Oke, wat is verstandig? Mijn zoontje is nu 19 maanden, ongeveer 21 a 22 maanden als nummer 2 wordt geboren. Nummer 2 gaat in het begin zo lang mogelijk in de hangwieg bij ons op de kamer. Ik hoop op 6 maanden. Daarna komt hij bij zoonlief op de kamer. Nu wil ik zoonlief over hebben op een peuterbed op zijn minst voordat nummer 2 bij hem op de kamer komt. Zodat we geen tweede ledikant hoeven te kopen, maar ook omdat zoonlief gewoon een flinke jongen is en hij het waarschijnlijk toch niet erg lang volhoudt in zijn ledikant (hij stoot zich steeds vaker). Maar ik wil hem wel de tijd gunnen om hieraan te wennen (zodat hij eventueel nog de keuze heeft tussen zijn ledikant of peuterbed, en we hem nog kunnen "trainen" zijn bed niet onnodig vaak uit te komen voordat zijn broertje bij hem op de kamer komt). Daarnaast dienen we natuurlijk nog rekening te houden met de geboorte van nummer 2; ik wil hem niet net rond die tijd in zijn peuterbed doen om verwarring te voorkomen. Dus wat zouden jullie doen? Hem nu al in het peuterbed, of een paar maanden na de geboorte? En dan direct nog een vraag: hoe lang had jullie kind de tijd nodig om te wennen aan een peuterbed?
Dan zou ik het vanaf nu proberen. Na de geboorte van nr. 2 kost het toch allemaal tijd om te wennen en zijn jullie alledrie in de ban van de kleine. Nu heeft hij rustig de tijd om te wennen, zonder dat er nog sprake is van een baby. (ik neem aan dat hij het nog niet zo bewust meemaakt)
Ik zou hem nu al gaan laten wennen aan het peuterbed. Sowieso heb je dan nu lekker de tijd, plus dat je ook niet het idee gaat wekken dat je zoontje opzij geschoven wordt voor de nieuwe baby
oef je bent al een eind in de zwangerschap, maar ik vind je oudste nog wat te jong voor een groot bed eigenlijk.( meestal is rond de tweede verjaardag een aardige peildatum zeker bij de wat grotere kindjes ) denk niet dat hij nual echt snapt.wat de bedoeling is en er uit valt of komt misschien. maar goed denk dat je weinig keuze hebt in dit geval wil je hem straks niet het gevoel gevend at hij opzij geschoven wordt. ik zou dus maar langzaam gaan proberen dan.
Wij hadden bedacht het zo'n 3 a 4 maanden na de geboorte van Lisa te doen. Lisa zou ook 6 maanden in de wieg slapen en dan kon het ledikant nog een paar maanden naar zolder, zodat haar kleine bed niet 'ingepikt' zou worden door Lisa. Eva's grote (1-persoonsbed) stond al wel in haar kamer, maar ze sliep nog in haar ledikant. We hadden geen zin hadden in drama's met slapen vlak voor de bevalling. Of dat ze misschien telkens haar bed uit zou komen, daar heb je als je hoogzwanger bent geen zin in en ook niet als de kleine er eenmaal is, en dan weer teruggaan naar het ledikant is dan helemaal verwarrend denk ik. Maar goed, leuk bedacht allemaal, maar toen Lisa 1,5 week oud was zei Eva: ik wil in het grote bed slapen! Zo gezegd, zo gedaan, ledikant meteen naar zolder gedaan (Eva heeft geholpen) en het ging meteen goed. Lisa ging met ruim 3 maanden in het ledikant en Eva heeft niet eens door dat het haar oude bed is, ze is helemaal blij met haar grote bed.
Hmmm lastig Ik vind het gevoelsmatig nu namelijk ook wat vroeg om over te gaan op een peuterbed. Ik ben zo bang dat hij er slechter van gaat slapen. Aan de andere kant denk ik ook om deze reden dat we echt de tijd moeten nemen voor de wenperiode en dat het daarom misschien juist handig is om nu al te beginnen. Een peuterbed is er ook niet makkelijk bij gezet (naast de ledikant). De commode moet daarvoor de slaapkamer uit. *denkt nog even verder na*
Toen wij het grote bed in Eva's kamer hadden gezet, moest de commode er ook uit (naar Lisa's kamer). Wij zijn haar toen gaan verschonen op haar grote bed, dat kan ook op een peuterbed. Niet helemaal optimaal hoogzwanger, maar best te doen.
Het ligt er een beetje aan wat voor een mannetje Tobe is. Ik denk dat het zowiezo te vroeg is ervoor. Sem is straks precies 2 als de kleine komt maar ik weet nu al dat ik het niet hoef te proberen om hem in een peuterbed te laten slapen want dat is dan 1 groot feest. Hij is gewoon een echte boef en wildebras, die gaat spelen. Als Tobe een rustig manneke is dan kun je het over een aantal maanden denk ik wel proberen maar nu? Met 19 maanden? Ik zou het niet aandurven. Wij hebben dan ook een cotbed voor hem gekocht. Die is een slag groter dan een ledikant en als hij eraan toe is kun je em ombouwen tot peuterbed.
wij hebben onze oudste 4 maanden voordat nummer 2 kwam naar zijn nieuwe kamer gedaan, gewoon nog met zn eigen ledikant. toen kwam nummer 2 in april. en die ging nog in een wiegje. toen ik het idee had dat de oudste gewend was aan de nieuwe situatie hebben we hem begin juli in een groot bed gedaan (geen peuterbedje dus) en dat gaat prima! gelukkig ook maar, want onze 2e groeit harder dan de eerste en ligt nu dus al in het ledikant, terwijl we dachten dat hij ook wel een half jaar in de wieg zou liggen net als nummer 1... maar al met al ging het allemaal prima!
Hé Yukl! 28 weken alweer! Wat gaat het hard zeg. Hopelijk voel je je goed! Kick klimt sinds deze week uit zijn bed (hij wordt volgende week 2) dus we moeten nu over. Ik had 'm graag nog een tijdje in zijn ledikant gehouden (hij beweegt nog erg veel). Maandag gaan we dus maar naar de Prenatal om een juniorbedje aan te schaffen. Moeilijk hè om het juiste moment te kiezen. Gelukkgi hebben we wel genoeg ruimte om het bed EN het ledikant op zijn kamer te hebben dus dat gaan we wel doen.
Ik zou het zo snel mogelijk doen, mijn dochter heeft sinds een maand een peuterbedje (ze is nu 20 maanden) maar sinds 2 weken slaapt ze in het campingbedje (met extra matrasje hoor ). Ze was er duidelijk nog niet klaar voor en ik probeer het over een maandje nog een keer. Zou het gewoon proberen!
Bedankt voor de reacties Op zich zou het maar zo kunnen dat zoonlief niet gaat liggen spoken. Hij gaat namelijk altijd vrijwel direct slapen. Maar dat kan natuurlijk maar zo anders zijn als hij in een peuterbed ligt. Verder hebben we besloten in ieder geval het peuterbed alvast te kopen en van daaruit te bekijken wat we doen. Wellicht dat we toch maar de commode naar onze slaapkamer verplaatsen en beide bedjes in zijn kamer zetten. Dan hebben we nog even de keuze waar hij fijner in slaapt. En voor hetzelfde geld valt het hartstikke mee. @ cygnet: jaa het gaat goed hoor Alleen erg moe en daardoor moeite om me op mijn studie te concentreren (loop nu een onderzoeksstage). Bovendien voel ik me alsof ik 34 weken zwanger ipv 28 (zo zie ik er ook uit)
hihi, dat heb ik deze zwangerschap ook de hele tijd al ja, alsof ik 6 weken voorloop... on topic: Onze dochter is 1 maand voor haar 2e verjaardag over gegaan op een groot bed. In het ledikant al, ging ze altijd huilend naar bed, omdat ze gewoon niet wilde. In het grote bed, ging het de 1e 2 weken goed. Ze kwam er niet uit etc. Daarna begon het 'gedonder' . Maar ik denk zelf eigenlijk, dat dat ook gewoon met de leeftijd te maken heeft. Uit bed komen, roepen om mama of papa en dan voor de deur op de grond liggen en (heel verbaasd/verontwaardigd, met hoog stemmetje) zeggen dat ze gevallen is! Als we dan zeggen dat ze haar bed weer in moet, staat ze zo op en loopt weer terug.. niets aan de hand dus eigenlijk... Ze maakt er een spelletje van. In die tijd vonden we haar een enkele keer ook smiddags slapend op de grond aan... één keer voor de deur en een paar keer op haar vloerkleedje, kussentje had ze mee naar de grond genomen . Maar inmiddels komt ze er s avonds af en toe nog wel uit, maar ze klimt (met slaapzak) wel gewoon terug in haar bedje. We zitten nu sowieso te rommelen met slapen, als ze overdag 2 uur slaapt, slaapt ze s avonds niet voor half 10... Dus tja.. met een bed waar je uit kan, is dat dan heel leuk.... Maar oke: Ik zou zelf denken, dat (met valhekje) je nu best al kan gaan proberen. Kindje van een vriendin is met 14 maanden overgegaan (die lag in een kdv-bedje zeg maar, op hoogte dus, voor haar man in rolstoel - aangezien hij toch vrij zwaar werd, gekozen voor peuterbed, gewoon ledikant kon niet) , en dat is eigenlijk altijd goed gegaan. Die kwam en komt er dus nooit uit... Dat kindje is net zo oud als onze dochter. Maar wat je al zei: Gewoon gaan uit proberen, het is zo moeilijk om er wat te van te zeggen van te voren. Wij hadden overigens voor de duidelijkheid, gelijk haar ledikant weggehaald. Werd ook wel krap. Wel heeft ze zélf mee haar bed in elk gezet voor zover mogelijk en het campingbedje stond voor nood klaar in onze kamer.
Ik lees even mee Mijn plan is vooralsnog om zoonlief eind vh jaar in een peuterbedje te laten slapen, het te gaan proberen althans. Hij is dan een maand of 22. Als de baby geboren wordt is hij 2 jaar. Ik wil hem dan eigenlijk al wel over hebben, ook al komt de baby de eerste maanden bij ons te liggen in de wieg (een baby erbij geeft al genoeg veranderingen). Mijn zoontje gaat normaal ook direct slapen, maar ik heb geen idee hoe dat in zo'n ander bedje is natuurlijk. Ben zelf van plan dit bedje van de Ikea te kopen en dan de open rand tegen de muur te zetten zodat er wel een uitvalrandje op zit: IKEA | Kinderen | Kinderbedden | GULLIVER | Bedframe en zijsteun Ik denk dat je het gewoon moet gaan proberen, wie weet gaat het direct goed en anders heb je nog even om hem bij te sturen. Succes en hou ons op de hoogte!
@ athina: jij dus ook Komt vast door de tweede zwangerschap... Maar ik vraag me wel eens af waar het moet eindigen @ MG2009: dat is inderdaad ideaal, zo'n bedje andersom neerzetten. Het nadeel alleen van de ikeabedjes is dat ze afwijkende maten hebben en alleen een ikeamatras in past. Wij hebben laatst een heel laag peuterbedje bij de prenatal gezien. Dat leek me ook wel fijn, omdat de afstand tijdens het vallen niet zo groot is Ik denk trouwens dat ik sowieso de eerste tijd zijn ledikantmatras er naast leg.
Je zou het nu best kunnen proberen. Lukt het echt niet, dan kan hij alsnog in zijn ledikantje en dan probeer je het een paar maandjes later als de kleine geboren is gewoon weer. Misschien is hij er dan wel aan toe. Bij L ging het direct goed, viel me erg mee omdat ze niet zo'n makkelijke slaper is en best wel onrustig. Maar ze slaapt er nu al een hele poos in en is er nog niet 1x uitgeklommen. Had ik echt niet verwacht. Wat we in het begin wel hadden was zo'n hekje, die schuif je voor een deel onder het matras en dan zit er dus een laag hekje voor het bed (wij hadden hem aan de bovenkant). Dan kukelt het kind niet uit bed en geeft ook nog wel een beetje een geborgen gevoel denk ik door die 'tralies'.
Mijn oudste is met 2 jaar en 9 maanden overgegaan naar het peuterbed, direct na de vakantie. Op de dag dat we thuiskwamen heeft mijn man nog gauw het bed in elkaar gezet, we hadden het al wel eerder gekocht, maar stond nog in de schuur. Hij had toen toch al 3 weken niet meer in zijn eigen ledikant geslapen, dus dat leek ons wel een handig moment. Het ging gelijk vanaf de eerste avond goed. We hebben hem heel duidelijk gemaakt dat hij er niet zomaar uit mocht komen, maar eerst moet roepen en zelfs nu (hij is ruim 3,5 jaar), doet hij dat nog steeds netjes. Een keer is hij er zelf uitgekomen 's avonds, maar toen zijn we best wel boos op hem geworden, en nu doet hij het niet meer. De jongste sliep toen nog in de wieg, maar is een paar weken later overgegaan in zijn ledikant.
We hebben het ledikant trouwens ook gelijk weggehaald, dat werkt bij onze zoon altijd het beste. Gewoon duidelijk, dit is voortaan je bed, en het andere bed is weg, klaar.
Wij hebben ook een bedhekje ervoor, daar ligt Eva ook regelmatig tegenaan, ik denk dat ze zonder hekje eruit zou vallen. Ze is er wel eens uitgevallen (lag ze waarschijnlijk aan het voeteneinde), we hoorden het, maar ze is toen zelf weer in bed gaan liggen (ik ging meteen kijken, maar ze lag alweer in bed ). Toen ze 's middags nog naar bed ging en niet zo moe was/geen zin had om te slapen, kwam ze er wel eens uit en ging dan op haar kamer spelen en op een gegeven moment kwam ze er ook wel eens uit, ging ze op de bovenverdieping spelen, nou prima . 's Avonds is ze er nog nooit uitgekomen, ze speelde wel eens in bed (ze heeft een plankje naast naar bed met boekjes en knuffels) of ze was lekker aan het springen. Nu doet ze dat niet meer, doordat ze overdag niet meer slaapt valt ze zodra ze in bed ligt als een blok in slaap.
Ben hier na een paar weken nog steeds aan het klungelen grrr.. Wanneer papa thuis is blijft ze heerlijk in haar bedje liggen, maar helaas is hij s'avonds vaak niet thuis begint het gedonder. Vaak eindigt ze uiteindelijk alsnog in het ledikant omdat ik nu de tijd en de puf er niet voor heb om haar 10 keer terug te sturen. Nu ligt ze trouwens wel netjes te slapen in haar bedje.. gister kwam ze eruit en zag de klink van de kamer al bewegen. Ben op haar ooghoogte bij de deur gaan zitten en toen hij daadwerkelijk open ging schrok ze zich zo'n hoedje dat ze gillend de deur weer dichtsmeet en heb dr niet meer gezien haha.