Hij is mijn beste vriend Hij mij altijd in mijn waarde laat We blind op elkaar kunnen vertrouwen Hij een geweldige vader is We na (bijna) 13 jaar ons nog kunnen gedragen als een stel verliefde pubers (zo begonnen we ook) Hij mij nooit in de steek zou laten en ik hem ook niet. Wij hebben al zoveel dingen meegemaakt waarbij de ander kon denken; dit wordt mij te zwaar, maar het kwam nooit bij ons op om de ander in de steek te laten Ik heb enorm veel geluk met zo'n lieve, zorgzame en aantrekkelijke man. Hij draagt zn gezin op handen en ik kan en wil niet meer zonder hem voor de rest van mijn leven.
Dat hij ondanks mijn gekke ideeën, lees een grote ren voor het konijn maken wat veel werk is. Dit dan toch voor mij doet want ik wil dat graag, soms met wat mopperen maar hij doet het wel. Hij enorm lief is met onze dochter en zij alles voor hem is terwijl hij met andere kinderen niks heeft. Ik hem 100 % vertrouw en hij echt mijn maatje is, zou niet weten wat ik zonder hem moet doen. En ik vind hem zo aantrekkelijk in zijn pak ( anders ook wel hoor met dagelijkse kleren) maar na zijn werk gaat hij altijd in zijn kloffie en dat vind ik niks Ik zeg wel eens dat we seks moeten hebben als hij zijn pak aan heeft
Het moment dat je met familie een weekendje weg bent en hij voorop loopt met zijn kind in de draagzak. Zijn neefje van 3 aan de hand de trap af helpt en in de andere hand de buggy van zijn neefje draagt terwijl 8 volwassenen hun handen leeg hadden, inclusief vader van zijn neefje. Maar hij doet het zonder daar over na te denken, verteld ondertussen hele verhalen aan zijn andere neefje en nichtje om de wandeling leuk te maken en denkt er dan ook nog aan om af en toe om te draaien te lachen en mij een kus te geven. Dan loop ik er trots bij . En verder is hij gewoon perfect (als hij niet hoeft op te ruimen, op tijd hoeft te komen of 's avonds op stap gaat en iets te laat weer thuis is )
Mijn vriend is ontzettend lief, beetje macho, heeft geweldige humor, we kunnen echt uren praten. Hij werkt bij de politie, en in zijn uniform .. Wouw! Maar dat gezegd hebbende. Ik ken hem pas 4 wkn. Dus hoor eigenlijk nog helemaal niet in dit topic thuis
- Ik kan 100% op hem bouwen, hij is een echte rots in de branding, waarvan ik weet dat hij er altijd voor mij en onze kinderen is als dat nodig is, en waarbij zijn gezin altijd op eenzame hoogte boven alles voor hem staat. Ik vertrouw hem onvoorwaardelijk. - Hij is besluitvaardig en zelfverzekerd, nooit getreuzel of getwijfel, maar vlot doorhakken van knopen en aanpakken die handel, heel aantrekkelijk en een superfijn vangnet (ik twijfel nl wel over alles). - Hij is intelligent en scherp en maakt me eigenlijk iedere dag nog aan het lachen. - Hij is een zorgzame, lieve en leuke vader. - Hij is heel netjes , geen boeren- of schetenhumor hier en een goede persoonlijke verzorging/hygiene (netjes op zichzelf dus, in huis maakt hij een ongelofelijk pestzooi ). - Ja uhhh, in bed ook allesbehalve reden tot klagen . Kortom, na 20 jaar nog altijd dolblij en diepgelukkig met hem. En ik kan in het andere topic ook met gemak een lange lijst met irritante punten maken hoor, maar niets daarvan heeft me ooit aan het twijfelen gebracht over of ik met hem samen wil zijn. Ik hou van hem met al zijn goede en slechte kanten. Brrrr, wat een slijmtopic eigenlijk
Hij maakt mij de partner, omdat hij, dankzij mijn dochter, mij wilt luizenpluizen <3 Hij vindt het heel vies, ik waardeer dat echt heel erg! Verder is hij mijn beste vriend, weet precies wat ik aan het heb en andersom. Hij heeft humor en weet mij op te peppen!
en nog geen 4 weken later... ineens alleenstaand met 4 kids.. en is hij er niet meer.. mijn alles, mijn maatje, mijn geluk.. is weg en komt niet meer terug.. Wat wil ik hem graag weer terug hebben en bij ons.. maar het mocht niet zo zijn.. Veel te jong bij ons vandaan getrokken uit zijn leven.. Waarom?! Hoe?! Onze liefde was zo sterk dat ik als laatste hem hem gesproken en hem heb horen wegvallen.. toen was het stil.. en mocht geen hulp meer baten.. God wat had ik oud met hem willen worden, en wat is het oneerlijk dat hij zo uot ons leven is gerukt
Lieve @Springboon Wat vreselijk. Woorden schieten te kort bij zo’n groot verdriet. Wees vooral niet te streng voor jezelf en zoek hulp als het nodig is om te praten. Je bent je man verloren terwijl je met hem aan de telefoon zatz