Hey mede-ouders, Onze zoon is bijna 20 maanden en flink de grenzen aan het uittesten. Heel normaal, maar ook pittig. Nu geven wij hem na een waarschuwing een time- put van 1 minuut op de gang. Dit ondergaat hij al huilen en gillend. Maar soms staat hij binnen 10 minuten 3 keer op de gang. Is dit een kwestie van volhouden en blijven herhalen? Ondanks dat hij dan zo vaak op de gang staat? Een voorbeeld: m slaat op de tv en dit willen wij niet. Op ooghoogte vertel ik: m mama wil niet dat je op de tv slaat, doe je dit toch nog een keer dan ga je naar de gang. Ik zet hem ergens neer met speelgoed ter afleiding. Toch slaat hij weer snel de tv. Ik zet hem op de gang en vertel weer op ooghoogte: m je hebt niet naar mama geluisterd en sloeg toch de tv. Je moet nu op de gang staan. Na een minuut gild en huilt hij nog steeds. Maar ik ga naar hem toe leg hem nogmaals uit waarom hij op de gang staat. Ik vraag dan een knuffel en we gaan samen iets leuks spelen. Maar 9 van de 10 keer doet hij gelijk weer iets wat niet mag en herhaalt dit bovenstaande zich. Soms dus meerdere malen in een korte tijd. Moet ik dit gewoon blijven volhouden in de hoop dat het kwartje gaat vallen bij hem? Ik wil graag een consequente ouder zijn, en niet snel toegeven omdat dat dan maar makkelijker is. Al ben ik daar af en toe wel toe geneigd.
Ik lees mee. Onze dame van 22 maanden begint nu ook flink grenzen op te zoeken. Wij laten erg veel toe. Misschien iets teveel. Tijd voor opvoeden denk ik.
Ik hou me juist voor dat als je niet consquent bent... Je steeds vaker moet gaan toegeven om het gezellig te houden.. En dan ga je uiteindelijk (over een paar jaar...) steeds over de grens heen van wat je zelf acceptabel vindt. Om dan ineens WEL grenzen te stellen... Is veel lastiger dan nu met z'n 20mnd oud driftkikkertje dat je gewoon op de gang kunt zetten
Ik vind persoonlijk dat je time outs pas moet gaan toepassen op het moment dat een kind dat ook begrijpt. Mijn zoon had dat met 20 maanden absoluut nog niet begrepen. Wel dat hij iets doet wat niet mag, dat wist hij dondersgoed. Maar de link leggen dat hij dan daarom ook nog in de hoek moest staan, kon hij echt nog niet. Dus bij ons had die time out geen nut. Ik denk dat vanaf 2,5 het iets duidelijker werd voor hem. Consequent is natuurlijk heel belangrijk. Dus blijven herhalen en als het je te lang duurt idd uit de situatie weg halen. En onthouden voor jezelf dat als je dit maar lang genoeg volhoud het vanzelf ophoud. Hij is natuurlijk nog erg jong en volop aan het testen wat hij wel/niet kan doen.
Ik persoonlijk zou niet meteen naar 'de gang' grijpen bij het minste 'vergrijp'. Dochter is 20 maand, en ik blijf gewoon herhalen dat het niet mag. Nee, dat mag niet. Iets anders laten doen. Nee. Afleiden. Nee. Ik denk dat die voortdurende herhaling hen op deze leeftijd meer leert dan hen meteen voor het kleinste op de gang te zetten. Die gang zou ik dan houden voor als ze écht stout doet.
Mja wij zijn sowieso niet zo van de time-outs bleek al snel. Maar wel van het consequent zijn En ze heeft ook weleens voor straf midden in het gangpad van de supermarkt op de grond gezeten. (Omdat ik dan zeker wist dat ze overal vanaf bleef..) Of de keuze.. Luisteren of in de buggy en dan toch niet luisteren. Net straf.. Maar dan heb je wel een soort van keuze gegeven. Wij waren meer van het practisch. Niet van het op de gang parkeren. Dat deden we wel toen ze ouder was en dan om iets onzinnigs huilde... Dan moest ze op de gang uithuilen en mocht weer terug als ze klaar was met huilen. Geen straf dus. Wel consequenties.
Ik zou idd ook minder op de gang zetten. Het klinkt alsof je hem nu benaderd als een ouder kind dan hij is. Je kunt wellicht beter hem steeds weghalen met een ferm "dit mag niet" of wat dan ook en hem ergens anders neer zetten. Als hij er weer naar toe loopt herhalen etc. Het idee van een minuut op de gang is ook dat ze kunnen nadenken over wat er mis gaat. Dat is niet zo aan de orde bij jouw kindje.
Probeer de woorden nee of niet zo min mogelijk te gebruiken. Gebruik ze voor echt gevaarlijke situaties. Dan hebben ze op dat moment effect en is het geen 'ruis' die ze al de hele dag horen. Vaak horen ze alleen het laatste deel van wat je zegt en valt het nee of niet weg. Vertel consequent wat wel mag bijvoorbeeld 'de tv is om naar te kijken' of 'de bank is om op te zitten met je billen' en dan afleiden met wat anders. Ook dit moet je doen tot je een ons weegt maar houdt de sfeer positief(er) wat ik zelf fijner vind. Daarnaast leer je hem op deze manier wat wel mag, in plaats van wat niet. Hij is namelijk nog te jong om zelf te kunnen bedenken wat wel mag.
Ik denk dat je kind echt nog veel te jong is voor dit soort acties. Alleen zeggen dat iets niet mag dringt nog niet dcht doir tot dd hrrsens van een kind van 20 maanden. Liever als hij op de TV dreigt te gaan slaan (dus VOOR hij begint) aandacht trekken en iets geven wat hij WEL mag doen. Het feit dat je hem 3 keer achter elkaar op de gang zet geeft al aan dat dit niet de geschikste aanpak voor dit moment is.
Mja ik vind toch dat met die leeftijd ze best kunnen leren wat wel en niet mag eigenlijk. Ondanks dat wij geen actieve strafgevers waren deden we dat wel al heel vroeg toch.
@ts: ik zou vermijden dat je zegt: "als je dit nog een keer doet....." weet niet of hij het begrijpt maar zeker op latere leeftijd wel een trigger om het nogmaals te doen.
Ik zou vertellen wat wel mag want nu mag iets niet maar wat mag dan wel? Dat word niet geleerd.... Time out kan best al op deze leeftijd maar dan zou ik nu een aanpak doen van eerst laten zien wat wel mag en dit belonen met complimenten en blijft hij door doen wat niet mag dan een time out waarschuwing en daarna een time out.
Ik weet nog dat toen mijn zoontje rond de anderhalf was en hij wou iets doen wat wij liever niet hebben, hij eerst mij ging opzoeken. Dan keek hij met die grote ogen naar mij zo van...ik ga nu iets doen wat niet mag. Even kijken wat mamma gaat doen Toen had ik wel zoiets van: hé, volgens mij weet jij best dat dit niet kan. Maar het echt begrijpen dat er een consequentie aan vast hangt, nee dat zeker niet.
Wauw wat een reacties. Fijn! Ik ga later op de dag alles rustig doorlezen, maar zag zo snel al een hoop goeie tips. Erg fijn, zeker ook om te weten dat jullie ervaring hebben met deze leeftijd.
Hier met 21 maanden zijn we wel een beetje begonnen met een time-out. Niet op de gang, maar in dezelfde kamer als waar we op dat moment zijn. We proberen eerst af te leiden, dan krijgt ze een waarschuwing en als ze het dan weer doet dan zetten we d'r aan de andere kant van de kamer. Na een minuutje ongeveer dan gaan we naar d'r toe en dan herhaal ik nog even waarom ze daar zit. Dan leg ik uit dat mama verdrietig was en dat als er iemand verdrietig is dat je dan sorry hoort te zeggen. Ze zegt dan altijd, "Sorry mama..." en dan krijg ik een knuffel. Ik denk wel dat het helpt want als ze later weer iets doet wat niet mag dan zeg ik weleens, "Wil je daar weer alleen zitten dan?" en dan stopt ze gelijk.
Natuurlijk moeten ze dit nu al leren. Maar het is de manier waarop. Een kind van 20 maanden begrijpt echt nog niet dat het op de gang moet om na te denken over wat het gedaan heeft. Tegen dat hij in de gang staat, is hij al lang vergeten wat ie fout gedaan heeft. Maar als je op het moment dat hij iets fout gaat doen, altijd op dezelfde manier handelt (bijvoorbeeld nee zeggen, ergens anders weer neerzetten) dan wordt alles op den duur wel voorspelbaar. Ik denk dat dat op deze leeftijd nog beter werkt dan op de gang zetten.
Ja dit precies. Bij onze dochter werkte een 'time out' al vanaf anderhalf of zoiets. Thuis kan dat op de gang zijn, net om het hoekje met de deur op een kier. Alleen onze dochter gaat niet huilen en gillen, maar met gebogen hoofd zitten. Als we haar halen na in het begin 30 sec. Nu (2 en een half) een minuut, zegt ze sorry en gaat ze weer lief spelen. Ik weet ook nog goed een jaar geleden in een restaurant in Frankrijk ging ze steeds knoerthard gillen. Na een paar waarschuwingen, afleiden etc, zette mijn vriend haar als time-out zo onder de tafel. Toen ze weer in haar kinderstoel zat was ze weer de gezelligheid zelve. Ik denk dat het per kind verschillend is wat werkt. O ja, ik zie ook dat ze wel eens met knuffels of popjes het straf-gebeuren na speelt. Als de pop een aantal keer van de bank valt zegt ze stout!en dan zie ik later als ik door de gang loop popje daar om het hoekje zitten
Op deze leeftijd leren ze niet wat wel en niet mag door op de gang gezet te worden. Ze moeten leren wat ze wel en niet mogen. Maar deze manier werkt niet. Die is meer voor de ouders om ze het idee te geven dat ze erviets aan foen. Maar voor kind heeft het geen nut.
Kom net op tv een mooie uitleg over het woordje niet tegen en dat juist nieuwsgierigheid opwekt, ook bij volwassenen. De vrouw rond minuut 17:40 doet precies zoals ik het bij veel kinderen zie gebeuren op het werk. En van 18:30 tot 19:10 een mooi stukje uitleg. Over de kop; vrijdag 23-5-14; ned 2; minuut 16:40 - 21:45 Over de kop: vr 23 mei 2014, 20:56 - Uitzending Gemist
Ik vind die leeftijd ook te jong om op de gang te zetten. Wij zetten de oudste soms even op een stoeltje in de woonkamer om haar even uit een situatie te halen als we haar niet konden bereiken door praten. Niet zozeer als straf. Rond 3 jr is dat de trap geworden. Hier is t meer een afkoelplekje en eigenlijk zolang als nodig is. Zodra ze rustig is, soms na een halve minuut al, praten we eroover en is het klaar. Jongste zou t nu nog niet begrijpen. Al is dat wel een dondersteentje en erg ondernemend. Loop bij haar er tegenaan dat ze steeds knijpt en slaat. Voornamelijk bij mij en alleen maar lacht als ik haar uitleg dat dat niet mag omdat het zeer doet. Papa en andere mensen maakt t wel indruk. Ik zet haar nu maar even op de grond in de buurt en dat lijkt wel indruk te maken en dan is t ook wel even klaar. Maar als er betere ideeen zijn, hoor ik t graag. Uit frustratie geef ik wel s een tikje over haar vingers maar dat wil ik niet en sta ik ook absoluut niet achter. Ik wil dus graag dat frustratiepunt voorkomen. T is verder echt een mama's kindje.