Hallo allemaal, Binnenkort willen wij voor de 4e ICSI-poging gaan. De eerste drie heb ik in Geertgen gehad, maar ik twijfel over wat ik nu moet doen; in Nederland of in het buitenland verder gaan. En welk ziekenhuis dan in het buitenland? Bij Geertgen zeggen ze dat alle extra's die ze in het buitenland aanbieden niet wetenschappelijk bewezen zijn, maar misschien zit 'onze' methode er wel bij. Van de ene kant denk ik dat ik het moet proberen, van de andere kant maakt het me aan het twijfelen. Ik heb er slapeloze nachten van; we zijn al 6 jaar aan het dokteren en soms ben ik zo moe van alles. Moedeloos wordt ik er van. Zeker nu mijn beste vriendin 'zomaar' zwanger is geraakt en alle gesprekken maar over 1 ding gaan. Ik heb het er echt heel moeilijk mee. wat raden jullie mij aan? En wat zijn jullie ervaringen in het buitenland? Gr. Judith
Wat ontzettend naar dat het tot 3 maal aan toe niet gelukt is. Begrijp ook best dat een onverwachte zwangerschap bij iemand in je omgeving dan best kan steken. Of je in NL of naar het buitenland moet gaan voor een behandeling weet ik niet. Ik weet jullie geschiedenis niet. Wel kan ik vertellen over waarom mijn vriend en ik voor Duitsland (Dusseldorf) hebben gekozen. In NL was het een en al ellende. Er werd een hoop fouten gemaakt en mijn lichaam werkte niet goed mee. De ene na de andere IVF werd afgebroken/gecancelled. Ik was een hormoonmonster maar waarvoor? Het leverde ons steeds niets dan ellende op. Wij hadden uiteindelijk besloten voor een intake in DD te gaan en dan daarna verder te beslissen. Wij ervaarden de Deutsche Gruntlichkeit als zeer positief. We kregen aanvullende onderzoeken. In NL werd ontkent dat ik wellicht vervroegd in de overgang zou komen. In Duitsland werd na 1 bloedonderzoek dit al wel snel duidelijk dat ik het dus wel had! In NL is meermaals mijn schildklier gecheckt maar het was altijd 'prima'. In Duitsland bleek uit bloedonderzoeken dat ik een auto-immuunschildklierziekte heb en ik moest eerst gruntlich door een endocrinoloog onderzocht worden voordat we mochten starten. Hierdoor zouden we geen kansen verspillen. We kregen later te horen dat in NL geen van onze pogingen zou kunnen slagen met mijn schildklier ed. Verder wat voor ons belangrijk is, is dat in DD: - alle emmy's die je niet direct terug krijgt worden ingevroren. In NL vriezen ze alleen zgn toppertjes in en ontdooid er slechts een kleine 60 % goed. In DD vriest men alles wat je dus niet direct terug krijgt en ontdooid er ruim 90 % goed. - In DD kunnen ze ook assisted hatching toepassen, mede als embryo glue (maar dat laatste weten wij pas net, tis trouwens geen echte lijm, maar een speciaal soort enzym) - In DD mag je zelf kiezen of je er 1, 2 of 3 emmy's per keer laat TP'en. - In DD krijg je de punctie altijd onder narcose. - In DD heb je altijd dezelde arts (noodsituaties uitgezonderd) terwijl ik in NL het gevoel had als openbare kijkdoos te fungeren - In DD gebruik je andere spuitschema's/andere medicijnen. - In DD mag je als patient meedenken. Ondanks dat het bij ons tot op heden nog niet tot een zwangerschap heeft geleid, ben ik wel tevreden met onze keuze voor DD. Ik heb nu het gevoel dat er geen kans verspilt word en dat gevoel had ik in NL wel heel erg. Had het gevoel dat er niet ALLES aan gedaan werd om te proberen mij zwanger te krijgen en dat gevoel heb ik in DD dus wel zeer degelijk. Maar of het buitenland en misschien wel DD een goede keuze voor jullie is weet ik niet. Ik weet wel dat dankzij de neusspray Suprefact, die in NL niet wordt voorgeschreven, maar in DD wel (tegen te vroeg ongi) voor een forumlid hier op het forum er voor heeft gezorgd dat zij, na 3 IVF's in NL, haar 1e IVF in DD zij een keer niet te vroeg ongi werd en nu ruim 20 weken zwanger is... Veel succes met nadenken en een keuze maken. Het is zo moeilijk!! Kom anders eens meelezen/schrijven in het DD topic.
Wij hebben er ook aan gedacht om uit te wijken naar Duitsland of Belgie. Op de een of andere manier blijf ik toch maar in Nederland. Het voelt op de een of andere manier een stuk vertrouwder aan. Kan het niet helemaal uitleggen. Het blijft vervelend als er mensen die dichtbij je staan in verwachting raken en het alleen nog maar daar over gaat. Terwijl je eigen wonden zo vers zijn. Heel veel succes met je keuze. Knuffel Elvira
Goh wat rot voor jullie zeg! Snap dat je een beetje vermoied begint te raken. Dat had ik ook. Wat ik me meteen afvroeg toen ik je bericht las: waar twijfel je aan? Aan de behandeling? Aan het ziekenhuis? Aan het uiteindelijk slagen? Ik denk dat je hierover goed moet nadenken. Voor ons is het buitenland nooit een optie geweest. Ik voelde me erg goed bij onze artsen en de behandeling, maar mocht dit niet zo zijn geweest, was ik waarschijnlijk uitgeweken. Ik heb natuurlijk momenten gehad dat ik dacht: gaat het ooit lukken??? Maar diep in mijn hart geloofde ik er in en dat hield me overeind. Wellicht dat de reden van jullie infertiliteit meespeelt? Welke issues hebben waar het beste resultaat: dat zou je ook eens uit kunnen zoeken. W.b.t. die 'nieuwe behandelingen'; mijn neef is IVF arts in belgie en vertelde mij dat zaken als assisted hatching etc. nog geen medische resultaten boeken en dat het voor hem nog zaken zijn die vooral hoop geven maar geen resultaat....tja. Heel veel succes met beslissen!
@Maartje. Ook ik heb een aandoening aan mijn schildklier, dat zal zeker meespelen in deze situatie. Als ik dan lees dat ze in Duitsland nader onderzoek daarnaar doen, dan klinkt mij dat als muziek in de oren. Tot nu toe is daar nooit wat mee gedaan. Er werd eerst ook gedacht dat ik in de overgang was, tot ik op eigen houtje vitamine B12 ging slikken en mijn 'opvliegers' plotseling verdwenen..... @Maria. Wat jouw neef verteld, dat werd ook tegen ons gezegd. dat is dan ook precies wat mij aan het twijfelen maakt. Het kost bergen met geld, maar het blijft gokken. Op zich ben ik tevreden in Nederland, behalve dan dat er geen resultaat geboekt wordt. het blijft moeilijk....
Hoi Judith, Ik wil hier mijn verhaal ook wel vertellen... Ik heb 2 pogingen in NL gedaan (deventer i.c.m Zwolle) Wat mij tegenstond is dat we best wel veel embryo's hadden, maar dat er bijna niks (2e poging zelfs niks) werd ingevroren...wie zegt dat je met die kwaliteit niet zwanger kunt raken?!?! Je moet er altijd maar vanuit gaan dat ze het juiste doen. Ook werd ik snel na mijn terugplaatsingen ongesteld. 2x 8 dagen en na mijn enige cryopoging zelfs na 4 dagen! In Deventer zeiden ze dat mijn lichaam gewoon snel aangaf dat het niet gelukt was en het dan meteen weer op wilde ruimen... onzin natuurlijk, want als je in een gewone spontane cyclus niet zwanger bent geraakt, omdat het vruchtje niet ingenesteld is, word je ook 'gewoon' 14 dagen (ik dan) na de eisprong ongesteld... In Dusseldorf hebben ze mijn baarmoeder onderzocht, die was te goed doorbloed, ook mijn schildklierwaardes waren iets aan de hoge kant. Ze hebben mij best wat puregon voorgeschreven (3 dagen 300IE en daarna 225IE) en ik had 16 eitjes waarvan 11 geschikt. 7 daarvan zijn er bevrucht... Omdat ik zo snel ongesteld werd na een tp (ws door die te goed doorbloede baarmoeder, moest ik suprefact gaan snuiven (neusspray) na de tp...of dat het is geweest weet ik niet, maar resultaat: zwanger... Ik zeg niet dat dit een wonderkliniek is en dat het in het buitenland allemaal maar beter is, maar ik vind wel dat ze veel meer openstaan voor onderzoeken ed. Ze gaan eerst kijken waarom het niet lukt en als dat een reden heeft, dan is het toch super dat ze daar wat aan proberen te doen, ipv maar gewoon doorgaan!? Succes met het nemen van je beslissing! Liefs Loesie
Ergens zeg ik toch wel buitenland hoor! Ze zijn zoveel verder meer kennis. Wij hebben het ook gedaan ivm met wachtlijsten. Maaar als ik nu naar het verzekering gedeelte kijk pffff. Tjeee wat n drama heb de hele dag zitten bellen en kunnen zelf nu 2,5 duizend betalen van de 4. En dan nog niet over de operaties gesproken die mn man ervoor heeft gehad. Dus zou dat wel even goed uitzoeken van te voren hoor! Of moet je de gehele poging nu al zelf betalen? Veel sterkte alvast iig met je 4e poging
Ik lees dan weer links en rechts dat het VU amsterdam de beste is in Nederland. Als je dan toch in Nederland gaat, dan daar. Maar als het daar niet in 1x lukt gaan wij denk ik ook naar DD. Liefss en succes met beslissen. Rot he, al die zwangeren in je omgeving
Trouwens bij ons was het een tese icsi. Hier in rdam hadden ze al een mesa gedaan en een tese punctie zonder resultaat. Maar die wou de arts toch overnieuw doen de tese punctie voor hij de echt tese deed. Omdat er in nl vaak al snel gezegd werd dat er niets bruikbaars was. Terwijl hun er prima mee konden werken. Zou toch voor buitenland gaan hoor! Zoveel ervaring en kennis maar ook methodes meer.