ja natuurlijk annamama. dankewel. het is dus een fase waarin hij dingen doet zonder te vragen inderdaad. het komt omdat hij mijn antwoord raadt(nee). hij is weer gegroeid en kan meer, dus hij laat dat zien door expres dingen anders te doen om mij te laten zien dat hij van alles kan. hij heeft aan nieuwe regeltjes toe. hij vroeg inderdaad of hij een ei mocht koken. mijn antwoord was nee. meerdere keren. en toen dus ongehoorzaam gedrag.
Belize maar geef jij dan gewoon toe als hij toch suiker wil? Ook al pakt hij het zelf? Dat vind ik inderdaad meer ongehoorzaam dan toe zijn aan meer verantwoordelijkheid. Ik bepaal wat er gegeten word hoor no way dat ze dat zelf gaan pakken.. Helpen is heel iets anders vind ik.
Kun je hem hierin niet voor zijn? Dus zelf dingen bedenken die voor hem net wel-niet niet te doen zijn? Zodat het voor hem een uitdaging is? Hier werkt dat heel goed als hij in een bui is waarin hij pest pittig is. Dan bedoel ik niet een dagje pittig, nee een aantal weken. Soms is het lastig om wat te verzinnen. Laatste keer hier was dat hij zelf zijn kleren mag uitzoeken. Hij komt mij dan 'verrassen'. En glundert. De regel die ik stel is dan wel dat hij het eerst laat zien. Verder is het nu dus met eten klaar maken voor het gezin 's morgens. Dit heeft hij helemaal zelf bedacht. Hij gaat dan zelf naar beneden, dekt tafel, en smeert het brood voor ons allemaal. Koffie mag hij niet zetten (is regel), dus pakt hij karnemelk (eigen initiatief).
hij ziet me niet terwijl hij dat doet(geheime toezicht!). maar later besprak ik het met hem over suiker enzo. hij snapt nu dat hij geen suiker in zijn melk mag doen zonder het te vragen. (zijn verdediging was dat nesqueick net zo suikerig is als gewone suiker, omdat nesquick altijd mag, moet suiker ook mag af en toe kunnen) omdat ik weet dat hij het een beetje moeilijk heeft laat ik hem en doe alsof ik niet zie. anders moet ik te veel strijden aan gaan met hem.
hij wil nieuwe dingen uitproberen, nieuwe grenzen. het is niet ongehoorzaamheid. alleen dat wat hij wilt botst met de huidige regels. hij is erg lief, en luistert echt goed naar mama, volgt de regels altijd uit zichzelf en doet zijn best. geen ongehoorzaam kindje. soms is het gewoon de tijd om het samen anders te gaan doen.
En daarnaast is het ook een pienter ventje! Wat met zijn redenatie over suiker en nesqueick heeft hij natuurlijk ook gewoon gelijk... Toch als hij suiker er toch in doet ondanks dat jij hebt gezegd dat het niet mag vind ik dat ongehoorzaam. Ook al heeft hij voor zichzelf een hele goed reden gevonden waarom het wel kan. Ik herken mijn zoontje hier heel erg in! Ook hij doet soms dingen die niet toegestaan zijn, omdat hij een reden heeft bedacht, die soms nog klopt ook, waarom het wel mag. Ik probeer er toch op te hameren dat hij het niet mag, omdat het niet mag van mama. Dus ook al heeft hij een goede reden, dan mogen sommige dingen gewoon niet, omdat mama het niet wil. Natuurlijk mag hij zijn verhaal kwijt en soms kunnen dingen veranderen, maar niet zonder uitdrukkelijke toestemming.
kijk, als ik ooit expliciet gezegd had dat hij geen suiker in melk moest doen dan zou het ongehoorzaamheid zijn. maar ik heb zo algemeen gezegd, en dat zeg ik vaker, dat teveel zout en teveel suiker eten niet zo gezond is. dat is wat hij weet. hij experimenteert met de dingen die in de kast staan. hij mag de kast sinds een paar weken in. daarvoor was het niet toegestaan. nu wel. daar staat zijn nesquick en hagelslag voor zijn ontbijt. hij vindt het erg leuk dat hij de kast in mag, maar na een paar weken wil hij dus niet alleen die dingen pakken maar experimenteren met de andere dingen die hij daar ziet. omdat hij zo slim is kan ik niet zo strak en streng zijn met hem. want het voelt dan alsof hij zijn hoofd niet mag gebruiken. bij een goede reden is er niks aan de hand. maar hij krijgt uitleg en expliciet verbod als dat nodig is voor de volgende keer. ik weet het nog steeds niet wat hij qua vrijheid er bij kan krijgen. de moestuin idee is geweldig. maar we hebben dakterras en daar heeft hij al zijn eigen planten in 2 grote potten. hij zorgt echt goed voor zijn planten. hij weet dat hij niet aan fornuis mag bedienen. daarom deed hij de pan niet op het vuur. hij is een pientere jongen inderdaad. als je bij hem 1 ding toe laat gaat hij nadenken en meer uitproberen. dingen waar ik dan niet aan gedacht heb komen ter sprake. dat is niet erg. zo weet ik ook wat ik expliciet moet aangeven.
Ik heb heb het idee dat je er enorm veel overna denkt. Tja en wat nou wel mag en eerst niet? Geen idee, dat gaat vanzelf. Hoe komt het dat jullie van die concrete voorbeelden nodig hebben? Ik vind bepaalde dingen wat ver uit elkaar liggen. Wanneer ik mij dochter in de keuken bezig zou zien met een pan met eieren zou ik wel direct vragen wat ze van plan is en of ze dat eerst aub even kan vragen want ik ga haar niet het fornuis laten bedienen. Ook gaan we niet zomaar allemaal dingen tevoorschijn halen . Daarentegen kan mijn jongste zoon al in de kast met hagelslag en lekkers. Ze zijn heus weleens over de scheef gegaan en is er wat suiker op de grond beland of hebben ze hagelslag uit het pak gegeten, nu hebben ze wel geleerd dat dat niet de bedoeling is. Dus die experimenteerfase is al even achter de rug. Douchen doen de oudste 2 ook zelf, maar dus wel gewoon even vragen.
nee ik leg daar geen nadruk op hoor, het is gewoon dat is de topik hierover. ik dacht eigenlijk dat mijn zoon teveel vrijheden kent en best veel van hem verwacht wordt. ik wilde van andere moeders horen hoe het bij hen werkt. en hoe men denkt wanneer je kind meer aan kan. en hoe dat allemaal voelt. ik merk dat de kids vanaf 5 jaar best extreem veranderen tot 6-7 jaar oud. dat vind ik een belangrijke leeftijd en gewichtige fase van 2 jaar die er nu komen. ik denk zelfs dat het net zo belangrijk is als de eerste 2 jaren van een baby.
Je moet het gewoon laten gebeuren en als het je eigen grens bereikt dan moet je daar regels geven. Voor mij is zelf een ei koken echt wel de grens. Ook voor mijn 7 jarige.
ja inderdaad. dat is ook hoe ik doe. ik laat hem en ik zie waarmee hij komt. maar ei koken lijkt me echt raar. en toch; fornuis heeft eigen aansteker dus dat hoeft hij niet te doen met een lucifer of zo, het is makkelijk te bedienen. hij weet ook de tijd alarme in te zetten voor koken. maar wat wel eng is is dat de pan weer met hete water en eieren weer aangepakt worden. dat mag hij niet. hij moet het dus laten dat het vanzelf afkoelt. hij zegt dat ook zelf. ik mag dan kiezen; of hij wacht dat ik de vuur aanzet, en daarna het afkoelt. of gewoon NIET DOEN. dat gaat dus bij me niet echt vanzelf. ik moet er echt aan denken en beslissen. ik kan me niet voorstellen dat jullie dat niet hebben. o ja; ik heb een ondernemend kind. ik ga hem niet 'totaal' begrenzen dan wordt hij heel jong depressief. zijn ondernemende en ontdekking gerichte karakter moet wel een redelijke ruimte hebben. zo komen wij samen uit. hij is een voorzichtige slimme jongen. hij probeert dingen alleen als hij zeker is dat hij het kan(ernstige faalangst heeft hij dus hij denkt echt eerst na voordat hij iets onderneemt) maar ik ben gewoon nieuwsgierig naar de andere ouders hoe dat allemaal gaat bij hun 5 jarige. je kun ook voorbeelden geven over je 7 jarige. hoe het ging toen hij 5 jaar oud was? waren er vrijheden waar achteraf bleek 'te vroeg gegeven' of verantwoordelijkheden die terug geroepen moesten?
Eieren gaat ze hier gewoon niet koken. Gasfornuis heeft hier ook een eigen ontsteker maar vind het gewokn too much voor een kind van 6,5. Vuur, kokend water.. Naar mij idee gewoon teveel dingen die kunnen mis gaan. Het isook totaal nog niet aan de orde om dit haar te leren. Bed opmaken, tas inpakken, brood smeren, opruimen, huiswerk maken en onthouden dit te doen, zelf wassen, tafel dekken zijn voor mij nu genoeg taken. Ik vind het best apart dat je het zo moeilijk vind zulke dingen te bedenken.
Hier ook al veel langer, hoor, maar ze staat niet in mijn handtekening en her is wel handig voor TS om te weten hoe oud ze nu is. En beter een heel scherp mes dan een dat aan de botte kant is, dat is veel gevaarlijker met eraf glijden, te veel kracht moeten zetten etc.
Nou ja, omdat je aangaf dat hij nu pas een boterham smeert, dacht ik dat hij de voorbeelden die ik opnoemde ook niet deed. Helpen met koken kan op allerlei andere manieren natuurlijk, vinden kinderen vaak leuk. Helpen schoonmaken, auto wassen, wieden, was ophangen, opvouwen, stofzuigen, samen boodschappen doen, kerstboom op- en aftuigen, noem maar op. Eigenlijk zo'n beetje alles in het huishouden, haha.
Ik lees al een aantal keer dat dit bij veel gezinnen vanzelf gaat. Ik denk dat dit ook meestal zo is. Hier merk ik dat bij de jongste twee ook. Zij krijgen gewoon geleidelijk meer dingen die ze zelf kunnen en mogen, en later ook moeten doen. Het zoontje van TS heeft een wat ander karakter, ik denk vergelijkbaar met mijn oudste. Ook hij is faalangstig, en begint echt alleen ergens aan als hij overziet dat hij het eindresultaat bereiken kan wat hij voor ogen heeft. Het is hier vaak zoeken naar de juiste aanpak voor hem. Hij is echt zo'n ander kind als hij goed in zijn vel zit, dat is op moment als hij het gevoel heeft dat hij er toe doet. Zo'n ervaring heeft hij bij het klaarmaken van het ontbijt voor het gezin. Zeker als hij dit zelf bedacht heeft. Na een aantal weken heeft hij wat nieuws nodig, soms zoekt hij dat zelf. Maar soms merk ik dat hij niet lekker in zijn vel zit, dan zoek ik met hem mee. Dat hoeft niet perse in verantwoordelijkheden te zitten. Hier wil ik aan de slag met het leren dat falen niet fout is, maar dat je daarvan leren kunt. School gaat hier ook mee aan de gang, want daar speelt dit ook. TS, nog praktische tips. Misschien kan je hem verantwoordelijk maken voor het bijvullen van de toiletrollen. Houdt hij van koken of bakken. Maak eens een cake, boterkoek of iets anders simpers (blijf erbij natuurlijk), en laat hem afwegen en dergelijke. Laat hem bedenken voor wie het is, en waarom. Hier werken dit soort dingen erg goed om weer in een positieve spiraal te komen.
Ik heb ze veel dingen al vrij jong zelf laten doen, tenminste als ik het met andere kinderen vergelijk. Zelf brood smeren vanaf zo'n 2,5 jaar. Koffie zetten, ze mogen al vanaf een jaar of drie in het weekend alleen naar beneden, zelf een ontbijten maken, gewoon een bakje muesli of pap, is niet zo moeilijk. Ze moeten dan ook de kat voeren, anders gaat hij naar boven miauwt hij ons wakker. Ze mogen zelf drinken inschenken, fruit pakken en in stukken snijden. Ze mogen blokjes om fietsen, mijn dochter mocht met vier jaar ook alleen naar het speeltuintje vlakbij, maar dat is een kind wat zich goed aan de afspraken houdt. Mijn zoontje niet, dus die mag zelden en als hij gaat, houdt hij zich niet aan de afspraken, maakt ruzie etc. Verschilt per kind. Hij mag wel zelf naar buurkinderen enzo om te vragen of ze willen spelen. Zelf douchen, afdrogen en aankleden kan hij ook zelf, maar ik help hem vaak nog even, omdat dat wat sneller gaat en hij soms vreemde kledingcombinaties uitzoekt. Alleen koken mag hij niet, hij ziet niet snel het gevaar ergens van in. Vast nog wat dingen, waar ik nu niet op kom.