Hebben jullie nu haast je samenlevingscontract ook een testament waarin dit geregeld is? Let er dan op dat jullie het testament laten vernietigen wanneer je gaat trouwen. Bij overlijden zal anders het testament in werking treden.
Ik heb dit laatst met iemand meegemaakt, wilde ook perse alles gescheiden houden ook eigen rekeningen etc en achteraf kwam de aap uit de mouw dat degene wilde trouwen omdat hij zo meer belastingvrij kon sparen.... Denk aub na voordat je het doet ik bedoel waarom zou je anders trouwen als er niks veranderd kwa financieen en moederschap en huishouden is ook gelijk aan een fulltime baan vind ik, als je trouwt deel je je leven en al je materiële zaken vind ik persoonlijk.
Als je bijde niks hebt als je de relatie start vind ik alles wat is op gebouwd voor bijde. Hij heeft de kansen zich nu optimaal te benutten terwijl jij thuis op de kinderen past. Jij geeft een deel van je leven op voor zijn geluk. Ik vind dat jij dus net zoveel recht hebt als hij op gespaarde kapitalen etc na een eventuele scheiding. Alles is opgebouwd met zijn 2e en zal gedeeld worden in 2e. Wie het meeste geld in het laatje brengt doet er niet toe. Vind dat een beetje een machtsstrijd alsof hij de baas is over het geld etc
In ons testament is geregeld dat alles naar de langstlevende gaat. Bij overlijden vinden wij dat degene die achter blijft recht heeft op alles, en niet de familie van degene die komt te overlijden. Volgens mij hoeven wij dan niets te veranderen als we gaan trouwen toch?
Nee dan niet maar omdat je ook aangeeft dat jullie bezittingen van voor het samenlevingscontract wel gescheiden zijn. Zo hebben wij bijvoorbeeld alles gezamenlijk gehouden maar er zijn bepaalde sieraden die ik heb welke ik toen niet aan mijn man over wilde laten gaan omdat ze in de familie horen. Zij stonden dus in mijn testament genoemd. Dacht als hij zijn bezittingen nalaat aan bijvoorbeeld zijn broer oid, dan kun je getrouwd zijn maar mocht hem iets overkomen, dan ben je die dingen wel kwijt.
Ik vind het ook helemaal niets te maken hebben met het feit dat hij hoger is opgeleid dan jij. Bij twee mensen die universitair zijn opgeleid moet er net zo goed voor de kinderen gezorgd worden. Tenzij je de kinderen fulltime naar de kinderopvang wilt doen (en ik denk dat veel mensen dat in de praktijk niet doen zolang ze financieel rond kunnen komen en dus de keuze hebben) zal ook daar iemand minder (of niet) gaan werken, daarmee minder carrièrekansen hebben, een lager salaris, minder pensioen opbouwen, en toch vaak een relatief groter deel van het huishouden en de verzorging op zich nemen. Ik ben het met voorgaande mensen eens dat ik huwelijkse voorwaarden op zich wel snap als er van te voren een groot verschil bestaat maar zodra je trouwt is het vanaf dat moment gewoon 50/50. Daar komt bij dat hij volgens mij een erg rooskleurig beeld van zijn carriere mogelijkheden heeft. Universitair opgeleid zijn is tegenwoordig echt geen garantie meer voor een geweldige carrière. Dat geldt zelfs voor de hele slimme en ambitieuze (of zij die dit denken te zijn )
Stel dat je met deze hufter zou gaan trouwen, dan zou ik mezelf toch echt wel gaan indekken. Want zoals hij het nu speelt ... heb jij totaal niks als je ooit uit elkaar gaat. Jij blijft thuis voor de kinderen, geeft je werk en je inkomen op ... en als het zover zou komen, kan jij niet eens weg want je kan niet eens de waarborg van een appartement betalen. Ook het feit hoe neerbuigend hij doet over je zoontje en dat hij daarom niet desnoods naar de andere kant van 't land kan verhuizen, voelt bij mij niet goed. Hij heeft immers toch voor jou gekozen en daar hoort je kind ook bij! Dat hij dingen op papier wil hebben staan voor moest het ooit zover komen dat kan ik begrijpen. Maar hoe hij er nu over praat en wat hij allemaal verlangt ... nee, no way dat ik zelf met zo iemand zou willen trouwen!
Ik zou überhaupt al niet met iemand willen trouwen die vind dat het opvoeden etc van de kinderen in verhouding niets voorsteld met een fulltime baan. Dan mag hij mooi in zijn uppie genieten van zijn geld.
Het is belangrijk om je in een huwelijk (relatie natuurlijk ook) gelijkwaardig te voelen. Zoals hij jouw rol binnen het huwelijk omschrijft "zonder jou kan ik het ook wel" vind ik heel erg denigrerend overkomen. Jij bent dus net zo goed als een nanny en schoonmaakster. Hij ziet jou niet als grondlegger voor het moraal van jullie kinderen later? Als opvoeder? Enkel als oppas?! Hij ziet jou niet als een home maker, maar puur als schoonmaakster? Hij ziet het niet zo, dat als jij zorgt dat thuis alles op rolletjes loopt, hij zich vollegig kan concentreren op zijn carriere? Omdat jij geen loonstrookje krijgt? Ik zal je zeggen: ik ben getrouwd met huwelijkse voorwaarden. Maar wij zien ALLES als 'the job'. En wij leven als 1 team. Niet het jij-kamp en het ik-kamp. Samen. En als mijn man dat niet zo zou zien zou het huwelijk heel snel voorbij zijn. (Wij hebben de voorwaarden vanwege een eigen bedrijf)
Natuurlijk zijn er variaties in mogelijk maar het is duidelijk wat de partner van ts wil en dat is iets wat in mijn ogen belachelijk is. In deze situatie zie ik de meerwaarde van trouwen niet in.
geloof dat je je beter af kunt vragen of je wel met iemand met zo´n instelling wil trouwen.... vind hem raar redeneren mn zoontje is uit een vorige relatie, mijn vriend werkt fulltime en verdiend per maand een ruime duizend euro meer dan mij, maar wij trouwen in april en huwelijkse voorwaarden is niet eens in zijn hoofd opgekomen
Ik heb niet alle reacties gelezen, maar wil je toch mijn visie geven. ik vind het goed dat jullie nadenken over de financiele gevolgen van jullie huwelijk en wat als het mis gaat. En met huwelijkse voorwaarden hoeft niks mis te zijn. Waar ik echter van schrik is zijn houding en redenering. Hij gaat er dus bij voorbaat al van uit dat hij met z'n opleiding snel en continue wer zal hebben wat meer betaald als jouw werk. Buiten het feit dat hij geen rekening houd met het feit dat jij het huishouden en de opvoeding doet, houd hij hiermee ook niet de optie open dat jij bijv. Nog een opleiding gaat volgen of dat jullie op een bepaald punt de rollen omdraaien. Misschien moet je dat laatste eens aan hem voorstellen: als hij nou straks het huishouden doet en jij gaat fulltime werken, mochten jullie dan uit elkaar gaan, dan heb jij tenminste ook een stabiele basis omdat je de mogelijkheid hebt gehad aan je carierre te werken en na een scheiding wordt dat voor moeders meerstal moeilijker als voor vaders. Ik denk dat het belangrijk is om in elk geval goed aan te geven wat de gevolgen zijn van de huidige/gewenste rolverdeling tussen jullie. Bedenk ook dat iedere dag dat jij niet werkt door de gekozen rolverdeling, ook een dag is waarop je niet aan je professionele ontwikkeling kan werken en waardoor je in de toekomst ook minder zal verdienen. Jullie maken samen de keus dat jij minder of niet werkt, maar dat effect zal voor jou ook na een evt. Scheiding voelbaar blijven. Dat zal hij dan ook moeten compenseren.
Het is juist heel goed dat jullie daarover praten. Een huwelijk is geen sprookje .en ze leefden nog lang en gelukkig
Mijn ex sprak ook zo over trouwen. Dit is wel een van de redenen dat hij mijn ex is geworden. Natuurlijk niet alleen dit maar ook op andere vlakken was hij weinig respectvol.
Op zich heb ik niets tegen trouwen met huwelijkse voorwaarden.. Hebben vrienden van ons ook omdat hij misschien ook nog eens een eigen bedrijf wil, en dat zij dan niet aansprakelijk is mocht dat mis gaan o.i.d.. Zelf wel gemeenschap van goederen hier. Maar het gaat meer om de reden die hij noemt.. IK ga meer verdienen dus IK moet meer overhouden bij een scheiding?? Dat klinkt niet als: Ik hou van jou en wil graag mijn leven met je delen.. Op zich objectief gezien zonder zijn reden is er niks mis met huwelijkse voorwaarden en kan je zelf SAMEN beslissen wat je daarin vastlegt en wat niet. Maar ik zou wel een goed gesprek willen over de manier waarop hij dit voorstelt en de beweegredenen die erachter zitten bij hem. Want die lijken me niet helemaal juist.
Wij zijn op huwelijkse voorwaarden getrouwd. In zijn familie veel harde scheidingen en een behoorlijke erfenis in het verschiet. In de huidige situatie is alles op papier van mij. Want hij kwam in mijn huis enz.. Het was voor mij geen probleem. Alles s eerlijk opgesteld en vanuit de liefde die we voelen ( m.a.w wij hebben in de voorwaarden voor elkaar willen zorgen. Nou vind ik ( in alle eerlijkheid) dat in jou verhaal wel een puntje. Hij gaat helemaal uit van zijn eigen ik.. Misschien verwoordt hij zich wel belabberd hoor, maar ik zou ook verdrietig worden daarvan..
Sowieso denk ik dat hij zich even in moet lezen mbt trouwen onder huwelijkse voorwaarden. Je verdeelt namelijk de bezittingen die je op dat moment hebt. Alles wat er later bij komt is van jullie samen. Tenzij je op een zeker moment je huwelijkse voorwaarden weer laat aanpassen... En dan is wederom alles wat je daarna doet weer van jullie samen. Misschien dat hij in z'n omgeving ergens een gigantische vechtscheiding heeft overhoord en zich daar graag tegen wil indekken.. Maar ik weet niet of dit de juiste manier is om dat te voorkomen. Nu klinkt het meer alsof hij zich veilig wil indekken tegen jou en dat is een beetje een nare bijsmaak bij een huwelijk als je het mij vraagt. (En als je het jou vraagt ook zo te horen.... Kun je niet eens vragen hoe hij nou bij die huwelijkse voorwaarden komt en wat hij er precies van verwacht.. En dan denk ik dat na enig uitzoekwerk de conclusie is dat het niet uitmaakt of je trouwt met of zonder voorwaarden ) (En voor hetzelfde geld raakt hij werkloos en komt niet aan de bak na z'n studie. Wedden dat ie dan heel blij is met het geld dat jij binnen brengt?)