Mijn man wil een nieuwe auto. De oude vindt hij te klein als gezinsauto. Klopt ik zit met benen tegen het dashboard. Dus hij zoekt een grotere auto uit, proefritten gemaakt en hij wil hem graag hebben. Ruime kofferbak, prijs valt mee. En hij vraagt steeds of we hem zullen kopen. ik wil die auto helemaal niet. Ik zit nog steeds met m'n benen tegen het dashboard aan. Dure grap als ik er geen r**t Mee opschiet
Ik zou willen schreeuwen dat ik het vreselijk oneerlijk vind dat wij na alle moeite, spuiten, echo's, puncties de ontelbare ritjes naar Düsseldorf toch nog een miskraam heb gehad. En dat ik vreselijke hekel heb aan al die geboorte kaartjes die we in de tussentijd gehad hebben ik scheur ze het liefste kapot met envelop en al. Ik wil ze niet zien, ik wil geen kaart kopen en die moeten schrijven, Ik wil niet op kraambezoek ik wil gewoon niks van dat. Ik wil gewoon een eigen baby, een die afgelopen juli geboren had moeten worden. Het is pijnlijk, oneerlijk en intens verdrietig ik wil gewoon een baby een eigen baby, onze eigen kaartjes, ons eigen geluk. Dat hebben wij na afgelopen ellendige 3 jaren echt verdient. Waarom gaat telkens alles mis, waarom zit alles tegen, wat hebben we in godsnaam ooit misdaan dat alles zo vreselijk misgaat steeds, waarom toch..... Dat zou ik echt willen schreeuwen van alle daken echt. IK WIL VERDOMME OOK ZWANGER WORDEN, EEN BABY EN EEN GELUKKIG LEVEN ZONDER ELLENDE. DAT HEBBEN WE VERDORIE GEWOON VERDIENDT! zo dat is eruit.......... Welterusten
Een brok in mijn keel @Juffie26 Oneerlijk is het! Ik gun jullie zo van harte een baby! Blijf dicht bij elkaar jij en je partner, en dan hopelijk op een dag jullie wondertje ontmoeten!
Dat ik me met meerdere mensen om me heen altijd een beetje verloren voel. Laatst startte ik samen met 1 andere vrouw met sporten, deze vrouw nam na een paar lessen een vriendin van haar mee. Heel gezellige vrouw maar ik voel me dan al snel niet leuk genoeg. Nu zijn we inmiddels met 4 of 5 vrouwen en ik heb iedere keer het idee dat ze mij als soort aanhangsel zien.
@Juffie26 wat een vreselijk verhaal! Ik duim mee voor jullie en hoop dat het toch gaat lukken ook bij jullie!! Ik kan me voorstellen dat je iedereen met nieuwe baby bijna haat!
@Juffie26 wat een onverteerbare weg moeten jullie gaan. En wat een liefde hebben jullie over voor jullie kind(eren) want het kost wat tijd pijn en tranen en geld om jullie wens voor een kindje te vervullen.
Ik reageer even op deze reactie maar wil graag jullie allemaal bedanken voor julli e lieve berichtjes. Ik zou letterlijk en figuurlijk zo graag willen gillen om dit alles. Inderdaad kost het heel veel moeite, pijn, tranen, nog meer tranen en geld. Maar ik hoop echt met heel mijn hart dat ons geluk ook nog komt..... Dat alle pijn, verdriet en moeite wordt beloond. Opgeven kunnen we het nog niet daar zijn we nog niet aan toe. Zolang de wens nog steeds groter blijft dan de angst voor de pijn en het verdriet gaan we door, al komt dat steeds dichter bij elkaar....
Ik hoop van harte dat jullie geduld beloond wordt ❤️. Jullie kindje zal in elk geval in zo’n warm nestje terechtkomen, de liefde spat er van af.
Waarom, heb ik kinderen die zoveel behoefte hebben aan structuur, veel structuur, het liefste elk stukje vd dag bekend is. En ik, een stomme add,er kan ze dat niet geven. Ik haat het en wil het zooo graag.