Nou inderdaad wat een discussie maar waar is ze zelf? hahaha. Maaruh ik zat in een soort gelijke situatie, we hadden wel een huis maar moesten daaruit en nee niet wegens wangedrag ofzow hoor we hadden dat huis ondergehuurt zeg maar toen hebben wij in 2 maanden tijd een huis gekocht waar we een week voor mijn bevalling zijn gaan wonen. En ook ik had vier paarden en kon eigenlijk niet zo goed kiezen de eerste week. Voor mijn vriend was het zo duidelijk als wat dat kind komt er! Maarja toen heb ik wel besloten om 2 paarden te verkopen en de andere 2 heb ik een meisje voor gezocht om ze te verzorgen. Inmiddels zijn ze allemaal weg want geloof me of niet er is niets zo mooi en zo belangrijk als je kindje! En wat betrefd je vriendje sluit ik me aan bij de rest hij kan wel willen dat jij het "weg laat halen" maar straks kun jij geen kinderen meer krijgen en gaat je relatie toch over, kan hij wel bij een andere vrouw een kind krijgen. Meisje wat je ook doet denk er heeeeel goed overna! Succes!
Wat cristel al zegt...denk goed na over de gevolgen die een abortus kan hebben! je kan er voor je leven lang iets mee kapot maken! een partner kan vervangen worden als het niet werkt.. je lichaam heb je er maar 1 van en als dat niet meer werkt heb je jezelf te pakken gehad!
Ik maak mij bij abortus eigenlijk helemaal niet zo'n zorgen om de lichamelijke gevolgen, maar meer om de psychische! De kans dat er echt iets mis gaat en dat je geen kinderen meer kunt krijgen is minimaal. Maar de kans dat je de rest van je leven een zwaar trauma oploopt en altijd spijt zult hebben is dik aanwezig! Daarom is dit ook echt iets om te doen wanneer men het kindje echt niet wil, en niet voor andere redenen als vriendjes, geld, studie etc.
ik snap dat niet , dat je voor een abortus kunt zijn , je haalt toch een levend iets weg wat uiteindelijk je kind is....
Miracle ja ik vind dat ook wel hoor, ik zou het niet kunnen. Maar dan vind ik wel dat je dan nog beter abortus kunt laten doen dan dat een kindje verwaarloosd of mishandeld wordt ofzo... Want een foetus van 6 weken ofzo is toch nog niet écht een kindje, maar iets wat een kindje kan gaan worden. Dus ik zou in eerste instantie gewoon altijd zeggen hou het kindje, maarja als iemand het echt niet wil is het misschien toch het beste...
snap jou wel maar het is natuurlijk wel een kindje het hartje klopt al met 7 weken ik bedoel het is ook niet dood het leeft ook al is het zo klein ik bedoel het groeit als het niet zou groeien dan zou het niet leven als je snap wat ik bedoel het groeit wel dus moet dat wl leven he liefst gina
Ja ik ben het wel met jullie eens hoor, ik zou zelf ook echt alles doen wat ik kon voor mijn kindje. Maar als iemand een kindje krijgt die dat echt totaal niet wil dan moet je je wel ook bedenken wat je dat kindje aan doet denk ik dan. Ik las vandaag toevallig in de special van MarieClaire over een vrouw die al 16 jaar (zo oud was t kind nu) heel erg spijt had ervan dat ze het had gehouden, ze had veel liever geen kind gehad en wel haar vrijheid. In zo'n gevallen denk ik dan soms wel van had het dan niet laten komen al is het maar omdat dat kind daar de rest van zn leven onder te lijden heeft...
helemaal mee eens, een abortus gaat vaker goed dan al die spookveralen die mensen die tegen abortus zijn vaak de wereld in brengen. Iedere ingreep brengt risico's met zich mee...datzelfde geldt ook voor een abortus, maar ik wordt een beetje ziek van het fabeltje dat je na een abortus moeilijk of zelfs geen kinderen meer kan krijgen! Het belangrijkste bij de afweging wel of geen abortus vind ik de eigen wil...als je er goed over hget nagedacht en eventueel met volwassen of iemand die je vertrouwd over hebt gehad en jij het gevoel hebt van IK WIL GEEN KIND, dan zal je er ook geen spijt van krijgen, op dat moment hebben dan andere dingen in je leven prioriteit. Geen enkele ander individu kan voor een ander bepalen wat meer prioriteit heeft. Pas op het moment dat je, je gevoel negeert en je, je dus een abortus aan laat praten of het gewdongen onder gaat kan ik me voorstellen dat je er spijt van hebt. In tegenstelling tot al die verhalen van vrouwen die er spijt van hebben, zijn er ook tal van verhalen van vrouwen die ontzettend opgelucht waren na de ingreep en verder gingen met hun leven. Ik zit hie niet als pro-abortus aanhanger, maar ik vind het wel fair dat beide kanten worden belicht. Dus de key question in zo'n situatie...wat wil je zelf? zonder na te denken wat je vriend wil... suc6 Jes
Het natuurlijk zo wat je zegt maar van die fabeltjes wat jij hier in jou verhaal noemt bedoelen ze denk ik toch anders van (stel) dat je geen kinderen kan krijgen erna want niks is met 100% zeker te zeggen dan zit je mooi met de gebakken peren als je wel aan kinderen toe ben en je ze niet meer kan krijgen die paar procent is natuurlijk erg weinig maar zeg nooit nooit
ja maar niets in het leven is zeker... en als je nog niet aan kinderen toe bent, moet je er niet aan beginnen, en als je in de situatie bent terecht gekomen dat je per ongeluk om welke reden dan ook zwanger bent geworden, en op dat moment geen kinderen wil...moet je een beslissing maken voor dat moment...en niet voor stel dat ik later geen kinderen meer kan krijgen... en zoals ik al zei overal zitten risico's aan.....het gaat om of je eraan toe bent en of je het wil en of je bereid bent je leven aan te passen.. als dat niet zo is...is abortus eengoed alternatief
Ik ben t met Jeslin eens, hoewel je t wel echt serieus moet nemen want je kan er denk ik altijd spijt van krijgen. Maar dat je de kans loopt om onvruchtbaar te worden vind ik ook onzin, waarschijnlijk is de kans dat je onvruchtbaar wordt door roken groter en dat doet ook iedereen...
mijn moeder is onvruchtbaar geworden na een abortus..., e kreeg een infectie Okay, het was toen nog niet zo ver als nu... maar de kans is er...! dus onzin...nee
Jaja ik snap dat de kans er is, maar ik bedoel dat het onzin is als ze roepen dat je geen abortus moet doen omdat je dan onvruchtbaar wordt. Natuurlijk, het kan altijd mis gaan... Maar die kans is wel heel klein.