maar wat dan.? ik ga het mezelf toch echt nooit vergeven als het mis gaat.. overigens wil ik nog steeds het contract tussen vader en zoon niet tegenhouden, maar wel met iemand erbij.. huisarts en psycholoog van ggz zijn op de hoogte, ik heb zelf voldoende steun. Voor man heeft door helaas geen zin, in Nederland krijg je pas hulp als je er zelf om vraagt.. Of (letterlijk door huisarts gezegd.!) als hij op de treinrails staat, maar helaas is de trein dan altijd sneller dan wij...
Geen ervaring . Maar wil je wel even sterkte wensen , lijkt me vreselijk. Je wilt.je man zijn zoon niet ontnemen maar je wilt ook zeker weten dat je kindje veilig is