Dames Graag tips, aub! Ons zoontje is momenteel bijna 15 maanden en heeft nooit een slechte slaper geweest. Integendeel, het ging allemaal zzooo vlotjes, dat het haast niet te geloven leek. Sinds een dag of 5 - 6 is het echter een groot probleem om Kian te slapen te leggen voor zijn nachtrust. Overdag zijn er geen problemen, maar s nachts! Zo gauw ik zijn kamer uitwandel, begint meneertje te brullen! Hij is alleen rustig als we in de deur blijven staan. En ook de deur mag niet dicht. Gisteren was hij eindelijk vertrokken richting dromenland, toen hiij na amper 45 min terug huilend wakker werd. Dit herhaalde zich tot de klok van middernacht. Toen heb ik Kian bij mij in bed genomen. Manlief stond met de nacht, dus was toch plaats genoeg hihi Hij heeft geen kik meer gegeven tot vanmorgen 9u. Kian heeft duidelijk een sprongetje en heeft daarbij nog eens verlatingsangs en bang van het donker, lijkt mij! Vraag is alleen hoe lossen we dit op? Heeft iemand tips? Ik wil nl vermijden dat Kian straks niet meer in zijn eigen bedje wil slapen. He baltid al een vast slaapritueel gehad. In bedje leggen, liedje zingen en dada doen... tot nu toe was dat geen probleem. Maar nu moet ik het dus anders gaan aanpakken? Heeft er nog iemand dit meegemaakt? Zn zo ja, heo kom je hier door?
Jelly: Welkom in de 15 maanden sprong En dat is een rampensprong! Hier precies idem dito, maar dan al een week of 3 à 4 nu.. Wat je eventueel kunt doen is hem bij je in bed nemen, voor een halfuurtje ofzo, en dan weer in zijn eigen bedje leggen, dit doe ik echt alleen als noodoplossing, want ook hier moet er gewoon in het eigen bedje geslapen worden, omdat Tim best wild met zijn armpjes kan slaan ook 's nachts en papa niet wakker word van Tim die naast hem ligt dus met gevaar dat hij geplet word zonder dat papa het in de gaten heeft Mijn buurvrouw hoort Tim dan 's nachts dus ook regelmatig huilen en zij adviseerde mij om hem suikerwater te geven 's nachts, heb het nog niet geprobeerd, maar volgens haar schijnt dat een wondermiddel te zijn.. Ik ben er niet zo gecharmeerd van omdat het natuurlijk onwijs slecht is voor de tandjes..
Lees nu ook net je andere topic over misschien wel doorkomende kiesjes, nou ook daar kunnen ze zich behoorlijk beroerd onder voelen zeker in combinatie met de 15 maanden sprong, daar heb ik hier dus ook last van.. Soms wil een fles melk 's nachts ook nog wel uitkomst biedden
Bij de juli 2007 mama's zijn er ook aardig wat kindjes die 's nachts spoken.. Ik denk dat het én die 15 of 17-maanden sprong is, én dat ze rond deze leeftijd ook vaak zelfstandig gaan lopen. Plus kiezen en hoektanden die vaak rond deze tijd doorkomen. Tel maar op! Heb geen advies voor je, Sverre is net zo'n beetje uit deze fase (die bij ons 4 mnd duurde). Wij namen hem mee naar beneden omdat hij echt met gemak 2 uur bleef krijsen anders. Op den duur zijn we wel strenger geworden: niet meer naar beneden, wat drinken okee maar op zijn eigen kamertje. En na max. een half uur terug in bed. Heel veel sterkte; ik weet hoe zwaar en naar het kan zijn.
en anders wellicht ene klein lampje aan zijn kamertje? check even of hj geen knuffels in het zicht heeft die snachts vanwege lichtval misschien heel "eng"overkomen...
Rick heeft dit ook. De eerste nacht hebben we hem maar bij ons in bed gelegd, omdat niks leek te helpen en wij de volgende dag moesten werken. Uiteindelijk om 4 uur 's ochtends weer teruggelegd. De nacht erop heb ik hem in slaap gewiegd en gezongen. In de houdgreep in mn armen en dan zingen/neuriën. Aan het begin spartelt ie wel wat maar hij geeft het dan als snel op en blijft rustig liggen. Z'n oogjes beginnen dan ook dicht te vallen. En ik heb een lampje erbij gezet op z'n kamer, ik had altijd zo'n nachtlampje, maar nu echt een schemerlampje. En toch zoveel mogelijk wel even laten huilen, zolang het niet hysterisch is. Nu lijkt het wel weer aardig goed te gaan, vannacht wel even gepiept omdat ie z'n speen kwijt was, maar verder goed doorgeslapen. Bij je in bed nemen is niet zo handig omdat ze dit heel snel aanwennen en niet meer anders willen. (maar als je echt rust nodig hebt is het soms even niet anders)
Kian heeft afgelopen nacht en de nacht daarvoor tussen mij en mijn man ingeslapen. Help! Hoewel ik stiekem moet toegeven dat ik er een beetje door gecharmeerd ben, wil ik dit absoluut niet toelaten! Probleem is, als we Kian laten huilen word het na een tijd al gauw hysterisch brullen, huilen met schokken. Dit kan toch ook niet goed zijn? Heb een schemerlampje op de kamer hangen en laat de deur open staan, maar zo gauw hij me niet meer kan zien, zijn we weer vertrokken. Het is dan ook alleen bij mij, want mijn vriend was gisteren naar Kian gaan kijken en die kon hem niet troosten. Dus dan zijn we na een tijdje maar samen met zijn 3-tjes gaan slapen... Tips, Tips, Tips gevraagd!
Echt een tip heb ik niet voor je. Die zou ik ook wel willen. Ze gaat altijd lief slapen maar wordt na 3 uur wakker en da begint het feest. Gisteren heb ik boekjes voor zitten lezen naast het bed, maar ze bleef boos huilen. Daarna ben ik weg gegaan, kijken of ze nu zelf in slaap wilde vallen. Daar leek het idd op, totdat het weer begon, maar toen had ze een broek vol. Tja, dat slaapt ook niet lekker. Daarna heb ik d'r even boven rond laten lopen. 5 minuutjes ofzo en toen weer boekje voorgelezen, liedje gezongen en jeeeh, ze ging slapen in haar eigen bed! Sinds dat ze is gaan lopen, eind oktober, is dit al aan de gang. Moet zeggen dat ik aardig op een zombie begint te lijken.
wij hebben hier inderdaad ook een paar maanden deze problemen gehad. Soms was het weer een paar weken over, en dan begon het weer. In die periode was ik hoogzwanger en net bevallen en had ik dus echt niet de puf en energie om haar te laten huilen of 20 keer per nacht naar haar toe te gaan. Wij hebben haar dus elke keer lekker bij ons in bed genomen. Zij was getroost en wij konden lekker verder slapen. En ik weet nu dat het periodes zijn, dus dan mag ze lekker bij ons liggen. Volgens mij heeft ze ontzettend last gehad van de laatste 4 kiezen die door zijn gekomen.
hey, ik las ergens de tip dat je het kiekeboe spelletje kan spelen. hierdoor leren kleintjes dat als ze je niet zien, je er nog wel bent. misschien helpt het!