Heel herkenbaar. Ik heb de afgelopen maanden hard nagedacht wat ik nou echt leuk vind en wat het leven weer mooier zou maken, maar wel dingen die gewoon nu kunnen, met alle beperkingen (zowel lichamelijk als mbt Corona), andere dingen kunnen immers niet, dus helpen ook niet. En ja, het is een investering die je moet doen, maar eenmaal die hobbel (of berg…) over, kan het bijna alleen maar beter worden, toch? Ik word bv. gelukkig van dieren en van buiten zijn. Dus regelmatig wandelen en regelmatig naar de manege, daar krijg ik energie van. En beter op de kleine dingen letten, iemand hier schreef het eens heel mooi, ik weet het niet letterlijk meer, maar het kwam neer op gewoon kijken naar je kinderen, het echt in je opnemen en daarvan genieten. Misschien wel mindfulachtig, dat kan, verder ben ik daar wat minder van.
Vooral leuke dingen doen en eten en drinken. Dagjes uit met of zonder kinderen, terrasje pakken, een high tea bestellen. Wandelen of fietsen in de natuur vind ik ook heerlijk. Stilte om me heen kan ik ook erg waarderen. Op vakantie. Legpuzzels maken. Een kopje koffie om half 7 s ochtends voordat iedereen wakker is. Ja over het algemeen heb ik een fijn leven, zelfs in Corona tijd. Gaat het hier beter dan bij jou? Ik denk het niet, ik ben vaak ook blij als ze weer op bed liggen en denk ook af en toe, bleegh, weer zo’n dag. Ik ben zeker niet altijd een leuke moeder, maar ook weleens ronduit een trut die sommige dingen veel beter had kunnen aanpakken. Maar hé, ik ben ook maar een mens Accepteer de situatie hoe die is (wat je dus niet zelf kan veranderen) en kijken naar wat dan wel kan. Waar haal jij je energie uit?
Mijn vader zegt altijd: het leven is oneerlijk voor iedereen. Echt élk huisje heeft zijn kruisje: de een weet het wat beter te verbergen dan de ander. Hoe perfect het ook ogenschijnlijk lijkt. Hopelijk vind je hier wat tips die je aanspreken en die je uit kunt proberen en gaat de zon dan figuurlijk weer wat meer schijnen.
Wat echt helpt is tijd voor jezelf zonder je man Dus ga dat terrasje pakken nu het weer mag, doe een uitgebreide lunch Ik vind het zelf ook belangrijk iets te betekenen voor een ander. Dus oppassen bijv. of oude oma even meenemen de natuur in. Dan voel ik mij nuttig. Dat maakt het voor mij weer de moeite waard.
Cliché, maar mijn man en kinderen staan op 1 Verder heb ik een leuke baan met hele leuke collega’s en ga ik met plezier naar mijn werk. Op dit moment ook eigenlijk weinig stress of zaken waar ik over pieker en hierdoor dus echt lekker in m’n vel zit. Wat ik ook eens per maand doe een dagje voor mezelf plannen! Oudste op school en de jongste naar de opvang en dan doen waar IK zin in heb.
Morgen een lunch gepland met mijn zus. Lekker buiten op het terras. Ik denk inderdaad dat ik meer "me-time" moet nemen.
Deze vraag stel ik mezelf ook heel vaak de laatste maanden, te vaak denk ik. Beide werken we nog volledig thuis. De oudste zat tot een week terug thuis. De jongste heeft 7 maanden thuis gezeten, gaat nu weer sinds 3 weken halve dagen naar school( meer zal het nooit worden en das behoorlijk pittig). We hebben een hond met verlatingsangst dus dat bind ook enorm aan huis. Heel eerlijk, op dit moment is het antwoord op je vraag; weinig tot niets. Gelukkig gaat het leven weer langzaam normaal en hopenlijk daarmee ook leuker worden
Dit; daarom ga ik volgende mnd lekker met mijn beste vriendin 2 nachten weg! Zelf zal zij dat niet doen, ik neem haar gewoon mee op sleeptouw en en telefoon op stil (bij wijze van; ze mag alleen door haar man gebeld worden als het huis in de brand staat hahaha) Mijn vriendin heeft het zo zwaar en ik kan haar niet helpen (burnout) dus een weekendje weg ergens in de achterhoek met zwembad, niets moet, alles mag.