Lang over gedacht om dit hier te plaatsen, maar vraag me af of meer meiden dit hebben. Ik heb een hartstikke lieve leuke man, alleen is het zo dat ik de laatste tijd minder aandacht van hem krijg. Hij zit heel veel achter de pc, of achter zijn telefoon. Ik kan hem beter een mail of smsje sturen om te vragen wat hij wil drinken bij wijze van spreken. Het lijkt wel of niets meer spontaan gaat.... ik knuffel hem, verras hem af en toe... Heb het er al een paar keer met hem over gehad, en hij geeft dan ook wel toe dat hij wat meer moet doen, maar dan zie ik het echt weer als een 'moetje' en dan is het binnen een paar dagen weer terug bij af. Ook met de kleine meid, ze is bijna 3 mnd maar hij is nog zó onzeker...ik doe 9 van de 10 dingen... niet dat het erg is, maar hij is ook papa... hij vraagt mij dingen waarvan ik denk; Hallo, dat weet je toch zelf ook wel?!?! Zucht
Ik herken het wel een beetje hoor. Ben nu 12.5 jaar samen met mijn man, en niets is meer zo spontaan als jaren geleden. Is denk ook wel normaal maar baal er ook af en toe behoorlijk van. Heb sowieso voor april en mei een avondje oppas geregeld zodat we er iig weer even samen uit kunnen. Dat wil hier nog wel eens wonderen doen om weer wat dichter tot elkaar te komen. Maar dat wordt met een kleintje van 3 maanden misschien ook weer wat lastiger
vervelend.. Ik zou vragen om 1x per week de pc uit te doen. van te voren zeggen, Dat hebben we hier ook gehad. (Maar nu niet meer!) Het is de laatste tijd andersom. hij gaat naar bed, en ik zit op ZP! Maar goed, we maken wel tijd voor elkaar vrij, en dan zeg ik ook zullen we ff samen.. Vaak is het ook dat je er toe moet zetten. Als je er ooit aan toe bent een dagje samen weg plannen, tijd voor jullie samen. Pfff... als er moeten bijzit, is het vaak lastig.. dan werkt het vaak minder goed.
is het voor hem misschien een enorme verandering met de geboorte van de kleine, dat hij even zichzelf niet is??
Wij hebben ook een vreselijke dip gehad toen onze zoon net geboren was. Wij moesten onwijs wennen aan de nieuwe situatie en de plekken moesten weer verdeeld worden zeg maar. Ik zou zeggen, blijf zeker met elkaar praten! Bij ons is het langzaam bij beetje weer beter gegaan maar ik denk dat menig stel ook uit elkaar was gegaan. Wij hebben toen ook aan relatietherapie gedacht maar mijn vriend wilde toen niet. Uiteindelijk zijn we er toch uitgekomen. Nu gaat het weer prima en verwachten we ons 2e kindje.
Mooi gezegd Sterre, dat is ook heel vaak zo dat stellen dan uit elkaar gaan. (omdat het een hele verandering is) daar had ik niet eens zo bij stil gestaan
Ach meis, ik zou me daar niet al te grote zorgen over gaan maken. Weet je, wij hebben twee kinderen van bijna vier maanden en 19 maanden. Toen we trouwden in 2008 was ik zwanger van de eerste dus al 3 jaar gaat ons leven in sneltrein vaart. Er komen zoveel nieuwe dingen op ons pad steeds, we hebben soms te weinig tijd om te genieten en terug te kijken, en er zelfs maar over te praten. Ons jongste dochter is dus bijna 4 maanden, maar we hebben er peuter bij en werken beide. Het is allemaal druk. Een eerste kindje brengt veel veranderingen mee, ook in je huwelijk. Wij hebben gewoon nog geen tijd gehad echt iets samen te doen. Je mist elkaar op den duur, en dan kom je even in een dipje terecht wat jij denk ik nu hebt. Plan gewoon eens een leuke avond samen en zorg dat je oppas hebt voor je kleintje. Als man en vrouw heb je dat ook nodig. Je bent niet alleen papa en mama, maar je bent ook nog man en vrouw....! Moet wel lachen egenlijk dat juist ik dit zeg. Want ik kan uit mijn eigen verhaal veel leren whahahaha!!! Het komt allemaal wel goed!!!
Wij hebben na de geboorte van ons kindje in 2009 ook een korte dip gehad, vlak daarna kreeg mijn vriend ook een behoorlijk pitte depressie. Hij had alles tegelijk, een moeilijk verleden, rechtzaak mbt dit verleden, reorganisatie bij zijn bedrijf, nieuw huis gekocht en toen was ik ook nog eens net bevallen van een kindje wat net iets te vroeg in de planning zat Al met al hebben we ontzettend veel gepraat! Heeeeel veel, en we zijn er nu super sterk uitgekomen. Toen hij zich op een gegeven moment ging 'opsluiten' achter de Pc en zijn telefoon, ben ik toen telkens weggelopen. Uiteindelijk kreeg hij de hint door.. ik zei dat ik net zo goed weg kon zijn, want hij merkte het toch niet of ik er wel of niet was Na die hint, is het gelijk over met het overmatige gebruik van de PC en telefoon Hopelijk gaat het bij jou ook stukken beter?
ja mijn man zitook vaak weleens achter pc .. mr zo is hij.. mr geeft wel veel aandacht.. ja helaas zit ik toevallig nog steeds wel in dip .. wel een heel erge dip en moet zeggen ik weet echt niet hoe ik daar uit kan komen.. moet dingen echt veel op rijtje zetten en weten wie ik eigenlijk precies ben.. wat herken mezelf niet... eeen baby dat veranderd echt je wereld.. en school heb ik ook echt jaaren niet gezien oke 2 jaar dan .. en werk anderhalf jaar al niet meer.. en ik vind het zo eng om naar school gaan of werken (woon in buitenland nu) zo me hele wereld is wel veranderd ja
hier ook wel vaak maar bloeit ook vaak ineens weer op. zo zijn bij ons de oef en uitzendingen een enorme relatie booost haha. maar jah niet alle mannen zijn millitair en hebben dat natuurlijk. maar het is dus bij osn ff van elkaar weg en dan is het weer helemaal opnieuw verliefd ed. maar kan me voorstellen dat je geen zin hebt om dat uit te testen. verder zou ik idd ff gewoon vragen of je in ieder gevaal avodn in de wk echt samen door kunt brenge bijv de vrijdag of zat lekker samen op de bank filmpje kijken zonder pc of mob in de buurt zo is hier ook de vrijdag van ons en staan deze dingen dus ook allemaal uit