Minimaal beleid heb ik ook aan zitten denken, maar das een ander probleempje. Dan voel ik me schuldig, het zelfde dus met vragen om iets te doen of te helpen. Vraag het wel maar met pijn en moeite. Wat betreft de financiën, tja hij denkt dat er een baan uit de lucht komt vallen voor zijn WW afloopt. Voor nu vind ik het wel fijn dat hij thuis is voor de kleine, geen opvang, geen haal en breng stress, dat is wel erg lekker. Normaal werk ik meer uren maar heb gekozen voor een dag ouderschapsverlof, in het allerergste geval kan ik weer volledig gaan werken. Even over het overnemen van taken waar hij mee bezig zou zijn of commentaar daarop. Dat doe ik niet, ookal vind ik misschien dat hij met de Franse slag een stofzuiger door de tent gooit. Ik ga daarna niet lopen zeiken dat t niet goed is of het overdoen. Ben allang blij dat t dan gedaan is. Zeker nu de kleine t hele huis doorgaat.
Maar voor wie voel je je schuldig, en vooral waarom? Want ik denk eerlijk gezegd dat dat het grootste gedeelte van het probleem is..
Hier heeft de instelling van de vrouw heel veel mee te maken.. In deze topic lees ik al heel veel dingen als: - je moet duidelijk maken wat je wilt, - hij moet jou helpen - maak maar een lijstje voor hem. Draai de situatie eens om. Denk je dat al die mannen van thuisblijvende vrouwen zich ergens schuldig over voelen, of vinden dat de vrouw HEM helpt in de opvoeding van zijn kind? Nee, hoor Ze verwachten gewoon dat het huishouden gedaan is, eten op tafel staat en hun kind opgevoed wordt. Op het moment dat ts zelf deze instelling aanneemt, gaat haar man pas verantwoordelijkheid voelen. Het is ZIJN huishouden en ZIJN kind, en hij is daar verantwoordelijk voor. Geen lijstjes geven of voorkauwen, want daarmee geef je hem alleen taken, geen verantwoordelijkheid.
Tja, ik probeerde het voorzichtig te brengen. Maar als ik een man zou hebben zou ik dus verwachten dat het een volwaardige relatie betreft en dat de taken evenredig verdeeld zijn. Heel cru gezegd, maar degene die de meeste uren buitenshuis werkt doet het minste binnenshuis, ongeacht of dat nou de man of vrouw is. Maar ik kan me voorstellen dat als je huishoudelijk werk niet van huis uit mee gekregen heb (zoals bij mij zelf het geval was), het een ingewikkelde klus kan zijn. Gelukkig ben je nooit de enige als je ergens tegen aanloopt, en ik heb zelf veel gehad aan schema's en lijstjes van het internet. De huishoudschool van vroeger was echt zo gek nog niet. Dus het is belangrijk dat ts erachter komt wat het werkelijke probleem nou is. Heeft hij een beginnende depressie, heeft mamma altijd alles gedaan of vindt hij het zijn taak niet.
Of hij is gewoon lui en vindt het niet leuk. Er hoeft niet altijd een diepgaande reden achter te zitten. Hem een kans geven er de verantwoordelijkheid voor te nemen en het zelf te regelen is misschien wel een goed idee. Verder zou ik toch echt het kleuterbeleid gaan invoeren als hij hardnekkig niks blijft doen. Eten halen/maken voor jezelf en kind. Alleen voor jezelf en kind wassen enzovoort. Wie niet luisteren wil moet maar voelen. Ik heb mijn man hier ook voor gewaarschuwd. Rustig uitgelegd dat ik zijn hulp nodig heb, zeker als ik straks weer werk. Dat ik nu het gevoel heb dat hij net zolang wacht met dingen tot ik het toch wel doe. Dat laatste vond hij erg om te horen, maar hij is zich er nu wel van bewust! Hij wat meer zn best doen, jij wat meer loslaten.. dan moeg je al n eind komen. En over baby vermaken en vervolgens in de wipper zetten.. ook bekend hier.. je kunt hem niet opdringen met baby te spelen. Je kunt hem wel uitleggen dat een band opbouwen niet alleen gebeurd wanneer hij het wil. Maar een keertje alleen spelen is ook niet slecht hoor!
Lui, ja lekker excuus. Maar als mijn vriend zou gaan zitten gamen terwijl ik aan het opruimen /schoonmaken ben terwijl ik doordeweeks heb gewerkt en hij ook nog te beroerd is om op de kleine te letten cq iets leuks met haar te doen, dan zou ik toch echt de computer door het raam gooien. Als je daarintegen met z'n tweeën 's ochtends door het huis heen gaat dan kan je 's middags bij wijze van spreken samen gaan gamen.
Ik heb niet alles gelezen, hier zou het heel simpel zijn. We maken een huishoudschema en spreken af wie wat doet, en dat zou dus grotendeels voor mijn man zijn. Nu ben ik op dit moment thuis met mijn dochter en ik moet ook het huishouden runnen, waarom zou hij dat niet kunnen? Dan leert hij het maar. Lui gedoe heb ik niets aan, zou ik ook simpel weg niet me akkoord gaan.
ja vind zeker je meer mag verachten. bij ons is het omgedraaid. Mijn man werkt ik zorg voor de kids de dieren en huishouding. Mijn man gaat smorgens half 8 weg is half 6 thuis. Hij brengt onze dochter naar bed en onze zoon poets hij de tandjes van. zo hebben de kids toch wat contact met papa door de weeks en hij heeft het lekker rustig. Ik vind als je moe van werk komt je niet nog bezig hoeft te wezen met nodige dingen alleen leuke dingen met de kids of iets kleins zoals verhaaltjes lezen bij het slapen gaan en tanden poetsen. en ja als je de hele dag dieren, kinderen en huishouding door doet ben je savonds net zo moe als iemand met een baan denk ik hoor maar dan wel de hele huishouding en niet alleen afwas HIHI