Kunnen kleintjes al hoofdpijn hebben? En hoe kan je dat merken? Zelf heb ik regelmatig last van hoofdpijn en vraag me wel eens af of amy er ook wel eens last van heeft. Reden dat ik dat vraag is dat ze al de hele tijd aan haar haar zit te trekken en vrij moeilijk kijkt. Ook wrijft ze hele tijd in haar ogen ( doet ze normaal nooit, ook niet als ze slaapt heeft). Verder is ze gewoon normaal gezellig, druk en bezig met aandacht vragen.
Geen idee! Vraag het eens aan CB of HA (en deel het antwoord). Ik weet wel dat kindjes vaak napraten wat ze hun ouders horen zeggen, ook als ze iets anders bedoelen. Zo heeft mijn zus migraine en mijn neefje zegt als hij bijvoorbeeld buikpijn heeft (zenuwen of echt buikpijn) dat hij hoofdpijn heeft maar dat komt omdat hij dat zijn moeder vaak hoort zeggen. Ik realiseer me nu dat dit klinkt als een waarschuwing maar zo bedoel ik het niet. Ik weet gewoon niet of kindjes ook hoofdpijn kunnen hebben, geen idee. Sterkte ermee
Ik kan me mijn eerste migraine-aanval heel goed herinneren; ik was drie. Dus ik denk wel dat het mogelijk is.
Het broertje van mijn vriend had het ook toen hij 10 maanden was, bij hem kwam het door een hersenvliesontsteking... maar hij was ook erg suffig, at en dronk bijna niet meer en huilde continue dus dat zal het bij Amy niet zijn.
Zeker weten doe ik het natuurlijk niet, maar het lijkt me vrij logisch dat een klein kindje ook hoofdpijn kan hebben (net als buikpijn). Het is gewoon zo rot dat ze het zo moeilijk aan ons als ouders/opvoeders aan kunnen geven waar ze last van hebben he? Wat je beschrijft kan denk ik wel duiden op hoofdpijn en kan zelfs duiden op een (beginnende) oorontsteking. Hier wordt er dan ook aan de haartjes geplukt/getrokken Het ene kindje is natuurlijk het andere niet. Dat is bij volwassenen immers ook zo Waar het ene kindje bij wijze van spreken een beetje pijn heeft en dan alles bij elkaar gilt, verbijt het andere kindje (met een geperforeerd oortje na middenoorontsteking) zich en probeert toch nog gezellig te doen al zie je aan kleine dingetjes dat ze mogelijk pijn heeft. En vertrouw ook op je mama-gevoel, je intuïtie. Hoeft natuurlijk niet altijd te kloppen, maar vaak voel je toch wel haarfijn aan dat er iets scheelt met je kindje.