ik heb eventjes een klaagmomentje ben nu 29+4 weken zwanger, en zit nu al sinds 22 weken thuis ivm harde buiken en voorweeën. ik begin me nu thuis verschrikkelijk te vervelen, ik kan niet veel, want bij het minste of geringste krijg ik weer last van die verschrikkelijke voorweeën, en dat is natuurlijk niet helemaal goed met dit termijn.. sinds een week gaat slapen ook steeds slechter, en ben ik zo verschrikkelijk uitgeput. Heel de dag misselijk, hoofdpijn mijn darmen werken niet zo heel goed mee (als in, sorry voor de details, verschrikkelijke diarree de ene keer en obstipatie de andere keer) en heb overal jeuk. Het belangrijkste is natuurlijk dat met mijn kindje alles helemaal goed gaat, ze is kerngezond en groeit goed, en daar ben ik ook wel heel dankbaar voor. Als ik er in mijn omgeving (met vriendinnen of familie) over praat krijg ik vaak als antwoord; wacht maar tot de kleine er is, dan slaap je helemaal niet meer en heb je geen tijd meer om te rusten. Maar dan doe ik het nog ergens voor, nu is het gewoon 4 uur slaap per nacht om helemaal niks.. terwijl als ik straks maar 4 uur slaap dan heb ik in ieder geval een kleine meid die me wakker maakt, en niet dat ik steeds wakker word door al die rotkwaaltjes! Ik ben bang voor veel dingen, ben ik straks niet uitgeput al voor ik uberhaupt moet bevallen? Komt de kleine niet te vroeg, omdat mijn lichaam zich verzet? kan ik een volgende zwangerschap wel aan? (ik wil graag 3 of 4 kinderen, maar ben dus bang dat mijn lichaam er gewoon geen zin in heeft) gelukkig hebben we alles al klaar voor de komst, maar baal er zo van dat ik niets meer kan doen.. en het vervelende is dat de nesteldrang nu dus heel erg begint te komen, maar een simpel klusje als de 90 vierkante meter waar we wonen te stofzuigen kan ik al niet meer.. Ik wil gewoon kunnen genieten van de zwangerschap, maar dit is zo verschrikkelijk beroerd!!
ooooh ik herken t zo!!! ik heb dan ook nog 2 kids rondlopen waarvan de jongste het flikt zodra het buiten licht word te gaan zingen in zn bed..... dus ik moet er 3x uit om te plassen. en 6x om hem terug in bed te leggen. zo vermoeiend!!!! nog effe volhouden maar
Bij de bevalling moet je wel, dat regelt je lichaam. Elke zwangershap is anders. Mijn eerste was probleemloos en nu laag ik overal over... dat zegt dus niks. Heel veel sterkte en probeer er desondanks nog iets van te maken.
Misschien een leuke hobby/bezigheid zoeken waar je je energie in kwijt kunt (dat kleine beetje wat je nog hebt) en waar je vervolgens ook een soort van positieve energie van terug krijgt! Ik zit zelf nu ook anderhalve week thuis en de verveling sloeg al toe - afgezien van de huishoudelijke klusjes begon ik mij ook stierlijk te vervelen. Ga gamen/computeren, tv/series/films kijken, lezen, fotograferen, foto's inplakken, scrapbooken, haken/borduren/naaien, op zwangerschapscursus, of simpelweg naar de knutselafdeling van de Action zodat je een reden hebt om uit bed te komen elke dag. Het helpt waarschijnlijk niet elke dag gevoelsmatig, maar toch wel merendeel van de tijd, als je gewoon iets te doen hebt en bezig blijft. Verder is het ook gewoon pittig zwaar. Slaapgebrek is niet iets wat je moet oefenen, dus wanneer je nu slaap tekort komt, probeer het dan gedurende de dag in te halen. En zeg maar tegen de mensen in jouw omgeving die het niet begrijpen met die stomme opmerkingen over 'wacht maar totdat de baby er is, dán heb je pas slaapgebrek' dat je hen acht zwangerschappen gunt Het begint namelijk al veel eerder.
@joyce; zoals je weet van het augustus buikjes clubje, zit ik veel achter de naaimachine, maar heb onderhand alles wel een beetje gemaakt.. k heb verder niet zoveel met knippen en plakken ik kijk veel films, en heel de dag zit ik dus hier op zp of fb
Ja ik weet dat je dat doet, maar schijnbaar is het niet iets waar je heel veel voldoening uit haalt óf niet voldoende om de dag mee door te komen. Dus wellicht zijn er nog meer opties? Een leuke game installeren om jezelf een uur of vijf mee te vermaken ofzo? Ik heb de Sims 3 erop staan en als ik even niet op let is het zo vijf uur en kan ik aan het eten beginnen. Zulk soort hobby's.
aller eerst even dikke digi knuffel voor jou lieverd... wat vervelend dat je steeds vaker zo mega PieP voelt... kan mij wel in verplaatsen zit dan al een tijd tijd en sinds een paar weken zijn dei stomme mini dingen natuurlijk te veel en is het echt afzien... ja ik probeer dus echt afleiding in andere dingen te zoeken.. en wat bij mij vooral werkt maar dat komt omdat natuurlijk iets anders heb dat ik blij moet wezen dat ik niet in het ziekenhuis lig en dat ik lekker in mijn huis mag rusten... klinkt misschien stom en natuurlijk mag je een heerlijk dip hebben dat is menselijk maar probeer iets te vinden wat je weer even op de wereld komt en het positief ziet... ik kan het ook heel slecht hoor maar doe mijn best..
Ik geniet ook wel van de kleine meid, dat is het niet.. Ik word alleen knetter gek van dat lichaam van me die niet mee werkt.. Zitten is al niet lekker, krijg ik heel snel last van mijn rug en bekken van, dus ik kan eigenlijk veel al alleen maar liggen
heel herkenbaar meid... hier kan ook vrij weinig of ik word hondsberoerd doordat er een bloeddruk stom gaat doen... in iedere geval zal wel lekker blijven lullen hier desnoods met sommige op fb gewoon proberen de dag door te komen... van je af schrijven werkt ook gewoon goed dus hou je vooral niet in
Even een digiknuffel voor jouw Natalja, Snap dat je er doorheen zit. Het is ook gewoon frustrerend dat je niet zoveel meer kan. Maar wat de andere ook zeggen, probeer toch echt een beetje afleiding te zoeken. Je moet er toch nog een tijdje doorheen. Wat die slapeloze nachten betreft, dat is heel herkenbaar en heel frustrerend. Ik slaap ook al weken erg slecht en dan breekt ook echt een beetje op. Bij de oudste twee sliep ik op het eind bijna helemaal niet meer, maar op het moment van de bevalling, krijg je echt zoveel adrenaline dat het je echt wel lukt om de bevalling door te komen. Elke zwangerschap loopt ook weer anders. Daar is echt niets van te zeggen. Heb nu klachten die ik nooit heb gehad, zoals bloeddrukdalingen en klachten die ik de vorige keer had heb ik nu niet. Er is dus niets van te zeggen. sterkte meid!
Ik had het niet, maar voel wel met je mee! Probeer gewoon niet te veel te doen, uiteindelijk hoeft je huis niet spik en span schoon te zijn als de baby er is hoor. En alles zal zichzelf wel uitwijzen, het huis hoeft niet gereorganiseerd te worden. Misschien kan je wel andere dingen doen, zoals breien of naaien van babykleertjes of dekentjes of je zwangerschapsfotos in een boek plakken of zo van die dingen (ik zeg maar iets hoor, heb zelf geen idee van breien etc.). Het is waar dat de eerste weken moeilijk zijn omdat je om de 3 uur wakker bent om de baby te voeden, maar het is inderdaad een dankbare job omdat je er zoveel voor terug krijgt. Probeer te denken aan je kleintje wanneer je er eventjes door zit of een vriendin te bellen of zo, daar zijn die ook voor.
Ben ooit begonnen om te leren brijen, maar krijg dat niet voor elkaar.. Ik naai veel, heb voor de kleine al badlakens gemaakt de lakentjes voor in het ledikantje, gordijnen voor babykamer, vlaggenlijn, mutsjes, kruikenzakken, knuffeltjes, voor mezelf een luiertas met verschoonkleed, ook een verschoonkleed voor man. 2 luierzakjes een zakje voor de billendoekjes. Je kan het zo gek niet bedenken en ik heb t al gemaakt.. Vriendinnen; ik ben nog maar 21 en al m'n vriendinnen studeren, feesten en denken nog lang niet aan het leven als getrouwde vrouw en kinderen krijgen.. Daardoor hebben ze me een beetje laten stikken.. In die bijna 8 weken dat ik nu thuis zit heb ik nog nooit een berichtje gehad met hoe ik me voel.. En als ik een berichtje stuur of ze zin hebben om bijv te lunchen hebben ze het te druk met andere dingen
Niet goed kunnen slapen is funest, of je nu zwanger bent, net een baby hebt gekregen of 'gewoon' niet kunt slapen. Belangrijk is idd de al eerder genoemde afleiding, maar ook dat beetje energie gebruiken om buiten te zitten, even een kort blokje om te gaan. Van alleen maar liggen wordt je vaak nog moeier. Ik snap dat dat in jouw geval wel heel moeilijk is, maar als je even naar buiten loopt (weet niet of je een tuin hebt, maar zeg naar achter in de tuin en terug) en dan meteen daarna buiten op een ligbedje gaat liggen? Ik probeer dan echt rust te pakken, ook al slaap ik niet. Dan lig ik een beetje naar de bladeren en wolken te kijken, en geniet ik (nu dan he!) van het mooie weer. Dat we dat mogen meemaken. Misschien kun je ook een zwangerschapsmassage proberen? Er zijn mensen die bij je thuis komen met hun spullen? daar ga je van ontspannen, en dat kan helpen bij de slaap. Is natuurlijk niet iets voor iedere dag, maar kan leuk en fijn zijn. En wat betreft die bevalling - zoals al gezegd, dat regelt de natuur wel voor je. Tuurlijk is het zwaar als je al moe bent, maar probeer je daar vooral niet te veel op te focussen - je kunt er namelijk echt niets tegen/voor doen, behalve proberen te rusten. En wat de volgende 2 of 3 kids betreft - idd, iedere zwschap is anders. Bij mij is deze veel zwaarder dan de vorige, en bij mijn schoonzus was de tweede juist veel makkelijker dan de eerste. Niets van et zeggen (behalve dat je misschien, mocht het lukken) je lichaam een beetje laat bijkomen van deze zwschap voordat je weer zw raakt. Heel veel sterkte, en blijf genieten!
Ik heb helaas geen tuin, wel een balkonnetje maar die stoelen zitten helemaal niet lekker.. Lopen gaat al niet, woon op 2e verdieping van een flat en naar beneden lopen krijg ik al harde buiken van
Wat ontzettend vervelend zeg om dan toch een beetje de enige te zijn; volgens mij had ik dit idd in een ander topic al eens gelezen van je. Doe je aan zwangerschapsgym of een pufklasje of een voorbereiden op bevalling iets? daar kun je nl ook veel mensen door leren kennen, die in een zelfde fase zitten als jij?
Ja misschien is dit wat voor je Natalja, bij mij op de yoga zit ook iemand die niet meer mag werken vanwege harde buiken, maar zij doet wel de yoga. Dan ben je er toch even uit.
Zwangerschapsgymnastiek mag niet van de Vk, moet echt m'n gemak houden, en zulke "inspanningen" zijn al te veel.. Ik kan gewoon echt niet meer wachten tot augustus, ben sowieso benieuwd naar de kleine, maar kan ook niet wachten tot ik mijn eigen lichaam weer terug heb, het lichaam die ik ken zegmaar.. Waarvan ik weet wat het aangeeft.. En nu weet ik dat gewoon niet
Afleiding zoeken/hobby zoeken is idd leuk, ik zelf heb niet hetzelfde als Nathalja, maar kan me heel goed voorstellen dat het geringste al teveel pijn/moeite kost.. Blokje om wat voor de 1 bijv. heel simpel is, is voor haar een hele energieke klus..met het vervolg (hoe graag ze ook wil) ze NOG meer moe word.. en als je ondanks dat je ZO moe bent, nog niet lekker kan slapen .. lijkt me helemaal vervelend.. Ik weet dat ze veel aan naaien enz. doet, maar op een gegeven moment, wat ze zelf al zei, heb je alles al gehad.. denk dat zelfs een zwangerschapscursus te zwaar is, aangezien je toch in bepaalde houdingen moet gaan liggen/zitten.. als je snel last krijgt van je rug en bekken.. lijkt me ook geen pretje.. (ookal wil je heel graag) Wat vriendinnen betreft, zit ik een beetje in hetzelfde schuitje.. geen kip die aan me vraagt hoe en wat.. ondanks dat ik zo af en toe wat op fb zet bijv. Dus de mensen lezen het wel, maar tonen geen interesse, behalve "VIND IK LEUK!" Snap ook wel weer dat spelletjes op de pc goed bedoeld zijn (is Candy Crush iets voor je?) maar snap ook wel weer dat je niet de hele dag achter zo'n scherm wilt zitten.. Met familie/vriendinnen ff er tussenuit, als je alleen van die opmerkingen krijgt van "Wacht maar tot ze er is etc" .. ga je daar ook niet fijn mee om.. Dikke knuffel voor je Nathalja.. !