Tussen mijn kinderen zit ruim 5 jaar. Dit is geen bewuste keuze, onze jongste is een verrassing geweest! Maar het bevalt me wel erg goed, wat ik hierboven ook al las: hij gaat naar school (groep 2) en dan heb ik echt tijd voor mijn dochtertje. Ook slaapt ze overdag natuurlijk een paar uurtjes, in die tijd komt mijn zoon uit school en heb ik even tijd voor hem helemaal alleen. Als hij dan 's middags op school zit en zij slaapt, heb ik even tijd voor mezelf (maar goed, ben dan toch vaaj aan het strijken of zo). Mijn zoon redt zichzelf prima, kan zichzelf aankleden, zelf naar de wc, zelf brood smeren en dat is wel handig. Wat ook idd prettig was, toen ik nog zwanger was, stortte ik aan het eind van de middag ook in. Dan mocht hij van mij even een DVD kijken of even op de spelcomputer en kon ik zo even doezelen op de bank. Hij begrijpt ook goed dat hij soms even op zijn beurt moet wachten omdat zijn zusje net een fles krijgt (dat leert hij natuurlijk al op het KCV/school en daar heb ik nu heel veel profijt van). Ons ritme is in principe aangepast op de schooltijden van de oudste, maar dat ervaar ik niet als vervelend. Daardoor had ik juist mijn dochter heel snel in een ritme. Wat ik wel weer jammer vind, is dat ze misschien nooit echt met elkaar zullen gaan spelen. Hij is helemaal gek op zijn zusje hoor, maar als zij 5 is, is hij 10 en of ze dan nog echt met elkaar gaan spelen?
Als ons kindje geboren is, is mijn zoontje 2,5! Ik wilde eigenlijk al eerder een tweede, maar helaas heeft het wat langer geduurd. Mij lijkt het wel zwaar straks, vooral om in het begin weer een nieuw ritme op te pakken, maar zodra je die hebt, is het alsof je al jaaaren 2 kids heb. Net zoals met 1 kindje, in het begin is het zwaar, maar nu lijkt het alsof het altijd zo geweest is. Ik wilde snel een 2e omdat mn zoontje dan ook 'iemand' heeft om mee te spelen thuis. Ik zie het voor mn zoontje als erg leerzaam en natuurlijk leuk, nog zon ukkie erbij! Maar voor ons is het gewoon meer compleet. Ik heb zoveel liefde voor kinderen, dat ik het makkelijk kan delen over 2 kids! Of ze nu 2,5 jaar schelen of 10 jaar schelen... ik kan niet wachten om straks samen met mn 2 zoontjes te ravotten op de kinderboederij!
Om eerlijk te zijn heeft alles zijn voor en nadelen, Je moet ook kijken wat jezelf denkt aan te kunnen, want ik zal zeker niet ontkennen dat het zwaar is. Dat is nou eenmaal zo. Wij hebben nu 3 kinderen. tussen Angelus en Zefanja zit 20 mnd en nu zit tussen Zefanja en Estrella 25 mnd. Dus 3 kinderen onder de 4 jr. Ze gaan hartikke goed met elkaar om en spelen heerlijk samen, maar kunnen ook heel goed ruzie maken. Maar dat heb je dus met alle leeftijden. Ze zijn allebei dol op hun babyzusje. Met 3 kleintjes, moet je heel goed plannen en structuur hebben, tenminste dat is wat ik zelf merk. Ben ik 1 keer later uit bed dan loopt de hele dag planning verkeerd, met nog 2 kleintjes die 's middags slapen is dat dus wel eens lastig. Succes met je keuze, en durf kritisch naar jezelf te kijken of je het aan zou kunnen. Want het zijn zeker tropenjaren!
Ik vond het ook makkelijker als er wat meer leeftijdsverschil tussen zit, alhoewel ik ook erg genoten heb van de2 die snel op elkaar zijn geboren. Als je aangeeft dat je het nu al zwaar vondt dan zou ik zeker nog even wachten.
ik ben nu zwanger van me 2e en mijn zoon zal 4jr zijn en 2mndn en alhoewel ik het nog niet heb ervaren vind ik dit wel een fijne tijd hij heeft alle liefde gehad en natuurlijk krijgt hij dat dan nog steeds maar voor hem breekt er ook een nieuwe fase aan school en dan kan ik me babytje aandacht geven als hij op school is en als hij uitschool komt kan ik hem zijn verdiende aandacht geven en hij is ook lekker zelfstandig ja ik kijk er echt naar uit hopelijk gaat alles goed en kan ik het ook allemaal ervaren. Maar natuurlijk krijg je ze korter op elkaar dan moet je ook roeien met de riemen die je hebt en zal het ook goed komen met me beide kindje is het niet echt gepland gewoon wanneer het komt dan komt het liefs
Ben hier nieuwgierig aan het meelezen PAtroes Het zijn van die dingen waar je nu over na gaat denken he Als ik het zo lees heeft alles zijn voor en tegens...
ik ben nu zwanger van de 2e en mijn dochtertje is nu 5 jaar dus een aardig verschilletje maar ja sommigen zijn snel weer zwanger en ik dus niet maar ik ben nu aan het idee gewend dacht ook altijd dat er weinig leeftijds verschil tussen moest zitten maar nu maakt mijn dochtertje het ook bewust mee dus vind het nu niet erd meer dat er meer dan 5 jaar tussen zit
Wij zijn nu zwanger van onze 2de. Als hij/zij geboren wordt is Esmée pas 15 maanden. Geheel volgens planning. (voor zover je dit kunt plannen) Ons voordeel, vinden wij, is dat we nu nog in het hele ritme zitten van pampers, flesjes en nachtelijke onderbrekingen. We gaan gewoon in 1 keer door. Nog een voordeel: wij weten dat we het over een jaartje of 3 / 4 wanneer ze naar een peuterspeelzaal gaan wij de "rust" terug hebben. E niet nog een keer het hele proces door van pampers en moe zijn etc. Ze gaan ook mooi gelijk op. Qua school, ontwikkeling en interesses. Het is geen garantie dat ze leuk met elkaar overweg kunnen. Dat ligt aan het karakter en niet aan het leeftijdsverschil. Wij vinden het gewoon erg leuk om een gezinnetje te zijn met weinig leeftijdsverschil
het is ook mooi als je je ze dicht op elkaar heb maar als je zwanger wilt worden lukt dit niet bij iedereen ff snel en dan moet je er ook weer vrede mee hebben dat er wel een verschilledje tussen zit
Bij ons zit er 19 maand tussen, vrij snel dus. Ik vind het best hard werken maar de overgang van geen naar 1 kind vond ik veel groter. Nu zaten we al/nog in het ritme van zo'n kleintje. We zijn gewend rekening te houden met slaapjes, ze hebben zo ong. hetzelfde speelgoed enz. Alles duurt nu gewoon net ff wat langer, moet nu 2 luiers verschonen, extra boterhammetjes smeren, 2 jassen dichtknopen. Als ik op tijd sta merk ik wel echt dat het drukker is maar verder tja.. voor je het weet zit je in het ritme. Ikzelf zou het zo weer doen met wat ik nu weet... ik vind 2 goed te doen. Nu een derde erbij hoeft voor mij echt niet, ik heb mn handen vol (letterlijk) maar zoals het nu is is het precies goed vind ik.
Wij zijn bezig voor de tweede en Merel is net 5 maanden. Met een klein leeftijdsverschil vind ik dat ze dan wat aan elkaar hebben (ervan uitgaan dat ze het met elkaar kunnen vinden natuurlijk ), ze kunnen straks samen spelen, samen naar school. Je zit maar voor een korte periode "in de luiers". Je hebt niet het probleem van schoolgaan en baby wel/niet meenemen. En nog een reden voor ons is dat we allebei allang geen 18 meer zijn en de kans op afwijkingen steeds groter wordt. Nadeel is wel dat we het (denk ik) heel zwaar krijgen de eerste paar maanden als de beeb eenmaal geboren is.
Das dus het typische, die eerste maanden kunnen ook hardstikke meevallen. Ik heb het nu een stuk drukker dan toen mn zoon kleiner was. Mn dochter slaapt nu 1x, mn zoon 2x maar de rest van de tijd zijn ze wakker en is er altijd 1 die aandacht nodig heeft. Ze willen nu beide ook met mama spelen, aandacht ed. Mn zoon sliep in het begin veel dus dat was alleen druk met voedingen maar dat vond ik ondaks dat hij minimaal om de 2u dronk toch minder zwaar dan nu alles voor elkaar krijgen... hier speelt leeftijd van ons overigens geen rol... het leek ons gewoon leuk en ik voel me nu completer als gezin dan destijds met alleen onze dochter. Misschien dat er ooit nog een derde en 4de komt maar dan moeten deze wat groter zijn
hmmm wel ff slikken om te lezen dat de meeste mama's liever meer leeftijdsverschil ertussen hebben. mijn zoontje zal -als alles goed gaat- zo'n 17 maanden zijn als de 2e komt. het lijkt me enorm zwaar (beebje 2 was ook verrassing zo snel al). maar het voordeel lijkt me ook wel weer dat als je de eerste paar jaar gehad hebt, ze allebei naar school zijn en er veel rust voor terugkeert. Hopelijk is beebje2 een stuk rustiger en minder driftig dan m'n zoontje, die heeft wel temperament pffff
Herkenbaar Onze meid is ook heel erg energiek en kan driftig reageren. Ik hoop dat de 2de een beetje compenseert Maar ik vind het niet slikken om te lezen dat de meeste mama's meer verschil willen. Ieder zijn ding toch?
jah ieder z'n ding, ik vind het slikken omdat ik mijn zoontje ook al pittig vind hihi er zijn soms van die dagen dat ik denk was hij maar alvast 4 jaar... (maar gelukkig meer dagen dat ik denk wat gaat het snel, het lijkt me vreselijk als hij naar school moet)
Haha, dan hebben wij juist het voordeel dat we daar snel vanaf zijn en ook kunnen gaan genieten van de kleutertijd etc. Ik zie bijvoorbeeld bij mijn nicht dat zij het best moeilijk heeft met haar zoon van 7 jaar en nu een baby erbij. Tegen die tijd hebben wij ze 6 en 7
Ik heb een zoontje die straks 17 maanden is als zijn broertje komt...Het lijkt me wel heel druk maar ook echt superleuk, zeker omdat het 2 jongetjes zijn...mijn zoontje is dan ook wel heeel makkelijk en je weet nooit hoe de tweede word natuurlijk...Moet heel eerlijk zeggen dat we het al ovr een derde hebben...Zal wel superdruk worden maar je bent er na een paar jaar ook wel weer uit en dat lijkt me ook wel wat... volgens mij is de eerste de grootste verandering en wat daarna komt rolt gewoon mee in het gezin... groetjes
tussen mijn eerste zoontje en mijn tweede zoontje zit 2 jaar en 7 maanden........heel bewust........we wilden er minimaal 2.5 jaar tussen hebben niet echt een hele specifieke reden maar twee kort op elkaar lijkt me gewoon erg zwaar ook al heb ik twee makkelijke kindjes ik denk met dit leeftijdsverschil dat ze zeker nog wel heel veel aan elkaar hebben met spelen ook is het wat makkelijker dat de oudste overal mee kan helpen en veel zelf kan en wil doen........zeker aan het eind van de zwangerschap. Mijn oudste was zindelijk voordat de tweede kwam dat is dan mooi meegenomen
Ik moet zeggen dat ik de het nu ook wel zwaar vind hoor, een zwangerschap en een zeer aandachtseisend meisje van net 1 jaar hier rondkruipend, en graag willen lopen. En vooral veel met mama wil spelen En ook 's nachts is ze weer vaak aan het spoken, en het is zeer vermoeiend. Hier komen we ook wel weer overheen hoor, maar ik denk dat het hier toch wel aan de korte kant was als we kijken naar de tijd die er tussen de zwangerschappen zit. (Ook Sam is dalijk als het goed is 17 maanden als deze kleine geboren wordt)
Ik vind het nu tijdens de zwangerschap ook zwaar, veel meer last van kwaaltjes ed dan de eerste keer en je hebt er natuurlijk al eentje rondkruipen. Ga er stiekem wel een beetje vanuit dat ik me na de bevalling beter voel dan nu. En ja het zal zeker wel zwaar worden maar ik denk dat je de rust later juist weer eerder terug krijgt.