Ik ben in het afgelopen half jaar 4 keer aan mijn rug geopereerd, waar het een en ander aanders is gelopen dan ik had gehoopt. Het resultaat is dat ik nu nooit meer (zwaar) mag tillen. Kasper is nu 2 jaar en bijna 21/2 maand. Hij is nu regelmatig bij mijn ouders als Jeroen niet thuis is. De enige reden hiervoor is, omdat ik hem niet in bed kan tillen. Kasper is een ventje met een extreem sterk willetje (niet negatief bedoeld) en dit heeft tot gevolg als hij iets niet wil dat het dan ook niet gebeurd. In zo'n geval moet je hem echt in bed leggen. Via een stoel kan hij prima in bed klimmen. Maar als hij het in zijn kop heeft dan doet hij alles behalve in bed klimmen. Een keer hebben we geprobeerd om hem dan maar niet in bed te doen. Maar hij is wel moe en als hij moe is dan wordt hij echt stout. En dan kan ik hem niet handelen. Kan hij al in een peuterbed of hebben jullie andere suggesties of oplossingen. Ik wil weer zelf moeder zijn !
sjee dit komt me redelijk bekend voor! ik kan nu weinig tot niks meer ivm BI en heb hier regelmatig oma om te helpen en mijn man is regelmatig thuis...met het effect dat maddam niet meer naar mij luisterd en ik dus precies hetzelfde gevoel krijg als jij beschreef: ik wil weer zelf moeder zijn! Onze meid kan zo lief en braaf zijn maar owee als het niet gaat zoals het hoort dan krijgen we de peuterpubertijd te zien, die ik nu niet aankan! je hebt hier niks aan natuurlijk, maar ik wou je wel vertellen dat ik je begrijp helaas! sterkte
Het feit dat er iemand is die me begrijpt doet mij echt supergoed. Jeroen wil het wel begrijpen en is een supersteun voor me, maar die snapt niet hoeveel verdriet het me doet dat ik me niet echt moeder voel. "ja kan toch ook van hem genieten als hij lekker speelt en je kan hem lekker voorlezen etc." Ja lief, maar ik wil hem aankunnen en niet afhankelijk zijn van een ander.
precies! ik merk dat hier voornamelijk aan vrienden en familie... je kunt het wel uitleggen aan ze maar het gaat veel dieper, je kleine neemt een loopje met je en dat doet best zeer omdat je weet dat dat anders niet zo was...
helaas ik begrijp het... al deed ik dat liever niet hier ook al flink last van bi dus nog maar afwachten hoe het gaat lopen... ik wil me meisje heleaal niet uit handen geven maja wat moet ik?! wbt het peuterbed, kyana slaapt daar alweer meer dan een half jaar in dus het kan zeker, waarom niet?
Maar een peuterbed kan hij toch uit klimmen, en ik krijg een beetje de indruk dat het op zo'n moment als "straf"bedoeld is. 2 suggesties: je maakt hem aan een kant zo dat je hem open en dicht kan doen. zodat je niet hoeft te tillen, of je bedenkt een andere plek waar hij kan afkoelen?
Ohnee ik gebruik het bed NOOIT als strafplek. Daar heeft hij een "time out" plek voor die alleen voor de straf is. Maar als hij van alle kanten aangeeft dat hij moe is, dan moet hij gewoon in zijn bed. Soms (heeeel soms) als zijn hoofd ernaar staat wil hij dan zelf wel in bed klimmen. Maar vaker wil hij niet in bed en dan moet hij in zijn bedje getild worden. En ik kan het risoco niet lopen dat hij naar bed moet en niet wil terwijl ik alleen ben. en dat doet pijn Ik heb gelukkig geen BI, maar door de bevalling/zwangerschap heb ik een hernia gekregen. Daar ben ik 7 maanden geleden aan geopereerd. En dat ging allemaal helemaal verkeerd en ben daarna nog 3 keer geopereerd. Het resultaat is dat mijn werfels nu aan elkaar vastgezet zijn en dat mijn rug boven dat gebied nu een stuk zwakker is geworden. Ik heb voor de volle 100 % gekozen voor mijn wondertje en ik heb gekregen waar ik nooit van had durven dromen. Nu ben ik dus op zoek naar een manier waarom ik wel weer zo veel mogelijk mama kan zijn van mijn Boef. Maar als hij al niet in zijn bedje wil kruipen, wie garandeerd me dan dat hij wel in bed blijft als ik hem er wel in heb weten te worstelen.
Vervelend voor je, misschien een optie dat je hem laat slapen in jouw bed en dat je erbij gaat liggen. Ga jij lekker boekje lezen ofzo of ook een tukje doen
Misschien kan je het wel proberen met een peuterbed. Als je man thuis is, of een paar dagen op de slaapmomenten iemand in huis, en dan wel dat jij hem in bed legt! En als het nodig is dat iemand inspringt om te kijken of het werkt? Ik kan me heel goed voorstellen dat je graag weer volledig mama wilt zijn. Ik had het afgelopen jaar door een operatie en mocht toen 6 weken niet tillen. Dat vond ik al vreselijk! Dus jouw situatie lijkt me echt heel zwaar en moeilijk voor je! Hier is Joris trouwens een week of 2 voor de operatie overgegaan naar een peuterbed, dit zodat ik hem tenminste na de operatie ook in bed kon leggen. Hier ging het meteen goed. Dus ik zou zeggen, probeer het!
Ik ben ook rugpatient, en kon evy ook niet goed meer tillen. evy is met 1 jaar en 11 maanden (bijna 2) nar een peuterbed gegaan. Hoe moeilijk ze eerst ook sliep, we wilden het proberen en wat denk je ? het werkt ! Ze is namelijk apetrots op haar nieuwe grote bed ! Ze mocht zelf bij ikea wat leuke spulletjes/knuffels erbij uitzoeken ze heeft een deken en een peuterkussen ze viind het helemaal geweldig. En natuurlijk heeft ze weleens een keer dat ze niet naar bed wil, en dan komt ze eruit. Maar we laten haar gewoon gaan, traphekjes dicht en zorgen dat ze nergens bij kan wat gevaarlijk is, meestal pakt ze een leesboekje en gaat ze gewoon weer slapen.
Ik ben momenteel bij de mensendieck therapeut en bij aquatherapie. Allebei om mijn spieren weer goed te krijgen, want dat is zwaar verwaarloosd geraakt in het afgelopen jaar. En ik heb nog een bewegingsverlamming in een van mijn voeten, dus ik moet ook goed trainen om dat weer goed te krijgen. 4 x in de week ben ik dus al bezig.
Maar dan zet je hem toch gewoon even op zijn kamer (of op de trap) als hij iets niet wil dat hij wel moet doen. Dan hoeft hij toch niet in bed te liggen? Als je nou een "gewoon" bed voor hem koopt (is hij oud genoeg voor), dan kan hij daar toch zelf instappen. En als hij dan zegt dat hij niet wil slapen, dan hoef je hem niet op te tillen, maar pak je hem bij zijn armpje en coordineert hem naar zijn kamertje en naar zijn bed. Je hoeft hem er niet perse in te tillen... Misschien zie ik het te makkelijk, maar ik zie niet zo goed in waarom je een kindje van ruim 2 jaar niet bij je kan hebben alleen maar omdat je hem niet in bed kan tillen. Dat hoeft nl. op die leeftijd niet meer. Dus ik zou zeggen, groot bed kopen en lekker van je zoontje genieten!
Jannes: Ik begrijp wat je bedoeld met dat een kind van 2 niet meer getild hoeft te worden. Maar zet een kind van 2 met een driftbui maar een op de time outplek oid, dan moet je hem inderdaad al snel aan zijn armpje nemen om hem mee te nemen. Dan gaat hij liggen en komt in een drift bui. Ja dan laat ik hem liggen. Maar ik krijg hem alleen ergens als hij zelf wil. Ik gebruik overigens nooit het bed als strafplek. Die indruk heb ik misschien gewekt. Kasper wordt heel erg klierig als hij moe is en aan zijn bedje toe is. Als hij dan naar bed moet en niet wil, dan krijg ik hem met geen mogelijkheid de trap op. En met tillen bedoel ik echt niet het op de arm nemen van het mannetje. Maar ook de hoeveelheid kracht die ik moet zetten als ik een poepluier moet verschonen terwijl meneer alles wil behalve op zijn rug liggen. Hem op schoot laten klimmen en dan draait hij zodat hij gaat zitten. Het laatste stukje til je ongemerkt een beetje om hem die draai te laten maken. Of hem op de Time out plek krijgen als hij niet wil. Dan ligt hij op de grond en moet ik hem "slepen" (rara benaming maar goed) naar de plek. Ik kan niet dreigen met straf en hem vervolgens zijn klierige gang laten gaan zonder de straf uit te voeren. Dan neemt hij echt een loopje met me, omdat ik hem toch niet aankan. Het is dus niet alleen het in bed tillen. Voor het bed hebben we net een juniorbedje gekocht, en daar klimt hij zelf in. Het in slaap vallen duurt wel 2 uur, omdat hij onder zijn bed allerlei interessants ziet en het spelen met het lichtknopje is ook veel leuker dan slapen. Maar dat zijn leuke dingetjes, ik heb hem al 2 keer zonder hulp naar bed gebracht.
Ja niet tillen zou hier ook niet werken... Maar ik verschoon mijn zoon altijd staand, hij staat bij de salontafel en ik zit op de bank. Het is even een handigheidje maar zo hoef je niet te tillen.
Wat een ontzettend goede tip. Maar bij ons mag hij eigenlijk niet op de tafel klimmen. Maar goed dan maken we hier maar een uitzondering voor. En ik verschoon hem liggend, want staand gaat hij nog alle kanten op. Ook liggend is de salontafel handig want dan zit ik er recht voor op de bank. Bedankt!