Een nachtmerrie, maar geen ondenkbare. Ik wil daar helemaal niet over nadenken eigenlijk, maar verstandig is het wel. Ik ben benieuwd of en hoe jullie dat geregeld hebben? Is het ook vastgelegd? Stel dat door een ongeluk of iets anders vreselijks jullie er op een dag niet meer zijn, wie neemt dan de zorg van jullie kind(eren) over?
Bij ons gaan ze naar de oom en tante van mijn man (tante is nakomertje dus nog jong). Mochten ze niet meer bij elkaar zijn en of door wat voor reden niet meer voor ze kunnen zorgen gaan ze naar mijn broertje. Dit staat in onze testamenten.
Bij ons hebben we bij de notaris vast laten leggen dat mijn zus de voogd word van onze kind(eren) zij bepaalt dan waar de kind(eren) naartoe gaan en blijft tot de kind(eren) 21 jaar zijn financieel belast.
Ons mannetje gaat naar mijn ouders en als hun er niet meer zijn naar mijn broer. Staat vast in ons testament.
Ik heb dat bij mijn zoontje, toen mijn water al gebroken was, nog vast laten leggen in mijn testament. Zat ik daar, op een dikke handdoek bij de notaris, afspraak stond toch al en had nog geen weeën dus vond dat dat nog even prima kon Maar nu ik weer zwanger ben zal ik mijn testament moeten aanpassen; toen was ik alleen, nu heb ik wél een partner en moeten we het er nog goed over hebben waar we voor gaan kiezen. Ik denk er ook liever niet aan maar vind het wel erg belangrijk om dit soort dingen goed vastgelegd te hebben. Voor mijn zoontje heb ik besloten, in overleg natuurlijk, dat hij naar mijn zus gaat maar voor alle zekerheid heb ik, mocht haar man er uiteindelijk toch niet voor zijn, een opvolgend voogd benoemd. Op die manier is er altijd zekerheid. Maar we gaan er vanuit dat we het nog héél lang zelf mogen doen hoor
Ik moet het nog laten doen, maar wij gaan via de vrederechter een lijst laten vastleggen van voogden. Doe je dat niet in België, dan gaan ze eerst naar de familie in eerste graad kijken, de grootouders dus, en daar zijn we totaal niet mee akkoord. Stel je een lijst op, dan wordt die in de plaats gevolgd. Bij ons gaat ze naar de peter. Moest hij niet kunnen gaan ze naar de tante. Ik vind het wel belangrijk dat je zorgt dat je kinderen goed terecht komen, je weet immers nooit. Goed dat dit topic me eraan herinnert, ik zal morgen eens bellen...
In n testament vastgelegd dat ze dan naar mijn schoonouders gaan. Zij zijn nu ook gastouder van de kids vanaf kleins af aan en kennen ze door en door, en daarbij zijn het schatten van mensen!
Wij hebben bij de notaris vast laten leggen dat onze zoon naar mijn broer gaat, als mijn vriend en ik zouden komen te overlijden.
Wij weten het nog steeds niet en hebben dus ook nog niks geregeld, helaas. Ik wil sowieso niet de (schoon)ouders, ik wil graag dat zij gewoon opa en oma kunnen blijven. De zus van mijn man is om meerdere reden niet geschikt naar onze mening. Mijn broertje (en zijn vriendin) hebben in huis genoeg ruimte en zijn verantwoordelijk genoeg, maar nog wel redelijk jong (24) en zelf echt nog niet bezig met kinderen. Mijn zusje (en haar vriend) zijn ook verantwoordelijk genoeg, zijn iets ouder dan mijn broertje en zijn vriendin (26 en 28) en mijn zusje heeft echt al een kinderwens, maar zij hebben een heel klein appartementje en dus echt geen ruimte voor 2 kinderen. Dus ja...zodoende dat we nog twijfelende zijn...
Dat idee hadden wij ook maar bedachten ons dat mocht ons iets over 7 jaar gebeuren ze ook echt pubers zijn en opa en oma te oud om kinderen en zeker pubers op te vangen. Ik vond het heel lastig een goed adres te zoeken. Wij zijn bij oom en tante uitgekomen omdat ze iets ouder zijn dan wij, al een puber in huis hadden en heel lang bezig zijn geweest om nog meer kindjes te krijgen. Helaas veel miskramen en doodgeboorte. Zij hebben er dus bewust voor meer kindjes te gaan en hebben het financieel goed.
Op jonge leeftijd gaan ze naar mijn schoonmoeder maar als ze wat ouder en zelfstandiger zijn naar mijn moeder, ze woont hier in de wijk maar heeft wel een eigenzaak. Onze moeders kunnen het onderling goed vinden en mochten hun het anders willen of de kinderen dan komen ze daar wel uit. Staat ook vast bij de notaris.
Bedankt voor de reacties tot nu toe. Ik vind het zo moeilijk... Mijn broertje is verstandelijk gehandicapt en hoewel mijn zusje officieel 'niets heeft', kan ze niet goed voor zich zelf zorgen (ook moeilijk lerend, wajong). Door mijn jeugd voelt het niet goed om mijn ouders als voogd aan te wijzen. Ze zouden het dolgraag willen, maar ze staan zo anders in het leven. Het is te privé om dat uitgebreid hier neer te zetten, maar ik wil voor dochter een andere jeugd en wil dit risico niet nemen. Mijn schoonouders zijn 65+ en hoewel nog kwiek, we twijfelen of ze dit wel kunnen... Ik heb een lieve oom en tante, we hebben er niet veel contact mee, maar ze zijn zo lief voor dochter. Ik kan goed met mijn tante overweg, ze hebben zelf kinderen (al ouder) en het is zo'n fijn gezin... Het liefste zou ik dochter dan daar zien, maar ik vind het nogal wat om dat te vragen, om de opa's en oma's te passeren. Het is niet niks...
Ik heb niemand meer, ze zouden naar mijn schoonzusje gaan maar die vind 4 teveel. En uit elkaar halen wil ik niet. Zal het dus voor nu echt niet weten maar wil er ook niet teveel aan denken
Wij hebben in onze testamenten laten vastleggen dat er een bewindvoerder wordt aangesteld (een vriendin van ons) die dan onderzoekt wat het beste is voor onze kinderen. Situaties veranderen en daar willen we graag op anticiperen (zo is mijn zus inmiddels gescheiden, zijn mijn schoonzus en zwager terug gemigreerd naar Nederland, woont beste vriendin nu in Nederland maar over 5 jaar misschien in Dubai. Ouders zijn voor ons geen overweging. Ouders moeten in de rol van grootouders kunnen blijven is ons idee (geen opvoeders) en daarnaast zijn zowel mijn moeder als mijn schoonouders al aardig op leeftijd. Zij hebben hun kinderen al grootgebracht.
Wat een goede optie Cygnet. Daar had ik nog niet over nagedacht en in kan me ook helemaal vinden in je beredenering.
@ Cygnet: Hm, dat is ook een goed idee. Ik vind het dan wel evengoed lastig te bepalen wie we als bewindvoerder aan zouden moeten wijzen. Maar het is zeker het overwegen waard.
wij hebben nog helemaal niets op papier staan, om te stomme reden dat het gewoon een hoop geld kost om het vast te laten leggen en we dat helaas op dit moment niet zomaar kunnen missen Ik hoop toch voor haar eerste verjaardag iets vast te kunnen laten leggen
Klinkt idd als een goed idee maar hoewel de omgeving veranderd, veranderen vriendschappen ook. Onze notaris gaf ook aan een eerste, tweede en derde wens aan te geven. Zelf heb ik meegemaakt wat er voor problemen er ontstaan als beiden mensen komen te overlijden en er een kindje achter blijft. Er wordt werkelijk gevochten om het kind en spullen. Ik vind het eerlijk gezegd nogal wat onder zo'n druk de keuze bij een vriendin neer te leggen. ze zal nl. Niet iedereen tevreden kunnen stellen en de wens van een overledene wordt sneller gerespecteerd denk ik. Wij hebben het vast moeten Leggen omdat we geen contact hebben met mijn schoonouders en zij in dat geval over lijken zouden gaan. Ook willem we dat ze alle drie bij elkaar blijven.
Inderdaad een hele goede optie. Wij hebben het ook nog niet vastgelegd. Schoonouders zijn erg lief en hun manier van leven past ook wel bij hoe wij het graag zien voor die kleine. Echter past mijn moeder 1x per week op en die zou zich gepasseerd voelen. Daarnaast moeten zij gewoon opa en oma blijven zoals Cygnet zegt. Mijn broertje en zijn vriendin vind ik nog niet verantwoordelijk genoeg (eeuwige studenten) ondanks dat hun leeftijd wel een groot pluspunt is (26 en 25). De broer van mijn man en zijn vriendin vinden wij om meerdere redenen niet geschikt en hele hechte vrienden hebben we niet, meer goede kennissen.