Ik zal de situatie eerst even uitleggen. Zoon zit in groep 4 (combiklas) en wordt na de zomervakantie 9. Hij heeft het lastig op school en scoort D-E scores. Na de vakantie zal hij het heel lastig krijgen in groep 5. Zijn gedrag laat ook te wensen over op school. Praten in de klas, aandacht trekken, op iedereen ingaan etc. Thuis laat hij dit gedrag veel minder zien. Wel merken wij dat het lijkt alsof informatie niet goed/gauw bij hem binnenkomt. Wij hebben hem laten onderzoeken en de conclusie is dat hij dit gedrag op school laat zien omdat hij dan in een grote groep is en veel prikkels binnen krijgt. De dingen/situaties waar de juf vooral tegenaan loopt is dat zoon niet goed meeluistert met de instructies, hierdoor ook niet goed zijn taken kan maken als hij zelfstandig moet werken. Als juf uitleg geeft aan groep 3 dan stoort zoon die uitleg vaak door naar haar toe te gaan met vragen (wat dan niet mag, de kinderen hebben hiervoor een rode kaart die zij op hun tafel kunnen leggen zodat de juf weet dat ze een vraag hebben) Gauw afgeleid, steeds hem moeten aansporen om aan het werk te moeten gaan, cito en andere toetsen raffelt hij af zodat hij gauw klaar is (kan hij het niet? of wil hij het niet maken?) De juf zit ook wel eens bij hem als hij een toets moet maken zodat hij beter geconcentreerd de toets kan maken. School heeft dit jaar aangegeven dat zij hem mss niet datgene kunnen bieden op deze school wat hij nodig heeft. Dat houdt in dat zij vinden dat onze zoon beter op zijn plek is op speciaal onderwijs. Een eigen leerlijn vanaf groep 5 zien zij mss niet zitten omdat hij hiervoor teveel begeleiding voor nodig heeft en dit in combi met een combinatieklas (gr5+6) niet voor de leerkracht haalbaar is. Maar, wij zijn vorige week begonnen met medicatie voor zijn gedrag. Juf staat er verbaasd van te kijken hoe zijn gedrag veranderd is. Weinig akkefietjes in de klas qua aandacht trekken, zijn houding is heel veel verbeterd. Als de juf uitleg geeft aan de andere groep gaat hij dat niet steeds verstoren door aandacht te trekken of vragen te stellen over het werk dat hij moet doen. Hij moest bv een aantal werkbladen maken met sommen waar hij moeite mee heeft (maatwerk) en heeft dat helemaal zelfstandig gemaakt. Dat is iets wat niet veel voorkomt. Hij luistert nog steeds niet (goed) mee met de instructies. En gister moest hij bv een toets maken, luistert niet goed naar de instructies en maakt vervolgens de toets helemaal fout. Over een paar weken heeft school een gesprek met ons ingepland waarin zij mss gaan aangeven of hij op deze school kan blijven of niet. Mijn vraag is: hoe en wie maakt deze beslissing? Mss is het juist wel goed om hem een eigen leerlijn te laten doen vanaf groep 5? Of is school dit verplicht? PS: Zoon heeft leuke vriendjes in de klas waar hij regelmatig mee speelt.
Welke diagnose heeft je zoon, neem aan dat er een diagnose is omdat er gesproken wordt over speciaal onderwijs. Heeft hij geen diagnose dan zal die volgens mij eerst gesteld moeten worden en ben je wel even verder (denk niet dat je dat dan al binnen hebt voor het volgende schooljaar). Wij hebben er vorig jaar voor gekozen om onze zoon over te laten stappen naar speciaal onderwijs, hij trok het rumoer wat bij een grotere klas hoort gewoon helemaal niet (en dan zat hij nog niet eens in een combi klas), moest bij alles geholpen worden anders dwaalde hij af (hij heeft asperger). Dat was een hele goede keuze, de klassen zijn kleiner, dagindelingen duidelijker, er wordt niet zomaar iets omgegooid of gestoord in de klas, problemen worden sneller aangepakt, cito toetsen maakt hij in gedeelten omdat zijn concentratie spanne niet altijd even lang is. Ze hebben een bij lokaal waarin kinderen zich terug kunnen trekken met hun werk als de klas te druk is. Kortom voor onze zoon een veel betere omgeving om tot zijn recht te komen. Als je ervoor kiest om hem een eigen leerweg te laten volgen dan zou ik wel proberen hem niet in een combi klas te laten plaatsen, dit zijn simpelweg veel te veel prikkels, want hij moet aan het werk (en daarvoor heb je toch wat rust nodig) terwijl er aan de andere kant van de klas uitleg (en dus gepraat) wordt gegeven want juist prikkels geeft.
Ik denk dat jullie als ouders het beste beeld hebben waar hij het gelukkigst zal zijn, als je echt helemaal zelf zal kiezen. Ik had een leerling in de klas (wel paar jaar ouder) die net zo was als jouw zoon: druk, het interesseerde hem niet, afraffelen of juist gewoon gaan liggen 'slapen' op je werk. Hij had een individuele leerlijn, maar merkte heel goed dat hij minder moeilijk werk kreeg dan de rest van de klas en werd daar (zonder dat hij dat zelf kon benoemen) doodongelukkig van, ook al had hij wel veel vriendjes en had hij het naar zijn zin in de klas. Hij is toen gaan kijken op het speciaal onderwijs en vrijwel direct ging de knop om. Dat trok hem veel meer aan. Hij is toen overgestapt en ik hoorde laatst van zijn moeder dat het een heel ander kind is geworden. Het moeilijke is natuurlijk dat je nooit van tevoren weet hoe iets uitpakt. En het is steeds moeilijker om op het SBO terecht te komen. Maar wat ik zeggen wil: sluit het niet meteen uit, het kan ook echt heel fijn uitpakken voor je zoon.
Bedankt voor jullie reacties! Ja, er is een diagnose gesteld: milde PPD Nos. Dit is gesteld op basis van een aantal onderzoeken (o.a. in de speelkamer) die zij hebben uitgevoerd, met gesprekken die met ons zijn gehouden en vragenlijsten die wij hebben ingevuld. De vragenlijst die school had ingevuld week erg af van wat zij zagen. Over die prikkels waar jij hebt over hebt, Pluk, die lijken nu minder te worden nu hij medicatie krijgt. In ons dorp hebben alle scholen combiklassen. Verder heb ik ook nog een dochter op school zitten. Dan zou ook zij van school moeten? NafNaf, dat is het ook, je weet vantevoren nooit hoe het uit zal pakken. Ik sluit speciaal onderwijs ook helemaal niet uit. Integendeel, ik heb zelf gezien hoe fijn speciaal onderwijs was voor mijn broertje. Tja, wanneer is het punt bereikt voor speciaal onderwijs? Of is een eigen leerlijn het proberen waard? De medicatie een poos de kans geven? En hoelang dan? Dit zijn allemaal vragen waar wij nu tegen aan lopen. Als ik mijn zoon inschat, zal hij niet ongelukkig worden als hij minder moeilijk werk heeft dan zijn klasgenoten. Ik weet niet zoveel af van de procedures, wie bepaalt of een kind naar SO gaat? En hoe zit dat met een eigen leerlijn? Daarover zijn volgens mij dit jaar de regels van veranderd.
Volgens mij krijg je het advies (weet niet of ze je kunnen dwingen omdat wij het advies opgevolgd hebben) als de school zichzelf als handelsonbekwaam ziet voor je kind. Maar denk dat je voor jezelf heel wat vragen moet beantwoorden die heel moeilijk te beantwoorden zijn omdat je simpel weg niet weet wat de toekomst brengt. Zoiets simpels als een nieuwe leerkracht voor het nieuwe jaar kan al zoveel invloed hebben (zowel positief als negatief) Wij kregen ook de keuze om hem medicatie te geven en te kijken of het dan beter ging. Wij zagen dit niet zitten en hebben voor speciaal onderwijs gekozen. Nu blijkt dit een goede keuze te zijn, hij is enorm veranderd op school en de woede uitbarstingen die hij eerst zien we nu soms maanden niet meer.
Fijn dat je zo je ervaringsverhaal wilt delen. En wat mooi dat je achteraf weet dat je de juiste keuze voor je zoon hebt gemaakt. In groep 3 had hij een meester (nu heeft hij een juf) die meester heeft veel steken laten vallen bij veel kinderen. Een hele lieve meester met passie voor zijn vak maar die het niet aankon. Dit heeft voor een (klein?) deel ook aan zijn achterstand bijgedragen. Hij beheerst bv de basis nog niet goed. Daar krijgt hij nu maatwerk voor. Nu heeft hij een juf die net is afgestudeerd. Een hele leuke juf en zoon gaat met plezier naar haar toe. Vanaf groep 5 staan er 2 andere juffen voor de klas waar ik veel vertrouwen in heb. Dat zou ik zelf zeker een kans willen geven.
De school kan deze keuze nooit zelf maken. Er is nu passend onderwijs ingevoerd, wat betekend dat er aan veel meer criteria moet worden voldaan om kinderen überhaupt op speciaal onderwijs te krijgen. In principe krijgt elk kind zijn eigen leerlijn en is het ook niet meer zo gebonden aan de klas. Blijven zitten gebeurd minder snel als vroeger. De beslissing om hem aan te nemen op speciaal onderwijs gebeurd door een speciale commissie. Die kijken ook eerst of school wel alles heeft gedaan en of er nog andere opties, bijv. extra ondersteuning, is. Heeft je kind een eigen individueel plan? Krijgt hij extra ondersteuning op school? Doen jullie thuis veel om hem bij te spijkeren? Medicatie kan heel veel doen voor kinderen. Daar is jullie kind wel een voorbeeld van. Het hangt ook veel af van de juf of meester. Ik zou echt niet zomaar akkoord gaan met speciaal onderwijs. Zeker niet als hij gewoon aansluiting vind bij vriendjes. Alles wat zo normaal mogelijk kan, graag zo houden.
Ok er gaat dus een commissie over. Extra hulp waar ik van af weet: Verlengde instructie Elke week gaat hij met een assistent uit de klas om te lezen. Ook wel extra hulp met rekenen 2 week geleden hebben ze bij hem in kaart gebracht wat hij wel en niet beheerst bij het rekenen. Daar krijgt hij nu aparte stencils van om extra bij te spijkeren. Ik heb al paar x aangegeven dat ik ook wel extra thuis wil oefenen op het gebied van rekenen. Maar daar geven ze geen gehoor aan. Nav het onderzoek dat ze 2 week geleden hebben gedaan heb ik weer aangegeven dat hij veel herhaling nodig heeft en dat mss niet allemaal op school te doen is. Juf zei dat ik op somprint.nl sommen kon uitprinten zodat hij thuis dan ook kon oefenen. Dat heb ik gedaan en hij is hier ook mee bezig. Verder lezen we thuis in een boek dat aansluit op zijn niveau. 1x per week logopedie. Op dit moment is zij met hem bezig met de spellingregels. Hij krijgt dan 2 bladen huiswerk mee. Toevallig kreeg ik deze week uitslag over hoever hij achterloopt. Dmv een lijst met woordjes die hij moest opschrijven kon zij zien dat hij 5 maand achterstand heeft.
Je word beoordeeld door leerlingenzorg .. Daar krijg je 2 gesprekken .. Na dat gesprek vind er een vergadering plaats .. Maar meestal hoor je bij het eerste gesprek of je zoon toegelaten word en naar wat voor onderwijs hij moet.. Diagnose is niet verplicht .. Mijn zoon had geen diagnose dat heeft hij nu net pas .. En dat is vast gesteld op het speciaal onderwijs.. En waarom moet je dochter van school .. Zoon 1 zit op speciaal onderwijs zoon 2 op regulieren onderwijs ...
Ok ik krijg er al een beetje een beeld bij hoe het in werking gezet wordt. Ik bedoel dat als wij voor een andere basisschool zouden kiezen waar ze geen combiklassen hebben. Dan zou ik beide kinderen op 2 verschillende basisscholen hebben. Dan zou ik zeker dochter ook overplaatsen maar dat is bij ons geen optie. Wij hebben in de buurt alleen maar scholen met combiklassen. In combiklassen hebben ze vaak minder tijd voor leerlingen die een eigen leerlijn volgen. Ik blijf het lastig vinden. Het blijft in mijn hoofd omgaan en Voel dat er een druk op mij ligt met het gesprek in het vooruitzicht. Wordt er door school genoeg aan gedaan? Hoe weet ik dat als leek?
Ik denk dat een individuele leerlijn wel de moeite van het proberen waard is. Sowieso kan het zijn dat het SBO dat eist, dat dat eerst geprobeerd wordt, voordat ze je zoon evt aannemen. Als hij het fijn heeft op school en niet ongelukkig wordt van ander werk dan de grote groep, zou ik het gewoon proberen. Maar ik zou wel eerst een duidelijk gesprek willen met de leerkrachten van volgend jaar én in ieder geval de IB'er om afspraken te maken. Want het is moeilijk om van een afstand te beoordelen of je zoon genoeg begeleid wordt, maar als ik het lijstje zie, lijkt het me niet zo heel erg veel. Zeker als je zelf moet vragen om thuiswerk en het dan ook nog zelf uit moet gaan printen...als ik ouders heb die wíllen oefenen dan gaat juist de vlag uit! Ik zou dus wel een gesprek willen om dan per vak te horen wát die eigen leerlijn precies in gaat houden: welk ander werk krijgt hij/wat doet hij met de klas mee, hoe wordt alles beoordeeld (welk niveau), hoe komt dat op zijn rapport, etc. Dat het niet alleen maar wat eenvoudigere stencils worden van de vakken waar hij moeite mee heeft; het moet wel een doordacht programma worden.
NafNaf, ben jij een onderwijzeres? Tenminste jij had het over "jouw klas" vandaar Het heeft op dit moment ook zeker onze voorkeur om hem door te laten gaan naar groep 5 met een eigen leerlijn. En school heeft ook uitleg gegeven over een eigen leerlijn dat dat ook niet 1-2-3 opgezet is. Dus ik ga er niet vanuit dat ze hem dan wat losse stencils voorleggen als werk. Maar wat als school aangeeft dat zij vinden dat hij teveel begeleiding nodig heeft voor een eigen leerlijn en zij dat niet zien zitten? School heeft vorige maand een formulier ingevuld waar zij kunnen zien hoeveel en op welke vlakken hij hulp/aandacht nodig heeft. Volgens hun was dat best wel veel hulp/aandacht. Ik heb vervolgens wel aangegeven dat ik graag wil dat zij dat formulier opnieuw invullen als zoon medicatie slikt. En dan de beide formulieren naast elkaar leggen om te zien of er verbetering te zien is. Ja, ik vind het zelf ook vreemd dat zij geen werk meegeven voor thuis. Ik vind het zelf leuk om dat samen met mijn zoon te doen. En ook hij vindt het leuk om het te maken als ik naast hem zit. Laatst was er ook een topic in dit deel van het forum waarin gevraagd werd hoeveel huiswerk kinderen vanaf groep 3 mee naar huis krijgen. Daar stond ik soms echt van te kijken hoeveel dat was. En bedacht me ook dat het voor onze zoon wel goed zou zijn. Maar goed, daarvoor had ik het ook al aangegeven bij de leerkracht.
Blijft lastig. Doublure is in ieder geval gunstiger in groep 4, maar ik weet niet of dat in jouw geval handig is (of hij beter gaat presteren, misschien nu wel i.v.m. medicatie). Zelfde geldt voor een eigen leerlijn (op alle gebieden??). Als het een werkhoudingsprobleem is in combi met Ass dan zie ik niet zo het nut. Heeft hij inderdaad een handelingsplan? Izc/Ezc? Wiebelkussen, koptelefoon, afgeschermd werken dat soort opties. Denk dat een combiklas voor hem ook pittiger is? Meer onrust. Sbo kom je niet meer zo snel. School kan inderdaad aangeven dat zij de hulp en middelen niet kunnen bieden voor jouw zoon.
Ik vind dat je er echt helder tegen aan kijkt. Ik zou met school bespreken wat zij aan voors en tegens zien van SBO, maar ook van blijven zitten en van een eigen leerlijn. Hier op school is een verlengen/verkorten formulier waar ze op alle gebieden (ook sociaal en emotioneel) de voors en tegens invullen. Dat geeft je meer houvast en dat is meer objectief. Ik zou ook echt nog een gesprek met de juf aangaan over wat je thuis kunt doen. Vraag waar hij in de klas mee bezig is en richt je daar dan op. Ik weet dat tafeltjes oefenen altijd goed is, dat moeten ze in alle klassen, omdat ze dat heel goed er in moeten hebben om door te kunnen. Lezen kun je ook altijd zelf oefenen. Gewoon boekjes op zijn nivo halen bij de bieb en hem dan 20 minuten per dag hardop laten lezen.
Koptelefoons zijn er wel in de klas. Afgeschermd werken niet. Wat is Izc/Ezc? Ze werken met een stoplicht en pictogrammen in de klas om duidelijkheid aan te geven. Ze hebben wel vanaf de cito toetsen een beeld gekregen wat hij wel en niet beheerst en ze zijn daar wel mee bezig om hier extra aandacht aan te geven. Een combiklas zal idd pittiger voor hem zijn maar hier in de buurt en de dorpen om ons heen hebben geen scholen zonder combi klassen. Ik dacht idd ook dat je niet meer zo snel op een sbo komt. En dat ze eerst binnen de school oplossingen moeten zoeken. Ik dacht ook dat ze o.a. daarvoor een eigen leerlijn hebben. Ze hebben bv ook als tip gekregen van een ambulant begeleider om tussen de lessen door even iets te doen zodat ze weer met een leeg en fris hoofd verder kunnen gaan. Deze tip is al vaker geuit naar de leerkrachten maar daar is iig niets mee gedaan. Zo ook met het stillezen. De kinderen mogen hiervoor zelf een boek uitkiezen. Ik zag steeds dat onze zoon een boek had van groep 6. Daar ging hij vervolgens niet in lezen en ruilde steeds de boeken om. Daar had ik al een aantal keren wat van gezegd. Dat ze samen met hem een boek gingen uitzoeken wat wel aansluit bij zijn nivo. Sinds 2 maanden doen ze dat ook eindelijk.
Ik denk dat aankomende afspraak een goed moment is voor het bespreken van die voor en tegens. Dat is een hele goede! Ik zal dat formulier waar jij het over hebt, onthouden. Of ze dat ook op school hebben en evt in willen vullen. Boekjes zoekt hij bij de logopediste uit. Zij heeft samen met hem gekeken naar wat voor soort boeken zijn interesse uitgaat. Hier neemt ze dan een aantal boeken van mee waar hij uit kan kiezen en mee mag nemen. Met het lezen en oefenen van woordjes zijn wij gelijk al mee begonnen vanaf groep 3. Toevallig had ik meegekregen dat ze op school deze week een nieuwe spellingsregel hebben geleerd. En ook dat hij dat een lastige vindt. Ik heb deze week op google daar een passend werkblad bijgevonden en die heeft hij gemaakt. En dan moet je hem eens zien hoe leuk hij het vindt om woorden te categoriseren. Eigenlijk is het toch raar dat ik daar zelf weer achteraan moet gaan bij school. Vandaag had ik een belafspraak met de logopediste. Zij heeft ook een boekje met werkbladen van de spellingsregels die ze behandelen. Ook heb ik een website van haar doorgekregen met reken- en spelling spelletjes voor op de computer. Dat mag zoon vandaag even gaan proberen. Verder heb ik een telefoonnummer van haar gekregen waar ik met mijn vragen terecht kan.
Heel fijn dat de logopediste jou en je zoon zo goed helpt. Misschien kan ze zelf ook nog eens met school bellen. Ik ben zelf nu ook erg met school en instanties bezig (zie mijn topic hier over "vermoeden van dyslexie bij 6 jarige zoon). Je moet er echt zelf achteraan. Helaas. Heel vermoeiend ook. Maar voor je kind moet je. Hier heeft school wel 2x per week extra lezen met onderwijsassistent ingevoerd. En na een pittig oudergesprek heeft de IB-er 2x geobserveerd. Maar alle andere tips in de klas bijv. zitplaats, met wie in de groep, leeskaartje, beloningssysteem, net wat meer aansturing, komen allemaal van mij. En dat vind ik echt te krom voor woorden. Maar goed. School is erg afwachtend. Nu er instanties bij zijn gaan ze een HGPD maken. Wij hebben automatiseerblaadjes mee naar huis. En ik heb hier veel tips gekregen mbt het lezen en welke boekjes. En die pas ik toe. De logopediste is erg positief over zijn capaciteiten. En die vind het zeer terecht dat wij aan de bel hebben getrokken. Juist om erger te voorkomen en om het nu nog recht te kunnen trekken. Je moet er echt bij blijven. En blijf navraag doen waarom ze de tips niet in praktijk brengen die de deskundige geeft. Dat is toch vreemd. Als je echt niet verder komt, gewoon de directeur er bij halen hoor. Blijf er boven op zitten!
Zo, jij hebt er ook hard aan moeten trekken bij school!! Directeur erbij halen is hier geen optie. Dat heeft deels een reden. Maar verder staat hij al in nauw contact met de leerkracht van onze zoon. Ze evalueren hem regelmatig bij de directeur. Verder ben ik ook heel blij met de logopediste. Zij heeft ook regelmatig contact met de leerkracht. Ze hebben onze zoon al op een goede plek in de klas gezet. Daar zijn ze wel goed mee bezig. Belonen doen ze ook wel eens. Fijn voor jullie dat het zo goed is gegaan met jullie zoon!
Interne Zorg Commissie (binnen de school). Externe Zorg Commissie (ook met ambulant begeleiders etc). Met een ambulant begeleider kunnen zij makkelijk een handelingspkan opzetten in combi met leerkracht, intern begeleider en eventueel een remedial teacher als die er is. Orthopedagoog kan ook nog. Voor spelling is misschien spelling oefenen basisonderwijs, rt, dyslexie iets. Onlineklas heeft ook veel dingen (oude versie kiezen). Online rekenen oefenen met 20.000 opgaven | Rekentuin en Squla. Geloof xat rekentuin alleen niet gratis is. Squla zeker weten niet. Ik weet niet of ze woorden flitsen. Leerkracht kan deze op usb zetten. Lezen zou nog kunnen met een zogenoemde tutor. Om en om lezen. Zo leert de ander van de voorlezer. De tutor kan de lezer tips geven. Is vaak wat leuker en functioneler.
Met ingang van de wet passend onderwijs kom je, zoals eerder staat geschreven, niet zo gemakkelijk in het speciaal onderwijs terecht. Als jouw zoon op zijn eigen leerlijn gaat werken en de school is niet in staat om hem de juiste 'zorg' te geven vanuit het arrangement van de school dan kan de school ondersteuning vragen (geld) binnen samenwerkingsverband. Daarmee kunnen ze de nodige hulp/ deskundige in school halen. Zover ik in je verhaal kan lezen heeft je zoon niet meer van hetzelfde nodig, maar juist iets anders. Dat zou voor mij een reden zijn om hem niet nog een jaar groep 4 te laten doen. Verder ben ik wel benieuwd hoe je zoon zich voelt. Gaat die blij naar school?