, bereid je er maar vast op voor dat je het hele verhaal wel een aantal keer zult moeten vertellen. Eerst bij Vroeghulp, dan bij de instelling waar ze je naar verwijzen, en ga zo maar door. Dat vond ik zelf wel erg vervelend en tijdrovend. Steeds een paar weken wachttijd overal tussen, en in die tussentijd heb je dus geen hulp voor je kindje.
Bedankt voor je reactie, Ientje! Ik had niet verwacht dat ze zelf al vanaf de zwangerschap alles willen weten maar wel fijn om dit te weten. Had jij voor jezelf ook het een en ander op papier gezet of ben je zonder iets het gesprek in gegaan? Het lijkt mij inderdaad ook fijn dat er nu eindelijk iemand is die echt luistert, want helaas kom je hier niet voor niks terecht. En veel herhalen van het verhaal dus, dat had ik al verwacht. Als het uiteindelijk maar wat oplevert...
Graag gedaan hoor! Nee ik had niks opgeschreven eigenlijk, we gingen erg blanco het gesprek in. Ik wist ook niet zo goed wat ik moest verwachten. Geduld is het toverwoord, helaas hebben ze bijna overal wachtlijsten zodat je vaak niet gelijk terecht kunt bij instanties. Ik zit nog te bedenken of ik nog meer tips of informatie voor je heb maar ik kan even niet zoveel bedenken. Als me iets te binnen schiet laat ik het je weten. Heb je zelf een vermoeden wat er kan zijn bij je dochter?
Lief van je! Ik merk dat nu het allemaal dichterbij komt, ik er toch wel erg mee in mijn hoofd loop. En het klinkt misschien gek, maar ik kijk er zelfs een beetje naar uit. Omdat dit hopelijk een stap in de goede richting is. Wel heel vervelend van de wachtlijsten. Zijn jullie inmiddels klaar met het hele traject en de hulp gekregen die jullie nodig hebben? Ik vind het lastig een vermoeden uit te spreken. Ik moet wel zeggen dat ik al een behoorlijke tijd met het vermoeden van een autistische stoornis in mijn hoofd rond loop. Eigenlijk weet ik daar weinig van, maar het is een gevoel. Misschien herkenbaar voor jou? Daarnaast zijn de omstandigheden rond haar geboorte heel slecht geweest, ze heeft een zuurstoftekort gehad dus ik sluit niet uit dat dit hiermee in verbinding staat.
Dat klinkt niet gek hoor! Heel herkenbaar zelfs. Ja wij zijn intussen klaar met het traject, hij is van de zomer 4 geworden en gaat dus naar school. Blij dat we zo vroeg het traject in zijn gegaan, want nu was het op tijd duidelijk dat hij naar speciaal onderwijs moest en hebben we niet eerst hoeven aanmodderen op regulier onderwijs. Even in een notendop hoe het bij ons gegaan is: via vroeghulp naar een instantie waar hij 7 keer een hele dag is geobserveerd (op locatie, in een groep, met ouder erbij). Daar is een iq test gedaan (voor zover mogelijk) en daar kwam uit: klassiek autisme en ontwikkelingsachterstand van 15 maanden. Toen naar een observatiegroep op het mkd, 12 weken lang. Ook hier een iqtest gedaan met dezelfde uitkomst. Toen was het advies speciaal onderwijs, ZMLK. Maar omdat hij nog geen 4 was hadden we nog een gat van een half jaar. Omdat we wel wilden dat hij zich zoveel mogelijk kon doorontwikkelen om die achterstand in te halen (of op z'n minst gelijk houden, dat het niet groter werd) zijn we rond gaan kijken en is hij nog een paar maanden bij het ABA huis geweest. Hier zijn ze gespecialiseerd in de ontwikkeling van communicatie bij kinderen met autisme/spraakachterstand. (Google anders even op ABA voor meer info) Hij heeft daar echt een enorme spurt gemaakt en is daar eigenlijk begonnen met echt praten. En nu dus op ZMLK onderwijs. Je wenst natuurlijk nooit dat je kind speciaal onderwijs nodig gaat hebben, maar nu het eenmaal zo is zie ik echt de voordelen er wel van! Klas van 11 kinderen, een juf en een assistent, en vaak een stagiaire. Heel fijn! Sorry, niet echt een notendop geworden 🙊
Haha gelukkig is het herkenbaar, het klinkt zo raar om te zeggen . Pfoe jeetje zeg dat lijkt me een heftig traject te zijn geweest. Maar wat goed dat het zo serieus aangepakt is allemaal! Heel fijn voor jullie zoontje dat hij nu gelijk op een plek is gekomen die voor hem goed werkt. Dat lijkt me ook een hele rust voor jullie zelf. Al zal het ongetwijfeld ook moeilijk zijn geweest, het lijkt me confronterend om te horen wat je kind nou eigenlijk heeft. En tegelijkertijd is het vast ook een opluchting omdat je dan handvatten kunt gaan krijgen.
Hier ook ervaring met integrale vroeghulp en een hele posotitieve ervaring. Wij zijn in september gestart met het traject en eind november hadden we een advies op tafel liggen. In die tussentijd zijn er observaties geweest bij de psz en ook thuis en heeft onze dochter een ontwikkelingsonderzoek gehad. Ze helpen ons nu nog verder met het traject wat betreft de inschrijving voor de psz voor kinderen met ernstige taal en spraakachterstand en ook gaan ze kijken welke thuisbegeleiding we krijgen. Lopen met onze zoon bij het ggz maar dat duurt allemaal veel langer.
Oxbow, wauw wat is dat snel gegaan! Daar hoop ik ook maar op . Het klinkt als een goede keus de Integrale Vroeghulp . Wat rot dat het zo lang duurt voor jullie bij de GGZ, hopelijk krijgen jullie snel de hulp die jullie zoon nodig heeft.
Misschien een stomme vraag en heeft het helemaal niets met je topic te maken, maar wanneer spreek je van een ernstige taalachterstand?
Balief: het fijne van integrale vroeghulp vin dik ook dat je zelf bij het kernteamgesprek heb en je als ouders ook daar echt gehoord wordt. En er samen met de ouders gedacht wordt en niet alleen door de hulpverleners. Onze dochter scoorde in september op het niveau van een kind van 2 jaar en 2 maanden terwijl ze toen 3 jaar en 2 maanden was. Ze loopt dus een dik jaar achter en heeft nu nog een half jaar om het in te halen voor ze naar school gaat. Ze gaat nu wel hard vooruit maar nog lang niet op het niveua wat ze moet wezen. Haar 21 maanden oude broertje begint nu mer 2 woorden zinnen en daar is zijn mee begonnen dat ze 3 jaar was.
Mijn dochter is 2 jaar en 10 maanden en begint ook nu pas met 2-woord zinnen. Dus over 2 maanden is zij ook 3 jaar. Ik lees echter ook weer heel veel verhalen van moeders dat hun kind pas na 3 jaar begon met praten, vandaar mijn vraag (met een stukje zorgen natuurlijk)
Oxbow, dat lijkt me inderdaad ook fijn, dat wij zelf ook echt betrokken worden. Pien, bij jou vraag ik me af of het CB niet iets gezegd heeft over haar spraak? Vanmorgen hebben we de intake gehad. Het duurde 2 uur en we hebben alle vragen kunnen doen. Wat was het fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen. Ik heb haar gevraagd of ze dit wel een casus vond voor de Integrale Vroeghulp en daar zei ze heel overtuigd "ja" op. Vrijdag wordt mijn dochter al gefilmd op het kdv en de week daarna thuis. Dit lijkt me wel heel onwennig, hoe hebben jullie dit ervaren? De bedoeling is om eind januari een advies op tafel te hebben liggen, dit zou volgens mij best snel zijn dus ik ben heel benieuwd.
CB vond het wel zorgelijk en heeft onderzoek geadviseerd. Ze is uitgebreid geobserveerd, geen verdenkingen van stoornissen. Tips en adviezen gekregen. We gaan nu naar logopedie. Heb vanmorgen, toevallig moesten we vandaag weer, gevraagd of zij ernstig achterloopt. Zij vond dat ze achter liep, maar niet ernstig. Ze zei dat ze het heel vaak ziet. Natuurlijk maak ik me wel zorgen, maar ik kijk het nog 2 maanden aan. Moeilijk
Ik snap je, Pien. Het is ook lastig. Loopt ze verder met alles wel normaal volgens het gemiddelde schema? Misschien maken ze zich daarom geen zorgen. Er zijn natuurlijk ook altijd kindjes die dingen later doen dan gemiddeld, anders zouden de gemiddeldes niet bestaan. Maar ik begrijp goed dat het je onzeker maakt.
Fijn dat je de intake hebt gehad en dat je die als fijn hebt ervaren. Super dat ze zo snel al aan de slag gaan! Bij ons hebben ze niet gefilmd, onze zoon was erbij toen ze bij ons was voor de intake. Plus dat ze als eerste adviseerden om op locatie naar zo'n observatie groep te gaan. Ben benieuwd hoe je het gaat ervaren, hoe voel je je erover dat het nu allemaal in werking is gezet?
Wel handig dat je zoon erbij was en dat het dan voor thuis voldoende was, Ientje. In de informatie die ze mij gegeven heeft staat niks over een observatie groep, misschien toch een iets andere werkwijze? Dochter was er hier ook bij en ging vrijwel direct hoofdbonken... Ik vroeg die vrouw nog wat er gebeurde als ze haar gedrag niet op film krijgen maar daar twijfelde ze niet over of dat zou lukken . Ik voel me er erg goed over maar ik merk ook dat ik het heftiger vind dan ik dacht. Het gesprek was zeker niet heftig, maar nu wordt alles in werking gezet en over niet al te lange tijd krijgen wij te horen wat er wel of niet met onze dochter aan de hand is en dat lijkt me toch best wel moeilijk. Ook al weten we zelf ook wel dat er iets niet klopt.