Hier blijft het bij 1 kindje 1) Zijn totaal geen kriebels voor een tweede 2) Geniet nog teveel van mijn eigen "vrijheid" 3) Met 1 kind is alles makkelijker 4) Het kost allemaal een hoop geld 5) Ben geen type voor meer kinderen (te weinig geduld denk ik) En zo kan ik denk nog wel meer dingen bedenken dus voor ons is het duidelijk...ons zoontje blijft lekker alleen!
Ik kom zelf uit een gezin met 5 kinderen mijn man uit een gezin van 3 Ik vond het geweldig 5! We hebben dan ook een heel hecht gezin Dat was altijd mijn beeld geweest Mijn man zei dat ie 3 wel genoeg vond dus heb hem een beetj overghaald naar 4 Maar..... Nu is onze 2de met een hartafwijking geboren (wat pech was) Heel veel stres gehad de eerste weken. (hij heeft 2.5 weken in het ziekenhuis gelegen op de ic) Heb een spoedkeizersnee gehad. Het heeft hem zoveel stress opgeleverd dat hij niet meer wil HIj zegt we zien over 10 jaar wel Maar ik zeg nog dat kan je mij toch niet aan doen om zo mijn kindertijd af te sluiten met een valse start Dit was een "pech" geval en bijna 100% zeker dat de volgende dit niet heeft. Ik moet er echt nog niet aan denken dat dit de laatste keer is geweest!!!! Ik heb wel gezegd we wachten zoiezo minimaal nog 3 jaar voordat er weer een kleintje komt, en dan praten we wel verder
Ik heb altijd gezegd, ik zie mij later met 3 kinderen. Maar 4 vind ik ook erg leuk. Mijn vriend vond 2 (een even aantal) wel wat maar in de zwangerschap van onze tweede zei ik al, dit is niet de laatste. En dat klopte ook, het voelde nog niet compleet. Ook al had ik geen fijne zwangerschap, een derde was erg welkom. Nu ben ik bijna 37 weken zwanger van ons derde kindje, en of ik ooit het gevoel zal krijgen dat het goed is zo, ik weet het niet. Ik hoop het wel. Maar we zijn nog redelijk jong (beide 30), wie weet over 4 jaar. Maar heb van deze zwangerschap wel proberen te genieten alsof het de laatste keer is.
Hier voelt het nog niet compleet.Wil graag een 3e Wil wachtten totdat ik de opleiding heb gedaan en daarna kijken wij voor een 3e.
Hier blijft het bij 2 kindjes,ondanks dat ik altijd graag 3 kindjes gewild heb. Het kan gewoon niet meer, zwanger zijn is voor mij een hel, vanaf de innesteling heb ik bekkenpijn die doorzet in bi, vervolgens een extreem gevoelige baarmoeder daardoor premature weeen, opnames, spanning,shannon daardoor ook te vroeg geboren en mijn rug erbij. Het is gewoon geen optie meer en daarom laat ik me ook steriliseren, mag geen pil(hormonen) vanwege trombose en kan niet tegen koper. Ondanks dat ik 28 ben deed de gyn. er niet moeilijk over omdat het gewoon echt niet wenselijk is om mijn lichaam nog een keer zwanger te laten zijn. Bij shanon begonnen de eerste weeen met 25 weken.. 10 weken later is ze geboren, als dat nog eerder zou worden dat wil ik een kindje niet willens en wetens aandoen. Buiten dat ik mijn kids nu het niet weer wil aandoet dat mama niets kan. Colin heeft al een zwangerschap niets kunnen mee gemaakt en allebei 7 maanden rugproblemen met bed in de kamer en morfine om e kunnen lopen, voor shannon zorgen kon ik niet.. Dus hier is het over en klaar en toch blijft het knagen..
De wens voor een 2e is er zeker wel, maar daar wachten we nog een jaartje mee. Ik heb de bevalling van Collin helaas als niet fijn ervaren en de kans op hevig bloedverlies bij een volgende was aanwezig volgens de gyn dus daar zie ik best wel tegenop. Dit heeft mij af en toe best aan het twijfelen gemaakt, maar die kriebels zijn sterker. Financieel is het allemaal wel te redden maar in huis moet wel 1 en ander aangepast worden als er nog 1 bijkomt en ik wil niet met een dikke buik gaan verbouwen dus dat moet gewoon voor die tijd af zijn. Mocht het ons niet gegeven zijn een 2e te krijgen, kan ik me daar ook bij neerleggen.
Ik vind dat we de eerste krijgen al een wonder, maar mochten er meerdere komen is een groot gezin wel een wens. Vier vind ik een mooi getal,mijn man is het ermee eens of anders wil hij er wel meer
De reden dat wij nog een tweede kindje willen, is omdat ons gezin nog niet compleet voelt. En mijn man en ik hebben altijd geroepen dat we 2 kindjes willen. En mijn man zei zelfs 3, maar dat vind ik echt te veel. Voor 2 kindjes is hier de ruimte, en die kunnen we financieel dan ook genoeg bieden. Bij 3 kindjes wordt dat alweer stuk moeilijker, ook is ons huis daar niet echt geschikt voor. Nu eerst nog zwanger mogen worden, en blijven..
Wij willen graag nog een 2de en misschien wel nog een derde kindje. De wens voor een 2de is er zeker, alleen nu nog niet. In juli trouwen we, en we hebben besloten om er dan pas voor te gaan. Ik wil ten volle genieten van onze trouw en dan ook een glaasje drinken. Redenen waarom we zeker nog een 2de willen - we hebben het gevoel dat ons gezin nog niet compleet is - We willen toch heel graag een broertje of zusje voor onze dochter - We hebben nog ruimte (klinkt toch raar) - Het kan ook financieel Wij krijgen nu vaak de vraag waarom er nog geen 2de is. Wijzelf zijn allebei nog erg jong (25 en 27) dus we hebben nog alle tijd van de wereld. Daarnaast vind ik dat het leeftijd tussen mijn dochter en een eventueel broertje of zusje niet te groot mag worden. Zal nu toch bijna 4 jaar zijn. Dus we hopen dat we eind juli aan de klus kunnen voor een 2de ukkepuk.
Oh, wij twijfelen zo! pro - ik heb steeds het gevoel dat we een kindje "vergeten" zijn, dat ons gezin niet compleet is - het lijkt me ontzettend gezellig om meer kindjes te hebben - ik ben zo verliefd op onze eerste, dat een tweede me geweldig lijkt tegen (allemaal minder belangrijk,maar toch) - nog afhankelijker van oppas - nog drukker - onze meid is in het begin een krijsbabytje geweest en dat heeft er behoorlijk ingehakt, de angst voor nog zo'n tijd zit er wel in - de kosten... en nu met die crisis is alles al zo onzeker - ik heb net mijn lijf een beetje terug... nog 5 kilo en hij is weer van mij. - ik vind zwanger zijn een prachtig idee en een stikvervelende tijd... ik reageer gewoon niet zo goed op die hormoontjes (kom veel aan, wordt lusteloos en depri, bozig, etc.) - mijn vriend twijfelt om dezelfde redenen ook. Als hij er niet 100% aan toe is, dan ik ook niet - onze meid is kind voor 10.... dus we voelen ons al erg dankbaar.
mijn gezinnetje is voor mijn gevoel nu niet compleet.. als is het nu financieel niet verstandig om er nog te proberen voor een spruitje.. maar ik ga er van uit dat dat binnen een jaar vele male beter is.. mijn droom is een groot gezin mijn man vind 2 wel genoeg.. we zullen zien wat de toekomst brengt ik en mijn man kunnen zoveel willen uiteindelijk besluit moeder natuur toch of ons een 2 of 3de wordt gegunt.. 3 kindjes hebben zou voor mij echt wel een compleet gevoel geven..
Wij hadden sinds de geboorte van Lenn het idee dat er nog iets mistte in ons gezin.. Nu hadden we eigenlijk teveel angst voor een herhaling van de bevalling en alles dat erna gebeurd is.. Na een aantal goede gesprekken waren we er bijna zeker van om toch voor een tweede te gaan, maar hadden beide nog een klein zetje nodig.. Uiteindelijk besloten we om helemaal te stoppen met de pil nadat ik ziek was en de pil dus niet werkte.. We kunnen het financieel aan, hebben de ruimte (moesten wel de zolder verbouwen, maar heb een handige man dus alles zelf gedaan) en bleven het knagende gevoel hebben voor een broertje of zusje.. Direct na de geboorte van Elise hadden we het gevoel dat ons gezin compleet is.. Kan het niet goed omschrijven, maar dit is hoe in onze ogen ons gezien eruit moet zien.. De kans op een derde kindje is erg klein.. Het is goed zo.. Dus hier is het voornamelijk ons gevoel geweest dat de doorslag heeft gegeven..
aaah ik zou nog wel graag een derde willen...maaaarrrr ook weer redenen om het misschien bij 2 te laten....dus is gewoon moeilijk!
volgens mijn man komt er hier een derde {alleen nu nog niet gezien de pingping} ach en een vierde; zien we dan wel weer. helaas bloed dit topic een beetje 'dood'. Het topic is verplaatst namelijk naar zwanger worden ook al wil ik {nu nog} niet zwanger worden. jammer maar een moderator vond dit noodzakelijk
Lot is nu ruim 14 maanden en een half jaar geleden was ik het liefst al voor een 2e kindje gegaan. Maar het was 'verstandiger' om nog heel even te wachten omdat de situatie niet echt ideaal is momenteel. Wel lastig omdat ik enorm veel last van klapperende eierstokken heb ). Ik vind zwanger zijn ook echt heerlijk, die hormonen doen me alleen maar goed, zelfs naar opnieuw bevallen kan ik echt uitkijken. Hebben al wel in ons hoofd in welke maand we gaan stoppen met AC dus richt me daar maar beetje op. Zelf zou ik denk ik wel heel graag 3 kindjes willen maar manlief niet dus een 3e kindje zal er sowieso niet komen.
Niet vervelend bedoeld, maar dit topic gaat uiteindelijk toch ook over zwanger worden.. Dus is het niet zo gek om dit onderwerp te verplaatsen toch?
wij hebben besloten het hierbij te laten en daar hebben we veel redenen voor * we hebben er eigenlijk al 3 , ook al zijn er 2 sterretjes * ik geopereerd ga worden en het risico op vroeggeboorte nog meer verhoogd wordt, hetgeen waar mijn zoontjes aan overleden zijn en een gynacoloog die het dus ook afraad om zwanger te raken dus aanraad om te steriliseren * wij financieel teveel moeten gaan inleveren * wij verplicht moeten verhuizen, terwijl wij hier net wonen en prima zitten * wij de druk van 2 kinderen niet aan willen * wij heel gelukkig zijn met de situatie zoals die nu is ik zal dan ook binnen een half jaar gesteriliseerd gaan worden omdat ik toch al daar onder het mes moet...