Hoi meiden, Ik ben nu bijna 30 weken zwanger. Zo ver ben ik met mijn te vroeg geboren zoontje niet gekomen, dus alles is nieuw voor mij. Ik merk dat het zwanger zijn me lichamelijk steeds zwaarder valt. Ik ben regelmatig moe (maar slaap ook slecht) en krijg steeds meer moeite met de normale taken. Ik vind dat ik 'nog maar' 30 weken zwanger ben, dus ik probeer alles nog gewoon zelf te doen: huishouden, boodschappen, voor m'n peuter zorgen, etc. Kortom : alles wat ik een half jaar geleden deed doe ik nu nog steeds. Wel kost alles mee steeds meer moeite en heb ik regelmatig een harde buik of moet ik na een handeling echt even uitrusten. Begrijp me niet verkeerd: ik wil absoluut niet klagen! Ben ontzettend dankbaar dat ik voor de tweede keer zwanger mag zijn en dat de kleine nog steeds lekker blijft zitten. Ik ben vooral benieuwd naar jullie ervaringen. Is dit (nu al) normaal? Ik verwachtte vanaf een week of 38 pas een keer meer rust te moeten pakken. Ik ga nu vaak toch door, ondanks dat mijn lijf er moeite mee heeft, omdat ik vind dat ik nu nog niet mag 'zeuren'. Maar dat werkt natuurlijk alleen maar averechts waardoor ik de hele avond uitgeteld op de bank lig. Wat kan ik nog verwachten: hoe 'zwaar' gaat het nog worden? Wanneer moet ik meer rust gaan nemen? Wat kan ik straks niet meer zelf en vanaf wanneer ongeveer?
Iedere zwangerschap en iedere vrouw is anders. Mijn eerste zwangerschap liep ik fluitend doorheen. De tweede redelijk. Deze... rond de 24 weken moeten stoppen met werken. Het ging gewoon niet meer. Hoe graag ik ook wilde en hoe ik ook vond dat ik me maar niet moest aanstellen... en klagen mocht ik al helemaal niet. Daardoor in een negatieve spiraal geraakt. Gewoon doorgaan terwijl t niet kan, dat maakte me nog meer uitgeput en kon ik nog minder... uiteindelijk hulp gevraagd en gekregen. Ik luister nu beter naar mijn lichaam en gevoel zodat ik me ook weer beter voel en er zo ook weer kan zijn voor mijn omgeving. Zij het in een wat minimalere vorm. Mijn tip voor jou. Als jij moe bent ben JIJ moe het maakt daarbij niet uit dat die vriendin of kennis of buurvrouw wel gewoon door kon. JIJ bent JIJ. Deze zwangerschap heb je ook nog een peuter rondlopen en die vreten ook gewoon energie. Tot slot als je niet naar je gevoel wil luisteren, luister dan naar je lichaam... die harde buiken krijg je niets voor niets... straks komt deze kleine ook eerder... niet om je bang te maken hoor maar gewoon om over na te denken. Enne klagen... dat mag best hoor, er zijn altijd mensen die het het erger, zwaarder of weet ik wat hebben. Maar dat betekend niet dat jou gevoel dat pittig is er niet mag zijn en daarom mag je best klagen Ieg dikke knuffel en ga lekker luisteren naar je gevoel en lichaam! Geen idee hoe dit bericht overkomt maar het is goed bedoeld om je te beschermen voor erger
Dank je wel voor je uitgebreide antwoord! Het voelt voor mij wel een beetje als: als ik nu al rust neem, lig ik dan over een maand niet de hele dag op de bank? Ik probeer wel steeds vaker naar m'n harde buik te luisteren. Als ik moe ben is het mijn eigen lichaam, maar de harde buik is de baby die aan de rem trekt. Ik zal er nog beter op letten. Zijn er nog meer reacties? Vind het wel leuk om verschillende ervaringen te lezen over het laatste trimester. Zo heb ik bijvoorbeeld sinds een paar dagen veel minder eetlust 's avonds. Gisteren in het restaurant kreeg ik maar de helft op van wat ik normaal eet. Uiteindelijk toch te veel gegeten en met een te vol gevoel naar huis. Heb dit nu een al een paar keer gehad. Blijft dit ook zo, domweg omdat er meer ruimte in mijn buik is? Niet verkeerd om in de laatse twee maanden minder eetlust te hebben. En dan m'n buik. Ben heeeel benieuwd hoe groot ie nog gaat worden (40 weken foto's zijn zeker welkom, leuk)! Vind het bijvoorbeeld ook grappig dat ik de baby eerder soms niet echt voelde, dan lag ie meer naar achteren. Soms kwam hij naar voren zwemmen en voelde ik echt wat hards zitten direct achter m'n buikwand. Nu voel ik 'm steeds vaker vooraan en wordt m'n buik steeds harder. Waarschijnlijk omdat de baby zo groot wordt en minder ruimte heeft? Over een klein poosje zal ik altijd zo'n harde buikwand hebben waar de baby direct achter zit? Gezellig. Ik lees graag veel leuke reacties over wat jullie nog konden aan het eind, hoe je er uit zag, wat jij bijzonder/ongemakkelijk/pijnlijk/leuk/gênant/etc vond in de laatste weken...
Ik lag vanaf 29wk gestrekt. Enorm dikke buik, zwangerschapsdiabetes, moe, pijnlijke buik. Met 20wk moest ik al stoppen met werken door bekkeninstabiliteit. Leg de lat niet zo hoog voor jezelf. Luister naar je lichaam,, spaar je reserves.
Bij mijn eerste zwangerschap stond ik met 40+2 de tuin om te spitten (extreme nesteldrang en ik ben gewoon erg dwars ) Deze keer had ik met 20 weken al moeite met mijn veters strikken. Ik heb ook met vallen en opstaan moeten leren dat rust echt heel belangrijk is. Als ik niet naar mijn lichaam luister en denk 'nog even dit, nog even dat' dan heb ik daarna heel veel klachten. Zoals pijn in de heupen, slechter slapen, kort lontje, heel veel maagzuur etc. Als ik wel mijn rust pak en mezelf dat ook echt gun VOORDAT het eigenlijk echt noodzakelijk is, dan zijn de dagen veel fijner en relaxter. Dus gun jezelf die momenten en wacht niet tot je klachten krijgt voordat je je rust mag pakken! En wat betreft vergelijking met buiken, emoties en gevoel rondom de zwangerschap raad ik je aan om eens te kijken in het bevallingsforum hier. Dan kun je je aansluiten bij de groep die ongeveer evenveel weken is als jij. Leuk om te volgen wat iedereen tegenkomt en hoe de buiken zich ontwikkelen!
Mijn eerste zwangerschap ging heel makkelijk, met 37 weken kreeg ik een hoge bloeddruk en ben ik ingeleid om te bevallen. Maar vanaf week 34 werd het wel al wat zwaarder, ook al sliep ik wel goed. Deze tweede zwangerschap is een heel ander verhaal. Veel pijn, daardoor ook meer moe. Zit nu op de laatste loodjes, maar die wegen hier echt meeega zwaar. Het is heel moeilijk zwangerschappen te vergelijken, maar het derde trimester is nu eenmaal wel een wat zwaardere. Geef eraan toe en vind vooral niet dat het nog niet mag!
Kom anders gezellig bij het laatste loodjes/ laatste 10 weken aftel topic! Daar is iedereeen bezig met de laatste 10 weken! Staat ook onder zwangerschap! Zal kijken of ik linkje kan plakken. https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/laatste-10-weken-afteltopic-deel-3.684706/
Nu al? Whaha je bent al een heel eind. Ik kon met 20 weken al niks meer ivm zware bekkeninstabilteit dus ja... je mag best toegeven aan je lijf hoor. En voor iedereen anders ik kon met 20 weken niet meer zitten en lopen. Dus moest vooral liggen... Ik ken ook mensen die tot op het eind druk waren met van alles. Luister naar je lijf
Meid ben je mal, neem je rust hoor! Ik doe al vanaf 8 weken nauwelijks meer zelf iets in het huishouden of de boodschappen en til mijn peuter sowieso niet meer op, maar dat is omdat ik niet anders kan door bekkenpijn. Pas op dat je niet over je grenzen gaat en je uiteindelijk verder van huis bent. Anderziids: sommige zwangeren lopen bij wijze van nog een halve marathon de dag voor de bevalling. Je weet niet bij welke groep je hoort. Ik hoop voor je de laatste maar ja wie zal het zeggen.
Afgezien BI en een kleintje die vol in mn maag schopte kreeg ik eigenlijk voornamelijk ineens ruzie met mn buik. Doe je de koelkastdeur open duwde ik die met mn buik weer dicht. De eerste keer is t humor, de tweede keer diepe zucht, de derde keer wordt t irritant. Tot t punt dat ik t opeens na de zoveelste kastdeur die tegenwerkte ineens op een huilen zet omdat ik t gewoon ff he-le-maal beu was, klaar was met dat zwanger zijn en mn lijf nu wel weer terug uit de bruikleen wilde. Ook wel moe maar goed ik sliep sinds 20 weken al amper tot niet dus ik denk dat ik daar een heel slecht referentiekader voor ben.
Je bent niet pas 30 weken zwanger, je bent AL 30 weken zwanger en ik noem dat toch altijd al aardig hoogzwanger hoor Heel normaal dat t nu wat zwaarder begint te worden allemaal, en t is echt belangrijk om te luisteren naar je lijf en je buik. Wees blij voor de dingen die je nog wel kunt, en jammer even voor de dingen die niet meer lukken Aan mij heb je geen positieve ben ik bang haha Bij mn 1e werd vooral t huishouden erg zwaar en nam mijn man algauw het nodige over. Vanaf 16 weken teveel harde buiken en extreme vermoeidheid dus toen ook al minder gaan werken. Uiteindelijk wel kunnen blijven werken tot 34 weken (aan t eind hooguit 4 uur pd). Vanaf het moment dat ik met verlof ging begonnen de voorweeën....elke x voldeden ze aan de criteria van echte weeën (duurden minimaal een minuut en kwamen elke 5 minuten voor minstens een uur lang). Ze wenden wel hoor maar als t dan net begon was t toch even erg vervelend en moest ik wel mn ademhaling even gebruiken. Dat was nog naast de gewone harde buiken. Na 4 weken voorweeën was t dan gelukkig eindelijk zo ver dat t wel echte weeën werden Maar in die 4 weken heb ik niet veel meer gedaan. T werd allemaal erg zwaar met die grote buik en liep bij de fysio vanwege overbelaste bilspieren (die te krampachtig mn bekken bij elkaar hielden). En nu deze zwangerschap ga ik al niet meer naar t werk toe (40km enkele reis tegenwoordig) omdat te belastend is voor mn bekken.’dit keer helaas bekkeninstabiliteit al vanaf het begin (ik hing er al tegenaan voor de zwangerschap dus dit was een logisch gevolg). Ik werk nu nog paar uurtjes vanuit huis om toch bezig te zijn, en verder hou ik me gedeisd om het bekken enigszins draaglijk te houden. Kan alleen maar hopen dat ik niet weer 4 weken lang voorweeën zal krijgen Maar vooral niet te streng zijn voor jezelf hoor. Iedere vrouw en zwangerschap is anders. De een gaat er fluitend doorheen en heeft werkelijk nergens last van en de ander heeft t wel zwaar Gewoon luisteren naar je lichaam en laat je ideeën los wat jij volgens jouzelf nog zou moeten kunnen. Beetje lief zijn voor jezelf
Tja... iedere zwangerschap is anders ben ik wel achter. Bij mij lijken ze juist makkelijker te worden. Ik geniet van deze 3e zwangerschap echt veel meer omdat ik me ook echt goed voel. Heb wel maagzuur, en lijk al 38 weken zwanger, maar ik ben niet moe en vooral zo enorm gelukkig. Ik doe wat ik kan. Werk gewoon 3 dagen in de week. En heb zelfs de drukte van de decembermaand op t werk mee kunnen doen waarbij ik 2 weken zo 60 uur per week maakte. Alles gaat super. En thuis lig ik er dan vaak voor pampus bij. Maar dat vind ik dan ook prima. Dus gun jezelf rust wanneer je lijf daarom vraagt, en geniet! Voor je het weet is het weer voorbij.
De laatste weken had ik het gevoel alsof zijn hoofd al naar buiten wilde komen. Een soort lichte druk van onderen. Ook veel harde buiken en steken. Slapen ging minder, veel draaien en plassen. Wel flinke nesteldrang. Dus veel opgeruimd en gewassen: want stel dat de kraamverzorgster of kraamvisite het ziet. Dat leek me heel erg. Waren vast de hormonen.
Ik heb nog veel kunnen doen. Voor mij wel fijn, want ik kan niet zo goed stilzitten. In de laatste week nog een muurtje gestuct en plinten gelegd. Dat is voor iedereen zo anders en ook per zwangerschap verschillend. Het belangrijkste is dat je dadelijk in de kraamweek niet moet bijkomen van de zwangerschap, maar wat energie hebt.