Dankje Het ging als volgt: ik kwam daar en vroeg of ze pauze hadden. En toen zei mij collega nee nog niet. Ik zei oke, ik wou namelijk even een gesprek met de dircteur. Toen kwam er een ander collega en zij zei ik zal kijken hoe ver hij is. Ik dus even mee gelooen, vroeg ik kan ik even met je praten? En zei hij ja hoor maar nu even niet, straks. Ik zei oke. Ging ik even naar de kantine en daar wachtte ik op hem. En het duurde voor mijn gevoel heeeeeeel erg lang. Uiteindelijk kwam hij en zei hij vertel wat wou je zeggen. Toen zei ik ga eerst maar even zitten zei ik lachend. Ondertussen maakte hij een espresso en ik begon emotioneel te worden toen zei hij is het zo erg? Vindt je het hier niet leuk? Ik zo ja ik vindt het hier heel erg leuk. Hij zei toen ben je zwanger? En toen zei ik ja. Zei hij ik zei het voor de grap . Toen begon ik nog meer te huilen. Hij zei waarom huil je nou? Dat is toch heel erg mooi! Ik zei ja maar ik ben hier net. Hij zei maak je niet druk, dat komt allemaal goed. Met zo'n groot bedrijf is vervanging tijdens het verlof zo geregeld. Ik zei ja ik wou open en eerlijk zijn. Jij gaat straks op vakantie en dan vertel ik het pas als je terug bent. En dat zou helemaal niet leuk zijn. Hij zei heb je je daar zo druk om gemaakt? Dat had je niet moeten doen. Ik zei, ik durfde het niet te vertellen tijdens mij sollicitatiegesprek. Hij zei, maar jij bent het niet verplicht om te zeggen en ik mag het ook niet vragen. Hoe ver ben je heen? Ik zei vier maanden. Ohhh zei hij, dan is er nog genoeg tijd om vervanging te zoeken tijdens je verlof. Ik vertelde over mijn miskraam van december was een tweeling. Hij zei ohh wat heftig. Maar gelukkig is het nu goed gegaan. Hij zei maak je geen zorgen ik heb in mijn loopbaan zoveel zwangere vrouwen gehad en dat is allemaal goed gekomen. En toen zei ik dat ik een zwangerschapsverklaring had die moet ik volgende week even inleveren. En toen was het gesprek ten einde. Hij zei rustig aan. En we schudden de hand en ik zei fijne vakantie.