Wat een stress moet deze situatie je opleveren. Je moeder zou dit ook moeten weten en gewoon open en eerlijk moeten zijn tegen je. Zelfs als er niks aan de hand zou zijn, zou ze veel duidelijker en opener naar je moeten zijn. Ook al is er wel iets aan de hand met je vader, dan moet ze ook open kaart spelen zodat jij wat meer rust krijgt. En persoonlijk vind ik dat je dat ook mag eisen! Het is potverdorie wel je vader en niet je (stief)moeders eigendom. Meid, succes met het gesprek met je moeder en laat je niet afschepen. Zelfs als je moeder zegt dat er niks aan de hand is, laat ze dan maar met bewijs komen dat er echt niks is. Zet hem op. Hopelijk is er niks ernstigs met je vader aan de hand.
pfff wat een verhaal zeg, ik wil wel even zeggen denk goed aan je zelf en de kleine stress is een gevaarlijk iets.
Even vertellen over vanavond. Mijn moeder is langs geweest, maar blijft bij wat ze eerder heeft verteld. Wij twijfelen nu eerlijk gezegd of zij wel alles weet. Ze weet ook wel dat het verhaal niet klopt, maar misschien weet zij ook niet helemaal hoe het nou echt zit. Ze heeft zich nooit met de zaken van mijn vader bemoeid en wil er ook nooit iets mee te maken hebben. We hebben echt geen idee wat er nou aan de hand is. We hebben wel het idee dat zij in ieder geval niets verkeerd heeft gedaan (ik bedoel dus moord ofzo). Verder is het zo ontzettend vaag! En je kan iemand wel dwingen om de waarheid te zeggen, maar als iemand gewoon niet toegeeft en er niet op reageert als je dreigt met de politie, wat moet je dan? Het is toch wel mijn moeder.... het is zo'n rare situatie! Daarom dat we dus ook denken dat ze zelf helemaal niet weet hoe het zit. Ik weet wel bijna zeker dat ze echt wel contact heeft met mijn vader. Maar goed, we hebben heel erg duidelijk gemaakt dat ik me heel erg zorgen maak, ook ivm de zwangerschap, ik wil gewoon mijn vader spreken! Dan weet ik tenminste dat met hem alles goed is. Ze zou het doorgeven. Ik vind het sowieso al vaag dat mijn vader mij de afgelopen weken nooit heeft gebeld, maar als hij voor het weekend niet heeft gebeld gaan we echt verdere stappen ondernemen. Ik weet niet precies wat, maar ik wacht eerst zijn telefoontje maar af. Mijn vriend zegt ook dat ik daar eerst maar op moet wachten. Als hij in ieder geval een keer belt heb ik in ieder geval al wat minder zorgen. Ik heb trouwens ook aan mijn moeder gevraagd of hij niet in de gevangenis zit ofzo, en dat we dat dan gewoon willen weten. Of als het iets van afpersing is ofzo, dat we verder dan niets hoeven te weten, maar in ieder geval iets! Maar dat is het volgens haar niet.... mijn vriend had wel het idee dat ze bij het gevangenis verhaal wat minder ontkennend was (ik was vooral emotioneel...). Maar ik had dus zo gehoopt vanavond wat meer te weten, niet dus. Mijn moeder heeft wel weer een paar keer gezegd dat ik me echt geen zorgen moet maken. Ik weet echt niet wat ik er nou allemaal van moet denken. Daarom hoop ik gewoon zo dat mijn vader me gewoon belt! Ik heb jullie berichtjes wel gelezen en doe er zeker wat mee, zeker als mijn vader mij de komende dagen niet belt.... En nu ga ik het weer een paar dagen proberen los te laten. Deze stress is echt niet goed voor me, ben zo bang dat het ten koste gaat van de kleine of dat het straks echt mis gaat. Dat mag gewoon niet. Dus af en toe een paar stressvolle momenten en daar wil ik het bij laten, dus daarna weer loslaten. Dus nu een paar dagen wat meer rust hopelijk. En als mijn vader dan van het weekend nog niet heeft gebeld kijken we wel weer verder.
wat moord van je moeder?! Ik snap het niet helemaal....wat een raar verhaal het lijkt wel een soap!! Maar ze weet dus duidelijk wel iets anders zei ze niet dat jij je geen zorgen moest maken... Snap niet dat je ouders jou dit aandoen eigenlijk, zeg dat op zijn minst iets. Mischien vindt zij het wel fijn dat ze jou niks kan/wilt vertellen, snap je wat ik bedoel?!
Heb je je moeder al geconfronteerd met het ip-adres van de email die ze gestuurd heeft? Misschien zet je haar zo onder druk dat ze het wel moet vertellen. Ze moet in ieder geval toegeven dat ze gelogen heeft. Wat een verhaal zeg. Denk aan jezelf en je kleintje. Zal zeer moeilijk zijn, maar het is het belangrijkste. Sterkte
Ik weet hun beweegredenen van dit alles niet maar wat ik wel vind is dat dit ronduit asociaal is tegenover jou. Net of het je vader niet is maar 1 of andere vage kennis dat je maar genoegen moet nemen met hun leugens, bah! Ik hoop dat je snel alle antwoorden op je vragen krijgt en nu even de rust neemt die je zo hard nodig hebt..
Ik heb net het hele topic gelezen, en kan me voorstellen dat je heel veel stress van dit alles hebt. En het duurt nog lang voor het weekend is in dit soort situatie. Ik hoop echt dat je vader je snel belt! Sterkte.
Heftig zeg, ik wil je in elk geval heel veel sterkte wensen en ik hoop dat je snel iets van je vader hoort.
Ik heb mijn vader net gesproken!!!!!! Ik zit nu constant te huilen, ben zo blij! Wat een opluchting..... Hij klonk heel emotioneel, vooral toen het over mij, ons kindje en ons tweede kindje ging. Ik denk dat hij heel erg geschrokken is dat ik me zo'n zorgen maakte om hem en daardoor ook om de baby, omdat zoveel stress niet goed is. Mijn vader is normaal een hele harde, laat nooit z'n emoties zien, ik heb hem heel lang geleden ooit 1 keer zien huilen in een hele heftige situatie. En nu huilde hij dus bijna weer. Het gaat fysiek goed met hem en verder relatief ook wel. Maar de bedoeling was dat hij 5 dagen naar Panama zou gaan, maar dat zijn nu dus 5 weken geworden. Mijn moeder zal binnenkort wat meer vertellen, ik heb ook aangegeven dat ik echt niet precies hoef te weten hoe of wat, maar wel een klein beetje, want het verhaal wat mijn moeder vertelt klopt gewoon niet helemaal. Maar goed, dat horen we dus nog, heb nu dus sterk het vermoeden dat hij ergens vastzit. Ik kon de achtergrondgeluiden niet goed horen aangezien m'n kind achterin de auto lawaai zat te maken . Verder heb ik met hem afgesproken dat hij me af en toe belt, 1 keer per week ofzo. Hoeft niet lang, als ik af en toe maar wat hoor..... Ik heb trouwens direct na het telefoontje m'n provider gebeld om te vragen waar het telefoontje vandaan kwam (Nederland of buitenland), maar dat kunnen (mogen?) ze niet doorgeven helaas. Maar goed, is ook niet zo heel belangrijk. Toevallig belde net een oom van me of ik al iets van mijn vader had gehoord. Nu vraag ik me af of dat toeval is, of niet. Misschien wist hij ook wel meer en mocht hij niets vertellen.... Aan de andere kant hebben zij ook dingen verteld die daar niet op wijzen. Maar jullie zullen begrijpen dat ik heel erg opgelucht ben! Ik voel de last gewoon van me af vallen..... En ik ben blij dat ik maar hooguit een week in de stress heb gezeten. Ook niet leuk, maar ik was zo bang dat het nog weken zou duren... Ik heb trouwens niet eens de kans om boos op ze te zijn, zo opgelucht ben ik. En mijn moeder ging gister huilend weg en mijn vader huilde dus ook bijna aan de telefoon. Ik denk/hoop dat het voor hun ook wel duidelijk is dat ze het niet goed hebben aangepakt. Maar dat komt straks wel als mijn vader weer terug is. Ik hoop (ook voor hem en mijn moeder) dat het niet al te lang duurt. Dat hij er straks gewoon bij kan zijn als ons tweede kindje is geboren....
nou gelukkig meid!!! Moet wel zeggen dat ik dus echt wel zou willen weten wat er nu precies aan de hand was maar dat terzijde, ben blij voor je dat je je vader hebt gesproken en nu rustig aan voor jezelf en je kindje(s)!!!
WAT FIJN!!! jeetje ik vind he wel een raar verhaal maar dat kan ook aan mij liggen!ik hoop dat je vader snel weer terug is.
Wat fijn dat je hem gesproken hebt! Wat er dan ook aan de hand is, dat hoor je later. Ik begrijp heel goed dat je opgelucht bent!
Pff wat een verhaal. Heb net "even" je hele topic gelezen. Heftig hoor! Maar gelukkig heb je, je vader gesproken. Hopelijk komt de waarheid straks boven tafel. Sterkte met deze situatie.
wat een opluchting moet dat zijn zeg voor je. ben heel blij voor je dat je eindelijk je vader heb gesproken. ik hoop ook dat snel het hele verhaal boven tafel komt, maar t belangrijkste is nu eerst even dat je m gesproken hebt.