Ik denk dat hij niet te jong is hoor, het zal waarschijnlijk meer zijn wat hij leuk vind om te doen. Als hij al wel goed kan schrijven (al zijn het maar een paar letters) zal zijn pengreep ook wel goed zijn en als hij dan iets leuks mag kleuren zal dat vast wel goed komen . En idd oefenen dat hij het mag zeggen als het te makkelijk is kan toch geen kwaad, goed idee is dat!
hij schrijft wel goed leesbaar kleine woordjes maar met blokletters alleen,geen pennestreken.inkleuren op comp doet hij wel heel graag. het is niet dat hij het niet kan of zo, hij probeert het niet eens. en als hij ziet dat iemand het geweldig doet is hij boos. tja. hij is best eigenzinnig hoor. ik snap hem niet altijd.
hij zou dan wel inkleuren op school denk ik als het alleen om een kleurplaat zou gaan. maar wanneer hij ziet dat er een vraag aan gebonden is vind hij het antwoord geven voldoende moet zijn met een vinkje. ipv de tekening van het niet rijmende woord (olifant) in te gaan kleuren. want dat snapt hij niet. zo maakt hij dus een paar lijntjes in de olifant; klaar!
@Belize: Ik weet miet hoe jij met je zoon omgaat, dus misschien is dit advies wel volledig dubbelop en overbodig. In dat geval ene oor in, andere uit. Ik las een tijd terug een interessant artikel over complimenten geven. Daarin werd gezegd dat de gebruikelijke complimenten (wat een mooie tekening, wat kun je dat goed) sommige kinderen van complimenten juist averechts werkt. Bij die kinderen is het dan van belang om geen compliment te geven voor het resultaat, maar juist voor de inzet. Ook als het een keer niet lukt. Dus dat je ook regelmatig zegt dat je trots bent omdat het kind z'n best ergens voor heeft gedaan. Of dat je het goed vindt dat hij het zelf heeft geprobeerd etc. Voor sommige kinderen is het schijnbaar zo, dat die complimenten onbedoeld juist een soort druk op ze legt, omdat ze daardoor denken dat altijd alles goed moet zijn. (Mogelijk met perfectionisme / faalangst tot gevolg.) En zelfs dat ze alleen leuk, lief, aardig, slim worden gevonden zolang ze dingen goed doen. Als ze iets niet goed doen, zijn ze niet meer slim en dus ook niet meer de moeite waard. (In hun beleving dan hè.) Om dat te voorkomen, zou je minder (veel) complimenten kunnen geven over het resultaat, maar veel meer complimente over de inspanning die een kind geleverd heeft.
tupp ik geef reactie in pb.ik voel me schuldig tegenover claire.want ik wilde alleen een voorbeeld van 'spelenderwijsleren' ; dat dit soms echt bij sommige kids verwarend is. zo heb ik haar topik vervuild.pff
@ts. Dan zal ik maar weer on topic gaan Trek je niets aan van de vervelende reacties. Ik snap ook niet waarom je alleen je zorgen over de ontwikkeling naar beneden toe mag delen en verder absoluut niet meer mag vergelijken. Äls je je kindje met een ander vergelijkt wil dat niet zeggen dat een ander beter of slechter is, ieder volgt immers zijn of haar eigen lijn. Je wil als moeder gewoon graag weten waar je kindje ongeveer zit. Mijn oudste zoon zat op die leeftijd ongeveer op het zelfde niveau en dat loopt inderdaad voor op andere kinderen. Dat kan heel leuk en fijn zijn maar in ons geval had ik gewild dat het wat anders was. Hij gaat 4 dagdelen in de week naar een voorschool en dat is een ramp. Het jongetje gedijt daar niet. Hoewel de leidsters daar lief en betrokken zijn, voelt hij zich erg onveilig daar. Zo is hij al ruim 1.5 jaar volledig zindelijk behalve op de psz. Vroeger was hij gek op puzzelen en maakte hij 100 stuks puzzels. op school maakt hij het liefste de hele dag puzzels van max 12 stuks ( zo hoeft hij niet met andere kindjes om te gaan ) Thuis heeft hij een hekel gekregen aan puzzels en weigert hij ze te maken. Zo kan ik nog wel 2 pagina's volschrijven met voorbeelden. Punt is dat hij nu bij de ib-er loopt, en ik hem ingeschreven heb voor vroeghulp. School heeft grote zorgen hoe de overstap naar groep 1 gaat verlopen en ik ook. Als mijn zoon zich verder blijft ontwikkelen zoals hij nu doet ( het kan nog een voorsprong zijn die rechttrekt) vermoed ik hoogbegaafdheid ( ja ja ik gebruik gewoon het taboe h woord bij hem. En ik ben er eerlijk gezegd niet blij mee. Sociaal- emotioneel welbevinden van je kind is denk ik voor iedere moeder het belangrijkste. Als je intelligentie zo naar boven uitschiet heeft, kan dat net zoveel begeleiding nodig hebben als bij iemand die achter loopt. Ik neem aan dat alles goed zal gaan met je kindje maar ik zou adviseren dat als hij zo doorgaat met deze ontwikkeling dat je hem goed in de gaten houdt als hij groter wordt en blijft kijken of hij nog wel lekker in zijn vel zit.
freya, claire kennen jullie hb-kind forum? heel veel te lezen over het onderwerp en veel ervaring en deskundigheid over de kwesties zoals voorsprong.
@Belize, je hebt gelijk om even oer pv verder te gaan. We moeten inderdaad claires topic niet vervuilen. M'n stukje over 'anders' complimenten geven laat ol staan, misschien voor Claire toch wel interessant. @Freya: Helemaal met jouw stukje eens. Jammer dat jullie toch tegen problemen aanlopen. Fijn dat er in ieder geval wat mee gedaan wordt. Ik lees zeker een aantal kenmerken in jouw verhaal dat op hoogbegaafdheid kan wijzen. Ken je het boek van Tessa Kieboom "Als je kind (g)een Einsteins is". Echt een aanrader, ook voor de school. (Ik heb hem zelf gelezen als leerkracht van een hb-kind.)
Bedankt voor de opmerkingen. Ik heb dat andere forum inderdaad gevonden. Ben zelf ook leerkracht en bezig met een master gedragsspecialist. Theoretische kennis genoeg dus. Dat boek ga ik eens opzoeken om te lezen, goede tip! Maar de praktijk en zeker de praktijk met mijn eigen kind blijkt een stuk lastiger. Daarom is het fijn om ervaringen van anderen te kunnen lezen en die met elkaar te kunnen delen
Geen idee of je kind voor loopt of niet, ik heb echt geen idee wat ze 'moeten' kunnen op welke leeftijd. Ik schrok bijvoorbeeld toen ik de eerste keer mijn baby van anderhalf tot tien hoorde tellen! En hij zegt meer van die dingen, waarvan je denkt: is dat normaal? Maar ja, wat is "normaal"? Als je kind maar lekker in zijn vel zit, kun je tevreden zijn. Dus ik snap zeker wel dat je bevestiging zoekt of het normaal is wat je kind doet. Je zoekt toch ook bevestiging als je twijfelt of hij niet juist te weinig kan
Meiden klets lekker door ben allang blij dat er gezellig gekletst word en geen negatieve reacties krijg dus vervuil mijn topic maar flink ik ga even alle reacties rustig doorlezen en alle adviezen opvolgen want las iets over een hb forum.... vind het heel interessant om te lezen hoe andere kinderen zich ontwikkelen zo zie je maar elk kind heeft wel iets waar hij goed in is. en zo niet lekker belangrijk je houd er onvoorwaardelijk van!
Ik vraag me af, en misschien kunnen de leraressen hier dat eens beantwoorden, in een gemiddelde klas zitten kinderen met rugzakjes die aandacht vragen, en er zitten dus ook kinderen in die bijv. Hb zijn en die ook om aandacht vragen. Waar blijft de aandacht van de leraar/lerares voor het gemiddelde kind? Het kind dat geen rugzak heef en niet dom is, maar ook niet hb. Als ik alle fora's zo lees, dan komen die er maar bekaaid af of niet? En dit is gewoon een vraag uit interesse. Ik heb een vriendin die les geeft in groep 6 en ze geeft toe dat er dagen zijn waarop ze de overige kinderen niet genoeg aandacht kan geven.
@Chebu... gelukkig valt het leeuwendeel van de kinderen gewoon in de 'gemiddelde categorie' en is het een taak van de school om de balans in de klas en de werkdruk van de leerkracht te blijven monitoren.
als je naar de gemiddelden in nederland kijkt komen in zeer weinig klassen hb-kinderen voor (zoveel zijn het er niet), en in veel gebieden ook niet erg veel rugzakjes voor. de meeste nederlanders en de meeste kindjes zijn nog ateeds 'gewoon'.
ja dat! en; daarom is het heel belangrijk als je een hb kind hebt de juiste school te kunnen vinden. heel veel scholen doen daar helemaaal niks aan.daarbij komt ook de feit dat de meeste hb kinderen helemaal geen extra aandacht nodig hebben. een beetje kontakt met de ouders zodat de juf weet wat vr een kind is het maakt het juist zoveel makkelijker omdat een hb kind vaak, als hij zich prettig en veilig voelt zich zelf kan leren en zichzelf kan sturen etc.
Het verbaast me altijd zo dat sommige ouders gelijk roepen dat hun kind hoogbegaafd is....de dochter van een kennis van ons is blijkbaar ook hoogbegaafd, omdat ze met twee weken al omrolde Alsof het zo'n pretje is voor zo'n kind. Ze vinden op een reguliere basisschool vaak weinig aansluiting bij de andere kinderen en scholen hebben niet altijd de tools in handen om een hoogbegaafd kind goed te helpen. Mijn neefje is hoogbegaafd (een echte ) en die komt op het sociale vlak weer wat tekort. Overigens vond ik mijn dochter ook heel slim met wat ze kon op tweejarige leeftijd....totdat bleek dat andere kinderen hetzelfde doen en kunnen. Ik werk op een school met voornamelijk kinderen die nauwelijks Nederlands spreken bij binnenkomst in groep 1, dus mijn referentiekader was iets anders
@megamom: vaak komen ze op sociaal vlak niet te kort maar zijn ze leeftijdsadequaat op sociaal vlak zoals ze dat noemen. Dat is lastig als je in je hoofd verder wel 2 jaar ouder bent Overigens wil ik best een hoogbegaafd kind dat het prima naar zijn zin heeft. Nu heb ik een kind met een ontwikkelingsvoorsprong dat elke dag buikpijn heeft namelijk. En afgezien van dat wij best wisten dat ze vlot was.. Was het toch wel fijn dat iemand met verstand van zaken dat ook beaamde. En ook de voorsprong exact vast stelde op een niveau wat precies paste in het plaatje van onze dochter. Helaas gaat het op school niet zo vanzelf als belize hoopt Wel qua schoolse vaardigheden trouwens.. Maar de rest is behoorlijk lastig. Niet omdat ze niet sociaal is.. Of sociaal achterloopt.. Maar eerder omdat ze nou eenmaal een voorkeur heeft voor kinderen die 2-3 jaar ouder zijn en die zitten natuurlijk niet in dezelfde klas. Voor de onwetende is het trouwens net een achterstand.. Tot je d'r dus met oudere vriendinnetjes ziet en tot de conclusie komt dat dat wel goed gaat.