Schat, hoe ga ik vandaag en de stuurhut schoonmaken èn eten koken èn de woning schoonmaken èn voor de kleine jongen zorgen èn nog tijd voor mezelf hebben. Maar oké, ik plan doe containers ook nog wel en vergeet de tijd voor mezelf. Is goed hoor, ik plan wel en ga daarna wel schoonmaken etc
Haha ik heb net in het verbazing topic er iets over gezegd. Dit hoort wat mij betreft juist wel hardop gezegd te worden, laat die mensen zich idd maar kapot schamen.
Nou wat erin staat is nog erger dan de titel. "Toekomstbeeld weg en kapot" Vraag dat even aan de ouders in Oss die hun kind (eren) verloren zijn
Wat dacht ze dan toen ze de pil of andere anticonceptie in de prullenbak smeet? Zo, ik ga een zoontje maken.
Nou durf bijna niet hardop te zeggen dat ik een jongetje bij een eventuele volgende zwangerschap ook wel heel leuk zou vinden.
Ik vind gender disappointment helemaal niet raar. Ik vind het ook geen raar topic. TS was heel eerlijk in haar gedachtes, en nu ze weer met beide voeten op de grond staar is ze net zo blij als elke andere moeder to be.
Nee schoonmoeder, ik heb je nog niet vergeven dat je samen met je dochter (overigens echt een loeder...) mij jarenlang hebt zwartgemaakt terwijl ik dacht dat we al 7 (!) jaar een goede band hadden. Bovendien vind ik het belachelijk dat je zo weinig interesse toont in je kleinzoon van 3 maanden. Hoe vaak heb je hem gezien? 5 keer? Ik ben teleurgesteld in je dat je dit weekend niet langs wilt komen om hem te zien, omdat je “het druk hebt”. Met wat? Voetbal kijken op zondag is belangrijker? En als toppunt zeg je: “maar E (onze dochter) komt toch donderdag al?” Ja, maar zij is toch niet je kleinzoon? Voor haar doet ze overigens ALLES. Als ze onze dochter een week niet ziet is de wereld ook te klein. Maar ons zoontje? Nope, dan is het prima om hem 3 weken niet te zien. Het liefst wil ik onze dochter ook een keer 3 weken thuis houden en niet langsgaan daar. Kijken hoe snel ze dan ineens weer hier is...
Eens, qua principe. Ik heb het topic niet gelezen en vind het wel kwalijk als ze doet alsof het kindje daadwerkelijk minder welkom is. Maar een voorkeur hebben en dus ook teleurgesteld zijn als die voorkeur niet uitkomt is zo'n taboe (net als géén voorkeur hebben trouwens, niemand die gelooft dat het me niet uitmaakte... ), dat vind ik jammer.
Ik weet niet zeker of dit een biecht is of wat ik niet hardop wil zeggen, misschien wel een combinatie. Dat ik mijzelf zo gigantische in de weg zit vandaag, hormonaal ben en nergens zin in heb. Dat alles en iedereen me gestolen kan worden. Dat ik de hele ochtend in bed heb gelegen met zp in de hand, op veel dingen wilde reageren (/wat ik heel vaak wil maar niet doe, want uiteraard heb ik ook een hele stellige mening bij bepaalde onderwerpen) en niet heb gedaan. Na opstaan een stuk taart als brunch heb genomen met glas cola en nogsteeds in de badjas zit. Ik zou een heel verhaal kunnen schrijven om het uit te leggen waarom ik me vandaag zo voel, (niet alleen zw gerelateerd namelijk) maar dan wordt het een mega lang en onsamenhangend verhaal dat waarschijnlijk vooral voor mij logisch klinkt. Eigenlijk moet ik mijzelf een schop onder de kont geven of juist eens niet te streng voor mijzelf zijn. Dit gaat wel weer over en ik weet er zijn ergere zaken die momenteel spelen. Iets met verstand en gevoel... Ben mijzelf gewoon even helemaal zat. Morgen gaat het vast beter of na een douche straks.
Er is verschil tussen heel leuk vinden en persé moeten omdat anders je toekomstbeeld niet klopt. Kan me jou alleen niet voorstellen met een zoon
Maar dat je het heel leuk zou vinden snap ik. Maar zou je ook echt teleurgesteld zijn als het niet zo is? Na mijn oudste zoontje dacht ik ook oh een meisje zou ook leuk zijn zeg! Maar toen het een jongen bleek dacht ik eigenlijk direct oh ook helelmaal leuk en prima. Het voelde niet alsof mijn toekomstbeeld in duigen was gevallen ofzo. Maar goed het is ook niet erg als je wel teleurgesteld bent hoor als je jezelf dan maar weer bij elkaar raapt want de kans is alrijd 50/50 natuurlijk en elk kindje zou welkom moeten zijn (niet voor jou maar in het algemeen bedoel ik dat) Volgens mij was de ts alweer aardig bijgekomen toch!
Dat je het leuk vind om een jongetje te krijgen is totaal iets anders dan zeggen dat je huilend een winkel uitloopt omdat je met meiden kleding in je handen staat maar toch een jongen krijgt. Ik vind dat egoïstische. Ik had het ook leuk gevonden om een meisje te krijgen omdat we al een jongen hadden maar we kregen toch een knul. Ik hou echt niet minder van hem maar ik krijg ik dat topic het idee dat sommige dat dus wel hebben en dat doet om persoonlijke redenen gewoon enorm pijn om te lezen. Wees gewoon blij dat je uberhaubt een nieuw leven in je armen mag sluiten. Zijn genoeg mensen die dat niet kunnen.
Nee echt verdrietig zou ik er niet om zijn natuurlijk. Een vijfde meisje is net zo welkom en is net zo geliefd, anders zouden we er niet aan beginnen. Maar ik heb toch echt wel een voorkeur voor een jongetje nu.
Leuk vinden vind ik heel wat anders dan doen alsof je leven vergaat als het toevallig niet zo mag zijn. Het een moment even jammer vinden, ja hoor menselijk. Maar complete huilbuien en het hebben over zwaar teleurgesteld en wat al niet meer...nee, dat vind ik onbegrijpelijk. Dan denk ik, geef je kind lekker weg aan iemand die er wel ontzettend blij mee is.
Mee eens. Als ik weer zwanger zou zijn zou onze voorkeur nu toch ook bij een jongetje liggen omdat we al 2 meiden hebben. Het is vooral ook de voorkeur van mijn man moet ik er wel eerlijk bij zeggen. Maar als we een 3e meisje zouden krijgen is dat ook helemaal goed natuurlijk. Je gaat uiteindelijk ook voor een kindje en niet een jongen of een meisje. De oudste is echt op en top meisje terwijl de jongste meer een tomboy is. We grappen daar ook regelmatig over dat we eigenlijk ons jongetje al hebben, er zit alleen geen piemeltje aan. Dus als de 3e een jongen zou zijn, geweldig, is de 3e weer een meisje, ook geweldig!