Hier zit er 16,5 maand tussen. Erg heftig, vooral in het begin. Een kindje van nog geen 1,5 leg je niet uit dat hij een broertje heeft gekregen en wat dat betekent. tenminste, dat doe je wel, maar dat begrijpt hij natuurlijk niet. Helaas ging mijn zwangerschap ook niet over rozen en was het soms best lastig om goed voor mijn oudste te kunnen zorgen. Wel merk ik dat het nu steeds leuker wordt. De jongste reageert echt op de oudste en de oudste weet al niet meer anders dan dat zijn broertje erbij hoort en begint hem nu ook echt in zijn spel te betrekken.
Anders. namelijk langer dan 4 jaar. Hier zit 26 maanden tussen en dat vind ik dus vreselijk pittig. Ik ben vaak alleen thuis en dan kan ik dus niet weg. Iedereen zit ook nog eens in de luiers. Ik raad korter dan 4 jaar niet aan.. haha Maar ik denk dat het heel persoonlijk is.
Bij onze kids zit 3 jaar tussen perfect vind ik. Liever nog 3,5 jaar ertussen dan 2,5 jaar ivm zelfstandigheid
Is ook echt wel onhandig idd. Heb ik hier ook. Er zit hier 5 jaar tussen. Verder, op slaaptijd na, is het wel heerlijk. Oudste kan al zoveel zelf en ze is zo gek op haar zusje.
Hier schelen ze 4 jaar en dat vind ik heel fijn. De oudste gaat naar school dus nu in mijn verlof heb ik overdag de tijd voor de jongste. Demi snapt dingen heel goed dus ik kon haar goed uitleggen dat ik tijdens de zwangerschap niet alles kon/mocht en dat ze soms nu even moet wachten. Ook maakt ze het bewust mee en kan ze mij helpen wat ze zelf erg leuk vind om te doen. Ook met het oog op de toekomst vind het handig. Als de jongste naar het voortgezet onderwijs gaat dan is de oudste al weer een heel eind klaar en bij volgende opleidingen ook. Bovendien hebben wij de oudste de eerste jaren de volle aandacht kunnen geven. Zij is nu heel zelfstandig, kan goed zelf spelen dus kan ik ook genoeg aandacht geven aan de jongste.
Je moet vooral bedenken hoeveel tijd je er MINIMAAL tussen wilt hebben, want dat is het enige waar je invloed op hebt. Als ik je verhaal zo hoor, zou ik je ten zeerste afraden er al vlot wee voor te gaan: een zware zwangerschap is nog 10 keer zo zwaar als je nog de zorg voor een kleine baby hebt! Bedenk dus op welk moment jij een zware zwangerschap er weer bij kunt hebben (en dat is niet zozeer een rationele vraag als wel voelen aan jezelf en je lijf wanneer je weer energie over hebt 's avonds, bijv... en ga er pas vanaf dat moment voor, zou mijn advies zijn.
Wij zijn in Juni bevallen van een zoontje. Hebben in november alweer een terugplaasting gehad van 2 cryo's. Helaas miskraam. In januari weer een nieuwe ICSI behandeling. We gaan dus gelijk weer door. Ik vind het leuk als er niet teveel leeftijdsverschil is, en wij hebben over de eerste ook 5 jaar gedaan dus hopen nu dat het iets sneller mag gaan.
4 jaar! Met de andere heb ik geen ervaring maar ik ervaar 4 jaar verschil als super... Natuurlijk zitten er ook minder leuke dingen aan zoals er uit moeten met een kleintje voor school van de oudste. Maar zodra de oudste op school zit heb ik ruim de tijd voor de jongste! En ligt die op bed kan ik aan het huishouden of even zelf op mijn kont gaan zitten... En dat ze dan niks aan elkaar hebben zegt niks want ik scheel 9 jaar met mijn zus en dat gaat super!
Wij wilden voor een tweede gaan als zoonlief bijna twee was. Dat is iets anders gelopen en nu zullen mijn kindjes als alles goed gaat 21 maanden schelen. Mijn man en zijn broer schelen ook zoveel, en die hebben het vreselijk leuk gehad samen vroeger, altijd samen spelen en klooien, ze waren beste vrienden en zijn dat nu nog. Dat gun ik mijn kinderen ook. Zelf scheel ik heel veel met mijn broer en zus (10 en 14 jaar), dat vond ik vreselijk. Ik ben feitelijk als enig kind opgegroeid en deel bijvoorbeeld ook helemaal geen herinneringen met hun. Erg jammer vind ik dat. Wat ook sterk meespeelt voor ons om er niet teveel jaren tussen te willen is omdat mijn man iets ouder is dan ik, en hij wil niet het gevoel hebben echt een "oude vader" te zijn. Hij wil ook graag nog een gezellige actieve opa kunnen zijn voor zijn kleinkinderen etc. Dus al met al is ons tweede kindje onverwacht, maar waarschijnlijk toch ideaal qua leeftijdsverschil met ons zoontje. Ik bereid me wel voor op 2 heftige tropenjaren, het zal gezellig worden maar waarschijnlijk erg druk, en mijn huis zal wel een smeulende puinhoop zijn. Maar ach, wat is nou rommel... Ik heb er zin in!
Helemaal mee eens! Lijkt mij ook echt heerlijk als er ongeveer 4 jaar tussenzit. Hoewel het nu meer de trend lijkt om er maar heel kort tussen te hebben. Maar dat zou niets voor mij zijn
Ja dat denk ik eigenlijk ook altijd als ik dat hoor - stel dat ze elkaar totaal niet kunnen uitstaan? Zo kort op elkaar lijkt me gewoon veels te zwaar. Vrienden van ons, hun kinderen schelen 9 maanden en ze hebben zelf toegegeven dat het te zwaar was maar ja, de 2e was een ongelukje. De kindjes spelen super goed samen maar net zo goed konden ze elkaar dus niet uitstaan. Andere kennissen van ons verwachten hun 2e kindje, ze zullen straks precies 1 jaar schelen. Dat koppel denkt dat het niet zwaar gaat zijn, wij houden dus ons hart vast. Hun oudste is een ziekelijk meisje die achterloopt in alles. In zo'n geval moet zo'n meisje alle aandacht gewoon krijgen en zeker niet zo vlot weer beginnen met een volgend kindje. Wij gaan pas over anderhalf jaar kijken hoe het zit met onze wens voor een 2e kindje. Ons zoontje doet het prima en we hebben het voorlopig heel goed met z'n 3tjes. Iets tussen de 2,5 en 4/5 jaar lijkt mij ideaal.
Hier 2.5 jaar verschil, en wij vinden het ideaal. Ze spelen echt heel leuk met elkaar. De oudste was volledig uit de luiers en zelfstandig toen de jongste kwam. Dat maakte het wel wat makkelijker.
Bij ons zit er 2 jaar tussen, wij waren er toen onze zoon 14 maanden was weer aan toe en daarom zijn we vanaf toen weer begonnen. En dan het geluk dat het in de 2e ronde raak was. In het begin vond ik het pittig (en nu ook nog best weleens ), beide kindjes zijn/waren niet makkelijk. Het duurde bijv 2 jaar voordat onze jongste ging doorslapen..Maar nooit spijt van gehad van onze keuze. Maar goed, wij hebben onze keuze gebaseerd op wanneer we er weer voor openstonden, niet op het uiteindelijke leeftijdsverschil. Ieder leeftijdsverschil heeft ten slotte zijn voor- en nadelen.
Dat is niet te zeggen. Wij hebben er 2,5 jaar tussen zitten en dat is fijn omdat ze al wat meer begrijpt, zich kan uiten en zelf al best veel kan. Maar van familie die er 3 hebben binnen 4 jaar hoor je dat het ook fijn is dat ze sneller uit de luiers zijn. Alles heeft voor en nadelen.
Sluit ik me bij aan. Hier 2,7 jaar verschil. Oudste kon zelf naar de wc (heel fijn als je aan het voeden bent), sliep enigzins door en je kon haar dingen gewoon uitleggen. Ook kon ze 'meehelpen' met de verzorging. Nu spelen ze leuk met elkaar (en soms niet). Het leeftijdsverschil is daar dus niet te groot voor. Ik zou er zelf niet aan moeten denken om een baby erbij te hebben als de oudste 2 jaar of jonger is En wat ik nu zie met meer leeftijdsverschil bij mijn dochter op school is het halen brengen van de oudste en dan dat gesleep met een klein babietje. Zijn allemaal dingen die voor een ander prima te doen zijn maar ik ben blij dat ik dat niet hoef
haha, ja dat is grappig. Ik vind juist dat ik denk dat ik er nu een baby bij moet hebben echt niet handig! Dat vind ik echt niet fijn. Het bovenste stukje vind ik ook goed kloppen als er meer jaren tussenzit, dus dat is ook maar net hoe je het bekijkt. Grappig dat er zo veel verschillende argumenten bestaan voor alle redenen.
Er valt voor elk leeftijdsverschil wat te zeggen en denk dat het ook sterk afhangt van of je een makkelijk kind hebt of een huilbaby/ veel ziekte/ zorgenkind etc. Ik had graag 2 jaar tussen onze kinderen willen hebben, omdat mij dat toen ideaal leek. Namelijk niet te lang ertussen zodat ze een beetje samen zouden kunnen spelen etc en zodat je nog helemaal in de luiers en babyverzorging zit. Uiteindelijk kwam er 2,5 jaar tussen ( miskraam, lange cyclussen). de oudste was toen al zindelijk en dat is wel erg lekker hoor! Ook hoefde hij niet meer getilkd te worden, maakt het toch wat minder zwaar. Dat samen spelen is waarschijnlijk totdat de jongste 2/3 is toch nog niet aan de orde, daarvoor is het leeftijdsverschil op deze leeftijd nog veel te groot, maar ik hoop straks over een jaar of wat dat dat wel gata gebeuren.. ze kunnen nu al lekker samen boeven en lachen! Toch vind ik het ook zwaar hoor, zeker nu de jongste loopt en een sterk eigen willetje krijgt en aandacht opeist ( letterlijk) en er ook nog een ouder jongetje rondloopt die de nodige aandacht wil... wat dat betreft kijk ik uit naar de periode dat hij naar school gaat, dan heb ik ook echt weer 1 op 1 aandacht met de jongste, want aandacht verdelen tussen twee kinderen en dat eeuwige opeisen van aandacht ( is het niet de een, dan wel de ander) vind ik persoonlijk zwaar! Wat dat betreft is 4 jaar ertussen ook wel lekker voor jezelf, dan heb je die innerlijke strijd en het schuldgevoel tov aandacht verdelen misschien minder... heb je meer rust. Toch ben ik blij dat ik straks wel lekker sneller de echte babytijd voorbij ben en niet weer helemaal "opnieuw" hoef te beginnen. Maar dat is persoonlijk! sommigen vinden dat gekroel en getut met baby's het fijnste, ik vind het persoonlijk steeds leuker worden als ze ouder en wijzer en meer individu/ een karaktertje worden.
Zelf zie ik het niet zitten om kindjes kort op elkaar te krijgen. Heb een heerlijke dochter en ook de zwangerschap en bevalling waren goed te doen. Toch lijkt het mij prettiger om er wat meer tijd tussen te hebben. Wil graag ieder kindje (even)veel aandacht kunnen geven en dat lijkt mij beter te doen als er al 1tje op school zit. Het idee echter om weer helemaal 'opnieuw' die luiertijd en slapeloze nachten in te gaan zie ik ook niet zo zitten. Lastig en misschien blijft het wel bij 1 klein moppie. Wie zal het zeggen?
Tussen onze meiden zit ruim drie jaar. Voor ons het perfecte leeftijdsverschil, ik heb eigenlijk nog geen nadelen kunnen vinden..
Niet dat wij voor een 2de gaan maar als het wel zo zijn geweest dan als de oudste naar de basischool zou gaan. dus ongv 4 jaar. Waarom? alle tijd voor de baby, in alle rust kunnen voeden ipv een kleine die aandacht vraagd wil bv puzzelen terwijl jij wil voeden gaat vervolgens huilen maar de kleinste huilt ook want die wil voeding maar de oudste wil de puzzel maken. Oudste is zindelijk, kan zich zelf duidelijk verstaanbaar maken met wat hij/zij wil. Je hoeft bv niet te raden wat de oudste wil terwijl de jongste ligt te huilen van de krampjes. Ik zie aan stellen om ons heen dat die helemaal gesloopt zijn met hun 2 kinderen waar 2 jaar en nog minder tussen zit. De oudste is ziek s´nachts, de jongste wil nog een flesje s´nachts. Bij deze stellen zie ik ook vaak dat de kids dus 2x per maand uit logeren gaan omdat pa en ma een weekend nodig hebben om bij tekomen. Wat je dan vaak hoord: dicht op elkaar dan hebben ze wat aan elkaar,....nou ik zie die kinderen alleen maar ruzie maken, elkaar niks gunnen, heeft de een de bal wil de ander het ook etc etc.....zo vermoeiend hahaha. Zie het al aan mijn dochtertje en nichtje die schelen 5 maanden een middag met hun samen en je bent toe aan een week vakantie hahaha. En later als ze ouder zijn maakt het echt niet uit of er nu 2 jaar of 4 jaar tussen zit hoor of nog meer. Mijn zusje is 4,5 jaar jonger en wij kunnen eigenlijk pas sinds 7 jaar met elkaar op schieten daarvoor echt niet! Met mijn andere zusje van 18 en broertje van 16 kan ik het ook uitstekend vinden, mijn broertje gaat zelfs met ons mee op vakantie in de zomer van 2013.