Hoihoi! Ik zit al een heeeeele tijd met het dilemma wel of geen 2de kindje. Kan iemand van jullie helpen relativeren of gewoon tegen mij zeggen wat jullie verstandig lijkt na aanleiding van dit stukje.. Ik heb een dochter van 2 jaar. Rot start gehad en de eerste tijd niet echt een liefdes band gehad, dit is later gelukkig ruimschoots ingehaald!! We wilden voor de zwangerschap ( mocht het ons gegeven zijn) altijd graag 2 kindjes( kort op elkaar), na moeilijkheden met zwanger worden en angsten in de zwangerschap vonden we dat we ontzettend gezegend waren met 1 kindje, en hebben het dan ook naast ons neergelegd en zijn gaan genieten van onze dochter. Na 1 jaar twijfels, maar toch niet aan toegegeven, na 1,5 jaar weer twijfels, maar ook dat draaide uit op een 'we doen het niet'. Nu na 2 jaar dus nogmaals die twijfels, van mijn kant en van mijn man.. echter is mijn man daar echt heel stellig in ( en ik ben het daar wel mee eens) dat 3 jaar leeftijds verschil (of mocht het nu niet vlot lukken wellicht iets langer) wel de max is.. dat betekend nu en binnen 3 maanden 'beginnen'. Ik wil eigenlijk wel en ik wil eigenlijk niet. Redenen wel: -Mij lijkt de opvoeding van 2 zoveel leuker en intensiever als dat van 1 ( ik heb momenten waarop ik mij verveel, en straks ook nog psz, ben huismoeder) - Wij wonen nogal afgelegen en de 'tieners/pubers' hebben veelal geen vriendinnetjes gezien het nogal een afstand is naar school hebben ze veelal alleen 'schoolvrienden. - Als wij wegvallen... alleen, en dan het verdriet niet op gelijke hoogte kunnen delen. - Hoewel ik weet dat( en ik dat voorbeeld op mij zelf kan verhalen) dat broertjes en of zusjes het echt niet goed hoeven te vinden met elkaar wil ik toch wel die mogelijkheid bieden. Redenen niet: - Vrij klein huis, het kan wel maar de ruimte word dan echt goed vol en we zullen een kamer moeten verbouwen tot 2 ( past dan net bed kast en bureau in, even voor het beeld) - Ik heb geen rijbewijs en kan met mijn brommobiel (niet legaal, dus ben ik ook niet van plan) beide kinderen niet verplaatsen buiten deze plaats - Bang om aandacht te moeten verdelen en 1 vd 2 ( op dit moment denk ik enkel aan mijn aanhankelijk dochter) tekort te doen - Financieel krijgen we minder de ruimte voor duurdere kleding, leuke dingen/uitjes/verwennerij wat wij ERG graag doen! - Ik weet niet of ik wel net zoveel van een ander WIL houden als dat ik van mijn dochter doe.. Qua leeftijd van onszelf zouden we het nog kunnen overdenken, maar voor leeftijd tussen 2 kids willen we dat gewoon niet (ookal is het bij een ander misschien harstikke leuk). Maar ik voel me nu wel opgefokt om een beslissing voor de rest van mijn leven te maken, ook als ik niet tot een beslissing kan maken heeft dat dus resultaat voor de rest van ons leven.. Als jullie het bovenstaande zien, en dat wellicht even op jullie zelf zouden betrekken.. wat zouden jullie dan doen in mijn schoenen??
Als je het niet zeker weet zou ik het niet doen. Enig kind zijn is ook heel leuk! Ik ben blij dat ik geen broers of zussen heb/had.
Ik zou er voor gaan! De pil de deur uit en kijken wat er gebeurt Ik vind de nadelen niet opwegen tegen de voordelen. Wij woonden ook in een klein huis in de middle of nowhere voor onze eerste er was. Wij hebben het omwille van onze kinderwens te koop gezet en gelukkig werd het net op tijd verkocht en konden we een huis kopen in een groter dorp. Ik zou dat zeker proberen te doen. Of er nou wel of geen tweede komt, want dat is voor je dochter straks ook alleen maar fijner. Je hebt ook nu geen rijbewijs, maar dat zou je toch kunnen halen? En daarna is een klein autootje, een cinquecento via mp ook zo gekocht en niet duur om voor je deur te hebben staan. Wat betreft psychische problemen zou ik je verhaal snel vertellen aan de vk of gyn als je zwanger bent. Via de pop poli kunnen ze je dan de juiste hulp en begeleiding bieden. Ik zou er voor gaan !
Ja dat is een lastige keuze als je zoveel twijfels hebt. Maar de keuze is echt aan jullie zelf. Wij hebben er twee, waar 1,5 jaar tussen zit. De oudste heeft een jaar geduurd voor ik zwanger was. Hij is erg makkelijk. De jongste was direct raak. Met haar hebben we nog steeds erg veel te stellen. Dit is mijn ervaring en mening voor onse situatie: Twee kinderen vind ik een stuk pittiger. Aandacht verdelen is soms echt lastig, maar zeker te doen. Wij wonen gelukkig in een kinderrijke buurt en ik ben ook blij dat ze wat aan elkaar hebben. Ook als wij weg zouden vallen. Hier kunnen ze goed samen, maar kunnen ze ook erg veel ruzie maken. Heel wisselend. Ik zou het erg vervelend vinden voor de oudste als hij nooit een broer of zus zou hebben gehad. Maar ook voor ons, ik denk dat je met 1 kind makkelijker erg op hem of haar gericht bent. Klein huis, is een praktische reden. De kids kunnen ook bij elkaar op de kamer. Qua verplaatsen heb je ook openbaar vervoer, een fiets (met fietskar?) of je rijbewijs halen..? Kleding minder duur, lijkt me ook geen heel goed argument. kinderen worden niet slechter van goedkopere kleding. Of tweedehands en dan wel je favo merken kopen. Wat is de reden dat je niet nog zoveel van een kindje wil gaan houden? Ik vind twee kinderen, twee keer zoveel stress en zorgen geven. Maar ook twee keer zoveel liefde, lol, geluk, gezelligheid..! En dan hebben wij het echt heel lang erg zwaar gehad met de jongste. Ze slaapt nu net een week of 4 door, en ze is 2,5 jaar... Dus ik denk dat je voors sterker zijn (altijd sterker wegen) dan de tegens. Ik denk dat je niet zo snel spijt krijgt van de keuze dat je wel voor een tweede bent gegaan. Andersom, dus niet voor een kindje gaan, geeft eerder die kans denk ik. Wat is je sterkste drijfveer om het wel te doen? Wat is je sterkste drijfveer om het niet te doen? Dat moet je je afvragen denk ik. Je zult altijd een beetje blijven twijfelen. Het is gewon een spannende keuze. Je weet het niet eerder dan als je een kindje erbij hebt denk ik. En dan hou je er toch wel van (ook al had je daar startproblemen mee). Succes met de lastige keuze!
Ik heb ook enigskindje. Ik had ook een tijdje gehad dat ik graag tweede wou maarja ik wil ook nog borsten vergroten. Me zoontje verwennen dure kleding/speelgoed vriend en mijn uiterlijk is niet goedkoop haha dus ik wil gewoon nog van het geld genieten. Ik ben heel vermoeiend ookk. We houden het voorlopig bij eentje omdat ik echt nagedacht had hoeveel je energie voor moet hebben. Mijn vriend zei besef je hoeveel dat het niet niks is tweede. Dus vanaf nu zeur ik nietmeer en hij heeft echt gelijk.we zijn jong en we kunnen nog wachten. Maarzoiezo zal ik nog tweeede willen aleen voorlopig nu niet. Ik wil mijn aandacht nu echt gericht houden op me zoontje want die is heel jaloers zelfs nu als ik tv kijken gaat ie aandacht zoeken laatstaan met tweede
Wij hebben ook eigen huisje en eigen huisje is niet goedkoop dus daarom wachten we ook. Maar mijn advies naar jou toe is als je echt niet zeker van ben niet doen.je moet er wel klaar voor zijn
Ik ben zwanger vande 2e nu. Mijn eerste zwangerschap was geen pretje. Maar ik wilde wel 2kids. Dus toch gedaan. Nu weer n rotte zwangerschap. Maar weet dat dat over is zodra beeb er is. En ja ik denk heel vaak aan hoe druk het zal worden. Maar dat is dan maar zo komende paar jaar. Mezelf nu al opjagen heeft geen zin. Nu rustig aan doen dan zie ik wel verder denk k maar.
Huh? Neem aan dat de meesten van ons wel een eigen huisje hebben hoor, waar op wil je wachten dan? tot je geen eigen huisje meer hebt? Qua kosten als je niet uit komt moet je het idd niet doen.
En eh, als je er nu voor gaat en als je niet even binnen 3 maanden zwanger raakt en het leeftijdsverschil daarmee dus sowieso groter is dan 3 jaar? Stop je dan weer?
Als je wens zo groot is dat je je geen leven kan voorstellen zonder een 2e kind, zou ik er voor gaan ongeacht de situatie. Minder kunnen kopen en een beetje ruimte inleveren zijn geen dingen die onoverkomelijk zijn. Maar mocht je echt in de financiële penarie komen zou ik het niet doen. Minder spullen en minder chique is altijd nog meer dan helemaal niet he. Voor ons is het financiële een reden om nog even te wachten trouwens. En we hebben een pittig kind. Een tweede tornado erbij zou ik nu niet trekken
Wij doen het bewust niet. Wij komen financieel goed uit. Ze zeggen: waar er 2 eten kunnen er ook 3 eten, of meer natuurlijk. Maar het is niet alleen eten. Het is kleding, eten, drinken, speelgoed, je kan niet alles 2e hands kopen natuurlijk. En straks ook school, schoolboeken, reisjes, etc. Na onze mk hebben we besloten het hierbij te houden. Dat is onze keuze en niemand kan er wat over zeggen!
Wij zijn er wel voor gegaan ondanks praktische bezwaren. Hebben geen auto en wonen erg klein, maar das allemaal niet voor eeuwig. Ik hoop werk te vinden, en mijn rijbewijs te halen, ook gaan we hopelijk snel verhuizen. Sja als je twijfelt niet doen zeg ik dan maar. Wij zijn er van overtuigd dat het allemaal wel los zal lopen, maar dat is in elke situatie anders.
Hier ook soms twijfel 2e kindje, maar ik moet er grotendeels eigenlijk niet aan denken! Maar soms komt er zo een kriebel, al verdwijnt die vanzelf hier ook wel weer. Hier ook niet echt genoeg ruimte, daarnaast is het financieel toch ook een puntje. Al zijn dat niet dé redenen. Ik krijg steeds meer vrijheid en vind dat zo fijn. Als ze 4 is, wil ik gaan werken, ik word soms gek van dat thuis zitten en constant 'mama, mamaa, mamaaaaa!' Ik vind het goed zo. Heb een prachtige, gezonde dochter en ben meer dan tevreden!
Ik bedoel dat we alles op een rij moeten hebben.we Hebben gewoon veel kosten en hopelihk verhuizen keer naar goedkoop iets
Dit. Al moet ik zeggen, dat toen ik zwanger was van mijn 2e, dat ik heel bang was dat ik nooit net zoveel van mijn 2e zou kunnen houden als mijn 1e. En ik was ook aan het twijfelen over de aandacht die ik zou moeten verdelen. Nu kan ik mij echt niet meer voorstellen dat ik daar ooit bang voor was. De redenen die jullie hebben om geen kind te nemen, vind ik persoonlijk geen reden om een kind niet te nemen. Maar als jullie het financieel moeilijk krijgen, dan zou ik het niet doen. Maar dat is mijn persoonlijke mening.
Bij twijfel niet doen! Wij houden het ook bij één. Ruimte hebben we meer dan voldoende. Financieel wordt het dan krap en dat willen we niet. De eerste jaren vallen nog wel mee, maar naar mate ze ouder worden, wordt het duurder. Heel, héél af en toe voel ik een kriebel. Maar als ik dan denk aan de zwangerschap, bevalling, slapeloosheid etc... dan is de kriebel direct weg. Mijn man denkt er overigens het zelfde over.
Maar een zwangerschap slapeloosheid etc is toch maar tijdelijk ? Daar moet je het niet van af laten hangen de tijd vliegt
Dat is lastig. Als je echt graag een tweede wil moet je ervoor gaan ondanks je dan geen dure kleding meer kan kopen dat is eigenlijk een luxe probleem, het zou financiël haalbaar zijn toch? Een groter huis en een auto zou wellicht kunnen komen toch? Ik weet niet hoe oud jullie zijn maar een auto kopen en dure kleding kopen kan in principe altijd nog, een kindje krijgen niet.