ik denk dat jij mij niet zo goed begrijpt of dat ik mij niet zo duidelijk uitdruk Maar het probleem is niet zo zeer dat ze het over alcohol hebben, maar dat dit naar de bedrijfsarts zou gaan. Plus het dualistische in haar diagnose hierover naar mijn man toe. Het enige wat mijn man wilde is dat zij dit zo zou verwoorden naar de bedrijfsarts toe (zoals ze het ook naar ons communiceerde) en dat weigert ze. De andere psych is omdat er geen klik is tussen deze psych en mijn man. Hij heeft het gevoel dat hij zijn verhaal niet bij haar kwijt kan. Af en toe vult ze gewoon ook dingen in voor mijn man of heeft hele rare opmerkingen. (over ziijn ontwerpen bijv.) Mijn man had die klik wel bij de onderzoekspsych en mist dat hier. Als hij aan herstel wil werken zal dat op zijn minst moeten zijn met een persoon waarbij hij die ruimte voelt. het hele alcohol gebeuren staat hier los van. Mijn man heeft ook aangegeven best mee te willen werken in een project oid wat ze daar voor hebben. Dat is geen probleem. Ook geeft hij zelf aan wel een afhankelijkheid te voelen, maar dat is weer wat anders als een verslaving. Bovendien staat het los van zijn dagelijks functioneren (zoals de psych zelf aangeeft) dus is er geen reden dit te benoemen naar de bedrijfsarts. Waar mijn man bang voor is, is dat hij met deze formulering gelijk een teiket krijgt opgeplakt bij de bedrijfsarts en dat dit dan in zijn nadeel gaat werken.
Een goede psycholoog die zaagt niet door. Daar bereik je in de regel weinig mee of juist het tegenovergestelde. Dus als deze dat zou doen, dan zou ik dat verkeerd vinden.