Morgen moet zoon zijn laatste 2 proefwerken herkansen. Hij staat nu op 3 tekorten. Nask is hij hard op onderuit gegaan, staat nu een 4,9 voor. Voor wiskunde en aardrijkskunde een 5,2 en een 5,3. Hopelijk haalt hij er in ieder geval 1 op. Dan mag hij over naar de 3e. Dat zou zo'n opsteker zijn na zo'n zwaar jaar. Ik gun het hem echt. Dus even flink duimen. Voor de rest gaat het hier weer wat minder. Ik wil/moet ook echt weer even een stapje terug doen. Morgen wil een collega een gedeelte van mijn dienst overnemen, dus werk dan van 7 tot 10. Volgende week gesprek met mijn lm over plan van aanpak. Maar voor nu tel ik af naar de vakantie, nog 3 dagen werken. Morgen over een week vliegen we naar New York. Zin in!
Hey! Ik heb hier even bij gelezen. Hoe is het nu met je? Hoe was New York? En is je zoon over naar de 3e? En jij weer wat kortere diensten?
Zoon is inderdaad toch over naar de 3e. Met de herkansingen heeft hij 2 tekorten weggepoetst. Dus super trots op hem. Hij heeft van zijn mentoren ook een ontzettende mooie kaart gekregen aan het eind van het jaar. Van mij wou hij graag als beloning naar kijkduin. Dus ik heb de herfstvakantie vrij gevraagd zodat we dan een midweekje wegkunnen. Amerika was ontzettend gaaf. We hebben zoveel gezien, gedaan en gelopen. We zijn sinds zondag thuis en we zijn flink aan het bijkomen. Man en ik moeten aankomende week weer aan het werk. Ik ben inderdaad weer wat teruggegaan in uren, de laatste 3 weken van de zomervakantie werk ik 4 uur per dag. Even weer terug. Zoon mag de laatste 3 weken van de vakantie 3 hele dagen naar de zorgboerderij en dat is maar goed ook. Even weer terug in het ritme. Qua gamen en geld wegnemen, dat doet hij dus nog steeds. En ik kan daar echt zo Joost om worden, man en ik krijgen daardoor ook ruzie steeds. Het is en blijft een penibele situatie soms. Maandag bel ik de gemeente voor een andere jeugdregiseur die we nu hebben reageert gewoon niet. Echt zo vervelend. Aankomende week heeft Zoon intelligentie onderzoek bij Karakter en die week erna een psychologisch onderzoek ivm het adhd vermoeden/traject. Al met al is het dus steeds niet rustig en zag ik van de week via fb dat we al een jaar in deze shit zitten
En weer dreigt hier helemaal mis te gaan. Ben nu zelf in staat om veilig thuis te bellen. Echt zo klaar mee
Ach wat verdrietig. Trek meteen weer overal aan de bel deze ochtend! En blijf overeind meid, je hebt je al door zoveel ellende heen gevochten.
Vanmiddag komt de regisseur van de gemeente en de hulpverlener. Maandag belt mijn regiebehandelaar of ze vanuit hun nog iets kunnen betekenen. Heb knallende koppijn nu....
Gisteren goed gesprek gehad .et de hulpverlening. Ook vertelde dat mij het water aan de lippen staat en ik echt roep om hulp. En als ik dan van de appjes van de hulpverlener krijg wat ik zelf allemaal al weet, dat ik dan ook echt het gevoel heb dat hij maar moet opflikkeren van zijn "hulp". De boodschap is overgekomen. Vanmorgen om half 7 stond hij hier aan de deur. Ik kon naar mijn werk en zoon was niet alleen thuis tot hij naar de zorgboerderij ging. Dat gaf een goed en veilig gevoel.
Jeetje wat knap dat je zelf aan de bel getrokken hebt! Is het voor jezelf wel helder waardoor het dan weer zoveel slechter gaat? Sterkte
Ja het is helder. Zoon heeft weer manieren gevonden om geld weg te nemen voor gamen. Voor ons is nu duidelijk dat we hem niet meer alleen durven laten. We weten gewoon niet wat hij doet, niet alleen gamen maar denk ook aan eten. Hij is soms zo Ontzettend doortrapt en achterbaks bezig. Het vertrouwen is nu gewoon weg. En door dit alles escaleert het ook tussen man en mij. Mijn behandelaar zegt al, ik kan je nu de therapie laten doen, maar als het thuis niet rustig is dan kun je niet aan jezelf werken. En zo is het dus ook. Op mijn werk loopt het ook niet heel lekker soms maar die dingen wil ik nu echt naast me neerleggen en niet bij stilstaan. Ik ben het belangrijkste en de rest is bijzaak
Tjonge wat naar als je je eigen kind niet kan vertrouwen. En dat het een wissel trekt op je relatie maakt het nog zwaarder maar wel logisch dat dat gebeurd denk ik. Hopelijk vinden jullie een manier om te zorgen dat zoon hulp krijgt zodat dit stopt maar je vertrouwen in de hulpverlening is niet heel groot als je ik eerdere berichten zo lees
Is er misschien iemand die zou kunnen helpen om te voorkomen dat hij nog geld bij jullie kan wegnemen?
Wat ontzettend moeilijk! Ik weet een klein beetje (denk ik…geen idee) hoe het is en het is gewoon ontzettend klote. Je wil het beste voor je kind, maar je weet op een gegeven moment niet meer hoe. En je weet ook niet hoe lang, hoe het verder gaat, enz. Zo moeilijk. En helemaal als je met z’n tweeën er anders in staat of anders reageert…en sowieso, weinig tijd samen en alle zorgen helpt ook niet. Hopelijk helpt je signaal richting hulpverlening om het eea in gang te zetten!
Nee zeker niet tevreden over de hulpverlening en dat heb ik ze donderdag ook echt duidelijk gemaakt. Wij hopen ook dat alles rustiger wordt en alles weer wordt zoals het behoort te zijn
Dankjewel, dit is precies hoe het nu gaat en hoe het voelt. Ik hoop echt dat het nu duidelijk is voor ze
Wat heftig allemaal! Goed dat je op je strepen hebt gestaan. Hopelijk gaat dit jullie helpen. En wat erg dat dit ook nog eens tussen je man en jou gaat staan. Juist nu is het gevoel van een team te vormen met je partner belangrijk. Een front creëeren om samen de zorg te kunnen bieden die jullie zoon heel erg hard nodig heeft. Speelt jullie zoon jullie uit tegen elkaar? Denk aan jezelf en een dikke knuffel.
Zoon speelt ons zeker niet uit tegen elkaar omdat hij weet dat dat niet kan. Maar man en ik hebben toch beide andere manier van reageren. Ook naar elkaar toe en dat botst op het moment heel erg. We hebben beide een kort lontje en kunnen allebei weinig hebben, ook van elkaar soms.