ja trouwen kan je zo ongedaan maken een kind niet, dus voor mij kinderen, wat niet zegt dat een relatie zonder kinderen minderwaardig is maar het heeft geen tot weinig consequenties als je besluit uit elkaar te gaan.
@Dobbel.. hoewel ik best begrijp wat je wilt zeggen is het niet netjes om een stelling om te draaien. Als kinderen worden gezien als de ultieme verbintenis voor iemand, wil dat helemaal niet zeggen dat iedereen dat zo moet zien. Kinderen zijn pas de ultieme verbintenis als je dat ook zo voelt (EN als ze er zijn) Ik snap dat het een gevoelig punt is maar je moet dingen niet uit zijn verband halen. Wij hebben ook voor elkaar gekozen (en hebben daarna kinderen gekregen) maar ik realiseer me dat ik feitelijk nooit meer van mijn allerliefste af zou kunnen komen omdat we kinderen hebben. Niet dat ik dat wil.. maar het is wel een punt om extra mee te wegen.
Het is met trouwen begonnen. Even wisten we niet of we kinderen konden krijgen, maar uiteindelijk toch een kind gekregen. Ik voel nu dat wij een andere relatie hebben. Voor ons kind zou ik ook nooit bij mijn man weggaan, huwelijk is heilig voor mij, althans, mijn keuze om voor deze man te kiezen. Maar ik zie hem nu niet alleen als mijn man, maar ook als de vader van kind, en verzorger van ons gezin. Ik waardeer hem nu anders (en nog meer) dan ik al deed. Wij delen exact hetzelfde gevoel als het om ons kind gaat. Die band, dat wij beide evenveel en op dezelfde manier van ons kind houden en er beide net zoveel voor zouden doen, maakt onze relatie nog sterker. Daarom zeg ik; het is met trouwen begonnen, maar een kind maakt het compleet.
Nou.. Ik ben toch blij dat ik aan die waardeloze relatie van een paar jaar geleden een geweldige zoon over heb gehouden, in plaats van een koophuis, waardoor ik in de schulden terecht gekomen zou zijn Ik vind het overigens allemaal geen 'ultieme stap'. Voor mij is niets van wat er genoemd wordt het bewijs dat wij van elkaar houden of het teken dat wij denken altijd bij elkaar te blijven. We hebben daar ook helemaal geen bewijs of teken voor nodig
Ik ruk niets uit het verband, ik leg heel duidelijk uit waarom ik het zo voel, en ik weet zeker meer met mij, waarom kan dat niet geaccepteerd worden. Ik wou even de andere kant laten zien, omdat veel mensen vaak aan het fijt voorbij gaan dat kinderen krijgen bij 1 op de 10 stellen heel lastig is tegenwoordig. tuurlijk verbind een kind je altijd, officieel maar ook uit cijfers en verhalen hier blijkt dat ook dat niet definitief is, hoeveel stellen gaan uit elkaar met een vechtscheiding waar kinderen de dupe van zijn. maar dat mag ik niet zeggen, oke prima ik voel dat wel zo. EN geloof me mijn zoon is het aller belangrijkste in mijn leven naast mijn man. zoals sommigen mij krom vinden reageren wat ik helemaal prima vind, vind ik dat dus ook andersom, zullen we het daarbij laten en elkaars mening respecteren.
Volgens mij was je collega wel een hele uitzondering zo te zien! Voor mij is het ook zeker kinderen! Een huis maak je niet met elkaar van je eigen vlees en bloed en hoef je niet voor te zorgen. Ik vind alle andere opties toch een stuk minder permanent dan het op de wereld zetten van een nieuw persoon en hier samen verantwoordelijk voor te zijn.
Voor mij toch echt een combi van dingen. Officieel op 't zelfde adres wonen was er 1 van. We hebben dat lang om financiële redenen niet gekund en dat voelde toch echt wel vies aan. Kinderen niet persé. Ik weet nog altijd niet zeker of er hier ooit komen (door mijn handicap en medische problemen). Dat huis vond ik dan weer wel belangrijk, ook al omdat ons huurappartement véél te klein was. Daar zijn we echt wel 5 jaar samen over aan 't dromen geweest en dat was echt wel een gezamenlijk iets. En volgend jaar trouwen . Al had als vriend mij over 2 jaar - als we 10 jaar samen zijn - niet had gevraagd (ik ben heerlijk ouderwets daarin, mijn partner moest mij ten huwelijk vragen) ik ook tevreden geweest met wettelijk samenwonen. Dan had ik dat zelf wel die richting uit gestuurd . Stilaan begon het na 7 jaar en eindelijk uit de zorgen toch echt wel te kriebelen daarvoor. En kennelijk ook bij mijn partner.
@Dobbel: Ik denk dat je het in relatie moet zien tot de opmerking die de collega van TS maakte. Die vond het blijkbaar nog te vroeg in de relatie om een huis te kopen, maar was wel klaar om aan kinderen te beginnen. Ik denk dat veel mensen dat raar vinden. Immers; een huis kun je verkopen als het onverhoopt mis gaat, kinderen (uiteraard) niet Het is dus niet zo dat mensen beweren dat als je geen kinderen hebt, dat je relatie dan niet compleet is ofzo. Maar dat voor iemand 'een huis kopen' zwaarder weegt dan 'kinderen krijgen' klinkt denk ik bij veel mensen wat vreemd in de oren.
Toen we gingen samenwonen was dat onze ultieme stap, later dachten we dat trouwen onze ultieme stap was. En wie weet blijkt in de toekomst het krijgen van kinderen de ultieme stap? Bij iedere stap zaten we ook in een andere levensfase en leeftijd, dus voelde het steeds als een ultieme stap.
Kinderen. Al het andere kun je 'ongedaan' maken. Kinderen niet. Dus in mijn ogen dé ultieme verbintenis.
Kinderen, natuurlijk kinderen. Dat is het enige wat blijvend is en twee mensen met elkaar verbinden, ook al gaan ze uit elkaar. De ene zal altijd de moeder en de andere altijd de vader blijven. Je kunt het nooit meer ongedaan maken. Een huis kan je verkopen, je kan scheiden, etc.
Ik snap echt wat je zegt maar je kunt niet zeggen dat als men kinderen ultiem vindt dat men DUS vindt dat het huwelijk dat niet is. Dat wordt namelijk niet gezegd. De mening hoeft niet hetzelfde te zijn maar je moet niet iemands uitspraak veranderen. Dat is wat ik bedoel.
Jij verwoord het goed...daarom vond ik het dus ook een rare opmerking en de vergelijking met mensen die ongewenst kinderloos blijven dat wij dus vinden dat hun relatie minder diepgaand is..dat is nooit gezegd..allemaal aannames.
De ultime stap vind ik idd ook kinderen. Hierdoor ben en blijf je verbonden met elkaar voor de rest van je leven. Een huis kopen en trouwen etc vind ik hier niet onder vallen. Kinderen wil je ook alleen maar met de genen van wie je ook echt houdt!