Ik denk dat het belangrijkste is dat je naar je lichaam luistert. En er aan toegeeft als je moe bent. Ik heb zeker een week boven geleefd en toen amper beneden geweest. Ik was bekaf en had erg last van de hechtingen, kon amper zitten. DOuchen heb ik ook wel meteen gedaan, maar wel zitten, kon niet anders. Al voelde dat niet prettig. Ik heb de huishoduelijke toestanden mooi aan mn kraamhulp overgelaten en aan mn man en dat ging prima. Had ik ook neit anders kunnen doen, ik had die week echt nodig. De week erna geprobeert het leven beneden weer op te pakken, maar nog geen zware huishoudelijke klussen hoor. En ik ben pas na 14 dagen buiten geweest samen met diekleine voor een kleine boodschap in de buurtsuper. ben heel lang erg moe geweest. En dat terwijl mn bevalling totaal een uur of 7 heeft geduurt en niet echt pijnlijk of echt zwaar is geweest.
Ik heb 1,5 uur na de bevalling gelijk een hele lange douche genomen. 4 uur later stoeden we alweer buiten met z'n 3-en. Ik heb alles weer gewoon gedaan. Kraamverzorgster wilde mij vastbinden aan mijn bed, maar ik kan niet niks doen. Uiteraard vergde het allemaal meer energie dan voorheen. Maar op bed blijven liggen en niets doen is zo niets voor mij!
Ik heb een heel makkelijke thuisbevalling gehad, maar heb toch echt wel een week nodig gehad om bij te komen. Ik heb me de eerste dagen heerlijk op bed laten verzorgen. Je bent ook zonder dat je iets doet wel bezig met de verzorging van je kindje (de kraamverzorgster leert je veel), en alles kost veel moeite (douchen, naar de wc gaan etc). Onderstussen steeds wat eten, de post bekijken die binnenkomt, er bellen vaak mensen, nacontroles door de kraamverzorgster en de verloskundige. De dagen vlogen om. Ik ben pas op dag 5 aangekleed naar beneden gegaan. Ik was er echt nog niet eerder aan toe. Ik vond het heerlijk dat alles in huis werd verzorgd en we alleen maar hoefden te genieten. Ik heb wel een enorm fijne kraamverzorgster gehad. Pim
hier had ik ook dezelfde vraag. eigenlijkwant boven leven kan ik niet ik krijg maar 3 uurtjes kraam zorg perdag dus zou ik dus ongeveer 8 uur perdag alleen zijn met de kleine als mijn vriend werken is.dus als ik iets wil eten of drinken moet ik toch echt naar beneden. daarbij wil ik dus ook absoluut geen kraamvisite boven hebben niet aan mijn bed.dus als ze dan zouden komen zie ik ze niet.
Dat kun je dan het beste pas beoordelen op het moment zelf. Ik ontving pas na een week mijn visite beneden ipv aan m´n bed, en ik ben na 2 weken voor het eerst buiten gaan wandelen... en dat was eigenlijk nog iets te zwaar Als ik je een tip mag geven, als je gelijk zoveel alleen bent en je wilt beneden blijven, zorg dan dat je alles voor de baby beneden hebt staan en dat je voor jezelf een kussen en deken beneden hebt. Dan kun je hem verschonen zonder de trap op en af te moeten en zelf even een uurtje op de bank gaan liggen als je moe bent.
Ik werd ingeleid ivm verhoogde kans op zwangerschapsvergiftiging, korte maar heftige bevalling gehad van 1 uur en 51 minuten... Uur later zelfstandig (staand) gedouched, daarna 2 dagen algehele bedrust gehouden en alleen mn bed uitgeweest om naar het toilet te gaan of te kijken als de kleine in bad werd gedaan of zijn luiertje werd verschoond. Na 2 dagen mochten we naar huis; toen zelf de kleine gebadderd, wel in de woonkamer gezeten maar alles rustig aan gedaan (ik woon gelijkvloers, dat scheelde aanmerkelijk). Pas na 11 dagen voor het eerst naar buiten geweest, en me de eerste week gewoon in de watten laten leggen door kraamzorg: Ontbijtjes laten maken, niets huishoudelijks, visite laten regelen door de kraamzorg/vriendlief en verder enkel en alleen genieten van de kleine. Over die schaamte zet jeje heel gemakkelijk heen, vreemd genoeg
Ik heb de eerste 2 dagen na de bevalling voornamelijk op bed gelegen. Dit omdat ik zo'n ontzettende spierpijn had, het leek wel of ik door een trein was overreden . De derde dag heb ik voor het eerst mijn zoontje zelf in bad gedaan en ben ik voor het eerst weer even beneden geweest om te eten. Daarna voorzichtig opgebouwd. Douchen, dat deed ik meteen na de bevalling gewoon zelf. Huishoudelijk werk heb ik de kraamweek graag aan anderen over gelaten. Gewoon goed naar je lichaam luisteren. 'Stoer doen' voor de buitenwereld, daar heb je echt niks aan. Het is belangrijk dat je weer enigszins op de been bent als de kraamzorg weg is, dan moet je het weer zelf doen allemaal. Tot die tijd, laat je lekker een beetje verwennen.
Hier na een heftige bevalling ben ik gewassen in het ziekenhuis, de volgende ochtend ben ik zelf (nog wel slapjes) gaan douchen. Heerlijk! Ivm hechtingen en zeer pijnlijk bekken en vermoeidheid heb ik die ziekenhuisdag dus nog wel lekker op bed gelegen. Thuis heb ik in overleg met de kraamverzorgster geregeld dat ik geen visitie boven wilde ontvangen. Mijn dagen de eerste week liepen ongeveer zo: Rond half 9 kraamverzorgster, dan kreeg ik ontbijt op bed. Dan ging ik even douchen en hechtingen spoelen. Daarna D. in badje doen (de eerste dagen door mijn vriend, mijn moeder of de kraamhulp, want dat kon ik nog niet. Daarna gingen we naar beneden. Daar maakte ze het flesje klaar en kon ik dat mooi geven. Dan vaak visite of oma's die even langskwamen. Rond 12/1 uur maakte ze mijn lunch klaar. Daarna D. weer voeden en dan ging ik 2 uurtjes naar bed (had ik wel nodig hoor). Kraamhulp deed in die tijd de was en de rest van het huishouden en zorgde voor D. Voor de visite zorgde ze ook voor de muizen en de koffie. Rond half 5 ging ze naar huis en dan liet ik vriendlief lekker voor ons (en later op de avond soms visite) zorgen. Na een week ben ik lekker met de wagen en hond en vriend gaan lopen. Nog niet te ver, maar het was lekker er even uit te zijn. Ik heb de kraamhulp enorm gemist toen ze weg was, vooral met de was en het opruimen . Ik liep de eerste weken wat dat betreft echt steeds achter de feiten aan en ik vond het vermoeiend ook! Ik zou zeggen, geniet lekker van de tijd dat de kraamhulp er is. Je kan snel genoeg weer zelf aan de bak .
Heb alleen de ervaring van een ks, dus kan je alleen daar iets over zeggen. Na 5 dagen verliet ik (zeer gammel) het zkh en na 2 weken kon ik het meeste weer zelf. Beide keren.
Ik heb een redelijk makkelijke bevalling gehad. Ik ben 's avonds bevallen, de kraamhulp had alles opgeruimd en was om 22 uur weg en wij gingen toen toen de babysite aanmaken en een hyves voor Eva maken, want slapen konden we niet . De volgende ochtend wilde ik eigenlijk meteen de volgende was gaan doen, maar bedacht toen, ik lijk wel gek, de kraamhulp komt zo weer! En ik heb me die week lekker in de watten laten leggen! De dag na de bevalling wilde ik graag naar beneden, maar dat 'mocht' eigenlijk niet van de kraamhulp. Ik moest ook nog telkens boven in de douche plassen (boven geen wc). Maar ze zag hoe goed het ging en in de loop van de dag ben ik toch naar beneden gegaan en ben daar gaan plassen. Ik had trouwens een slaaptekort toen de bevalling begon, maar na de bevalling was ik zo hyper dat het helemaal verdwenen was. Maar toch heb ik redelijk rustig aan gedaan en me laten verwennen, na 1 week moet je het toch zelf doen en dan een terugslag krijgen is helemaal niet fijn.
ik ben 11 augustus bevallen en na een uur stond ik weer onder de douche toen bleef ik in bed(ziekenhuis) de dag erna mocht ik naar huis heb ik de heledag op de bank gehangen met me zoontje van 3 en me meisie de tweede dag deed ik al zelf weer stofzuigen me bed opmaken en zelf koffie zetten ik had namelijk een kraamverzorgster van lik me vessie die zat meer koffie teleuten dan wat tedoen en ik ben toch niet iemand van de heledag op bed liggen dus deed alles zelf op me eigen gemak mebevalling verliep goed en ik voelde me daarna heel erg goed
-lig je dan de hele tijd op bed? (lijkt mij helemaal niks hihi) Heb een niet makkelijke bevalling gehad... 24 uur, ruggenprik op het einde, geknip, de dag erna een bloedtransfusie, heb toen wel een beetje dooiig op bed gelegen maar heb wel die ochtend na de bevalling gedouched, me opgemaakt, wat gewandeld... Wou wel maar met verse hechtingen was ik een beetje bang... De dag erna ging dat allemaal veel beter. Twee dagen later liep ik achter de kinderwagen toen we weer thuis waren. -kun je alweer wat beneden zitten/beetje bankhangen/zelf een bak thee zetten enz? Behalve die maandag had ik het dinsdag alweer helemaal gekund. Bankhangen sowieso Zodra ik thuis was deed ik weer alles zelf, kraamverzorgster heeft welgeteld 1 x een bak koffie voor me mogen pakken. Ontbijt pakken, avondeten, opruimen, en wat de kraamverzorgster niet had gedaan deed ik allemaal zelf. Week later liep ik met man en Lena in de wagen lekker naar de stad. -kun je je gewoon alweer douchen/wassen enz? In mijn geval na een uur of 15. En afgezien van die maandag toen ik nog ff aan het infuus moest, heb ik geen uur meer op bed gelegen dan ik nu doe. Was ook echt mijn schrikbeeld, dagen op bed liggen. Vertikte het gewoon...
Ik ben bevallen dmv en keizersnede maar toch even een reactie van mijn kant. Luister naar je lichaam en een beetje naar de kraamverzorgster Ik mocht na 3 dagen naar huis toe.. Daar werd ik heerlijk verwend door de kraamhulp.. Huisje was spik en span en ik hoefde nergens achter aan.. De verzorging van mij en Esmee deed ze super. Ze vroeg vooraf waar ik hulp bij wou, afdrogen van mijn benen.. kon niet goed bukken door de wond.. en temperaturen kon ik zelf doen en dan de temp doorgeven aan haar.. Ik heb haar enorm gemist.. Ik ben ook het typ dat erg op zich zelf is en er niet van houd dat er anderen door het huis schuifelen.. Als je een goede kraamhulp hebt merk je amper dat ze er is.. behalve dan dat het huis zo schoon is, de boodschappen binnen en het eten klaar staat! IK maakte me vreselijk druk vooraf.. laat het lekker op je af komen..
Ik heb een zware bevalling gehad van 24 uur maar ik voelde me super. Na een nachtje in het ziekenhuis lekker naar huis,even naar bed maar ik verveelde me dood in bed,kon ook niet slapen overdag... Ik heb eigenlijk niet veel in bed gelegen,ik zat lekker beneden op de bank. Rondlopen,zelf drinken pakken,zelf een broodje smeren,zelf de baby pakken.. Mijn moeder werd zelfs een beetje boos omdat ik al zo veel zelf deed,maar ik voelde me gewoon goed. Mijn kraamhulp zei dat als ik me duizelig of flauw begon te voelen het wat rustiger aan moest doen maar heb nergens last van gehad. Denk dat het voor iedere nieuwe moeder anders is,ik heb geluk gehad.
Het verschilt denk ik inderdaad gewoon per persoon. Ik had een hele zware bevalling (duurde 24 uur, 1,5 uur persen en onder expressie geboren) maar stond ook na een uur of 2 weer gewoon zelf onder de douche. Toen werd ik naar mijn kamer gebracht (in rolstoel, was in het ziekenhuis), slapen ging echt niet door alle adrenaline. Onze zoon is om 01.05 geboren en om 11.00 uur gingen we alweer naar huis. Liep zelf op de gang al mijn man tegemoet toen hij ons kwam halen en eenmaal thuis heb ik mijn bed amper gezien. Ben het type er niet voor om op bed te liggen en dat andere mensen dingen voor je doen, vind ik heel moeilijk. Tja, misschien niet verstandig, maar ben die dag al meerdere keren trap op en af gelopen. Die nacht moesten we opnieuw naar het ziekenhuis en de dagen erop, toen mijn zoon en ik in het ziekenhuis lagen, waren mijn dagen gevuld met 5 x per dag van de kraamafdeling naar de kinderafdeling lopen. Ging niet heel vlot, maar ging wel. Ben ook een week na de bevalling voor het eerst weer op de fiets gestapt. Ik moet toegeven, dat was wat minder comfortabel Was te eigenwijs om om te keren en naar huis terug te gaan (vond het veel te lekker dat ik er even uit kon) dus ben doorgefietst om bloemen te halen in het dorp en toen weer naar huis gefietst. Maar ja, de hele terugweg heb ik boven mijn zadel gehangen want zitten was niet echt aangenaam, hahahahhaa.
Hoi Dinky, zoals al meerderen schrijven: het hangt er maar helemaal vanaf hoe je bevalling is geweest EN ook de zwangerschap en je fysieke gezondheid eraan voorafgaand speelt een grote rol hoor. Ik had al vanaf week 16 BI en kon de laatste maanden amper lopen. Zat thuis, sliep niet van de pijn, zat mijn tijd lekker ( ) uit te zitten (dagelijks jankend van de pijn) Mijn bevalling was een hel. Ben ook uitgescheurd en veel bloed verloren en ook zeker voor mijn bekken opnieuw een optater. Dan wilde de borstvoeding niet echt vlotten. Mijn dochtertje had geen zuigreflex, waardoor ik moest kolven om de productie op gang te krijgen. Zat iedere 2 uur met een kolfapparaat aan de borst, vervolgens mijn meisje proberen borst te voeden (en met spuitje enz.) Bleef eigenlijk geen enkel moment over voor rust. Ivm de BI, het slaapgebrek, uitputting door bevalling, slechtlopende voedingen heb ik dus inderdaad de gehele kraamperiode op bed moeten liggen. Af en toe wel even op voor bezoekje aan de wc, avondeten samen met manlief en s'avonds en s'nachts voor de voedingen, maar dan stond ik te tollen op mijn benen en had ik enorm veel pijn. Het douchen ging de eerste 2 dagen met hulp van de kraamverzorgster en daarna ging dit zelf, terwijl zij in de buurt bleef voor het geval dat. Werd iedere keer erg draaierig als ik op mijn benen stond namelijk. Geloof me.....ik ben een echte controle-freak, geef absoluut niet makkelijk dingen uit handen, vind het vreselijk om afhankelijk te zijn en/of om hulp te moeten vragen, maar was als een kind zo blij dat de kraamverzorgster voor mij en mijn dochtertje zorgde. Ik kon het gewoon echt niet alleen. En heb me daar ook maar even rot over gevoeld. Was gewoon niet anders. En na die week moest ik ook alles alleen doen, was nog vroeg zat om het te kunnen bolwerken. Had nog geen moment overdag kunnen slapen (dat kwam pas toen mijn dochtertje 5 maanden was) Ik hoop voor jou uiteraard dat je een van die vrouwen bent die al snel weer zelf de wasjes draait enz.
Tja, je kunt wel uitgaan van een normale bevalling, maar dat weet je pas als het zover is... Ik ben ook iemand die het liefste zichzelf red en hou er helemaal niet van om in m'n blootje te staan enzo bij dokters, maar na de bevalling kan dat allemaal helemaal niet meer schelen! Tijdens de bevalling zelf ligt alles open en bloot en ben je echt daar niet mee bezig: je wilt enkel dat kind eruit hebben, Mijn bevalling viel nogal tegen: ben in totaal 25 uur bezig geweest, liter bloed verloren en anderhalf uur geperst en zat er dus totaal doorheen. De VK heeft m'n placenta eruit gedrukt, nadat zij, kraamhulp en mijn man me van de baarkruk weer op bed hadden gehezen: ik kon zelf niet meer staan, vanwege de vermoeidheid en het bloedverlies. Ben dus op bed gewassen op bed direct die nacht, volgende ochtend ook weer door de kraamhulp, want ik kon nog niet eens zitten, dan werd het me al zwart voor de ogen... Kraamhulp moest dus zelfs helpen met plassen: op de ondersteek... Nadat ik overigens eerst gecateteriseerd was, want de eerste keer plassen lukte dus helemaal niet. Ik ben een paar dagen m'n bed niet uit geweest en echt: als je je zo voelt kan al dat gepruts aan je lijf je allemaal niks schelen. Het kon me ook niet schelen dat ik niet uit bed kon: ik wilde niets liever. Het enige wat ik er lastig aan vond, was dat ik Thirza niet kon verzorgen: dat ging gewoonweg niet. En dat was wel echt frustrerend. Maar goed, achteraf heeft die week op bed (en ben echt dus een week enkel boven geweest, na een paar dagen alleen eruit om te douchen (onder toezicht en dat was maar goed ook, want werd helemaal benauwd en naar af en toe van de warme stoomlucht) en te plassen). Maar die week heeft me zoveel goed gedaan, dat ik daarna heel snel op ben gaan knappen... Iedereen is nu verbaasd over hoe ik er, ondanks alles wat ik hierboven schreef en ondanks m'n bekkeninstabiliteit, alweer bijloop, Pak dus de rust als je het nodig hebt, des te sneller ben je weer op de been!
Ik dacht van te voren ook van "die kraamzorg....van mij hoeft het allemaal niet dat gedoe, ik regel het wel" Uiteindelijk heb ik 1,5 week in mijn bed gelegen. Na 6 dagen ging ik wel iedere dag een uurtje naar beneden maar daar hield het dan wel mee op. Mijn bevalling heeft 3 dagen geduurt waarvan 23 uur hevige weeen, 1 uur persen en een pompverlossing (inclusief knip en heeeeeeel veel blauwe plekken.) Mijn HB was 5.1 dus ik viel continue flauw als ik uit bed ging en ik had ook nog een blaasontsteking erbij. Ik heb graag de touwtjes in handen maar in die tijd vond ik het heerlijk dat mijn man en de kraamzorg alles deden want ik had nergens fut voor. Mijn enigste activiteit was iedere dag zelf douchen. Als ik dat had gedaan was de koek weer op voor de rest van de dag. Kortom, je kan van te voren echt niet zeggen hoe je je kraamtijd doorbrengt.
ik had van mn fysio het advies gehad om in mn kraamtijd zoveel mogelijk op bed en boven te blijven vanwege bi en ik heb dit ook gedaan. eigenlijk kon ik ook weinig anders doen dan zn advies opvolgen want ik kon niet alleen de trap af. na mn bevalling heb ik zelf zittend gedoucht (met kraamverzorgster erbij). na een paar dagen kwam de fysio even langs en toen ben ik voor het eerst beneden geweest. ik vond het heel erg tegen vallen, ik wilde eigenlijk alles alweer doen maar ik kon het niet. volgens mij moet je gewoon heel goed naar je lichaam luisteren en dan komt het allemaal wel goed. liefs doris