hey nou ik zou echt heel erg bezorgt zijn en zoals je al zelf zegt ze hebben al een eerder niet eerlijk te zijn geweest tegen je.. zou je moeder even bellen dat je nu een antwoordt wilt en wat de echte rede is waarom hij niet even een belletje kan doen van 5 minuutjes en waarom de zaken reis als zolang duurt.. mijn schoonmoeder heeft 3 maanden in zuid-Amerika gezeten en daar is de verbinden ook zeer slecht maar we kregen elke week toch wel 3 mailtjes van haar zou ook gewoon je familie / oom even bellen dat je ongerust maakt en waarom,, dan kan je dat tenminste met iemand delen dat er mee te moeten zitten.. wat een lastig parket zit je in zeg,, hoop dat je snel antwoord krijgt en dat toch echt alles goed is. xx
Ik heb mijn nichtje net weer gesproken, een andere oom had hun dus gebeld omdat een zakenrelatie van mijn vader al even niet van mijn vader had gehoord. Verder wilde mijn moeder dat ik haar alleen maar op hun vaste nummer zou bellen en niet mobiel. Vaag... Ik heb net ook mijn moeder gesproken. Gezegd dat ik me zorgen maak en het zo raar vind. Ze zegt alleen dat ik me geen zorgen hoef te maken. Ik heb ook gezegd dat ik mijn vader graag wil spreken en of ze wil vragen of hij toch even probeert om mij nog een keer te bellen (vorige keren lukte het blijkbaar niet), desnoods op mijn werk bellen of mijn voicemail inspreken. Ze zou het doorgeven aan mijn vader. De naam van het appartement weet mijn moeder ook niet. Dus ik zei: als er dus iets is kan jij hem ook niet bereiken en als er iets met hem gebeurt weet jij ook van niets en weet je niet waar hij zit? Dat klopt dus, maar mijn moeder gaat ervan uit dat er niets gebeurt. Ik heb daarna nog gevraagd of er misschien wel iets is wat ze niet willen vertellen, maar nee dat is het niet, ik hoef me geen zorgen te maken... Mijn vader heeft het gewoon erg druk en kan daardoor niet bellen enzo. En over dat hij altijd druk belt en mailt met zakenrelaties, kreeg ik niet echt een duidelijk antwoord op. Het klopt gewoon niet. Ik wacht het maar af.... ik maak me dus wel zorgen en ben ook bang, ik weet helemaal niet wat er speelt, misschien lopen wij wel gevaar als we teveel weten (tja weet ik veel, je kan van alles gaan denken). Daarbij ben ik ook zwanger en heb nog een kindje, ik kan het gewoon niet maken om me te druk te maken, ik ga het maar een beetje loslaten denk ik... en over een paar weken weer erachteraan als het nog steeds hetzelfde is. Ik weet het anders ook niet...
probeer het wel los te laten voor je kindjes,, maar ja ik vind het ook erg vaag klinken dat je moeder geen eens zijn verblijf plaats weet,, ik wil echt alles willen weten waar mijn ouders zitten voor uiterste nood gevallen. nou hopen op een snel antwoord van je vader..
Vind het maar een raar verhaal en kan me voorstellen dat je het niet vertrouwd. Mijn vader werk ook heel veel in het buitenland maar hij zorgt altijd dat ie contact heeft met het thuisfront waar hij ook zit. Zelfs toen ie midden in de woestijn aan het werk was.
Jeetje wat een naar verhaal, en vaak is je intuitie wel goed, maar hopelijk is er niks aan de hand. Je weet toch welke datum je vader is vertrokken naar Panama? Ik neem aan dat er dagelijks geen 10 vliegtuigen naar Panama vertrekken, zou het proberen via de vluchtgegevens achter te komen. Iig. heel veel succes met de situatie.
Tja het is echt vaag. Ik weet niet precies welke datum mijn vader vertrokken is.... en wie weet zit hij helemaal niet in Panama, ik weet gewoon niet meer wat ik moet geloven. Ik laat het nu maar gewoon rusten, morgen nog even met mijn vriend uitgebreid over praten (die is nu niet thuis). Het lastige is dat mijn moeder wel eens oppast op ons kind en ik nu dus niet weet wat ik ervan moet denken. Gelukkig is dat incidenteel en is dat ook wel anders op te vangen. En hoe is het straks als de waarheid boven water komt? Het is de bedoeling dat mijn ouders onze oudste opvangen als de bevalling begint, maar dan moet de relatie tussen ons en mijn ouders wel goed zijn natuurlijk... Ik hoop maar dat de waarheid snel duidelijk wordt. En dat het allemaal meevalt. En nu maar eens eerst lekker gaan slapen
Je maakt je heel veel zorgen en bent bang dat er iets echt niet goed gaat met je vader. Dat zou niet iets moeten zijn waar de relatie met je ouders door kapot gaat. Als ik jouw verhaal zo lees, dan klinkt het inderdaad erg vaag en ik ben er ook van overtuigd dat intuitie heel sterk kan zijn. Je gevoel zal vast wel kloppen dat er iets aan de hand is. Mijn tip zou dus ook zijn om nogmaals het gesprek met je moeder aan te gaan en gewoon eerlijk te zijn, je verdenkingen en angsten uit te spreken. En zij willen jou beschermen maar op deze manier werkt dat niet.
Ik vind het ook allemaal erg vaag klinken. Panama is inderdaad de andere kant van de wereld, maar ook daar hebben ze telefoon en internet. En hij kan blijkbaar wel je moeder bellen. Ook best vreemd dat hij je nu niet belt terwijl hij dat anders wel doet. Misschien is hij daar wel in de problemen geraakt en zit hij in de gevangenis, maar verwacht hij snel weer vrij te komen? De gesprekken met je moeder draaien ook op niks uit, het is overduidelijk dat ze je iets niet wil vertellen.
het verhaal is idd heel vaag,denk dat je moeder iets achterhoudt en je niet wilt vertellen. Een beetje apart vind wel dat je je geen zorgen moet maken want je komt er niet verder mee. Wacht tot hij terugkomt en dan confronteer je hun beiden ermee
Pfff raar verhaal hoor. Ik zou ook doorvragen bij je moeder en als ze daardoor denkt dat je haar niet vertrouwt heeft ze pech gehad. Dan zeg je maar dat ze het er zelf naar hebben gemaakt door zo te doen. Misschien is er een klein incidentje gebeurt waardoor hij wat langer moet blijven daar en willen ze het niet vertellen omdat je zwanger bent? Maar ja, nu maak je je zorgen en heb je ook stress en kunnen ze het maar net zo goed vertellen. Moet zeggen dat ik het vreemd vind dat je niet weet wat je vader doet en dat je niet verder durft te vragen bij je moeder, ik was allang boos geworden als ze zo vaag zouden doen. Ik hoop dat je snel goed nieuws hoort
Als mijn ouders iets achter houden wat ze op zich wel zouden kunnen vertellen, schaadt dat de relatie wel, want ik maak me heel erg zorgen, maar mijn zorgen worden nu weggewuifd. Ook als wij in de problemen zouden kunnen komen door wat mijn vader doet, dan hebben ze ook een probleem, dan kies ik voor mijn eigen gezin. En wat het beschermen betreft, ik weet natuurlijk niet wat er is, misschien is het wel afpersing ofzo, ik haal me nu van alles in mijn hoofd. En dan wil ik er maar liever niet teveel van weten. Dat is dan ook gevaarlijk. Waarom is het vreemd dat ik niet weet wat mijn vader doet? Ik weet wel in welke tak hij zo'n beetje werkt, maar hij werkt voor zichzelf en met zakenrelaties en ik woon al een hele tijd niet meer thuis en als hij met ons is en een zakelijk telefoontje krijgt, loopt hij weg om rustig te kunnen bellen. En de reden dat ik niet verder durf te vragen (vooral aan de telefoon) is omdat er misschien iets speelt waarbij het gevaarlijk is om teveel te weten. Tja, je gaat gewoon rare dingen denken. Wij zaten al te denken dat hij misschien 'gewoon' in Nederland in de gevangenis zit en dus zijn laptop en mobiele telefoon zijn afgenomen. Klinkt wel logisch, alleen vraag ik me dan af waarom ik op hun vaste nummer moet bellen en niet op het mobiele nummer van mijn vader die mijn moeder nu gebruikt. Maar ik hoop dus dat dit het is. Dan is het vervelend voor mijn ouders maar staan wij er in ieder geval buiten. En hopelijk komt de relatie dan weer goed. Ik neem het ze niet in dank af als ze zo zitten te liegen. Maar ik weet zeker dat het nu gewoon niet klopt. En als het iets met afpersing te maken heeft.... dan is het allemaal wel logisch, ik denk dan ook aan het afluisteren van telefoons enzo. Dus vandaar dat ik het er niet teveel over de telefoon over wil hebben. Ik durf ook niet naar het huis van mijn ouders toe te gaan. Ik wil mijn moeder van de week nog wel spreken hier thuis, meestal belt ze dan zelf wel om langs te komen en anders bel ik wel. Maar ik vind het allemaal maar eng nu. Je bent gewoon zo kwetsbaar met 1 (en een half) kind. En dus niet te vergeten dat ze niet mijn echte moeder is, we kunnen op zich redelijk met elkaar praten, maar het moeder-dochter gevoel is er niet helemaal, we liggen elkaar ook niet helemaal. Mijn vader en ik op zich wel, maar goed, daar heb ik nu dus niets aan... Maar het zou me niets verbazen als er iets speelt wat geen gevaar voor ons is, maar waarvan mijn vader niet wil dat wij het weten. Ik denk soms echt dat ik gek word... omdat je de raarste dingen gaat denken nu. Gelukkig denken mijn vriend, nichtje en oom en tante er hetzelfde over. We zijn nu gewoon heel voorzichtig en ik hoop dat er snel duidelijk wordt wat er aan de hand is. Hopelijk een beetje 'goed' nieuws. En verder probeer ik maar gewoon te genieten van ons gezin. Ik laat wel hier weten als ik weer wat weet, of als ik gewoon mijn verhaal kwijt wil.
mm ik denk wel dat je naar je instinct moet luisteren want blijkbaar voel je aan dat er iets niet klopt. Of dat nu iets heel ergs is of mischien iets heel kleins tja dat weet je niet maar het is inderdaad erg vreemd allemaal, als hij echt wilt kan hij heus wel contact met je krijgen tenzij hij in de jungle zit hahaha suces
Hoi! Jeetje wat een Kl*te situatie zeg! Ik heb wel een tip voor je, als je denkt dat hij in NL vastzit, kun je bellen met 0900-8844 en vragen waar hij vastzit! Ze mogen je dus wel info geven of waar maar niet waarom! dus je moet ook niet vragen of hij vastzit, maar waar... Succes en sterkte! Xx
Hoi hoi, Jeetje wat vervelend allemaal zeg. Kan me heel erg goed voorstellen dat je vanalles gaat denken als je hem niet kunt bereiken en al die vage dingen. Hoop voor je dat je of snel iets hoort van je vader of in ieder geval snel hoort wat en hoe het zit. Sterkte!
hai jeetje zeg wat een onzekerheid,ik zou er nie mee kunnen leven,wat ik zou doen is in ieder geval kijken of je hotels in panama kunt bellen en vragen naar je vader.En als je het vermoeden hebt dat hij in de gevangenis zit , dan zou ik naar de gevangenissen bellen hier,of in ieder informeren bij de politie,tja ik zeg maar wat hoor,ik zou niet stil zitten voordat ik een beetje zekerheid had,het gaat hier wel om je vader toch? wens je in ieder geval heel veel succes! groetjes miranda
Ik vind het een heel vaag verhaal. Als mijn vader lange tijd weg zou zijn, zonder iets van zich te laten horen zou ik me ook zorgen maken. Maar ik zou niet meteen denken dat mijn vader verwikkeld is in een afpersingszaak of in de gevangenis zit. Er moet dus iets gebeurt zijn, of iets zijn dat jij weet waardoor je dit denkt. Als jij je echt zorgen maakt om je vader zou ik je moeder toch een toespreken. En zeggen dat je hem wilt spreken, dat je het niet vertrouwt en dat je anders melding maakt van vermissing. Als ik me zoveel zorgen zou maken als jij zou ik dit doen. Pech voor mijn moeder, maar ik heb het recht om exact te weten waar mijn vader zit en of het goed met hem gaat. Ik hoop dat je snel meer duidelijkheid krijgt wat betreft je vader.
Ik zou aan m'n moeder vragen of zij het niet vaag vind. Ik zou niet zo maar naar z'n werk bellen. Misschien kun je wel vragen op z'n werk, of hun weten waar hij is, wanneer hij terug komt omdat je hem wilt verrassen, dan valt het minder op.
Hier ben ik het helemaal mee eens! Ik heb zelf niet eens een al te beste band met mijn ouders maar zou dus echt wel vragen hoe het nou zit en zeggen dat je je zorgen maakt! Vind het zo'n vreemd verhaal. :S Je bent toch hun dochter, zulke dingen moet je toch kunnen vragen?
Ook ik ben het hier helemaal mee eens. Je hebt het recht om te weten waar je vader zit. Het verhaal van je moeder klopt in mijn ogen van geen kant. Ik weet natuurlijk ook niet hoe de band tussen jouw ouders is. Maar mijn ouders weten altijd precies van elkaar waar ze uithangen als er 1 weg gaat en de ander thuis blijft. Wat nou als er iets gebeurd met 1 van jullie? Met je (stief)moeder bijvoorbeeld? Dan weet niemand waar jouw vader te vinden.
Ik heb gistermiddag een antwoord op mijn mailtje gehad dat ik naar mijn vader heb gestuurd. Dat ik me geen zorgen hoef te maken, dat hij het gewoon erg druk heeft en dat hij zo snel mogelijk iets van zich zal laten horen. Maar voor zover wij kunnen zien (wij zijn geen it-experts, maar weten er wel een beetje van) is het mailtje vanuit het huis van mijn ouders gestuurd.... ik denk dat mijn vader mijn moeder heeft gebeld en geciteerd heeft. Ik hoop maar gewoon dat ze iets voor mij achter houden en dat er niet meer achter zit... Over dat nummer van de politie bellen om te vragen waar iemand vast zit, kan dat echt? Het lijkt me wel wat, maar dat durf ik echt niet geloof ik, ben echt een schijterd. Maar als het echt zo werkt wel het proberen waard. Hotels in Panama bellen lijkt mee geen goed idee, dat ben ik over een paar dagen nog bezig en een paar honderd euro armer. Terwijl ik voor mijn gevoel zeker weet dat hij daar niet zit. Gevangenissen hier bellen is wel een idee, maar die gaan natuurlijk ook niet zomaar zeggen van ja inderdaad, die zit hier. Lijkt me. De reden dat ik misschien denk aan een afpersingszaak is het werkgebied van mijn vader en zijn goedgelovigheid... het zal ook wel vergezocht zijn, maar ik wil overal rekening mee houden, vooral ook om ons eigen gezin niet in gevaar te brengen. Toevallig belde mijn moeder net, of ik iets van mijn vader had gehoord en wat. Heb het mailtje voorgelezen en bevestigd dat ik gerustgesteld ben (toen ze het vroeg). Ik heb geen zin me er nog druk om te maken. Mijn moeder maakt zich zo te horen helemaal geen zorgen, ik geloof niet dat er iets anders engs achter zit (behalve dat ze (samen) iets achter houden). Heb gevraagd hoe lang mijn vader nog weg zou blijven, zou zeker nog wel een paar weken duren en misschien wel langer. Word ik niet zo blij van.... Ik wil gewoon dat hij hier weer terug is en er niets aan de hand is! Ik heb ook wel gedacht, wat als mijn moeder hem vermoord heeft ofzo (tja je gaat raar denken...) Vooral omdat ze wel eens op mijn dochter oppast en over een paar weken gaat ze een paar uurtjes oppassen, kan ik haar nog wel vertrouwen? Maar ik heb het gevoel dat dat dus niet gebeurd is en ze samen iets achter houden, maar wat zouden jullie doen? Laten oppassen of iets anders regelen? En wat moet ik dan zeggen als ik het oppassen 'afzeg'? Jeetje wat een stom dilemma. Nooit gedacht dat ik dit ooit nog moest gaan denken... Ik denk dat ik van de week toch de politie maar ga bellen. Kijken of ik dan verder kom. Maar ik merk dat het me ook veel stress oplevert, wat ik nou net niet kan gebruiken met mijn zwangerschap. Maar dan blijf ik toch met het oppas 'probleem' zitten, wat ook weer stress geeft. Het liefst zou ik wat familie afbellen of die iets meer weten, maar dat durf ik niet zo goed. Omdat ik dus ook niet weet wat er aan de hand is...