Wat moet ik doen?

Nijntje1984, dat is wel een goed idee, van dat kaartje! Ik kan hem dus niet zelf bellen en iets laten weten, dat vind ik heel vervelend. En in plaats van brieven schrijven vind ik het makkelijker om dan te bellen. Mijn vader geeft morgen als het goed is wel een brief voor mij aan mijn moeder mee, ik ben heel erg benieuwd... Ik hoop dat hij die brief ook echt al geschreven heeft.
En ik heb nooit genoemd of ons kindje een jongen of meisje is en hoe oud, heb ik bewust gedaan ivm herkenning. Maar oud genoeg om wel een tekening voor opa te maken . Dat kan dan op de andere kant van de kaart.

Jusi, geen idee wanneer er wat meer bekend is. Zal ik wel aan mijn vader vragen als ik hem spreek. Maar dat is dus inmiddels een week geleden, ik hoop hem snel weer te spreken.
Ik ben nu wel zover dat ik wel zie wanneer hij weer vrijkomt en nergens op hoop. Ik hoop maar nergens op. Dat er moeilijke momenten bij gaan zitten weet ik wel zeker, maar het heeft ook niet veel zin me daar nu telkens druk om te maken. Dat zien we dan wel. En misschien komt hij wel snel vrij en dan heb ik me voor niets zorgen gemaakt. Al vliegt het me soms uiteraard wel aan allemaal....
Maar het begint een beetje te wennen, het idee, al is het nog wel heel vers. Ik weet nog niet eens een week dat hij in de gevangenis zit, maar het voelt al veel langer. Ik ben ook erg blij dat ik hier mijn ei kwijt kan, dat kan verder niet, behalve soms bij mijn vriend. Maar dan heb ik geen zin om het er telkens over te hebben.

BabeBabe, geeft niets hoor, ik ken het, de zwangerschapsdementie

En de rest ook weer bedankt voor het meeleven/sterkte wensen!

 

Vandaag kreeg ik een brief binnen van de PI Tilburg, met een brief nav een aanvraag tot Algemeen Verlof. Mijn vader moest een adres in Nederland doorgeven en heeft dus ons adres doorgegeven (wat ook logisch is, maar daar ga ik even niet verder op in). Alleen heb ik er wat vragen over, misschien dat iemand dat hier weet?
Mijn vriend had gelezen op internet dat je alleen verlof krijgt als je straf al bepaald is en dat is voor zover wij weten nog niet bekend. Of krijg je sowieso in bepaalde gevallen wel verlof? Ik wist helemaal niet trouwens dat je ook verlof kon krijgen.... En moet je dan ook op dat adres blijven, of mag je wel gewoon boodschappen doen enzo en door Nederland reizen? Mag je zelf bepalen wanneer je verlof hebt, of wordt dat door de gevangenis bepaald?

Verder is mijn moeder geweest en er waren telefoonkaarten uitgedeeld, maar mijn vader had nog niets gekregen. Het schijnt ook lastig te gaan om geld op zijn 'rekening' daar te krijgen, hij mocht ook geen brief aan mij meegeven, moet via de post, maar dan moet hij weer briefpapier en postzegels hebben en daar kan hij nu niet aan komen. Ik vind het maar vaag.... of kan dit wel kloppen? Hij kan nu dus niet schrijven en niet bellen, dat is toch raar? Ik kan nu ook niet online een telefoonkaart kopen en het aan hem doorgeven toch? Of kan ik dat dan met de post sturen? Dan wordt het ook weer gescreend, komt het er dan wel doorheen? En in hoeverre zal de gevangenis mij inlichten als ik deze vragen stel?
En waar kan ik nog meer met mijn vragen terecht, behalve hier? Iemand die ook wat handige sites weet, ik kan niet goed iets vinden.

Andere bezoekdagen zou wel kunnen trouwens, op zaterdag en zondag. Maar dan vervalt de woensdag van mijn moeder, ze kan dan wel mee.
En mijn moeder kon inderdaad ook geen brieven meenemen, er lopen thuis natuurlijk nog dingen en dat moet mijn vader regelen, maar dat gaat dus niet zo. Mijn moeder mocht zelfs haar lijstje met wat ze aan mijn vader wilde vragen (geheugensteuntje) niet meenemen.

Mobielfreak, ik zal jou nog een pb-tje sturen, vandaag of morgen. Maar je mag het ook wel hier neerzetten, wat je weet.

 

Hi,

Even een update.

Ik ga inderdaad nog niet vertellen wie ik eigenlijk ben. Ik wil het wel gaan doen als de familie ook weet wat er is gebeurd.

Morgen zou ik eindelijk mijn vader weer zien.... maar het schijnt toch niet te kunnen, 2 keer bezoek binnen 1 week (mijn moeder gaat altijd op woensdag). Komende week zijn we op vakantie, dus het wordt zondag over een week waarschijnlijk. Mijn vriend gaat dan niet mee, want er mogen maar 3 mensen op bezoek. Dus ik ga dan met mijn moeder en kind.
Vandaag heb ik gelukkig wel mijn vader weer gesproken. Hij klonk weer erg emotioneel, maar het was goed hem weer even te spreken. Omdat ik alleen een mobiele telefoon heb, gaat het beltegoed erg snel op zo... Gelukkig heb ik het er met hem heel even over kunnen hebben wat ik tegen de familie moet zeggen. En hij wil ook niet dat ik er over moet liegen, dus ik kan nu zeggen dat er iets gebeurd is, dat het goed met hem gaat en dat hij het later zelf nog wil uitleggen. Er is echt een last van mijn schouders af gevallen.... ik durf eindelijk mijn nichtje weer te bellen! Ga ik morgen meteen doen. Ik maakte me er zo druk om, vanwege onze verjaardagen en de feestdagen... hoe kan je dat anders uitleggen?
Verder kan hij nu toch wel met een Cobra code bellen zei hij zelf (de PI zei van niet toen ik belde). Dus ik heb 't besteld en geef morgen alles aan mijn moeder door, als ze mijn vader dan spreekt kan ze het doorgeven. Ik hoop dan dat het werkt.... kan ik in ieder geval iets voor mijn vader doen.
Verder had ik van de week nog een brief van hem gekregen, daar was ik ook erg blij mee! Maar het liefst zou ik hem een keertje zien, is alweer ruim 2 maanden geleden... maar hopelijk dus over 2 weekjes! En hopelijk is hij voor die tijd al vrij... hij hoopt zelf van wel. Maar hij krijgt tussendoor niets over de zaak te horen. Ik hoop dat hij straks gewoon opeens op de stoep staat! Maar ik ga er nog maar niet vanuit.
In die brief had hij het trouwens nauwelijks over zichzelf. Hij wil het er niet echt over hebben, zo is hij wel een beetje. Het is al erg genoeg en dan kan je het maar beter over andere dingen hebben, is zijn mening . En voor hem werkt dat blijkbaar, zo heeft hij het altijd al gedaan. Ik ben juist helemaal niet zo.... ik ben wel goed in dingen opkroppen, maar het komt er toch altijd uit.... of ik nu wil of niet.
Ik kan hem wel postzegels opsturen, maar in principe heeft hij wel geld om dingen te kopen (hij werkt ook en mijn moeder heeft geld gestort). Ik hoop dat nu met die cobra code hij wat vaker kan bellen. Ik heb veel liever dat ik 25 euro per maand moet uitgeven, maar hem wel elke week even spreek. Ook heb ik aangegeven dat hij ook gerust mijn werk kan bellen. Dat is een stuk goedkoper dan naar mobiel.

Verder gaat het met mij eigenlijk heel erg goed. Gisteravond iets minder omdat ik opeens te horen kreeg dat het morgen niet doorging.... was best een domper. Ik ben nu eigenlijk wel helemaal aan het idee gewend dat mijn vader in de gevangenis zit. Over niet al te lange tijd ben ik jarig, ik denk wel dat dan het eerste moeilijke moment komt. Niet zozeer voor mezelf, dat mijn vader niet op mijn verjaardag kan komen vind ik niet eens zo erg. Maar ik weet wel hoe erg mijn vader het vindt....
Ik ga op mijn werk over een week wel vertellen wat er aan de hand is. Die kennen mijn vader verder niet persoonlijk, maar ik ben wel een aantal dagen per week op mijn werk, ook op mijn verjaardag. Dan kunnen mensen tenminste begrijpen waarom ik dan misschien verdrietig ben en waarom ik sowieso wat vaker een beetje humeurig ben. Al denk ik dat ze dat nu wijten aan de zwangerschapshormonen . En daar heeft het ook wel een beetje mee te maken, ik reageer overal veel heftiger op en heb het sneller ergens moeilijk mee.

Bedankt voor het lezen maar weer . Ik zal jullie zo af en toe op de hoogte houden.

 

Hi!

Bedankt prinses voor het heropenen!

Ik heb goed nieuws en wilde dat even met jullie delen, mijn vader komt morgen vrij! Hij is onschuldig bevonden, kreeg dat vanmiddag te horen en mijn moeder haalt hem morgenochtend op! Echt zo super!

Met kerst was hij trouwens ook thuis met verlof, dat was ook echt geweldig, maar we hadden niet durven hopen dat hij 2 weken later al vrij zou zijn.

Half november ben ik met mijn vriend en kind bij mijn vader op bezoek geweest, het was heel fijn hem weer te zien na 2 maanden en om van hem te horen hoe het daar is.

Nu de volgende stap als hij weer een tijdje thuis is. Ik vind het zacht gezegd niet leuk hoe het allemaal gegaan is, hoe we er achter moesten komen. We moeten het er dus duidelijk even over hebben dat we willen dat ze voortaan gewoon eerlijk zijn, hoe erg het ook is. Ik wil gewoon de waarheid weten en niet dat er omheen gedraaid wordt. Het was maar een korte periode eigenlijk dat ik me zorgen maakte over waar hij nu was, maar het was echt vreselijk....

Mijn vader gaat als het goed is de familie ook uitleggen wat er gebeurd is, wordt wel tijd, want een gedeelte van de familie blijft maar vragen, ook al zeg ik dat alles goed is en dat ik hem gezien heb en regelmatig spreek. Ze nemen er niet echt genoegen mee, echt irritant. Dus het zou fijn zijn als ze mijn vader straks hebben gesproken, hij wil het ze persoonlijk vertellen en dus niet via de telefoon. Als de familie het ook allemaal weet wil ik hier wel vertellen wie ik ben. Ook al hoeft dat niet, ik voel me er toch ongemakkelijk bij, omdat ik best veel op het forum te vinden ben. Ik vind het gewoon een beetje raar zo