Ik zit in een enorme dip voor wat betreft borstvoeding. Ik heb twee zoontjes, de oudste heb ik 10 maanden gevoed totdat hij op een dag besloot dat hij er klaar mee was. Achteraf gezien was dat voor mij heel erg goed. Mijn zoontje was een enorm slechte slaper, sliep tot hij 8 maanden was nooit langer dan 1 tot 1,5 uur door, en ik zat er compleet doorheen van de gebroken nachten en het enrome slaapgebrek in combinatie met 4 dagen werken. We hadden enorme opstartmoeilijkheden (keizersnede, slechte productie, te veen enzymen in de melk waardoor ik die steeds moest verhitten na het kolven, etc, etc). Mijn jongste zoon is nu 4,5 maand. Ik heb hem al die tijd exclusief BV gegeven. Gelukkig ging het dit keer beter qua productie, maar we hebben wel al drie rondes van spruw behandelen achter de rug. Het lijkt nu rustiger, dat is in ieder geval al heel erg fijn. Maar nu komt mijn dilemma. Zoontje krijgt nog twee nachtvoedingen. Hij gaat daarna wel weeer heel lief slapen en slaapt ook beter dan zijn broertje deed, maar ondanks het feit dat ik er iedere dag om half 10 in lig, krijg ik meestal niet meer dan 6 uur (twee maal onderbroken) slaap. Ik ben helemaal doodop. Ik werk nog steeds 4 dagen, en in de 5 weken dat ik weer werk, heb ik achtereenvolgens een buikgriep, gewone griep, bijholteontsteking en keelonsteking gehad. Afgelopen weekend kreeg ik opnieuw buikgriep. Ik zie het langzamerhand gewoon niet meer zitten en twijfel of ik niet aar FV moet overstappen. In dat geval kunnen mijn man en ik afwisselend de nachtvoedingen verzorgen en sta ik er niet alleen voor. Dat zou schelen in de rust die ik krijg en hopelijk ook in mijn weerstand. Aan de andere kant: ik ben heel erg pro BV. Ik wilde per sé op z'n minst 6 maanden exclusief voeden omdat ik er helemaal in geloof (net als mijn man). Voeden is ook fijn (kolven niet, maar dat is iets anders...). Maar ik heb ook nog een kind, een relatie en mijn werk. En ik loop compleet op mijn tandvlees, word enorm prikkelbaar en somber. Heeft iemand wat wijze woorden of advies voor mij? Of vergelijkbare ervaringen en tips? Ik wil niet zomaar stoppen en dan spijt krijgen, maar het is ook niet de bedoeling dat ik instort.
Ik heb denk ik geen tips voor je. Ik heb geen betaalde baan buitenshuis en was ook niet zo vaak ziek die eerste maanden (wel kwakkel ik deze winter enorm met mijn gezondheid). Het is heel persoonlijk wat je wil, niemand kan een keus maken voor jou, dat moet je zelf doen. Ik kan alleen maar zeggen dat het makkelijker zal worden, je kind gaat uiteindelijk doorslapen en jij zal ook gewend raken aan het ritme. Ik ben vaak ng steeds moe, het zijn gewoon tropenjaren die eerste jaren en daar kan je niet zoveel aan doen. Je kan je afvragen of kv geven je minder moe gaat maken. Als de baby huilt, wordt jij ook wakker ook al geeft je man de fles. Ik snap trouwens niet dat je maar 6 uur slaapt krijgt als je twee keer voedt 's nachts en er om 21.30 uur in ligt. Drinkt je zoontje 2x een uur en moet je om 05.30 uur alweer op ofzo? Sterkte met je keuze, maak hem weloverwogen!
Dank je wel. Het helpt alleen al om mijn gedachten neer te zetten en te ordenen . Ik zeg ook voortdurend tegen mezelf dat het maar een relatief korte periode is, dat hij over een tijdje langer gaat slapen, dat ik daar even doorheen moet, enzovoorts. Maar op het moment doet mijn lijf gewoon even niet meer mee, zo lijkt het althans. Wat ook meespeelt is de ervaring met de oudste. Ik heb toen zo veel van mezelf gevergd dat ik er echt aan onderdoor ging (en mijn relatie ook bijna). Dus dat maakt me bang om diezelfde fout nog eens te maken, ook al is de situatie op dit moment anders en een heel stuk stabieler gelukkig. En ja, het is een keuze die ik alleen kan maken, maar ik wil het niet te snel doen. Ik moet er inderdaad om half 6 's ochtends weer uit (een uur reistijd naar mijn werk) en voedingen duren gemiddeld 3 kwartier, soms wat meer, soms wat minder. ik slaap alleen weer moeilijk in na de voedingen, zoontje brabbelt nog wat, je kent dat waarschijnlijk wel. En dan worden de uurtjes schaars.
Ik denk dat je eerst eens goed moet uitzieken! Zoveel achter elkaar, dan kun je toch niet ook nog eens om 6 uur uit je bed en 4 dagen werken? Ik herken het wel, ik moest er ook zo vroeg uit, ook 4 dagen werken, en kind was van oktober. Had ook griep na griep, maar volgens mij kwam dat, achteraf bezien, doordat ik steeds te snel weer naar mijn werk ging, omdat ik me zo schuldig voelde over het ziekzijn (idioot eigenlijk). Wat je verder doen moet kan ik niet zeggen. Ik kan wel vertellen wat ik gedaan heb. Doorgegaan met voeden en toen de lente begon ging het stukken beter.
Tsja, ik vind dus dat ik het niet kan maken om na 4 maanden afwezigheid steeds weer ziek te zijn . Ik heb me een keer een dag en een keer twee dagen ziek gemeld, en dat was het. En eerlijk is eerlijk: als ik thuis ben en voor de jongens zorg, kan ik ook niet in mijn bed kruipen als mijn man werkt. Ik vind het gewoon moeilijk, ben erg plichtsgetrouw en de valkuil is dan altijd dat het ten koste van mijzelf gaat. Nu eerst proberen om weer voldoende te drinken want de productie keldert gewoon enorm en ik wil in deze situatie nog geen keuze maken. Ik wil mezelf gewoon nog even de tijd gunnen om een weloverwogen beslissing te nemen, ik vind het zo moeilijk!
Probeer iig gezond te eten; veel eiwitten en fruit/groenten en volkorenbrood enzo. Daarnaast een goede organische multi en 2000mg. vit. C en een vit. B-complex en hooggedoseerd probiotica (weerstand wordt in je buik bepaald!).
Die fout heb ik dus ook gemaakt, vandaar mijn tip om te zorgen dat je goed uitziekt, dat voorkomt straks alleen maar dat je erger ziek wordt.
Hier ben ik het helemaal mee eens! Investeer in jezelf! Overigens, die winter dat mijn jongste zo oud was kroop ik zodra het 8-uurjournaal begon mijn ed in. Later trok ik echt niet.
Wat een moeilijke situatie! Ik herken veel van wat je schrijft; de buikgriepen, het lopen op je tandvlees. Als je al vermoeid bent is het moeilijk om een helder en duidelijk besluit te nemen. Tegelijk ook het plichtsgetrouwe naar je werk én naar je zoontje om hem te blijven borstvoeden. Hoge eisen die je aan jezelf stelt. Je bent nu wel op een punt gekomen waarin je een besluit moet nemen, want je lijf geeft aan dat het genoeg is. Ik raad je aan om goed uit te zieken en rust te nemen waar dat kan. Vraag je (schoon)moeder / vriendin / familielid of die een dagje in huis wil komen oppassen op je kindjes zodat jij kan bijslapen. Zorg dat je in het weekend langer kan blijven liggen en dat je man 'sochtends de zorg voor jullie kindjes op zich neemt. Een andere mogelijkheid is het opnemen van ouderschapsverlof (als dit financieel haalbaar is). Overstappen op kv is ook een mogelijkheid, doordat je man dan flesjes kan geven. Het is echter geen garantie voor doorslapen. En ik lees in je verhaal dat je borstvoeding geven belangrijk vindt. Weeg alle mogelijkheden af samen met met je man en maak dan een beslissing waar jullie allebei achter staan en die jullie beiden kunnen dragen. Heel veel sterkte met je afwegingen.
Dank jullie allemaal voor jullie reacties. Ik denk dat ik het zo ongeveer het maximaal mogelijke doe om er doorheen te komen. Ik eet gezond en gevarieerd en neem vitaminen. Ik heb in het weekend de afspraak met mijn man dat ik kan blijven slapen totdat de jongste weer een voeding nodig heeft. 's Middags slaap ik dan ook als de jongens een dutje doen. Wat de oppas betreft: de jongens gaan een dag per week naar mijn zus, twee dagen naar KDV, en nog meer dan dat willen we gewoon niet, zeker niet om te logeren. We werken allebei 4 dagen en willen de rest van de tijd met de kids doorbrengen. Daarbij komt dat onze ouder(s) de 70 gepasseerd zijn en niet in blakende gezondheid, dus dat is ook niet echt een optie. Ik heb goed nagedacht en met een lieve vriendin gesproken en ik denk dat de beste beslissing is dat ik ga afbouwen. Ik wil het nog tot 5 maanden volmaken (nog twee weken), en dan ga ik in ieder geval 's nachts geen BV meer geven. Ik heb nog wat voorraad in de vriezer, dus dan kan mijn man een tijdje de nachtvoedingen overnemen. We zien daarna wel hoe het loopt, maar ik moet gaan kiezen voor mijn gezin, mijn relatie en bovenal mijzelf. Als ik instort, heb ik ook aan mijn gezin niks meer te bieden. Hoe moeilijk ik het ook vind, ik weet in mijn hart dat het de enige juiste beslissing is.
Dan nog...geef jezelf tijd om beter te worden! Je baas heeft toch niks aan hè als je halfziek aan het werk gaat? En je gezin heeft dan ook niets aan je. En op een dag dat je ziek van werk thuis blijft oudste kind WEL naar oppas, eneventueel jongste ook! Andersvword je nog niet beter.
Je bent nu ziek en omdat je niet goed uitziekt en je dus moe en lamlendig blijft voelen, geef je de borstvoeding de schuld. Je werkt ook 4 dagen, dat moet je ook niet onderschatten met 2 kleine kinderen. Ik vind dat niet helemaal eerlijk; borstvoeden op zich is niet vermoeiend. Ziek zijn, veel werken en mama zijn van twee kleintjes kan wel voor vermoeidheid zorgen! Ik ga dus mee met Dirksmama; meld je ziek en word beter! Als je nu wilt stoppen vind je de borstvoeding denk ik niet zo belangrijk? Over 1,5 maand ga je je kind bijvoeden, houd nog even vol!
Hier moest ik op een gegeven moment ook prioriteiten stellen en ik heb er voor gekozen om wat ouderschapsverlof op te nemen. Financieel lukt het nu allemaal maar net maar het geeft me zoveel rust! Ik werk altijd 8 dagen achter elkaar en met 2-3 nachtvoedingen kon je me na 8 dagen echt opvegen! Hier toen ook geprobeerd met de nachtvoedingen te sturen maar toen was ze 1 jaar geweest. Hier geen last gehad van veel ziek zijn maar gewoon moe door de combi van werken en gebroken nachten.
Wat fijn dat je een besluit hebt genomen. Hopelijk vind je hierin rust. Het hoeft trouwens niet een alles of niets te zijn wat betreft overstappen naar kv. Je kan er ook voor kiezen om het laatste flesje door je man te laten geven en het daarna aan te zien. Ik sluit me wel aan bij mijn voorgangers. Het is belangrijk dat je de signalen die je lichaam afgeeft niet negeert. En dat gaat buiten het geven van borstvoeding om. Sterkte ermee!
Jullie hebben gelijk voor wat betreft de noodzaak om uit te zieken, daar ben ik het helemaal mee eens. En ik ben het ook eens met de uitspraak dat de combinatie van werken en 2 kleine kindjes druk is en veel vergt. Maar ik word behoorlijk verdrietig van uitspraken die veronderstellen dat ik borstvoeding dus de 'schuld' geef, of het blijkbaar niet belangrijk genoeg vind. Dat is echt veel te kort door de bocht en behoorlijk veroordelend. Als ik borstvoeding niet belangrijk genoeg vond, was ik bij de eerste niet zo ver gegaan dat ik er zelf bijna letterlijk bij neerviel. Ik heb ondanks alle foute begeleiding en verkeerde adviezen bij de eerste met mijn tanden knarsend gewoon doorgezet en het is me gelukt ook, net zoals deze keer. Maar goed, ik schiet in de verdediging en dat wil ik niet, want ik moet natuurlijk mijn eigen keuzes maken. Ik vind het jammer dat er zo snel geoordeeld wordt, zeker omdat ik het enorm moeilijk vind om een keuze te maken en me al schuldig voelde om stoppen te overwegen nog voordat ik hier iets kwam vragen. Ik ben het ook niet eens met de stelling dat borstvoeding op zich niet vermoeiend is. Je lijf moet de voeding produceren en dat kost beslist meer energie dan wanneer dat niet nodig is. Ik kijk met veel voldoening en trots terug op het geven van borstvoeding aan allebei mijn kinderen. En ik durf nu ook trots te zijn op het feit dat ik een beslissing heb durven nemen die in het belang van mijzelf en van mijn gezin is. Ik wil jullie wel oprecht bedanken voor het meedenken en jullie adviezen, het heeft me wel geholpen.
Ik val je niet aan dus je hoeft je niet te verdedigen. Ik merk vaak dat moeders die stoppen met de bv graag in de verdediging schieten, dat vind ik op mijn beurt jammer. En je geeft toch de borstvoeding de schuld, anders zou je daar toch niet mee stoppen? Misschien begrijp ik het wel verkeerd. We geven je het advies je ziek te melden en uit te zieken; hoogstwaarschijnlijk voel je je daarna weer fitter en kan je de nachtvoedingen weer aan. En ik vroeg mij af (?) of je de bv wel belangrijk genoeg vond. Je gaat er echt niet aan onderdoor, voeden zelf is niet zo belastend; je niet fit en moe voelen door ziekte en drukte wel. Je vraagt om hulp en advies, wat wil je dan?
Ik zei ook dat ik me niet wilde verdedigen, dus dat zal ik ook niet meer doen . Ik moet mijn eigen keuzes maken! Ik geef de borstvoeding niet de schuld, ik leg de schuld bij het gebrek aan slaap en het gebrek aan de mogelijkheid om de belasting van de nachtvoedingen te delen met mijn partner. Ja, hij kan afgekolfde melk geven, maar dan moet ik tegelijk gaan kolven om de productie ook ;s nachts op peil te houden, dus dat zie ik niet als een oplossing waardoor ik meer slaap krijg. En nee, ik ga niet over mijn grens als gevolg van het geven van borstvoeding, mar als gevolg van de combinatie van factoren: drukte, werk, ziekte en slaapgebrek (dus niet BV). Zoals ik al aangaf, het gebrek aan slaap maakt me neerslachtig, kribbig en lusteloos (en ziek!), en daar lijdt het hele gezin onder. En daar zoek ik dus een oplossing voor. Stoppen met werken of kindjes meer naar de oppas is geen optie. We gaan over 2 weken starten met het geven van gekolfde melk 's nachts. Als de voorraad op is, wordt dat KV. Ik wil bekijken hoe het dan gaat en dan zien we wel weer verder.
Kijk; ik draag bv een warm hart toe en zou het zonde vinden als je keuzes spijt teweeg brengen. Ik denk eerlijk gezegd dat je echt niet door gaat slapen als je man een fles gaat geven 's nachts. Ik denk dat je als moeder sowieso wakker wordt van het hongerhuiltje en pas weer slaapt als je baby weer in dromenland is (of je moet met oordoppen in op zolder gaan liggen). Misschien wordt de baby wel vaker wakker dan dat ze nu doet omdat ze mamahonger heeft? Kv geeft echt geen garantie op doorslapen. Als je eenmaal gestopt bent, is er geen we terug, nou ja, moeilijk. Succes ermee iig!