Oh, maar Tam, het is helemaal niet de bedoeling dat het overkomt alsof ik het allemaal persoonlijk opvat hoor. Het was meer in het algemeen bedoeld. Mensen oordelen zo snel en dat vind ik soms erg jammer. Op jonge leeftijd had ik 37 ook oud gevonden. Toen ik 16 was keek ik er heel erg tegenop om ouder te worden, omdat ik dacht dat je dan heel erg zou veranderen. Nu het eenmaal zover is bij mij (jaja) verbaast het me eigenlijk heel erg dat ik me nog net zo voel als toen ik 21 was. Oke, met meer levenservaring en wijsheid, maar mijn enthousiasme en levensvreugde zijn eigenlijk alleen maar groter geworden. Daarom vind ik het jammer dat er zo gedacht wordt over oudere (aanstaande) moeders... (En over heel jonge moeders, laten we dat niet vergeten) Want wie maakt nu uit wat de 'perfecte' leeftijd is? Ik vind het heel belangrijk om te weten dat je blij bent met je kinderen en/of je zwangerschap en dat de onvoorwaardelijke liefde er gewoon is! That's all...
Daarom vond ik het dus ook een gevaarlijke vraag. De een is de ander niet.. heb ook een jonge moeder van nog onder de 50... ik ga dat al niet meer redden, ook bij mij liepen dingen anders dan ik in mijn hoofd had.. jammer... maar zo is het nu eenmaal. Ik zou persoonlijk geen kindjes meer willen als ik zo oud was als de princes van Monaco
Het is inderdaad een heel beladen vraag. En, net als de meesten zeggen, wie weet kijk ik over tien jaar heel anders tegen deze vraag aan. Ethisch gezien, zie ik ook geen bezwaren. Het enige wat bij mij speelt is dus het leeftijdsverschil tussen de ouders en het kindje, maar dat heb ik al eerder toegelicht.
Dat bedoel ik Cynthia...helaas hebben we het zelf niet voor het kiezen. Daarom heb ik er ook voorzichtig persoonlijk bij gezet... Ik wilde persé voor mn 30e moeder worden...als het nu goed gaat lukt me dat nog. maar als ik in jouw situatie had gezeten was me dat waarschijnlijk ook niet gelukt, en als ik de mogelijkheden had op mn 37e dan had ik ook die kans gegrepen...tuurlijk. Ik vind niemand snel te oud, iedereen heeft daar zijn eigen reden/ of geen reden of mogelijkheden voor. Al wil iemand van 80 nog aan een kind beginnen (bijwijze van dan ) mijn zegen hebben ze. Ikzelf bedoel ermee: persoonlijk vind ik het te oud ALS ik de keuze heb...en nogmaals helaas heeft niemand die...en hoe oud je ook bent, ik denk dat je tegenwoordig bevoorrecht bent met iedere zwangerschap. Als ik kijk naar meiden die er jaren overdoen,...mogen wij hoe oud we ookk zijn onze handen dichtknijpen dat we zwanger mogen worden.
Ik stelde de vraag natuurlijk niet voor niets. Ik durf na mijn scheiding eindelijk weer een beetje naar de toekomst te kijken. Ik heb alweer een tijdje een vriend en het gaat heel erg goed. Ik ben 32 en hij 19 Hij wil graag een kind, maar nu vindt hij zichzelf te jong. Overigens, ik heb er al 2, dus een beetje papa is hij wel en hij doet het echt GE-WEL-DIG. Als ik kijk naar hem, en naar mezelf, denk ik ja...een kind van hem, met hem...Mijn gevoel zegt 100% ja...Maar leeftijd is speelt dan voor mij wel een rol. Iemand zei, je bent zo jong als je je voelt. De laatste tijd begin ik steeds meer te beseffen dat ik een stuk van mijn leven heb gemist, dit door sexueel misbruik. Toen ik 14 was ben ik in de positie gedwongen opeens een stuk ouder te worden. Gemiste jaren, nu ben ik er stellig van overtuigd, dat het gemiste stukje, me jonger houdt dan ik in werkelijkheid ben. Mijn tante zei..Jij en een jongere vriend, ik ben ervan overtuigd dat dit wel goed gaat, omdat je op momenten nog wel eens "onvolwassen" de hoek uit kan komen. Het is een lijn waar je op loopt, voor mijn kinderen ben ik absoluut een verantwoordelijke mama, maar op momenten dat de kinderen er niet zijn, kan ik lekker uit mijn dak gaan in een disco of bij een concert We zullen zien hoe het loopt...Als alles goed gaat trouw ik op 08-08-2008 Ik zie jullie al denken Groetjes Daan
Hoi Daan, Ik vind 32 niet te oud hoor. Ik kan me voorstellen, zeker met zo'n jonge vriend, dat jullie samen nog een kindje willen. Het is vast heerlijk om te zien dat hij het zo goed doet met de kinderen. Wat erg dat je zoiets naars mee hebt moeten maken in je jeugd, maar ik merk tijdens het lezen van je verhaal dat je er nu een soort van rust mee hebt. Ik hoop echt voor je dat je nu gelukkig bent en geniet ervan! Vul je leven in zoals jij voelt dat goed is. Dan speelt leeftijd zowieso geen rol meer. Maar tegenwoordig kiezen vrouwen, door cariërre, pas na hun 30ste voor kids, dus zo het is echt niet oud. Liefs Andrea
Ik ben 33 en zwanger van ons eerste kindje. Ik voel mezelf dat ook abslouut niet oud. Heb het gevoel dat ik het nu beter zou doen dan 10 jaar geleden. Bedoel, wat is te oud of te jong?
Hallo ik ben nu 39 en als alles goed gaat komt de baby in november en ben ik dus 40 ik heb al 2 kinderen uit een eerdere relatie die zijn nu 18 en 15 en nu met mijn nieuwe relatie heb ik een heerlijk mannetje van 21 maanden. en nu ben ik dus weer zwanger . ik ben me bewust van de risco's dat is me de vorige keer wel duidelijk gemaakt ik had een verhoogde kans dat de baby niet gezond zou zijn dat was de uitslag van de nekplooi meeting en bloedtest. nou ik heb voor niks maanden in de zenuwen gezeten het is zo'n heerlijk ondeugend mannetje . en ik merk nu dat ik een andere moeder ben dan toen ik in de 20 was nu ben ik veel bewuster er mee bezig geniet ook veel meer mijn moeder was 30 toen ze mij kreeg en ik vond altijd dat ik een oude moeder had vond er niks aan . maar nu in deze tijd ben je met 40 niet oud je hebt alleen maar wat meer ervaring . en ik denk dat de kinderen je jong houden.
Hallo Ik ben 33 jaar en zwanger van de 1e. Dat ik zo laat ben heeft niets te maken met relaties want mijn man en ik gaan al 18 jaar met elkaar. We wilden geen kinderen, we hebben een eigen bedrijf gestart, 6 jaar geleden en na 3 jaar hard werken, zijn we eerst gaan genieten. In de zomer draaiden we om, ineens was er de kinderwens. Achteraf zou ik mischien liever aantal jaren jonger zijn geweest, maarja onze situatie is momenteel ideaal voor een kind en kunnen we er ook van genieten. Ik denk dat je nooit kan spreken van de ideale tijd en leeftijd, pas achteraf, maar dat is makkelijk gezegd. Het gaat zoals het gaat .... gr. cassandra
Je hebt het niet altijd voor het zeggen, ik denk dat dat voor iedereen verschillend ligt. Wij zijn bv op mijn 22 ste begonnen met proberen zwanger te worden, helaas heeft dat 8 jaar geduurd en een mk en 2 tal operatie's. Nu bijna 30 en zwanger. Ik vind niet dat je daar zomaar een oordeel over kan geven, ik kan dat in ieder geval niet.
Tsja, idd best een tricky vraag maar die mogen soms ook best wel, mits ieder maar de mening van een ander respecteert Ik ben zelf heel jong moeder geworden, namelijk met 19 jaar. Inmiddels ben ik bijna 36 en zwanger van de 6de. Dit is ook mede gekomen daar ik nu mijn droomventje ben tegengekomen en hij nog geen kindjes had en we graag samen ook nog een kindje wilden. Vandaar dus nog een 6de. Ik voel me er niet te oud voor. Voel me prima en ik denk dat leeftijd op zich er niet zo toe doet. Tis meer, ben je er klaar voor, kun je het aan, ook lichamelijk etc. Mijn oudste is 17 jaar en de jongste 3, en allemaal verheugen ze zich op het hekkensluitertje wat gaat komen. 6 is voor mij wel echt genoeg Heeft dus niet eens zo met mn leeftijd te maken maar meer met het aantal
Tja wat is oud. Ik vind dat als je je jong voelt dat je dat ook bent. wel heb ik eens een verhaal gelezen dat er een vrouw was van 67 in Italië die bevallen was door middel van reageerbuis. was toen experiment van een arts. Kijk En Dat Vind Ik Wel Te oud. sorry. In china zijn ze ook altijd vrij ouder voordat ze een kind nemen daar heb ik geen problemen mee. ook hier in nederland zit de gemiddelde eerste zwangerschap op 29 jaar. wij hebben er voor gekozen om jong kinderen te krijgen maar er zijn heel veel mensen die eerst financieel gewoon zekerheid wil hebben en carriere hebben gemaakt. daar heb ik ook respect voor.
Ik heb me terwijl ik opgroeide altijd voorgesteld dat ik voor mijn dertigste toch wel moeder zou zijn. Weet niet waarom, waarschijnlijk omdat het zo'n magische leeftijd is. Drie maanden na mijn afgelopen verjaardag werd ik me er ineens bewust van dat ik dat niet ging halen: ik ben wel al negen jaar samen met mijn man, maar we waren er toch nog niet klaar voor. Carrières, reislust, geen tijd voor kinderen, mijn man vindt zich nog te jong, etc. Ik had er ook vrede mee, want we waren het er wel over eens dat we nog wel voordat het "te laat was" de beslissing zouden nemen om met de pil te stoppen en het te proberen. Ik wou sowieso geen kinderen als we er niet allebei achter zouden staan. Dan zou het altijd "ja maar JIJ wou kinderen" blijven. Nu is het zo dat ik dwars door de pil heen zwanger geworden ben. Ik ben 1 zaterdagnacht zonder tanden te poetsen of wat ook (bah!) in bed beland. De volgende dag de pil nog ingenomen (zo'n 12 uur te laat), en tsja, het resultaat zien jullie hieronder. Ergens voel ik me heel akelig. Ik heb het gevoel dat mensen zullen denken dat het een complot van mij is, dat ik mijn man er in geluisd heb of zo. Gelukkig weet hij dat dat niet zo is, nu moet ik alleen nog mijn hoofd fier omhoog houden als anderen ooit mochten beweren dat ons ongelukje verdacht zou zijn... Wat ik wel heel erg vind, is dat mijn man pas na drie maanden echt rekening zegt te gaan houden met het feit dat hij vader wordt. Nou ja, dan heeft hij dus twee maanden minder de tijd om de zolder op te knappen. :-D Groetjes Maris
Ik heb altijd gezegd dat ik rond mijn 25e mijn 1e kindje wilde (je hebt t niet altijd voor het zeggen, maar gelukkig raakte ik meteen zwanger) dus ik loop op schema We willen allebei maar 1 kindje, maar na mijn 30e zou ik echt geen kind meer willen ook niet mijn 2e..ik weet niet ik vind dat wat oud, want soms dan zie je kinderen met hun moeder en dat kind is dan 10 en die moeder 50 dan denk ik ja hallo dat is ook niet leuk voor het kind maar goed ieder ze keus!
Dat klopt ja..mijn tante heeft mijn nichtje gekregen toen ze 35 was (ze was de 2e) maar mijn tante is heel vlot en modern je zou haar egt geen 39 geven..maar bij sommige owow..
Ik vind dat dat inderdaad van de omstandigheden afhangt, ik wilde perse jong moeder worden, vond iemand van boven de 30 echt te oud. Ben ook jong moeder geworden, op mijn 21e de 1ste en op mijn 23 en 26ste nog 2x. Nu ben ik (over 2 dagen) 37 en zwanger van de vierde. Huwelijk eindigde kort na de bevalling van mijn 3de kindje en heb nu een geweldige vriend waarmee ik ook zeker oud wil worden. Hij had nog geen kinderen en het begon al snel weer te kriebelen. Voel me echt niet te oud om kids te krijgen, ik sta in juni met een dikke buik op de diploma uitreiking van mijn oudste en het voelt helemaal niet vreemd ofzo! Je bent zo oud als je je voelt! en iedereen moet voor zichzelf bepalen en je kunt nooit van te voren weten hoe het loopt! Ik heb altijd geroepen dat er echt nooit meer een 4e zou komen, dus zo zie je maar...
hallo Nadje het is als of ik mijn eigen verhaal lees . alleen had ik uit mijn eerste relatie 2 kinderen . toen ik 37 was kreeg ik mijn derde en stond inderdaad met een dikke buik te kijken hoe mijn oudste naar haar gala avond ging en met de diploma uitreiking stond ik met de kinderwagen. nu verwacht ik mijn vierde kindje . en wij zijn er allemaal heel blij mee . en in mijn geval houden de kinderen mij jong .
ach, soms heb je het gewoon niet voor het zeggen. Heb ook altijd gezegd dat ik voor nmijn 30ste getrouwd wilde zijn en een kindje hebben. nu was dat allemaal precies uitgekomen was vorig jaar september uitgerekend en in november werd ik 30. Maar helaas hebben we ons kindje verloren met 23 weken. Nu krijg ik een kindje op mijn 30ste en wat maakt het allemaal uit? Ik heb eerst gestudeerd en daar volop van genoten, geloof niet dat dit voor mij de geschikte tijd was om een kindje te krijgen. Hierna wilde ik toch wel graag het geleerde in de praktijk gaan brengen, dus dan zit je al snel tegen de 30. Maar iedereen moet doen wat zijn hart hem haar ingeeft.... Gr.Patricia
Ik vind het erg moeilijk om te zeggen wat te oud is. Dat is persoonlijk denk ik. Sommige mensen zijn op oudere leeftijd in geestelijk opzicht een veel betere moeder dan anderen en anderen voelen zich weer beter instaat een kind goed op te voeden als ze wat jonger zijn. Mijn moeder was tegen de veertig toen ze mij kreeg en ik vond het altijd erg jammer dat ze al wat ouder was. Omdat ze grijze haren had en er iets ouder uitzag, werd ze vaak voor mijn oma aangezien (en mijn vader (ook grijs en grotendeels kaal) voor mij opa), maar voor de rest heb ik er weinig van gemerkt. Persoonlijk had ik graag een wat jongere moeder willen zijn dan ik nu (misschien) word, maar soms loopt het in het leven nou eenmaal zo. Misschien heeft het zo moeten zijn. gr. Anne