Hallo iedereen, Dit is een beetje lang verhaal, op 25 juli 2015 ben ik bevallen van mijn eerste dochter <3 ik had een perfecte zwangerschap nooit ergens last van, eigenlijk hadden we vanaf het begin geen goeie band met de verloskundige, ben tijdens de bevalling overgedragen aan de gynocoloog, 3 maanden later was ik zwanger van mijn 2e niet gepland maar erg welkom, aangezien ik snel zwanger was begrijp ik dat de zwangerschap extra zwaar kan zijn met extra kwaaltjes dus doe ik daar niet moeilijk over, eigenlijk vanaf zwangerschap 2 gaat mijn vriend niet meer mee naar de verloskundige, omdat ze mannen nogal naar beneden haal, ik had er al een hele tijd ook geen goed gevoel bij maar zij is de enige in een straal van 15 km, de harde buiken begonnen al bij week 17, maar vanaf week 22 heb ik het idee lichte rugweeën te hebben snachts en steken in mijn buik, en erg beroerd ook 's ochtens, pijnlijke tintelinde vingers en polsen en ik zie sterretjes als ik opsta soms lichte hoofdpijn, ik dacht om mijn pijnlijke buik misschien een blaasontsteking? Dus ik heb een potje schoongemaakt, uitgekookt dekseltje ook, urine opgevangen, (ochtend urine is erg lastig want ik wordt om het uur wakker om te plassen) extra opgelet of er geen afscheiding bijzat, maar ik heb wat urine opgevangen nu ben ik 26+5 en vandaag de urine ingeleverd, de dokter belde mij of ik snel even mijn verloskundige wilde bellen want er zitten eiwitten in mijn urine, niet veel maar wel aantoonbaar, ik de verloskundige gebeld en ik ben echt geen pieperd, want ook is in 3 weken is mijn buik ook wel explosief gegroeit, nee zegt de verloskundige maak je geen zorgen komt bij veel vrouwen voor is niks... Ik hoefde niet langs te komen om even bloeddruk te meten niks, ik de dokter gebeld die zij wat zij de verloskundige? Ja niks... Oke zegt de dokter maar je hebt geen blaasontsteking of een nierbekkeninfectie, lever morgen maar nog een keer urine in kijk ik extra, mijn vriend is er nu wel klaar we hebben vaker overleg gehad waarom hij niet meeging maar veranderen deden ze niet, zal ik nu overstappen want ik voel me echt niet serieus genomen, en mijn vriend heeft sinds de eerste zwangerschap er al een hekel aan. Het gaat wel om mijn baby haar leven en wens graag serieus genomen te worden de dokter gaat mij extra controlleren of het geen zwangerschapsvergiftiging heb. Advies sorry voor mijn spelfouten ik heb dyselectie
Als je je niet prettig voelt bij je vk zou ik een andere opzoeken. Je moet je vk wel kunnen vertrouwen, je kindje is toch een heel kostbaar bezit.
Ik zou toch een andere VK opzoeken, ik had ook niet de dichtstbijzijnste, maar op 25 minuten rijden (wel vlakbij mijn werk). Voelde voor mij veel beter. Oh en als je VK je niet wil helpen, dan naar de huisarts, daar bloeddruk laten testen en anders naar ziekenhuis. Zekere voor het onzekere!
Of het nu wel of geen zwangerschapsvergifitiging is, als je je niet prettig voelt bij je vk, lijkt overstappen me de beste oplossing. Gelukkig neemt je huisarts je wel serieus. Een heel klein beetje eiwitten kan gebeuren, maar als het meer is dan dat, is even verder kijken toch wel verstandig.
Als je je niet prettig voelt bij je vk zou ik persoonlijk toch opzoek gaan naar een ander het is toch iemand waar je veel mee te maken hebt vooral op het einde!! Dan maar iets verder reizen voor iemand die wel interesse in je toont bedoel je belt niet voor niks toch Ik zit bij een praktijk met drie verschillende verloskundige iedere keer een ander maar voel me bij ieder begrepen zeker eens verder kijken hoor want zo zie je daar ook steeds weer tegenop lijkt me
Mag je niet overstappen naar een Gyn? Vertrouw op jezelf en laat het goed nakijken, fijn dat je huisarts wel meewerkt en misschien kan hij/zij helpen met een goede overstap. Eiwitten in je urine is meestal geen goed teken, tintelende vingers ook niet en opeens dik worden ook niet (vocht!), hoe is je bloeddruk? Ik heb zelf alle fases van zwangerschapsvergiftiging gehad, begon met Pre Eclampsie, Eclampsie en uiteindelijk HELLP. Ik ben heel erg ziek geweest en heb vanaf week 32 in het ziekenhuis gelegen tot de bevalling met 36.6. Op een avond was ik niet lekker en heeft mijn huisarts me doorgestuurd naar het ziekenhuis ter controle, toen was het nog ok, maar niet goed. 6 dagen later moest ik weer urine inleveren en toen ik de troebelheid zag, heb ik maar gelijk mijn koffertje ingepakt en ik moest inderdaad gelijk blijven. Zwangerschapsvergiftiging is gevaarlijker dan ik dacht dus let goed op jezelf en vertrouw op jouw intuïtie!!! Sterkte
Eens met bovenstaande! Wissel van vk of vraag of je bij de gyneacoloog mag lopen. Vk is niet medisch geschoold, huisarts wel dus ik zou met hem blijven overleggen! Heb je al een x uitgesproken dat je je niet goed begeleid voelt door de vk?
Laat morgen meteen je bloeddruk meten. En zorg dat je een gewassen plas inleverd Klein beetje plassen dan van onderen wassen en dan in een bekertje plassen ( je hebt bij de kruidvat hel handige potjes ervoor) Echt heel rare dingen lees ik niet over je vk maar als je je beter bij een ander voelt. De opmerking van hierboven dat je arts wel medisch onderlegt is en een vk niet is natuurlijk wel erg kort door de bocht. Vk weten meer van zwangerschap dan een huisarts over het algemeen.